Ένα
απ' τα κύρια επιχειρήματα των Εβραιοχριστιανών, όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση
και αδυνατούν να δώσουν πειστικές -και κυρίως, λογικές- εξηγήσεις στις
αντιφάσεις και τις τερατολογίες της «θεόπνευστης» Αγίας Γραφής (ας παραβλέψουμε το γεγονός, ότι η συντριπτική
πλειοψηφία των «πιστών» δεν γνωρίζει ούτε ένα εδάφιό της -κι όμως την
επικαλούνται!), είναι ότι αυτοί που την αμφισβητούν και την κριτικάρουν
(άθρησκοι, άθεοι κλπ.), δεν έχουν «πίστη», γι' αυτό και δυσκολεύονται να
κατανοήσουν το «θεόπνευστο» περιεχόμενό της και τα «θεάρεστα» μηνύματα που
εκπέμπει.
Θα μπορούσε βέβαια κάποιος, να αναρωτηθεί: Μα πως στο καλό υπολογίζεται και συγκρίνεται αυτή η πίστη; Ποια είναι τα κριτήρια;
Ίσως φανεί απίστευτο, αλλά η Αγία Γραφή, ειδικά σ' αυτό το σημείο, ως εκ του θαύματος, είναι αρκετά σαφής:
«Σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύσασι ταῦτα παρακολουθήσει· ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἂν θανάσιμον τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει· ἐπὶ ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἕξουσιν».
Κατά Μάρκον 16, 17-18
Δηλαδή:
«Και τα θαύματα που θα συνοδέψουν εκείνους που θα πιστέψουν είναι τούτα: Στ' όνομά μου θα αποβάλλουν δαιμόνια, θα μιλούνε καινούργιες γλώσσες, θα εξουδετερώνουν φίδια, κι αν πιουν κάτι θανατηφόρο καθόλου δε θα τους βλάψει (τολμάνε;). Θα βάζουν τα χέρια τους πάνω σε αρρώστους και θα τους θεραπεύουν».
Και:
«...ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ».
Κατά Ματθαίον 17, 20-21
Δηλαδή:
«...πραγματικά, σας λέω, αν έχετε πίστη ίση μ' έναν κόκκο σιναπιού, θα πείτε στο βουνό αυτό: Πήγαινε απ' εδώ εκεί, και θα πάει. Και τίποτε δε θα είναι αδύνατο για σας. Kαι το γένος αυτό δε βγαίνει, παρά με προσευχή και νηστεία».
Με βάση αυτά τα κριτήρια-πειστήρια, εγώ τουλάχιστον, ομολογώ και παραδέχομαι δημοσίως, ότι ο βαθμός πίστης μου είναι υπό του μηδενός. Δικαιολογούμαι όμως, κατά κάποιον τρόπο, διότι δεν δηλώνω ούτε χριστιανός, ούτε πιστός...
Μάλλον όμως τώρα, οι περισσότεροι κάνουν στον εαυτό τους, το αυθόρμητο ερώτημα: Άραγε, τί αποτελέσματα θα είχαν τα παραπάνω «τεστ» πάνω σ' αυτούς που κατέχουν εργολαβικά την πίστη και ειδικά στους «επαγγελματίες» έμπορους της πίστης, τους κληρικούς; Πόσοι απ' αυτούς έχουν δοκιμάσει τον βαθμό της πίστης τους, με βάση τις ανωτέρω ρήσεις του Ιησού;
Προσωπικά, πολύ υποψιάζομαι, πως αν επιχειρούσαν π.χ. να μετακινήσουν ένα βουνό με κινητήριο μοχλό την «πίστη» τους, δύο τινά θα μπορούσαν να συμβούν:
1. Να μην συμβεί απολύτως τίποτα... (λέτε;...).
2. Να μετακινηθεί όντως το βουνό και να...πέσει στα κεφάλια τους!
Γι' αυτό αγαπητοί «πιστοί», όταν θα νιώσετε κάποια στιγμή την ανάγκη, να επικαλεστείτε την «πίστη» σας, θυμηθείτε κι αυτά τα εδάφια της «θεόπνευστης» (για να μην ξεχνιόμαστε) Αγίας Γραφής. Και μην μπείτε στην διαδικασία να τα υποβαθμίσετε ή να τα ερμηνεύσετε κατά το δοκούν (συνήθης πρακτική των Ιουδαιοχριστιανών), γιατί δεν τα «λέει» ο οποιοσδήποτε, αλλά ο «Κύριος υμών Ιησούς Χριστός»...
Εν τέλει, καθώς «η πίστη μετακινεί βουνά» και για να παραφράσουμε την γνωστή ρήση «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα»: Ιδού το όρος, ιδού και η μετακίνηση λοιπόν...
Θα μπορούσε βέβαια κάποιος, να αναρωτηθεί: Μα πως στο καλό υπολογίζεται και συγκρίνεται αυτή η πίστη; Ποια είναι τα κριτήρια;
Ίσως φανεί απίστευτο, αλλά η Αγία Γραφή, ειδικά σ' αυτό το σημείο, ως εκ του θαύματος, είναι αρκετά σαφής:
«Σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύσασι ταῦτα παρακολουθήσει· ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἂν θανάσιμον τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει· ἐπὶ ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἕξουσιν».
Κατά Μάρκον 16, 17-18
Δηλαδή:
«Και τα θαύματα που θα συνοδέψουν εκείνους που θα πιστέψουν είναι τούτα: Στ' όνομά μου θα αποβάλλουν δαιμόνια, θα μιλούνε καινούργιες γλώσσες, θα εξουδετερώνουν φίδια, κι αν πιουν κάτι θανατηφόρο καθόλου δε θα τους βλάψει (τολμάνε;). Θα βάζουν τα χέρια τους πάνω σε αρρώστους και θα τους θεραπεύουν».
Και:
«...ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ, μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ».
Κατά Ματθαίον 17, 20-21
Δηλαδή:
«...πραγματικά, σας λέω, αν έχετε πίστη ίση μ' έναν κόκκο σιναπιού, θα πείτε στο βουνό αυτό: Πήγαινε απ' εδώ εκεί, και θα πάει. Και τίποτε δε θα είναι αδύνατο για σας. Kαι το γένος αυτό δε βγαίνει, παρά με προσευχή και νηστεία».
Με βάση αυτά τα κριτήρια-πειστήρια, εγώ τουλάχιστον, ομολογώ και παραδέχομαι δημοσίως, ότι ο βαθμός πίστης μου είναι υπό του μηδενός. Δικαιολογούμαι όμως, κατά κάποιον τρόπο, διότι δεν δηλώνω ούτε χριστιανός, ούτε πιστός...
Μάλλον όμως τώρα, οι περισσότεροι κάνουν στον εαυτό τους, το αυθόρμητο ερώτημα: Άραγε, τί αποτελέσματα θα είχαν τα παραπάνω «τεστ» πάνω σ' αυτούς που κατέχουν εργολαβικά την πίστη και ειδικά στους «επαγγελματίες» έμπορους της πίστης, τους κληρικούς; Πόσοι απ' αυτούς έχουν δοκιμάσει τον βαθμό της πίστης τους, με βάση τις ανωτέρω ρήσεις του Ιησού;
Προσωπικά, πολύ υποψιάζομαι, πως αν επιχειρούσαν π.χ. να μετακινήσουν ένα βουνό με κινητήριο μοχλό την «πίστη» τους, δύο τινά θα μπορούσαν να συμβούν:
1. Να μην συμβεί απολύτως τίποτα... (λέτε;...).
2. Να μετακινηθεί όντως το βουνό και να...πέσει στα κεφάλια τους!
Γι' αυτό αγαπητοί «πιστοί», όταν θα νιώσετε κάποια στιγμή την ανάγκη, να επικαλεστείτε την «πίστη» σας, θυμηθείτε κι αυτά τα εδάφια της «θεόπνευστης» (για να μην ξεχνιόμαστε) Αγίας Γραφής. Και μην μπείτε στην διαδικασία να τα υποβαθμίσετε ή να τα ερμηνεύσετε κατά το δοκούν (συνήθης πρακτική των Ιουδαιοχριστιανών), γιατί δεν τα «λέει» ο οποιοσδήποτε, αλλά ο «Κύριος υμών Ιησούς Χριστός»...
Εν τέλει, καθώς «η πίστη μετακινεί βουνά» και για να παραφράσουμε την γνωστή ρήση «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα»: Ιδού το όρος, ιδού και η μετακίνηση λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου