Ανθρωπιά

Το να είσαι άνθρωπος σημαίνει ότι κάνεις λάθη. Αυτός που κάνει λάθος δεν είναι ντροπή να πει συγγνώμη. Σίγουρα η ζωή είναι ένα σχολείο. Ερχόμενοι εδώ, θα έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε πολλά μαθήματα. Μερικά μαθήματα θα μας αρέσουν, άλλα όχι και κάποια θα τα θεωρήσουμε άδικα ή άσχετα.
Η ανάπτυξή μας στηρίζεται στην προσπάθεια και στο λάθος. Αν δούμε τα λάθη σαν πειραματισμό, σαν κλειδί για να φτάσουμε στην επιτυχία, τότε δεν κάνουμε λάθη αλλά μόνο παίρνουμε μαθήματα.

Είναι ανθρώπινο να κάνεις λάθη. Το να κάνεις όμως τα ίδια λάθη δεν είναι καλό. Σημαίνει ότι αργείς να πάρεις το μάθημα, οπότε σου συμβαίνει ξανά και ξανά μέχρι να το μάθεις. Σου παρουσιάζεται το ίδιο μάθημα με άλλον τρόπο. Όταν τελικά το πάρεις, προχωράς στο επόμενο για να μάθεις κάτι καινούριο.

Όσο ζούμε, μαθαίνουμε από τη ζωή. Τα μαθήματα δε σταματούν ποτέ. Οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα μας, εφόσον θέλουμε να τις ακούσουμε δείχνοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Ανθρωπιά σημαίνει να είμαστε ανοιχτοί και δεκτικοί στα συναισθήματα των άλλων, ακόμα κι όταν μας πονούν πολλές φορές. Σημαίνει το κουράγιο να ζήσουμε τα καλά και τα δυσάρεστα. Δείχνει συμφιλίωση με αυτό που είμαστε. Ένα ουράνιο τόξο από συναισθήματα, άλλοτε σκοτεινά και άλλοτε αισιόδοξα.

Ευτυχία είναι να τα ζούμε όλα χωρίς να φοβόμαστε τα μαθήματα της ζωής. Τα περισσότερα μαθήματα μας τα δίνουν οι άλλοι. Οι άλλοι είναι ο καθρέφτης μας. Αντικατοπτρίζουν κάτι από εμάς. Είτε τους μισούμε είτε τους αγαπάμε, βλέπουμε σε αυτούς κάτι δικό μας που μας αρέσει ή μας ενοχλεί.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε αδυναμίες. Αναβλητικότητα, παθητικότητα, εγωκεντρισμός, κυνισμός, αδιαφορία είναι μερικές από αυτές. Αν βλέπουμε τις αδυναμίες μας με κριτικό μάτι, τις κάνουμε ισχυρότερες, διότι τις κρύβουμε από τους άλλους για να μη δουν πόσο άνθρωποι είμαστε. Κοιτάζοντάς τες με αγάπη, μπορούμε να τις αποδεχτούμε και να τις αντικαταστήσουμε με κάτι πιο δημιουργικό.

Κανείς δεν είναι τέλειος. Η προσκόλληση στην τελειότητα είναι εξαντλητική και πάντα μας βρίσκει «από κάτω». Ό,τι και αν κάνουμε, ποτέ δε θα είναι αρκετό. Αφού ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε τέλειοι, πάντα θα νιώθουμε μειονεκτικά.

Το τι θα κάνουμε με τη ζωή που μας δόθηκε είναι δική μας απόφαση. Έχουμε ό,τι χρειάζεται, γνώση, ανθρώπους, δύναμη για να βγούμε δυνατοί. Από εμάς εξαρτάται τι θα αποφασίσουμε να κάνουμε με όσα διαθέτουμε.