Γιατί παραμένουμε στις προβληματικές σχέσεις;

Η πεποίθηση ότι η κατάσταση θα αλλάξει σύντομα και ότι θα βελτιωθεί στην πορεία και από τις δύο πλευρές. Αυτό, όμως, για να γίνει προϋποθέτει επίγνωση και τεράστια προσπάθεια και από τους δύο συντρόφους και όχι μόνο από τον ένα.

• Η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Όταν δεν κοιτάμε με καλό μάτι και δεν καμαρώνουμε τον εαυτό μας, τότε είναι πανεύκολο να εξαρτηθούμε σε ψήγματα αγάπης και ενδιαφέροντος. Είναι πανεύκολο να κάνουμε τις λεγόμενες «ερωτικές εκπτώσεις».
• Η έλλειψη πίστης στο ότι θα βρεθεί κάτι καλύτερο στην συνέχεια. Όταν συμφωνούμε με την μάζα, που υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει πλέον ποιότητα στους ανθρώπινους χαρακτήρες και ότι οι περισσότεροι σύντροφοι είναι σκάρτοι…για ποιον λόγο να ψάξουμε για το «καλύτερο» …;
• Η βαθιά εξάρτηση από τον/την σύντροφο. Η αίσθηση, ότι δεν «υπάρχουμε» χωρίς την παρουσία του συντρόφου στη ζωή μας, είναι απίστευτα εγκλωβιστική και αποπνιχτική ταυτόχρονα. Σε αυτή την περίπτωση αναπτύσσουμε «συμβιωτική σχέση» με τον/την σύντροφο και δεν έχουμε την προσωπική μας ταυτότητα.
• Η έλλειψη εμπιστοσύνης στους ανθρώπους γύρω μας. Από την στιγμή που δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε εύκολα, είναι πιο βολικό να παραμείνουμε στο «γνώριμο», ακόμα κι αν αυτό μας κακοποιεί.
• Ο φόβος να αντιμετωπίσουμε το «διαφορετικό» και τις αλλαγές. Για να μπορούμε να προσαρμοστούμε στην «αλλαγή», πρέπει να διαθέτουμε μία δυνατή αυτοπεποίθηση και ικανότητα ευελιξίας.
• Η δύναμη της «Συνήθειας». Αυτή είναι, που κάνει τους ανθρώπους να δειλιάζουν μπροστά στο ενδεχόμενο ενός χωρισμού.
• Η δυσκολία να αντέξουμε τον εαυτό μας μέσα στην μοναξιά. Αυτό ισχύει, όταν δεν μπορούμε να αντέξουμε γενικά τον εαυτό μας, παρά μόνο όταν «ανήκει» κάπου.
• Η δυσκολία στους αποχωρισμούς και στην αποδοχή του «τέλους» γενικότερα. Το «Αντίο» είναι μία κουβέντα, που προκαλεί θλίψη, όταν δεν αντιμετωπίζεται ως μία αφορμή για να υπάρξει στη συνέχεια το «Καλώς Ήρθες».
• Η ενοχοποίηση του εαυτού. Είναι πολύ συχνό το βίωμα να παραμένουμε στις «Προβληματικές Σχέσεις», όταν σαν άτομα είμαστε «ενοχικά» και έχουμε μάθει από παιδιά ακόμα να αισθανόμαστε υπαίτιοι/ες για τα πάντα.

Πώς μπορούμε να τερματίσουμε μία «Αδιέξοδη και Προβληματική Σχέση» ;

Δεν είναι εύκολο να πεις «Τέρμα» σε μία τέτοιου είδους σχέση και η αλλαγή δεν μπορεί να συμβεί από την μία μέρα στην άλλη. Το να το κάνετε απλά επειδή «πρέπει» … δεν θα σας βοηθήσει στην ουσιαστική αλλαγή και με μαθηματική ακρίβεια, είτε θα επιστρέψετε σύντομα πίσω, είτε θα σας μείνει το «απωθημένο» και δεν θα προχωρήσετε μπροστά κάνοντας μία υγιή συντροφική επιλογή. Για αυτό τον λόγο, καλό είναι να το πάρετε βήμα βήμα, χωρίς να βιάζεστε.

 

Το αρχικό βήμα έχει να κάνει με την επίγνωση της κατάστασης. Ποια είναι η αλήθεια, τι πραγματικά βιώνετε μέσα από την συγκεκριμένη σχέση και ποιες είναι οι προσωπικές σας δυσκολίες. Το να κρύβεστε πίσω από το δάχτυλο σας, δεν σας συμφέρει, γιατί σας απομακρύνει αρκετά από την επίλυση και την ανακούφιση.

 

Αφού εντοπίσετε τις δυσκολίες σας, η επόμενη κίνηση αφορά την επεξεργασία αυτών. Από που προέρχονται και πως μπορούν να αντιμετωπιστούν. Όπως και να έχει, τις περισσότερες φορές όλα είναι θέματα που αφορούν την αυτοεκτίμηση και την επίγνωση του εαυτού.

 

Είναι πολύ σημαντικό να δουλευτούν τα βιώματα, που έχετε από την παιδική σας ηλικία και τις καταγραφές, που έχετε κάνει σε σχέση με την αγάπη, το ενδιαφέρον, την φροντίδα, την επικοινωνία, το «σχετίζεσθαι».

 

Για να ελευθερωθείτε στο σήμερα … πρέπει να καταλάβετε το παρελθόν σας και να το αφήσετε πίσω με σεβασμό και πλήρη αποδοχή.