Ανακαλύπτοντας τη σκοτεινή πλευρά μας

Όλοι έχουμε μέσα μας μια σκοτεινή πλευρά. Αυτή η σκοτεινή πλευρά περιλαμβάνει ιδιότητες που δεν τολμούμε να αποκαλύψουμε στους άλλους. Είναι τα χαρακτηριστικά για τα οποία νιώθουμε ντροπή και αμηχανία. Είναι τα χαρακτηριστικά που οι σημαντικοί “άλλοι” έχουν απορρίψει. Είναι τα χαρακτηριστικά που πιστεύουμε ότι μας προσδιορίζουν σαν ανάξιους για εκτίμηση και αγάπη από τους άλλους.

Μπορεί να είναι κανείς επικριτικός, αδύναμος, θυμωμένος, τεμπέλης, εγωιστής ή ελεγκτικός. Ίσως να μισεί για αυτά τον εαυτό του. Ή μπορεί αυτά τα χαρακτηριστικά να έχουν θαφτεί τόσο βαθιά μέσα του, που δεν συνειδητοποιεί καν ότι υπάρχουν. Αν όμως, αποδεχθεί κανείς αυτές τις αρνητικές ιδιότητες, θα ανοίξει πραγματικά το δρόμο του προς την ευτυχία και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας του. 

Οι σκοτεινές πλευρές μας, είναι μέρος του αληθινού εαυτού μας. Όταν ανακαλύπτουμε και αποδεχόμαστε αυτήν την πλευρά, γινόμαστε ολοκληρωμένοι. Κάθε πτυχή του εαυτού μας, κρύβει και ένα δώρο. Κάθε συναίσθημα και κάθε χαρακτηριστικό που διαθέτουμε, μας βοηθά και μας δείχνει τον τρόπο για την ολοκλήρωση του εαυτού μας.

Για παράδειγμα, ο Στίβεν, ήταν ένας άνθρωπος για τον οποίον το οικογενειακό του περιβάλλον, ανησυχούσε ότι ήταν δειλός. Όταν ο Στίβεν ήταν πέντε χρονών, είπε στον πατέρα του ότι ήταν τρομοκρατημένος με τη σκέψη ότι θα κάνει ιππασία με ένα πόνυ. Ο πατέρας του απάντησε: “Τι είδους άνθρωπος πρόκειται να γίνεις εσύ; Δεν είσαι τίποτα άλλο παρά ένας δειλός, είσαι ντροπή για την οικογένειά μας"!

Αυτά τα λόγια χαράχτηκαν μέσα στον Στίβεν. Στην πορεία της ζωής του, έκανε ό, τι μπορούσε για να αποδείξει ότι δεν ήταν αδύναμος- από το να αποκτήσει μαύρη ζώνη στο καράτε, μέχρι να πάρει μετάλλιο στην άρση βαρών. Επίσης, μισούσε όταν έβλεπε τους άλλους να είναι αδύναμοι. Αφού μπήκε σε θεραπευτική διεργασία, ο Στίβεν συνειδητοποίησε ότι ήταν ακόμα δειλός σε ορισμένους τομείς της ζωής του, κάτι όμως που τον βοήθησε πραγματικά.

Η αναγνώριση του χαρακτηριστικού της δειλίας, τον έκανε επιφυλακτικό. Αυτή η διαπίστωση, όχι μόνο τον κράτησε μακριά από καυγάδες , αλλά απέφευγε προβληματικές συναναστροφές στο κολέγιο, καθώς δεν ήθελε να οδηγεί μεθυσμένος ή να βρίσκεται σε αυτοκίνητο με άτομα που έπιναν. Και αποδείχθηκε ότι καλά έκανε καθώς ορισμένοι φίλοι του, είχαν σοβαρά τροχαία ατυχήματα. Ο πιο στενός φίλος του πέθανε και οι άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά.

Όταν δεν κατέχουμε ένα μέρος του εαυτού μας, μπορεί αυτό να κυριαρχήσει στις ζωές μας. Μπορούμε να προσπαθούμε τόσο σκληρά να μην δείχνουμε αδυναμία ή ανοησία ή ατέλεια, που να αρχίσουμε να κυνηγάμε όνειρα που δεν θέλουμε καν. Γεμίζουμε τις μέρες μας με περιττές διαδικασίες. Γινόμαστε άνθρωποι που δεν μπορούν να τα αναγνωρίσουν όλα αυτά γιατί προσπαθούμε να αποδείξουμε την αξία μας. Ουσιαστικά, εξαντλούμε τις εσωτερικές μας δυνάμεις, όταν προσπαθούμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε.

Έχουμε την εντύπωση ότι, προκειμένου να είναι κάτι ολοκληρωμένο πρέπει να είναι και τέλειο. Κάνουμε λάθος. Στην πραγματικότητα, το ακριβώς αντίθετο είναι το αληθές. Για να είναι κανείς ολοκληρωμένος χρειάζεται να κατέχει μία συνολική εσωτερική αναγνώριση και να διαθέτει όλα τα ανθρώπινα στοιχεία: το θετικό και το αρνητικό, το καλό και το κακό, το άγιο και το διαβολικό. Όταν αφιερώσουμε χρόνο για να ανακαλύψουμε τις σκοτεινές πλευρές μας και τα δώρα τους, θα καταλάβουμε τι εννοούσε ο Jung όταν έλεγε, "Ο χρυσός βρίσκεται στο σκοτάδι". Κάθε ένας από εμάς, πρέπει να βρει αυτόν το χρυσό, προκειμένου να επανενωθεί με τον ολοκληρωμένο εαυτό του. Ας μη φοβόμαστε να αποδεχθούμε τη σκοτεινή πλευρά μας.

Ας επιτρέψουμε στο σκοτάδι να συνυπάρξει με το Ερεβοκτόνο φως διότι η σύνθεση των δύο είναι που μας κάνει ολοκληρωμένους. Αυτό που μας κάνει αυθεντικούς. Αυτό που μας κάνει ανθρώπους.