Προδοσία. Μια βαθιά πληγή που δεν επουλώνεται εύκολα και συνεχίζει να πονάει για καιρό την ψυχή μας. Ένα βίαιο χτύπημα που διαπερνά την εμπιστοσύνη και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αδύνατο να ξεχαστεί. Από ποιόν μπορεί να αισθανθείτε προδομένοι; Ίσως από έναν γονέα που δεν έχει συμπεριφερθεί καλά και ακόμη δεν έχετε συνειδητοποιήσει τον πόνο σας. Ίσως από τον αδελφό σας ή ένα στενό συγγενή που περιμένατε να είναι σύμμαχος στην ζωή σας και αυτός αποδείχθηκε εγωιστής και αναίσθητος. Ίσως από έναν φίλο στον οποίο είχατε εμπιστοσύνη και δεν ήταν σε θέση να κρατήσει ένα μυστικό ή ίσως από το σύντροφο σας, ο οποίος καταπάτησε τον όρκο πίστης του. Όταν κάποιος που αγαπάμε μας προδίδει, ο πόνος μπορεί να είναι βασανιστικός και μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μερικοί ψυχολόγοι έχουν τονίσει το πόσο περίπλοκη είναι αυτή η διαπροσωπική διαδικασία που οδηγεί ένα άτομο να επιδιώξει να συγχωρήσει την προδοσία. Βέβαια είναι χρήσιμο να γίνει διάκριση μεταξύ αποδοχής και συγχώρεσης.
Η αποδοχή είναι μια πολύ γενναία προσωπική απόφαση για να πάρει πίσω το άτομο τον έλεγχο των συναισθημάτων του. Το άτομο προσπαθεί να δημιουργήσει αίσθηση πως η προδοσία ήταν ένας λάθος και δουλεύει ώστε να αποκαταστήσει την σχέση με το άτομο που έχει διαπράξει την προδοσία. Με την διαδικασία της αποδοχής μπορεί να εξακολουθήσει η όποια σχέση να λειτουργεί σε κάποιο ικανοποιητικό επίπεδο. Η συγχώρεση είναι μια διαδικασία διαπροσωπική, η οποία περιλαμβάνει την ενεργή συμμετοχή και του »προδότη» αλλά και του »προδομένου». Το άτομο που έχει κάνει την προδοσία πρέπει να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη του »προδομένου» ατόμου. Επίσης, να έχει την πλήρη επίγνωση των λάθος ενεργειών του και να έχει την ειλικρινή πρόθεση να μην το επαναλάβει. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας το άτομο που έχει προδοθεί θα προσπαθήσει να προστατεύσει τον εαυτό του και θα είναι ιδιαίτερα προσεκτικό αλλά θα έχει την θέληση να συγχωρέσει.
Αποδοχή ή συγχώρεση;
Οι περισσότεροι από εμάς αισθανόμαστε την ηθική υποχρέωση να συγχωρέσουμε, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Μερικές φορές το να αποφασίσουμε να αποδεχθούμε την κατάσταση, αντί να μπούμε στην διαδικασία της συγχώρεσης, μπορεί να είναι εξαιρετικά απελευθερωτικό. Επιλέγοντας την αποδοχή, δεν ερχόμαστε σε άμεση επαφή με το πρόσωπο που έχει κάνει την προδοσία, ειδικά όταν ο τελευταίος δεν φαίνεται να δείχνει καμία προθυμία να επισκευάσει τα λάθη του. Έτσι αντί να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνθήκες που οδήγησαν το άλλο άτομο στην προδοσία, αποδεχόμαστε το γεγονός ως δεδομένο και συνεχίζουμε παρακάτω κρατώντας ή όχι επαφή με το συγκεκριμένο άτομο. Με αυτή την κατανόηση, και χωρίς να αρνούμαστε τον πόνο που μας προκάλεσε η προδοσία, μπορούμε να αποκαταστήσουμε την εσωτερική μας γαλήνη και να ισορροπήσουμε τα συναισθήματα μας. Αυτό αυξάνει την αίσθηση ασφάλειας και την αίσθηση της προσωπικής δύναμης, μέσα σε έναν κόσμο που είναι γεμάτος κινδύνους. Είναι σαφές βέβαια ότι με την αποδοχή η φύση της σχέσης μπορεί να αλλάξει για πάντα. Σίγουρα, είναι πιο εύκολο να δεχθείτε ότι έχετε αδικηθεί από κάποιον που δεν έχετε επαφή κάθε μέρα, όπως έναν γνωστό ή ένα συγγενή που σας έχει συμπεριφερθεί άσχημα.
Η Συγχώρεση, ωστόσο, είναι πολύ πιο περίπλοκη διαπροσωπική διαδικασία, η οποία απαιτεί μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά εκείνων που έχουν προδώσει. Είναι ο καλύτερος τρόπος για ένα ζευγάρι που παρά την προδοσία επιθυμεί να ανακτήσει τη σχέση τους. Ο άπιστος εταίρος πρέπει όμως να αναλάβει την ευθύνη για τη συμπεριφορά του, πρέπει να είναι σε θέση να κατανοήσει το βαθύ πόνο που προκάλεσε αλλά και να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να επισκευάσει την τραυματισμένη εμπιστοσύνη. Αυτό μπορεί να πάρει χρόνο και ενέργεια. Για πολλούς ανθρώπους το να συγχωρήσουν ή να συγχωρεθούν είναι πραγματικά πάρα πολύ κουραστικό.
Μερικά άτομα έχουν την διάθεση να ξεπεράσουν ειλικρινά τα προβλήματά τους και να διαμορφώσουν την όποια σχέση τους (ερωτική, φιλική, οικογενειακή κτλ) και να νιώσουν ξανά πλήρης και ικανοποιημένοι. Χρειάζεται θάρρος, υπομονή, επιμονή, και συχνά επίσης τη βοήθεια ενός θεραπευτή ο οποίος μπορεί να συμβάλλει στη διευκόλυνση της όλης διαδικασίας. Φίλοι μου, την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς.
Αποδοχή ή συγχώρεση;
Οι περισσότεροι από εμάς αισθανόμαστε την ηθική υποχρέωση να συγχωρέσουμε, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Μερικές φορές το να αποφασίσουμε να αποδεχθούμε την κατάσταση, αντί να μπούμε στην διαδικασία της συγχώρεσης, μπορεί να είναι εξαιρετικά απελευθερωτικό. Επιλέγοντας την αποδοχή, δεν ερχόμαστε σε άμεση επαφή με το πρόσωπο που έχει κάνει την προδοσία, ειδικά όταν ο τελευταίος δεν φαίνεται να δείχνει καμία προθυμία να επισκευάσει τα λάθη του. Έτσι αντί να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις συνθήκες που οδήγησαν το άλλο άτομο στην προδοσία, αποδεχόμαστε το γεγονός ως δεδομένο και συνεχίζουμε παρακάτω κρατώντας ή όχι επαφή με το συγκεκριμένο άτομο. Με αυτή την κατανόηση, και χωρίς να αρνούμαστε τον πόνο που μας προκάλεσε η προδοσία, μπορούμε να αποκαταστήσουμε την εσωτερική μας γαλήνη και να ισορροπήσουμε τα συναισθήματα μας. Αυτό αυξάνει την αίσθηση ασφάλειας και την αίσθηση της προσωπικής δύναμης, μέσα σε έναν κόσμο που είναι γεμάτος κινδύνους. Είναι σαφές βέβαια ότι με την αποδοχή η φύση της σχέσης μπορεί να αλλάξει για πάντα. Σίγουρα, είναι πιο εύκολο να δεχθείτε ότι έχετε αδικηθεί από κάποιον που δεν έχετε επαφή κάθε μέρα, όπως έναν γνωστό ή ένα συγγενή που σας έχει συμπεριφερθεί άσχημα.
Η Συγχώρεση, ωστόσο, είναι πολύ πιο περίπλοκη διαπροσωπική διαδικασία, η οποία απαιτεί μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά εκείνων που έχουν προδώσει. Είναι ο καλύτερος τρόπος για ένα ζευγάρι που παρά την προδοσία επιθυμεί να ανακτήσει τη σχέση τους. Ο άπιστος εταίρος πρέπει όμως να αναλάβει την ευθύνη για τη συμπεριφορά του, πρέπει να είναι σε θέση να κατανοήσει το βαθύ πόνο που προκάλεσε αλλά και να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να επισκευάσει την τραυματισμένη εμπιστοσύνη. Αυτό μπορεί να πάρει χρόνο και ενέργεια. Για πολλούς ανθρώπους το να συγχωρήσουν ή να συγχωρεθούν είναι πραγματικά πάρα πολύ κουραστικό.
Μερικά άτομα έχουν την διάθεση να ξεπεράσουν ειλικρινά τα προβλήματά τους και να διαμορφώσουν την όποια σχέση τους (ερωτική, φιλική, οικογενειακή κτλ) και να νιώσουν ξανά πλήρης και ικανοποιημένοι. Χρειάζεται θάρρος, υπομονή, επιμονή, και συχνά επίσης τη βοήθεια ενός θεραπευτή ο οποίος μπορεί να συμβάλλει στη διευκόλυνση της όλης διαδικασίας. Φίλοι μου, την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου