2.600 γράμματα, που δεν έφθασαν ποτέ στον παραλήπτη τους μας δείχνουν την κοινωνία του 17ου αιώνα

Μια συλλογή από χιλιάδες γράμματα του 17ου αιώνα, τα οποία δεν παραδόθηκαν ποτέ στον παραλήπτη τους, βρέθηκαν μέσα σε ένα δερμάτινο μπαούλο στην Ολλανδία. Πολλά από αυτά, μάλιστα δεν έχουν ανοιχτεί ποτέ.

 

Η συλλογή περιλαμβάνει επιστολές από αριστοκράτες, κατασκόπους, εμπόρους, εκδότες, ηθοποιούς, μουσικούς, αγρότες, αλλά και ιδιαίτερα μορφωμένους ανθρώπους. Ποικιλία υπάρχει και στις γλώσσες γραφής, καθώς οι επιστολές είναι γραμμένες στα γαλλικά, στα ισπανικά, στα ιταλικά, στα ολλανδικά και τα λατινικά.

Το μπαούλο, του οποίου το δέρμα καλυπτόταν από επίσημες σφραγίδες, εμφανίστηκε στο «Ταχυδρομικό Μουσείο» στη Χάγη το 1926, αλλά οι 2.600 επιστολές που περιείχε, 600 εκ των οποίων δεν είχαν ανοιχτεί ποτέ, μελετώνται τώρα από μια διεθνή ομάδα ακαδημαϊκών, συμπεριλαμβανομένων μελετητών από το Leiden, την Οξφόρδη, το MIT και το Yale.
Αναμένεται να χρησιμοποιηθούν ειδικές τεχνικές σάρωσης για να εξεταστεί το περιεχόμενο των επιστολών, χωρίς να χρειαστεί το άνοιγμά τους, προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή των σελίδων και των φακέλων.

Οι επιστολές στάλθηκαν μεταξύ 1680 και 1706, μια εποχή συνεχών πολέμων και πολιτικών αναταραχών στην Ευρώπη και φυλάχθηκαν από ένα ζευγάρι, τον υπεύθυνο του ταχυδρομείου Simon de Brienne και την ερωμένη του, Maria Germain.

Την περίοδο εκείνη, η παράδοση των επιστολών πληρωνόταν από τον παραλήπτη και πολλές αποστολές απέτυχαν να παραδοθούν, επειδή ο παραλήπτης είχε αλλάξει διεύθυνση ή είχε πεθάνει. Ο Ντάνιελ Στάρζα Σμιθ, του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, πιστεύει ότι τα γράμματα φυλάχτηκαν με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα εξοφληθούν.

Ο ίδιος σχολίασε πως: «Αυτές επιστολές σε κάνουν να αισθάνεσαι σαν να έχεις “πιάσει” μια στιγμή της ιστορίας εξαπίνης. Πολλοί από τους συγγραφείς και τους προοριζόμενους παραλήπτες των επιστολών ήταν άνθρωποι που ταξίδεψαν σε όλη την Ευρώπη, όπως πλανόδιοι μουσικοί και εξόριστοι, λόγω της θρησκείας τους. Μέσα στο μπαούλο βρίσκονται επιστολές γραμμένες και από τα δύο φύλα, από άτομα όλων των κοινωνικών τάξεων. Τα περισσότερα έγγραφα που σώζονται από αυτήν την περίοδο καταγράφουν τις δραστηριότητες μόνο των αριστοκρατών, ενώ αυτά τα γράμματα δίνουν μια ιδεα για ένα άλλο σημαντικό τμήμα της κοινωνίας στην Ευρώπη του 17ου αιώνα. Πρόκειται για ανθρώπους, των οποίων τα πεπραγμένα συχνά δεν επιβιώνουν, οπότε αυτό είναι μια φανταστική ευκαιρία να ακούσουμε νέες ιστορικά φωνές».

Ακόμα, ο Σμιθ τόνισε, πως πολλά από τα γράμματα διατήρησαν την ποιότητα του προφορικού λόγου, καθώς δεν είναι γραμμένα με σημεία στίξης.

Όσον αφορά το περιεχόμενο, πολλές από τις επιστολές αναφέρονται στην πολιτική αναταραχή της εποχής, με αναφορές σε ληστείες, θρησκευτικές διακρίσεις και άλλα.