Έχω δικαίωμα να μην ξέρω τι θέλω

Έχω δικαίωμα να είμαι στενοχωρημένος και να μην ξέρω τον λόγο.
Έχω δικαίωμα να φωνάζω «δεν αντέχω πια» και μετά να το παίρνω πίσω.
Έχω δικαίωμα να μην έχω απάντηση για κάθε πρόβλημα.
Έχω δικαίωμα να μη βλέπω το πρόβλημα, ή να το βλέπω και να μη θέλω να το αντιμετωπίσω.
Έχω δικαίωμα να μη θέλω πίεση για να αποφασίσω κάτι.
Έχω δικαίωμα να μην ξέρω τι θέλω.
Έχω δικαίωμα να… έχω δικαίωμα.
Έχω δικαίωμα να φοβάμαι.
Έχω δικαίωμα να μη θέλω να σε ακούσω. Να μην ακούω. Να ταξιδεύω σε άλλους κόσμους όταν μου μιλάς.
Έχω δικαίωμα να με δέχομαι όπως είμαι.
Έχω δικαίωμα να με δέχεσαι όπως είμαι.
Έχω δικαίωμα να κάνω λάθος.
Έχω δικαίωμα να μη θέλω ή να μην μπορώ να διορθώσω το λάθος.
Έχω δικαίωμα να θυμώσω.
Έχω δικαίωμα να θέλω να απομονωθώ.
Έχω δικαίωμα κάποιες φορές να μην με νοιάζει πώς με βλέπουν τα δικά σου μάτια. Να μη με νοιάζει να «τσαλακώνομαι» μπροστά σου.
Έχω δικαίωμα να είμαι εγώ, σε έναν κόσμο που κοιτά πώς να με αλλάξει.
Έχω δικαίωμα. Τ’ ακούς;
Αλλά πάνω από όλα έχω δικαίωμα να σου παραχωρήσω, δικαιωματικά πια, τα ίδια ακριβώς δικαιώματα.
Γιατί και εσύ έχεις δικαίωμα να είσαι εσύ.
Και τότε μπορώ να ελπίζω σε μια «συνάντηση» ουσίας.