Συχνά πιστεύουμε ότι το ανθρώπινο πνεύμα χωρίζεται σε δύο μέρη: το συναισθηματικό και το λογικό.Καταλαβαίνουμε την ενεργό δύναμη του συναισθήματος: συχνά αντιδρούμε από φόβο, ενεργούμε από αγάπη ή πλεονεξία ή κάνουμε πράγματα ενάντια στην κρίση μας.
Αυτό το καταλαβαίνουμε, αλλά όταν έχουμε ακροατές, τείνουμε να εστιάζουμε το μυαλό μας – όχι την καρδιά μας- στο να πείσουμε, πράγμα που υποθέτει μια λογική αντίδραση.
Βελτιώνουμε τα επιχειρήματά μας, αναθεωρούμε τις σημειώσεις μας και ρυθμίζουμε τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή. Το συναίσθημα περνάει στο περιθώριο.
Παραβλέπουμε τη συμβουλή του θρυλικού Ντέιλ Κάρνεγκι, ο οποίος στο σημαντικό βιβλίο του με τίτλο “Πώς να κερδίζετε φίλους και να επηρεάζετε τους άλλους” ανέφερε:
Όταν ασχολούμαστε με ανθρώπους ας θυμόμαστε ότι δεν είναι λογικά πλάσματα. Οι άνθρωποι έχουν συναισθήματα, είναι γεμάτοι προκαταλήψεις και παρακινούνται από υπερηφάνεια και ματαιοδοξία.
Ξεχνάμε ότι το συναίσθημα οδηγεί στην πράξη, ενώ η λογική απλώς οδηγεί σε συμπεράσματα. Ξεχνάμε τα αισθήματα.
Οι άνθρωποι θα ξεχάσουν όσα είπες, όσα έκανες, αλλά ποτέ δε θα ξεχάσουν το πώς τους έκανες να νιώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου