Απογοήτευση. Συναισθηματική κατάσταση αρκετά συχνή σήμερα για έναν σωρό λόγους: συναισθηματικούς, εργασιακούς, προσωπικούς… Η απογοήτευση – και η παραίτηση η οποία συνήθως τη συνοδεύει – είναι ένα φαινόμενο που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουμε κάποια ή κάποιες στιγμές στη ζωή μας.Τι μπορούμε να κάνουμε σε περιόδους που νοιώθουμε απογοήτευση ή παραίτηση από τα πάντα και τους πάντες; Τι κάνουμε λοιπόν όταν η απογοήτευση και η παραίτηση δίνουν δυναμικό παρόν στη ζωή μας; Πώς αντιμετωπίζουμε την κατάσταση;
Ζητήστε στήριξη
Σε περιόδους απογοήτευσης ή και παραίτησης, η τάση του να «μας πάρει από κάτω» και να «κλειστούμε στο καβούκι μας» είναι πιο έντονη από ποτέ. Και λογική, αν αναλογιστεί κανείς τις αδυναμίες του εκάστοτε χαρακτήρα που το βιώνει. Μολονότι λοιπόν υπάρχουν αυτές οι τάσεις, η λύση δεν είναι να τα βάψουμε μαύρα, αλλά να ζητήσουμε στήριξη από τους γύρω μας. Δεν είναι απαραίτητο να ζητήσουμε λύσεις και βοήθεια από το άμεσο περιβάλλον. Μπορεί απλά να χρειαζόμαστε ένα «καλό αυτί» να μας ακούσει.
Αυτός ο άνθρωπος, ίσως να είναι και ένας άγνωστος. Μας βοηθάει όμως κυρίως να ακούσουμε εμείς τον εαυτό μας να μιλάει. Διαφορετικά, τα ακούμε όλα μέσα στο κεφάλι μας και αυτό μπορεί να μας ρίξει ακόμα περισσότερο.
Κατ’ επέκταση, μπορεί να μας βοηθήσει εξίσου σημαντικά να έρθουμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους που βίωσαν παρόμοιες με εμάς καταστάσεις και να δούμε ή να συζητήσουμε με αυτούς το πώς εκείνοι βίωσαν και αντιμετώπισαν παρόμοιες καταστάσεις.
Οι σχέσεις που κρατούν
Στις δύσκολες αυτές περιόδους, εκείνοι που έχουμε ανάγκη είναι οι άνθρωποι και οι σχέσεις που θεωρούμε σημαντικές στη ζωή μας. Φίλοι και οικογένεια, αγαπημένα πρόσωπα, άνθρωποι που νοιώθουμε πως είναι κοντά μας και κατανοούν αυτό που βιώνουμε παίζουν καταλυτική σημασία στο να το ξεπεράσουμε. Η αγάπη που μας δίνουν, είναι η καλύτερη πηγή ενέργειας.
Βάλτε στόχους
Ναι, φαντάζει δύσκολο μετά από μια απογοήτευση. Όμως, όταν οι στόχοι αυτοί είναι επιτεύξιμοι, τότε όλα αλλάζουν. Θέτουμε λοιπόν στόχους χειροπιαστούς, εφικτούς και πραγματικούς. Είναι λογικό όταν νιώθουμε απογοήτευση να βλέπουμε μπροστά μας ένα απροσπέλαστο βουνό. Συγκεντρωνόμαστε όμως στο πως θα ανέβουμε τα επόμενα λίγα μέτρα, όχι πως θα φτάσουμε στην άλλη πλευρά.
Βρείτε ενδιαφέροντα
Μια απογοήτευση, μαζί με την περίοδο που τη συνοδεύει, είναι ιδανική αφορμή για να καταπιαστούμε με εκείνα τα πράγματα που μας κάνουν να νοιώθουμε ικανοί και αποτελεσματικοί. Βρείτε ποιες ασχολίες ταιριάζουν στον χαρακτήρα σας, εντοπίστε προκλήσεις στις οποίες θεωρείτε ότι μπορείτε να τα βγάλετε εύκολα πέρα και «βουτήξτε» σε αυτές. Θα σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε σχετικά γρήγορα την γκρίζα αυτή κατάσταση.
Περιποιηθείτε τον εαυτό σας
Ένα από τα πρώτα «συμπτώματα» μετά από μια απογοήτευση είναι η πλήρης παραμέληση του εαυτού μας εμφανισιακά. Φοράμε συνέχεια φόρμες ή πιτζάμες, σπάνια θα φορέσουμε κάτι «καλό» και η όψη μας μοιάζει με αυτό που περιγραφικά αναφέρει ο λαός ως «άδικη κατάρα». Μεγάλο λάθος. Όσο και αν έχουμε αυτή τη τάση, θα πρέπει να περιποιηθούμε τον εαυτό μας – ακόμα και με το ζόρι – και αποφεύγουμε τη φόρμα σπιτιού και την πιτζάμα.
Φάτε σωστά
Ενδεχομένως μετά από μια απογοήτευση η όρεξή μας για κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών να αυξηθεί. Είναι αναμενόμενο μιας και το σώμα και το μυαλό «αναζητούν» μια πρόσκαιρη ηδονή, μια γευστική ευχαρίστηση που θα μας κάνει να νοιώσουμε καλύτερα. Όμως αυτές οι επιλογές, σε συνδυασμό με την κατανάλωση αλκοόλ το μόνο που κάνουν είναι μακροπρόθεσμα να «ρίχνουν» τη διάθεσή μας, ακόμα και αν νομίζουμε το αντίθετο. Φροντίστε λοιπόν οι διατροφικές σας συνήθειες να μην αλλάξουν προς το χειρότερο και – προς θεού – μην καταλήξετε στην αφαγεία.
Τέλος, δεν ντρεπόμαστε να ζητήσουμε βοήθεια. Το να ζητήσει κανείς βοήθεια σημαίνει ότι έχει παραδεχτεί το πρόβλημά του, ότι έχει ακόμα δύναμη μέσα του να το αντιμετωπίσει.
Σε ποιόν μπορείς να πεις:
Κοίτα τη γυμνότητά μου, κοίτα εδώ τις πληγές,
την κρυφή οδύνη, την απογοήτευση, την αγωνία,
τον πόνο, την ανέκφραστη δυσαρέσκεια, το φόβο, τη μοναξιά.
Άκουσε με για μια μέρα, μια ώρα μόνο,
μονάχα για ένα λεπτό,
για να μην περάσω στον τρόμο της άγριας απομόνωσης.
Ω! Δεν υπάρχει κανείς να με ακούσει;
Seneca, Ρωμαίος φιλόσοφος
