Οι περισσότεροι από εμάς διδαχτήκαμε τον μύθο της περί των Δωριέων καθόδου. Οι Δωριείς, αήττητοι και «αιμοδιψείς» πολεμιστές, οπλισμένοι με σιδηρά όπλα, με ευκολία επικράτησαν των άμοιρων Αχαιών και τους μετέβαλαν εις σκλάβους των.
Επρόκειτο δε περί επυλίδων, ινδοευρωπαϊκής – τι άλλο – προέλευσης, οι οποίοι ήρθαν από τον Βορρά. Άγριοι, σχεδόν βάρβαροι, εκπολιτίστηκαν σταδιακά υπό των κατεκτημένων. Στην πραγματικότητα όμως η σχετική με τους Δωριείς ιστορική πραγματικότητα μπορεί να συνοψιστεί σε 10 σημεία :
1) Οι Δωριείς ήσαν νομάδες, πρόγονοι των σημερινών Σαρακατσάνων, οι οποίοι διαβιούσαν ως ποιμένες στις περιοχές της Ηπείρου, της βορείου Θεσσαλίας και της νοτίου Μακεδονίας. Πήραν δε το όνομά τους από τη δωρίδα, ένα μονόστομο, θλαστικό, μαχαίρι, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στην κοπίδα.
2) Σύμφωνα με τον μύθο, γενάρχης τους ήταν ο Δώρος, ο γιός του Έλληνα, γιού, με τη σειρά του, του Δευκαλίωνα. Άρα οι Δωριείς ήσαν επίσης γηγενείς.
3) Κατοικούσαν σε εδάφη όπου ζούσαν και Αχαιοί, με τους οποίους συνυπήρχαν ειρηνικά, μέχρι και μετά τα τρωικά.
4) Από πολύ νωρίς συνδέθηκαν με τον Ηρακλή και τους απογόνους του, τους Ηρακλειδείς και ενεπλάκησαν στις δυναστικές διαμάχες μεταξύ των αχαϊκών δυναστικών οίκων, ως σύμμαχοι των Αχαιών Ηρακλειδών.
5) Σε καμία περίπτωση δεν συνδέονται με την εισαγωγή του σιδήρου στην Ελλάδα, η κατεργασία του οποίου πραγματοποιείτο ήδη από τα μέσα του 15ου π.Χ. αιώνος. Έχουν βρεθεί σιδηρά αντικείμενα χρονολογούμενα από την εποχή των Μινωιτών.
6) Ελάχιστα συνδέονται με την καταστροφή των μυκηναϊκών κέντρων στην Πελοπόννησο, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα έπεσαν θύματα των Λαών της Θαλάσσης, αλλά και κυρίως εμφύλιων, δυναστικών συγκρούσεων, μετά την αναταραχή που προκάλεσε ο μακροχρόνιος πόλεμος της Τροίας. Ενδεικτικός είναι ο μύθος της δολοφονίας του Αγαμέμνονα από τον εξάδερφό του Αίγισθο και την σύζυγό του, για την κατοχή του θρόνου.
7) Σε καμία περίπτωση, οι Δωριείς, δεν διέθεταν ούτε τον πληθυσμιακό όγκο, ούτε ήσαν γνώστες της πολεμικής τέχνης, σε βαθμό να μπορούν να πνίξουν την Πελοπόννησο στο αίμα. Οι Δωριείς Σπαρτιάτες, για παράδειγμα, χρειάστηκαν 300 χρόνια για να σχηματίσουν ένα άξιο λόγου κράτος στη Λακωνία, ηττούμενοι συνεχώς από τους Δωριείς Αργείους.
8) Με εξαίρεση μια μάχη που έδωσαν, ως σύμμαχοι των Ηρακλειδών κατά των Μυκηναίων και των συμμάχων τους, δεν αναφέρονται συγκρούσεις τους με τους Αχαιούς κατοίκους της Πελοποννήσου.
9) Δεν συνδέονται με τους Μεσσηνιακούς πολέμους, οι οποίοι συνέβησαν τρεις σχεδόν αιώνες αργότερα από την κάθοδο των Ηρακλειδών στην Πελοπόννησο. Και οι Σπαρτιάτες και οι Μεσσήνιοι ήσαν Δωριείς.
10) Δεν συνδέονται όσο πιστεύεται με τους λεγομένους Σκοτεινούς Αιώνες (11ος – 8ος αι. π.Χ.), οι οποίοι δεν ήταν και τόσο σκοτεινοί, τελικά.
1) Οι Δωριείς ήσαν νομάδες, πρόγονοι των σημερινών Σαρακατσάνων, οι οποίοι διαβιούσαν ως ποιμένες στις περιοχές της Ηπείρου, της βορείου Θεσσαλίας και της νοτίου Μακεδονίας. Πήραν δε το όνομά τους από τη δωρίδα, ένα μονόστομο, θλαστικό, μαχαίρι, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στην κοπίδα.
2) Σύμφωνα με τον μύθο, γενάρχης τους ήταν ο Δώρος, ο γιός του Έλληνα, γιού, με τη σειρά του, του Δευκαλίωνα. Άρα οι Δωριείς ήσαν επίσης γηγενείς.
3) Κατοικούσαν σε εδάφη όπου ζούσαν και Αχαιοί, με τους οποίους συνυπήρχαν ειρηνικά, μέχρι και μετά τα τρωικά.
4) Από πολύ νωρίς συνδέθηκαν με τον Ηρακλή και τους απογόνους του, τους Ηρακλειδείς και ενεπλάκησαν στις δυναστικές διαμάχες μεταξύ των αχαϊκών δυναστικών οίκων, ως σύμμαχοι των Αχαιών Ηρακλειδών.
5) Σε καμία περίπτωση δεν συνδέονται με την εισαγωγή του σιδήρου στην Ελλάδα, η κατεργασία του οποίου πραγματοποιείτο ήδη από τα μέσα του 15ου π.Χ. αιώνος. Έχουν βρεθεί σιδηρά αντικείμενα χρονολογούμενα από την εποχή των Μινωιτών.
6) Ελάχιστα συνδέονται με την καταστροφή των μυκηναϊκών κέντρων στην Πελοπόννησο, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα έπεσαν θύματα των Λαών της Θαλάσσης, αλλά και κυρίως εμφύλιων, δυναστικών συγκρούσεων, μετά την αναταραχή που προκάλεσε ο μακροχρόνιος πόλεμος της Τροίας. Ενδεικτικός είναι ο μύθος της δολοφονίας του Αγαμέμνονα από τον εξάδερφό του Αίγισθο και την σύζυγό του, για την κατοχή του θρόνου.
7) Σε καμία περίπτωση, οι Δωριείς, δεν διέθεταν ούτε τον πληθυσμιακό όγκο, ούτε ήσαν γνώστες της πολεμικής τέχνης, σε βαθμό να μπορούν να πνίξουν την Πελοπόννησο στο αίμα. Οι Δωριείς Σπαρτιάτες, για παράδειγμα, χρειάστηκαν 300 χρόνια για να σχηματίσουν ένα άξιο λόγου κράτος στη Λακωνία, ηττούμενοι συνεχώς από τους Δωριείς Αργείους.
8) Με εξαίρεση μια μάχη που έδωσαν, ως σύμμαχοι των Ηρακλειδών κατά των Μυκηναίων και των συμμάχων τους, δεν αναφέρονται συγκρούσεις τους με τους Αχαιούς κατοίκους της Πελοποννήσου.
9) Δεν συνδέονται με τους Μεσσηνιακούς πολέμους, οι οποίοι συνέβησαν τρεις σχεδόν αιώνες αργότερα από την κάθοδο των Ηρακλειδών στην Πελοπόννησο. Και οι Σπαρτιάτες και οι Μεσσήνιοι ήσαν Δωριείς.
10) Δεν συνδέονται όσο πιστεύεται με τους λεγομένους Σκοτεινούς Αιώνες (11ος – 8ος αι. π.Χ.), οι οποίοι δεν ήταν και τόσο σκοτεινοί, τελικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου