«Όλες οι εποχές μαρτυρούν πόσο επικερδής ήταν εκείνος ο ΜΥΘΟΣ του Χριστού για εμάς και για τους ομοίους μας… Πλουτίσαμε όλοι με τον μύθο του Ιησού!!» Πάπας Λέων Ι’
«Όποιος βασίζεται στον Θεό θα παχύνει» (Παροιμίες, 28: 25).
Πρόκειται για τον ληστή που έτυχε να βρίσκεται σταυρωμένος δίπλα στον σταυρωμένο Χριστό.
Το ερώτημα μάλλον θα πρέπει να είναι, τι έκανε ο ληστής αυτός και άγιασε; Η απάντηση βρίσκεται ασφαλώς μέσα στα ευαγγέλια. Άγιασε λοιπόν επειδή είπε: « »Κύριε, μνήσθητί μου, όταν έλθεις εν τη Βασιλεία σου« . Και αμέσως έλαβε το βραβείο: « Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ” εμού έση εν τω παραδείσω« .
Αυτό ήταν το ζόρι του Χριστού: να τον αναγνωρίσει κανείς ως θεό. Τι κι αν αυτός ήταν ληστής, ήταν φονιάς, ήταν…
Από τότε και μέχρι σήμερα οι ρασοφόροι εξελίχτηκαν σε παμπόνηρους ληστές οι οποίοι κατακλέβουν με το γάντι, αλλά και δίχως αυτό, το ποίμνιό τους. Πάντοτε δε προλαβαίνουν να μετανοήσουν λίγο πριν τα τινάξουν. Όπως εκείνος ο ληστής ο σταυρωμένος.
Αυτός όμως ο ληστής, ο πρώτος που μπήκε στον Παράδεισο (τυχαίο; δεν νομίζω), αν και αγίασε, ποτέ δεν έτυχε της τιμής να έχει κι αυτός έναν ναό. Μια εκκλησία, ένα εκκλησάκι ρε αδελφέ. Ποιος; Αυτός που έκανε ποδαρικό στον Παράδεισο και μάλιστα όταν στυγνοί δολοφόνοι, όπως εκείνος ο άγιος Κωνσταντίνος και η μητέρα του αγία Ελένη, διαθέτουν εκατοντάδες ναών, εκκλησιών και παρεκκλησιών.
Δεν είχε λοιπόν κανέναν ναό ο εν λόγω ληστής μέχρι που: ο πατέρας Γερβάσιος έψαξε στα βιβλία και με έκπληξη διαπίστωσε ότι κανένας ναός σε όλο τον κόσμο δεν είναι αφιερωμένος στον πρώτο άγιο της Ορθοδοξίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου