Η ζωή είναι σαν ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που εσύ κρατάς το χειριστήριο. Αποφασίζεις ποιες πίστες θα περάσεις, τι όπλα θα χρησιμοποιήσεις και στην πορεία εμφανίζονται και πολλοί αντίπαλοι. Τι γίνεται, όμως, όταν αντί για το μοναδικό παιχνίδι που πρωταγωνιστής είσαι εσύ, αποφασίζεις να μείνεις κολλημένος σε μια οθόνη και να γίνεις πιόνι της νέας τεχνολογίας;Η τεχνολογία και το διαδίκτυο έχουν εισβάλλει για τα καλά στη ζωή μας. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια κάθε μέρα πληθαίνουν και πολλοί από μας, καθώς αρνούνται να αντιμετωπίσουν καταστάσεις, καταφεύγουν στο να παίζουν παιχνίδια στον υπολογιστή τους. Παραμένουν για ώρες κολλημένοι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή με μόνο τους μέλημα να κερδίσουν. Αρνούνται να απολαύσουν τις χαρές της ζωής και χαίρονται με τις επιτυχίες τους στα παιχνίδια. Κι αν αρχικά αποτελεί μια διέξοδο από την καθημερινότητα, όταν γίνεται η μόνη τους καθημερινότητα τα πράγματα σκουραίνουν.
Πρώτα απ’ όλα το άτομο που παίζει συνεχώς παιχνίδια χάνει την αίσθηση της πραγματικότητας. Δεν έχει φυσιολογικό ωράριο, καθώς εξαρτάται από την ώρα που πρέπει να είναι απίκο. Ξυπνάει σαν τρελός μεσα στη νύχτα για να συνδεθεί online με τον αντίπαλο που είναι από την Αυστραλία. Το μόνο που δεν κάνει μαζί με τον υπολογιστή είναι η ανάγκη στην τουαλέτα. Μπορεί να ακούγεται τραγικό αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια. Ο οργανισμός του είναι εξαντλημένος συνεχώς, καθώς δεν λειτουργεί φυσιολογικά π.χ. δεν τρέφεται σωστά, δεν κοιμάται φυσιολογικά. Επιπλέον η πολύωρη χρήση δυσκολεύει τον οργανισμό να ηρεμήσει προκαλώντας αϋπνίες και ποίκιλλα προβλήματα.
Όταν παραμείνεις για ώρες μέσα στο σπίτι αυτόματα η κοινωνική σου ζωή εξαλείφεται. Χάνεις την επαφή με τους φίλους σου γιατί νομίζεις ότι αποτελούν εμπόδιο στο στόχο σου. Αρνείσαι την διασκέδαση και προσποιείσαι ότι διασκεδάζεις με τους ιντερνετικούς σου φίλους, που μπορεί να μην ταιριάζετε καθόλου αλλά έχετε κάτι κοινό: το παιχνίδι.
Πολλές φορές τα εθισμένα άτομα παρουσιάζουν και έναν επιθετικό χαρακτήρα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Βρίζουν, μαλώνουν, χτυπούν και γενικά γίνονται απόμακροι όταν προσπαθήσει κάποιος να τους χτυπήσει τον κώδωνα του κινδύνου. Ζουν μέσα από τις πίστες του παιχνιδιού πιστεύοντας ότι αυτό είναι η ζωή. Δε μπορούν να καταλάβουν ότι είναι μόνοι τους και η μοναξιά είναι η μόνη τους παρέα.
Για όλα όμως τα πάθη σε τούτον τον κόσμο υπάρχει σωτηρία, αν το θέλει και ο ενδιαφερόμενος βέβαια. Είναι πολύ δύσκολο να του μιλήσεις στα ίσια και να του πεις πως έχει πρόβλημα. Αρχικά θα βρεις έναν πελώριο τοίχο μπροστά σου, αλλά ο τοίχος είναι ικανός να παρατήσεις ένα άτομο έρμαιο του διαδικτύου;
Στην περίπτωση αυτή καλό θα ήταν να συμβουλευτείς έναν ειδικό για να μην έχεις αντίθετα αποτελέσματα. Βέβαια, για να υπάρξει λύση είναι ανάγκη το ίδιο το άτομο να καταλάβει ότι έχει πρόβλημα για να βοηθήσει τον εαυτό του. Θα περάσει καιρός αλλά πάντα γίνεται το κλικ και λες «ποια είναι η ζωή μου;». Επίσης, στη χώρα μας έχουν δημιουργηθεί κέντρα απεξάρτησης από το ίντερνετ, και κατά συνέπεια τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Άτομα που περνούν και έχουν περάσει τα ίδια στάδια είναι πολλοί καλοί βοηθοί στο να αντιμετωπιστεί πιο εύκολα η εξάρτηση.
Μια οθόνη δεν είναι φίλος μας αλλά εχθρός μας. Σου παίρνει τη ζωή κάθε μέρα λίγο - λίγο με γλυκό τρόπο. Όμως θέλεις να έχεις φίλους ή εχθρούς; Αντιστάσου λοιπόν στον ύπουλο αντίπαλο που είναι στο σπίτι μας και ζήσε ελεύθερα. Η εξάρτηση είναι ένα είδος στέρησης της ελευθερίας σου.
Όλοι παλεύουμε για την ελευθερία μας, εσύ θα παραδώσεις τα όπλα και θα γίνεις αιχμάλωτος;
