Υποχώρει και νίκα…

Η ζωή έχει ρυθμούς, ανεβοκατεβάσματα.
Τίποτα δεν παραμένει σταθερό.
Ακόμα και αυτά που είναι αμετάβλητα αλλάζουν μέσα μας ως προς τη γνώμη μας γι’ αυτά, ανάλογα με τη συναισθηματική μας κατάσταση και διάθεση απέναντί τους, με το πέρασμα των χρόνων και την απόκτηση νέων εμπειριών και πρισμάτων.

Κάποιοι άνθρωποι βαδίζουν τον δρόμο τους φορώντας παρωπίδες ασφάλειας, άλλοι τον βαδίζουν αντιδρώντας με ποικίλους τρόπους στην έντονη φύση της αβεβαιότητας.
Οι πρώτοι στενεύουν τον ορίζοντά τους εστιασμένοι στο δέντρο και χάνοντας το δάσος ενώ οι δεύτεροι παθαίνουν το αντίθετο.

Υπάρχει μέση οδός;

Ο κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε, ο πνευματικός ηγέτης της Κίνας, έγραψε πριν 2,5 χιλιάδες χρόνια:

Υποχώρει και νίκα
Λύγιζε και μένε ίσιος
Άδειαζε και μένε γεμάτος
Εξουθενώσου και ξανάνιωνε
Έχε λίγα και κέρδιζε
Έχε πολλά, και θα βρεθείς σε σύγχυση.
Γι’ αυτό οι συνετοί αγκαλιάζουν το ένα
δίνοντας παράδειγμα σ’ όλους.
Δίχως να προβάλλονται,
συνεχίζουν να λάμπουν.
Δίχως να δικαιολογούνται,
ξεχωρίζουν.
Δίχως να καμαρώνουν,
δέχονται αναγνώριση.
Δίχως να καυχώνται,
στέκουν πάντα ακλόνητοι.
Δε φιλονικούν,
και κανείς δεν τα βάζει μαζί τους.
Γι’ αυτό οι αρχαίοι λέγαν: «Υποχώρει και νίκα»
Πρόκειται μήπως για κενό ρητό;
Να ‘σαι πραγματικά ολάκερος,
κι όλα θα ‘ρθουν σε σένα…

Βρείτε την ολοκλήρωσή μέσα σας, μυθολόγοι! Και χαρίστε την σε όλον τον κόσμο όταν θα είστε αρκετά δυνατοί γι' αυτό.