Απ’ το «χριστιανός» προήλθε το «κρετίνος»!…

Για να δούμε τι λένε τα λεξικά:

1) Στο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη.
κρετίνος-   [ΕΤΥΜ. Αντιδάν., <γαλλ. cretin <διαλεκτ. γαλλ. crestin, προσωνυμία που δόθηκε σε νοητικώς καθυστερημένα άτομα, τα οποία κατοικούσαν στις Άλπεις, με τη σημ. “αγαθιάρης",  χαζούλης και με ευφημιστικό σχηματισμό (πβ. γαλλ. bonhomme, innocent κ.ά., όλα με μειωτική χρήση), <λατ. cristianus <μετγν. χριστιανός].
2) Στο Live-Pedia.gr (http://www.livepedia.gr/index.php?title)
κρετίνος-  ο (ουσιαστικό) [ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :κρετιν (γαλλ. λ. cretin = αφελής, αγαθός, ανόητος ‹chretien=χριστιανός) -ος]
1.(ιατρ.) αυτός που πάσχει από κρετινισμό
2.(μτφ.) αυτός που δεν αντιλαμβάνεται εύκολα τα πράγματα, ο καθυστερημένος στο μυαλό, ο χοντροκέφαλος.
3) Στο “Μείζον Ελληνικό Λεξικό” Τεγόπουλος – Φυτράκης
κρετίνος < γαλλ. crétin < chrétien (= χριστιανός)