Έχω πραγματικά θυμώσει πολύ τον τελευταίο καιρό. Όταν στρέφομαι στις ειδήσεις ή το Facebook μου, το μόνο που βλέπω είναι αρνητικές ειδήσεις και μίσος... Όχι μόνο ανθρώπους που δηλώνουν διαφορετικές απόψεις, αλλά ανθρώπους που είναι βίαιοι. Ανθρώπους που ενθαρρύνουν ή δοξάζουν άλλους ανθρώπους για βίαιες πράξεις ή καταστροφικά λόγια.
Και είμαι θυμωμένος γι 'αυτό. Είναι εντάξει να είσαι θυμωμένος, αλλά δεν είναι εντάξει να μισείς. Το μίσος είναι μεταδοτικό. Για να το νικήσουμε, ο καθένας από μας πρέπει να ορθώσει το ανάστημα και να είναι δυνατός για ό, τι πιστεύει, αλλά να μην μισεί ή να κάνει κακό. Γι αυτό είμαστε στη θέση που βρισκόμαστε.
Υπάρχουν απόψεις μερικών ανθρώπων με τις οποίες δεν θα συμφωνήσουμε. Κάποιες, τις οποίες δεν μπορούμε καν να σεβαστούμε. Ωστόσο, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο θα πρέπει να υπάρχει μίσος. Στρεφόμαστε ο ένας εναντίον του άλλου και πηγαίνουμε από την απλή διαφωνία με κάποιον στον μηδενισμό της ταυτότητας του ατόμου και τον εξευτελισμό του.
Πότε έγινε αυτό αποδεκτό;
Έχω πολλές πεποιθήσεις που αντιτίθενται πλήρως στο τι σκέφτονται οι άλλοι, και αντίστροφα. Είναι εντάξει. Επειδή διαφωνούμε δεν σημαίνει ότι πρέπει να τσακωθούμε και να σκοτωθούμε απαραίτητα. Η απλή ιδέα ότι αυτό και μόνο είναι ζήτημα στη χώρα μας, είναι ντροπή.
Όταν η θερμοκρασία του σώματος μου αυξάνεται από το θυμό και την ταραχή, τότε είναι που, πάνω απ όλα, χρειάζεται να ηρεμήσω. Να παραδώσω τους φόβους μου στην Ανώτερη Δύναμη μου. Να εμπιστευθώ ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Πάνω απ 'όλα, να αγαπώ τους άλλους, παρά τις όποιες διαφορετικές πεποιθήσεις έχουμε.
