O Άρης έδωσε ζωή στη Γη?

O Άρης έδωσε ζωή στη Γη: πράγματα που δεν ξέρατε για τον κόκκινο πλανήτη
Μπορεί ο πλανήτης Άρης να αποτελεί το επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος τα τελευταία χρόνια, ως την πιθανότερη διαστημική αποικία. Ωστόσο, σύμφωνα με τις έρευνες, παρόλο που ο κόκκινος πλανήτης έχει αρκετά κοινά με τη Γη, η διαμονή εκεί μόνο εύκολη δεν θα είναι.
Τα οχήματα της NASA οργώνουν το έδαφος και την ατμόσφαιρα του Άρη, αυξάνοντας κατακόρυφα το ενδιαφέρον για αυτόν τα τελευταία χρόνια και κάνοντας όλο και περισσότερες συγκλονιστικές ανακαλύψεις.

Ας δούμε λοιπόν έχουν ανακαλύψει τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες για τον πλανήτη Αρη:
Ο Άρης έχει μικρότερη βαρύτητα από τη Γη. Η αρειανή βαρύτητα είναι κατά 62% μικρότερη από τη γήινη, κάτι που σημαίνει ότι ένας άνθρωπος βάρους 100 κιλών στη Γη θα ζυγίζει μόλις 40 κιλά στον Κόκκινο Πλανήτη. Αυτό φυσικά συμβαίνει λόγω της διαφοράς μάζας: Οσο περισσότερη μάζα έχει ένας πλανήτης, τόσο πιο ισχυρή θα είναι και η βαρύτητά του. Κι έτσι η Γη, που είναι κατά 1,8794 φορές μεγαλύτερη από τον Άρη, έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα, κάνοντας το ίδιο σώμα να ζυγίζει πολύ περισσότερο απ’ ότι αν ήταν στον Άρη.

Κομμάτια του Αρη υπάρχουν στη Γη. Περισσότεροι από 100 ταυτοποιημένοι μετεωρίτες που προήλθαν από τον Άρη είναι διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη της Γης και πρόσφατα το Mars Curiosity της NASA απέδειξε ότι έχουν την ίδια σύσταση με τα πετρώματα του Αρη.

Ο Άρης έχει εποχές. Αν η αγαπημένη σας εποχή είναι η Άνοιξη, τότε ήρθε η ώρα για διαστημική μετακόμιση: Ο κόκκινος πλανήτης περνάει από τέσσερις εποχές, όπως και η Γη, αν και αντίθετα από τον πλανήτη μας, οι εποχές εκεί δεν διαρκούν το ίδιο. Στο βόρειο ημισφαίριο του Κόκκινου Πλανήτη, η άνοιξη διαρκεί 7 μήνες, το καλοκαίρι 6 μήνες, 5,3 το φθινόπωρο και 4 ο χειμώνας. Αυτό συμβαίνει γιατί η κλίση του νοητού άξονα του Άρη είναι μεγαλύτερη (25 μοίρες) από την αντίστοιχη της Γης (23 μοίρες).

Ο Άρης έχει τις πιο βίαιες καταγεγραμμένες αμμοθύελλες. Ο Κόκκινος Πλανήτης μπορεί να είναι μικρός σε μέγεθος, έχει όμως τις πιο καταστροφικές αμμοθύελλες του ηλιακού μας συστήματος. Ήδη από το 1971 οι επιστήμονες της NASA είχαν καταγράψει τις βίαιες θύελλες μέσω των εικόνων που έστελνε το Mariner 9 που σάρωναν την επιφάνειά του και κράτησαν για έναν ολόκληρο μήνα.

Ο Άρης έχει το μεγαλύτερο ηφαίστειο του ηλιακού μας συστήματος. Με ύψος τριπλάσιο από του Εβερεστ, το ηφαίστειο Olympus Mons του Αρη είναι το μεγαλύτερο βουνο-ηφαίστειο του ηλιακού συστήματος. Αυτό συμβαίνει γιατί σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι τεκτονικές πλάκες του Άρη σπάνια μετακινούνται και η έλλειψη τεκτονικής δραστηριότητας επιτρέπει στο μάγμα που βγαίνει από τα ηφαίστεια να συσσωρεύεται συνεχώς στην ίδια επιφάνεια.

Ο Άρης θα καταβροχθίσει έναν δορυφόρο του. Ο κόκκινος πλανήτης έχει δύο φυσικούς δορυφόρους, τον Φόβο και τον Δείμο, ωστόσο στο μέλλον υπολογίζεται ότι ο Φόβος θα διαλυθεί από τον ίδιο τον Άρη. Ο Φόβος εκτελεί τρεις περιστροφές γύρω από τον Άρη την ημέρα, σε μια απόσταση μόλις 9.378 χιλιομέτρων (η Σελήνη από τη Γη απέχει 384.000 χιλιόμετρα) και σύμφωνα με τους υπολογισμούς της NASA, ο Φόβος πλησιάζει τον Άρη συνεχώς, με το ανησυχητικό νούμερο των 1,8 μέτρων ανά 100 χρόνια, κάτι που του δίνει μόνο 50 εκατομμύρια χρόνια ζωής μέχρι να προσκρούσει στην επιφάνεια του πλανήτη, η να διαλυθεί στους δακτύλιους.

Ο Άρης είχε άλλοτε ποτάμια, λίμνες και έναν ωκεανό. Όπως ανακάλυψε το Mariner της NASA κάποτε ο πλανήτης φιλοξενούσε πράγματι νερό: ο Κρατήρας McLaughlin, για παράδειγμα, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια ήταν λίμνη. Αλλά και σε παλιότερη αποστολή του Mars Express, που είχε σταλεί από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA), είχαν ανακαλυφθεί ιζηματογενείς αποθέσεις, οι οποίες ανήκαν σε ωκεανό πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο Άρης μπορεί να είναι η πηγή της ζωής στη Γη. Όπως εξηγεί ο Στιβ Μπένερ του Westheimer Institute for Science and Technology της Φλόριντα, είναι πιθανό η ζωή στη Γη να έχει προέλθει από τον Αρη. Η κοινή επιστημονική πεποίθηση είναι ότι η ζωή ξεκίνησε στη Γη πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια και δύο ήταν τα στοιχεία που έδωσαν την απαραίτητη ώθηση: το βόριο και το οξείδιο του μολυβδαινίου. Μόνο που στην εποχή που μιλάμε τα δύο υπερπολύτιμα συστατικά της ζωής απλά δεν υπήρχαν στη Γη, η οποία είχε πολύ λίγο οξυγόνο για το οξείδιο του μολυβδαίνιου, την ίδια ώρα που το βόριο θέλει εξαιρετική ξηρασία για να αναπτυχθεί και τότε η Γη ήταν καλυμμένη από νερό. Ο Μπένερ εικάζει ότι τα συστατικά αυτά ήρθαν στη Γη με τα κομμάτια μετεωριτών που προέρχονταν από τον Άρη. Σε απόδειξη των υποθέσεων του, όσοι αστεροειδείς από τον Άρη έχουν εξεταστεί στην Γη έχει βρεθεί ότι περιέχουν βόριο