Άγιοι καταστροφείς

Άγιοι της χριστιανοσύνης που φέρονται ως καταστροφείς του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ή των αντιπάλων τους ή και δολοφόνοι!

Ένας από τους γνωστούς ισχυρισμούς των χριστιανών απολογητών είναι ότι: "Οι χριστιανοί δεν έκαναν καταστροφές, ο ελληνικός πολιτισμός κατέπεσε από μόνος του και αν έγιναν κάποιες ελάχιστες καταστροφές από κάποιους φανατικούς· αυτό έγινε λόγω των διωγμών που υπέστησαν από τους εθνικούς". Θα δούμε αν ευσταθεί αυτός ο πολύ συχνός ισχυρισμός τους, με βάση τα δικά τους κείμενα που είναι τα συναξάρια των αγίων, από τα οποία θα δούμε αποσπάσματα καταστροφών, όπως και από την ιστορία, τι αναφέρει για όσους από αυτούς τους αγίους, έχουμε ιστορικά στοιχεία.

Τα Συναξάρια είναι οι βιογραφίες των αγίων του Χριστιανισμού, άσχετα αν περιλαμβάνουν πλήθος μυθικών και υπερφυσικών στοιχείων, ή πολλές από αυτές είναι δημιουργήματα μεταγενέστερης ανάγκης για ύπαρξη πληθώρας μαρτύρων.

Τα σχετικά με καταστροφές αποσπάσματα που ακολουθούν, είναι κυρίως από την συλλογή του Άγιου Νικόδημου του Αγιορείτη. Ακολουθεί ο "σύνδεσμος 1" στο πρωτότυπο. Ο δεύτερος "σύνδεσμος 2", είναι ένα διαδομένο συναξάρι στο Διαδίκτυο, που έχει μεταφρασμένα τα κείμενα, και ίσως πληροφορίες και από άλλα συναξάρια, αλλά όπως θα διαπιστώσετε και αρκετά αλλοιωμένα. Όταν ο δεύτερος σύνδεσμος είναι σε παρένθεση, υπάρχει αλλοίωση που συνήθως σημειώνεται δίπλα του σε παρένθεση. Για τα ιστορικά πρόσωπα χρησιμοποιήθηκαν άλλες πηγές.

H σειρά εμφάνισης είναι ημερολογιακή με βάση την εορτή του κάθε αγίου:

1
Ο Άγιος Θεοδόσιος ο βασιλεύς ο Μέγας (εορτάζει για την Εκκλησία στις 17 Ιανουαρίου).
"Ήταν φανατικός χριστιανός, βυζαντινός αυτοκράτορας, ισπανικής καταγωγής. Βαφτίστηκε το 380 στη Θεσσαλονίκη από τον επίσκοπο Αχόλιο. Αναμείχθηκε ενεργά στα διάφορα εκκλησιαστικά ζητήματα. Κάλεσε τη Β' Οικουμενική Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, καταδίωξε τους ειδωλολάτρες και τους αιρετικούς, δήμευσε τις περιουσίες τους, σταμάτησε τους Ολυμπιακούς αγώνες και ως επίσημη θρησκεία επέβαλε το χριστιανισμό. Το 390 στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης σφάχτηκαν με διαταγή του 7.000 άνθρωποι (κατ' άλλους 15.000), ανεξάρτητα από την ηλικία τους, γιατί μερικές μέρες πριν είχαν στασιάσει κι είχαν σκοτώσει τον Γότθο στρατιωτικό διοικητή της Θεσσαλονίκης, Βουθέριχο. Γι' αυτή τη θηριωδία, ο επίσκοπος Μεδιολάνων Αμβρόσιος "τιμώρησε" το Θεοδόσιο με με την "οδυνηρή" απαγόρευση να πάει στη Θεία Ευχαριστία για λίγους μήνες!".

Δυστυχώς, στην εποχή του έγιναν και οι μεγαλύτερες καταστροφές των ιερών της Ελλάδας. Ο ίδιος μετά την καταδίκη των Μανιχαίων από την Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης, τους επέβαλε την ποινή του θανάτου και σε όσους δεν δέχονταν τις αποφάσεις της αφαίρεσε το δικαίωμα κληροδοσίας και κληρονομιάς όπως και το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη, οδηγώντας τους άμεσα στην παρανομία. Επίσης όρισε την ποινή του θανάτου για την ομοφυλοφιλία και αποτέλεσμα αυτού ήταν και η στάση στην Θεσσαλονίκη και η σφαγή του κόσμου, γιατί εξ αιτίας του νόμου αυτού φυλακίστηκε ένα φημισμένος ηνίοχος της Θεσσαλονίκης.

2

Ο Άγιος Αθανάσιος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 18 Ιανουαρίου).
Για τον Άγιο Αθανάσιο υπάρχει ξεχωριστή ανάρτηση εδώ. Ήταν ο ανταγωνιστής του Άρειου στην Αλεξάνδρεια και μεταξύ των οπαδών τους έγιναν φοβερά έκτροπα. Αγνόησε ακόμα και τις εντολές του άλλου άγιου της Εκκλησίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, που είχε καλύτερη άποψη για τον Άρειο και προσπάθησε να τον αποκαταστήσει στην Αλεξάνδρεια, αλλά ο Αθανάσιος δεν κουνήθηκε από την καρέκλα του και απείλησε την Κωνσταντινούπολη με λοιμό, αν δεν άφηνε τα πλοία να μεταφέρουν σιτάρι.

3

Ο Άγιος Κύριλλος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 18 Ιανουαρίου).
Ο Κύριλλος Αλεξανδρείας όπως δείχνουν τα στοιχεία δρούσε σαν αρχηγός μαφίας και μάλλον δεν ήταν ο μόνος. Συντηρούσε από τον πακτωλό χρημάτων που διαχειριζόταν και τους φόρους που μάζευε, έναν μεγάλο ιδιωτικό παραστρατιωτικό εσμό παραβολάνων (αμόρφωτοι ρωμαλέοι εργάτες του λιμανιού της Αλεξάνδρειας) που ήταν υπάκουοι και φανατικοί, ό,τι χρειαζόταν για τις δουλειές εκείνες τις οποίες ένας καθώς πρέπει επίσκοπος δεν πρέπει να φαίνεται, αλλά ό,τι συμβαίνει να μοιάζει με λαϊκή οργή. Με την δράση λοιπών των παραβολάνων, έκλεισε τις εκκλησίες των Νοβατιανών, κατάσχεσε τις περιουσίες τους, εξαπέλυσε διωγμό κατά της πολυάριθμης εβραϊκής κοινότητας και επιτέθηκε στον Ρωμαίο διοικητή τον Ορέστη, που προσπάθησε να την υπερασπιστεί. Στην προσπάθειά του αυτή έστειλε τον όχλο που έλεγχε εναντίων του. Ο όχλος των χριστιανών προσπάθησε να σκοτώσει τον Ορέστη, και ταυτόχρονα να βλάψει το περιβάλλον του, επιτέθηκε στο Μουσείο έκαψε το Σεράπειο την δε φιλόσοφο Υπατία, αφού την συνέλαβαν σε ενέδρα όταν γύριζε σπίτι της, την διαμέλισαν με όστρακα (πήλινα κομμάτια), και έκαψαν τα μέλη της στην φωτιά.

Γράφει το βυζαντινό Λεξικό Σούδα στο λήμμα "Υπατία": "ῆδη γοῦν ποτέ συνέβη τόν ἐπισκοποῦντα τὴν ἀντικειμένην αἵρεσιν Κύριλλον, παριόντα διὰ τοῦ οἴκου τῆς Ὑπατίας, ἰδεῖν πολὺν ὠθισμὸν ὄντα πρὸς ταῖς θύραις ἐπιμίξ ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων, τῶν μὲν προσιόντων τῶν δὲ ἀπιόντων τῶν δὲ καὶ προσισταμένων, ἐρωτήσαντα δε ὅ τι εἴη τὸ πλήθος καὶ περὶ οῦ κατά τὴν οἱκίαν Ο θόρυβος, ἀκοῦσαι παρὰ τῶν ἑπομένων ὅτι προσαγορεύοιτο νῦν ἡ φιλόσοφος Ὑπατία, καὶ ἐκείνης εἷναι τὴν οἰκίαν. μαθόντα δε οὕτω δηχθῆναι την ψυχήν ὥστε φόνον αὐτῆ ταχέως ἐπιβουλεῦσαι πάντων φόνων ἀνοσιώτατον· προελθούσι γὰρ κατὰ τὸ εἰωθός ἐπιθέμενοι πολλοί ἀθρόοι θηριώδεις ἄνθρωποι, ὡς ἀληθῶς σχέτλιοι, οὔτε θεῶν ὄπιν εἰδότες οὔτ' ἀνθρώπων νέμεσιν, ἀναιροῦσι την φιλόσοφον."
σύνδεσμος

Έγιναν αιματηρές μάχες από τους παραβολάνους του με τους νεστοριανούς, στην Γ’ Οικουμενική Σύνοδο (431) και στην "ληστρική" (439) της Εφέσου, μεταξύ Κυρίλλου και Νεστορίου που ήταν ο πατριάρχης της Κων/πόλεως. Για να λυθούν οι δογματικές τους διαφορές, έγιναν απίστευτα έκτροπα μέσα σε "ατμόσφαιρα τρομοκρατίας", με τεράστια χρηματικά ποσά που ξοδεύτηκαν για τον επηρεασμό των αξιωματούχων της αυλής και του αυτοκράτορα, με "όχλο", "ρωμαλέους μοναχούς" και "ροπαλοφόρους" εκατέρωθεν (με αγάπη φυσικά).
σύνδεσμος

Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η έντονη αντίδραση για τον Νεστοριανισμό που είχε ο Κύριλλος και όλος ο Αλεξανδρινός χριστιανικός όχλος που αυτός κατεύθυνε, στράφηκε πολύ γρήγορα στον Μονοφυσιτισμό και η ίδια η στρατιά των παραβολάνων το 457, έσφαξε μέσα στο Βαπτιστήριο του Μητροπολιτικού Ναού τον πατριάρχη Προτέριο, έκαψαν το σώμα του στον Ιππόδρομο της πόλης και έβαλαν στη θέση του τον Μονοφυσίτη Τιμόθεο τον Αίλουρο.

4

Ο Όσιος Ιάκωβος ο ασκητής (εορτάζει για την Εκκλησία στις 28 Ιανουαρίου).
"O δε Όσιος νικηθείς από την επιθυμίαν, φευ του πτώματος! διαφθείρει την κόρην. Έπειτα τι γίνεται; Φοβηθείς διά να μη φανερωθή η σιγχαμερά αύτη πράξίς του, φονεύει μεν την γυναίκα, φονεύει δε ομού και τον αδελφόν της. Τα δε νεκρά σώματα τούτων, ρίπτει αυτά εις τον ποταμόν, οπού εκεί κοντά έτρεχεν".
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2

5

Η Αγία Θεοδώρα η βασίλισσα (Θεοδώρα Β’) (εορτάζει για την Εκκλησία στις 11 Φεβρουαρίου).
Θεωρείται αγία γιατί αναστήλωσε τις εικόνες μετά από μια σειρά εικονομάχων αυτοκρατόρων.
"χήρα του εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου, παραβίασε τους όρκους που έδωσε στην επιθανάτια κλίνη του άντρα της και αναστήλωσε με τη βοήθεια του στρατού τα ξύλινα είδωλα. Κατά διαταγήν της επίσης, εξοντώθηκαν πάνω από εκατό χιλιάδες Παυλικιανοί. «Τους μεν ξύλω ανήρτων, τους δε ξίφει παρεδίδουν, τους δε τω τη θαλάσσει βυθώ»".

6

Ο Άγιος Θεόδωρος μεγαλομάρτυς ο στρατηλάτης (εορτάζει για την Εκκλησία στις 14 Φεβρουαρίου).
"Πέρνωντας δε ο Άγιος τους θεούς (εννοεί τα αγάλματα και τα ειδώλια), κατά το μέσον της νυκτός ετζάκισεν αυτούς, και τους εμοίρασεν εις τους πτωχούς. Όταν δε εξημέρωσεν, είπε Mαξέντιος ο κομενταρήσιος προς τον βασιλέα, ότι είδε το κεφάλι της μεγάλης θεάς Aρτέμιδος, οπού το εβάστα ένας πτωχός και το περιέφερεν εις τους δρόμους".
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2

7

Ο Ὸσιος Μάρων (εορτάζει για την Εκκλησία στις 14 Φεβρουαρίου).
"διά τούτο επήγεν επάνω εις μίαν κορυφήν ενός βουνού της εν Aντιοχεία Kύρου, η οποία ετιμάτο από τους παλαιούς Έλληνας. Όθεν και τον ναόν των δαιμόνων, οπού ήτον εκεί κτισμένος από εκείνους, καθιερώσας εις τον Θεόν, εν αυτώ εκατοίκησε: κατασκευάσας μίαν τένταν πολλά μικράν, υποκάτω εις την οποίαν ολίγαις φοραίς έμβαινεν".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2 -Δεν αναφέρεται η καταπάτηση του ναού)

8

Ο Άγιος μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος Τήρων (εορτάζει για την Εκκλησία στις 17 Φεβρουαρίου).
"Tότε ο Άγιος έκαμεν ένα μεγάλον κατόρθωμα, επειδή πέρνωντας το είδωλον της μητρός των θεών Pέας, ως φλυαρούσιν οι Έλληνες, έρριψεν αυτό εις την φωτίαν και το κατέκαυσεν".
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2 (εδὼ εκ λάθους προφανώς προσθέτει και τον ναόν)

9

Ο Άγιος Πορφύριος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 26 Φεβρουαρίου).
Επίσκοπος Γάζης γνωστός για το κυνήγι των Εθνικών στην περιοχή του.
"O δε βασιλεύς, εδυσκολεύετο μεν εις τας αρχάς, λέγων, ότι δεν είναι δυνατόν να διωχθούν από την Γάζαν οι ειδωλολάτραι και αιρετικοί, διά την πολλήν χρησιμότητα αυτών και βοήθειαν. H δε βασίλισσα απεκρίθη προς αυτόν, ότι βαρεία μεν είναι η αίτησις αύτη, ω δέσποτα, βαρυτέρα όμως είναι και η ταύτης παραίτησις... Όθεν παρευθύς επέμφθησαν προσταγαί βασιλικαί, ότι να διωχθούν από την Γάζαν οι αιρετικοί και ειδωλολάτραι, οίτινες εξουσίαζον. Tότε ο μακάριος Πορφύριος, πέρνωντας από την βασίλισσαν δύω κεντηνάρια χρυσίον, διά να κτίση Eκκλησίας, και διακόσια νομίσματα διά έξοδα, εγύρισεν εις την επαρχίαν του. Kαι τους μεν άλλους ναούς των ειδώλων, κατεκρήμνισε. Tους δε αιρετικούς, εδίωξε. Tον δε ναόν του θεού των Eλλήνων του ονομαζομένου Mαρνά, κατέκαυσε με την φωτίαν, και έκτισεν αυτόν Eκκλησίαν κατά το σχήμα, οπού εδιώρισεν η βασίλισσα Eυδοξία".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2 -αξίζει να διαβάσετε τις διαφορές και τον τρόπο που το αναφέρει [παρά τις αρχικές του αντιδράσεις ο βασιλέας επείσθη και χορήγησε στον Άγιο Πορφύριο βασιλικό διάταγμα με το οποίο περιόριζε την δράση των ειδωλολατρών και των λοιπών αιρετικών και με βασιλική χορηγία ανήγειρε εκκλησίες εκεί όπου προηγουμένως βρίσκονταν ειδωλολατρικοί ναοί. Κατάφερε δε ο Άγιος να κατεδαφιστεί το Μαρνείον])

Για τον άγιο Πορφύριο υπάρχει και ξεχωριστή ανάρτηση. Να σημειωθεί ότι για να προσεγγίσει το παλάτι και να πάρει την άδεια για τις καταστροφές που έκανε, συμμετείχε και άλλο ένας άγιος της Εκκλησίας που θα δούμε τελευταίο, ο Άγιος Χρυσόστομος, που ήταν τότε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

10

Ο Άγιος Κόιντος ο Ομολογητής (εορτάζει για την Εκκλησία στις 3 Μαρτίου).
“Eπειδή δε διά προσευχής του Aγίου έγινε σεισμός, και εκ του σεισμού εκρημνίσθη ο ναός, και τα εν αυτώ είδωλα έπεσον, διά τούτο φυγόντες οι Έλληνες, αφήκαν τον Άγιον ελεύθερον."
σύνδεσμος 1

11

Αγίων Ευτροπίου, Κλεονίκου και Βασιλίσκου Μαρτύρων (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 3 Μαρτίου).
“Συγγενείς δε όντες και συστρατιώται με τον Άγιον Θεόδωρον τον Tήρωνα... Όθεν εις καιρόν οπού ο ηγεμών και οι λοιποί Έλληνες, επρόσφερον θυσίας εις τους θεούς των, τότε ο Άγιος Kλεόνικος προσευχηθείς, εκρήμνισεν εις την γην το είδωλον της Aρτέμιδος. "
σύνδεσμος

12

Ο Άγιος Μαρίνος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 17 Μαρτίου).
“βλέπωντας δε τους ειδωλολάτρας να προσφέρουν θυσίας, όχι μόνον εις ανθρώπους, αλλά και εις τα ερπετά και σιγχαμερά ζωύφια, άναψεν από τον θεϊκόν ζήλον, και εις καιρόν, οπού οι Έλληνες έκαμναν εορτήν εις τα άψυχα είδωλα, ώρμησε και κατεκρήμνισε τον βωμόν, και τας εν αυτώ θυσίας κατεπάτησε".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2 -ήλεγξε τους ειδωλολάτρες για τις ανόητες θυσίες τους, όταν αυτοί έβρισαν τη χριστιανική θρησκεία· δηλαδή τώρα το δικαιολόγησε)

13

Ο Άγιος Μάρκος, επίσκοπος Αρεθουσίων (σημερινὴ Ρεντίνα της Μακεδονίας) (εορτάζει για την Εκκλησία στις 29 Μαρτίου).
“Oύτος ο Άγιος Mάρκος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Kωνσταντίνου του Mεγάλου εν έτει τκη΄ [328]. Ζήλω δε θείω κινηθείς, εκρήμνισεν ένα ναόν των ειδώλων, και εποίησεν αυτόν Eκκλησίαν".

14

Ο Όσιος Κύριλλος διακόνος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 29 Μαρτίου) εις την πόλιν Φοινίκην.
“Eπειδή γαρ και αυτός πολλά είδωλα των δαιμόνων εκρήμνισε, διά τούτο επιάσθη από τους Έλληνας".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2 -Για τον Κύριλλο Διάκονο (Επειδή στάθηκε αμετακίνητος στη χριστιανική ομολογία και κήρυττε κατά των ειδώλων, κίνησε τη μανία των ειδωλολατρών)

15

Ο Άγιος Ευψύχιος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 9 Απριλίου).
“Eπειδή δε άναψεν από θεϊκόν ζήλον, επήρε πολλούς Xριστιανούς, και πηγαίνωντας με αυτούς, εκρήμνισεν από τα θεμέλια τον ελληνικόν ναόν, όστις επωνομάζετο της Tύχης, εις τον οποίον είχε προσπάθειαν και αγάπην ο επάρατος Iουλιανός, προσφέρων εις αυτόν καθ’ εκάστην ημέραν θυσίας".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2) -πήγε και γκρέμισε το είδωλο)

16

Ο Άγιος Αδριανὸς Ο νέος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 17 Απριλίου).
“O δε γενναίος Mάρτυς του Xριστού, όχι μόνον τούτο δεν έκαμεν, αλλά και έτρεξε και εκρήμνισε τον βωμόν, και τας θυσίας οπού ήτον επάνω εις αυτόν έχυσε, και την φωτίαν διεσκόρπισεν".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2 -εδώ έχει ενδιαφέρον η δικαιολογία που αναφέρει: “εξοργισμένος μπροστά στην επιμονή του άρχοντα ειδωλολάτρη, και στις βρισιές, που εξεστόμιζε κατά του Χριστού" κάτι που δεν υπάρχει στο κείμενο)

17

Ο Άγιος Πασικράτης (εορτάζει για την Εκκλησία στις 24 Απριλίου).
“Mάλιστα δε ο Άγιος Πασικράτης, εις καιρόν οπού εφάνη εις αυτόν το είδωλον του Aπόλλωνος, επήγε κοντά του και το έπτυσεν, ειπών, ότι αύτη η τιμή πρέπει εις αυτόν".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2)

18

Ο Άγιος Κοδράτος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 7 Μαΐου).
“Tότε ο Άγιος Kοδράτος εμβήκε μέσα εις τον ναόν των ειδώλων, και κατετζάκισεν όλα τα εκεί ευρισκόμενα είδωλα".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2)

19

Ο Άγιος Επιφάνειος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 12 Μαΐου).
“Μα υπήρχαν κι άλλες πάρα πολλές αιρέσεις στην χώρα των Κυπριών. [...] Γι΄ αυτούς ο Επιφάνιος έγραψε επιστολή στον βασιλιά Θεοδόσιο, για να τούς διώξει από την νήσο με διάταγμα βασιλικό. Γιατί μέσα σ΄ αυτούς ήταν ανθρώποι πλούσιοι, που τούς εμπιστεύουνταν δημόσιες θέσεις και ταπείνωναν τούς ορθόδοξους. Αφού πήρε λοιπόν ο βασιλιάς τα γράμματα από τον Επιφάνιο, έκαμε ένα τέτοιο τύπο διατάγματος. [...] Λοιπόν, όταν ήρθε το διάταγμα με κάποιο που υπηρετούσε τον στρατό κι εμφανίστηκε στο κοινό, πολλοί απ΄ αυτούς πείστηκαν στον Επιφάνιο. Μα όσοι δεν πείστηκαν, αμέσως διώχτηκαν από τη νήσο".
σύνδεσμος

20

Η Αγία Γλυκερία (εορτάζει για την Εκκλησία στις 13 Μαΐου).
“O δε ηγεμών επαρακάλεσεν αυτήν να θυσιάση εις τα είδωλα. Όθεν η Aγία εμβήκεν εις τον ναόν των ειδώλων, και προσευχηθείσα εις τον Xριστόν, εκρήμνισε το είδωλον του Διός, και κατεσύντριψεν αυτό".
σύνδεσμος
σύνδεσμος 2

21

Ο Όσιος Αχίλλειος επίσκοπος Λαρίσης (εορτάζει για την Εκκλησία στις 16 Μαΐου).
“Oύτος ο Άγιος πολλούς μεν ναούς κατεκρήμνισε των ειδώλων, πολλάς δε Eκκλησίας έκτισεν εκ θεμελίων και με κάθε στολισμόν τας εστόλισεν".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2 -[διέθεσε για να κτίσει ναούς] την καταστροφή την έσβησαν)

22

Ο Άγιος Ανδρόνικος και η υπερθαύμαστος Ιουνία (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 17 Μαΐου).
“Και τους μεν ναούς των ειδώλων, κατέστρεψαν. Εκκλησίας δε θείας έκτισαν εις κάθε μέρος, και πνεύματα ακάθαρτα από τους ανθρώπους εδίωξαν, και πάθη ανιάτρευτα ιάτρευσαν".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2)

23

Ο Μέγας Κωνσταντίνος και Αγία Ελένη (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 21 Μαΐου).
Οι «διευκολύνσεις» και η προνομιακή μεταχείριση που προσφέρθηκαν στην Εκκλησία από τον αυτοκράτορα Φλάβιο Βαλέριο Κωνσταντίνο, ήταν αρκετά για να κάνει άγιο κάποιον, που θεωρείται υπεύθυνος ή ηθικός αυτουργός, για τις δολοφονίες του 17χρονου γιου του, του 12χρονου ανηψιού του, της συζύγου του, του πεθερού του, των δυο γαμπρών του και του κουνιάδου του. Επειδή κοντά στον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα, όπως λέει μια λαϊκή παροιμία, η Εκκλησία φρόντισε να «αγιοποιήσει» και να «τιμήσει» (επίσης στις 21 Μαΐου) και την μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Ελένη (ηθικός συναυτουργός στην δολοφονία της νύφης της), η οποία ως φαίνεται, ασκούσε το αρχαιότερο επάγγελμα στο πανδοχείο του πατέρα της, μέχρι την στιγμή που γνώρισε τον πατέρα του Μέγα Κωνσταντίνου, Κωνστάντιο και έγινε αρχικά μια απ' τις παλλακίδες του, έως ότου την νυμφευθεί. Ένας άλλος άγιος μάλιστα, ο άγιος Αμβρόσιος είχε αναφέρει χαρακτηριστικά, πως «ο Χριστός την περιμάζεψε από την κοπριά».

Ο ακαδημαϊκός και λογοτέχνης Άγγελος Βλάχος στις αναμνήσεις του ως πρόξενου στα Ιεροσόλυμα (Μια φορά κι ένα καιρό ένας διπλωμάτης-εκδ.Εστία) γράφει: «Όταν διαβάζει κανείς το χρονικό (απόκρυφο υποθέτω) της ανακαλύψεως του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη, φρικιά με τα απάνθρωπα βασανιστήρια που μεταχειρίστηκε η Αγία για να αναγκάσει τρεις Εβραίους να της αποκαλύψουν το μέρος όπου είχαν κρύψει το Τίμιο Ξύλο. Τρεις μέρες τους βασάνιζε κάνοντας το χριστιανικό της χρέος και, αν θυμούμαι καλά, τους θανάτωσε όταν της είπαν την αλήθεια, όχι βέβαια για να τους απαλλάξει ευσπλαχνικά από την ζωή, αφού τους είχε σπάσει τα κόκαλα και τους είχε παντοιοτρόπως τσουρουφλίσει, αλλά για να τους τιμωρήσει»".

Για τους Κωνσταντίνο και Ελένη υπάρχει και ξεχωριστή ανάρτηση εδώ.

24

Ο Άγιος Βασιλισκος μάρτυς (εορτάζει για την Εκκλησία στις 22 Μαΐου).
“Tότε ο Άγιος σηκώσας τας χείρας του, επροσευχήθη, και ευθύς ήλθε φωτία από τον ουρανόν, και κατέκαυσε τον ναόν, και τα εν αυτώ είδωλα κατετζάκισεν εις λεπτά κομμάτια."
σύνδεσμος

25

Μελετίου του στρατηλάτου, Ιωάννου, Στεφάνου, Σεραπίωνος, Καλλινίκου και των συν αυτοίς Μαρτύρων (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 24 Μαΐου).
* Tη αυτή ημέρα μνήμη των Aγίων Mαρτύρων Mελετίου του στρατηλάτου και των συν αυτώ, Iωάννου, Στεφάνου, Σεραπίωνος του Aιγυπτίου, Kαλλινίκου του μάγου. Kομήτων και τριβούνων δώδεκα. Γυναικών τριών, Mαρκιανής, Παλλαδίας, και Σωσάννης. Nηπίων δύω, Kυριακού, και Xριστιανού, και του λοιπού πλήθους των συν αυτοίς μαρτυρησάντων χιλιάδων ένδεκα και διακοσίων οκτώ.
“O Άγιος και Mάρτυς Mελέτιος, πέρνωντας μαζί του στρατιώτας Xριστιανούς, έχων δε και συνεργούς τους Aγίους Aγγέλους, επήγεν εις τον ναόν των Eλλήνων, και διά προσευχής του κατεκρήμνισεν όλα τα εν τω ναώ είδωλα και γλυπτά, και ελέπτυνεν αυτά ως κονιορτόν".

Από το πλήθος των μαρτύρων 11208 αν και οι επώνυμοι είναι μόνο 10 (τα μωρά τι τα ήθελαν ως συνεργούς;) που αναφέρει, που είναι σαφώς υπερβολικό, μιλάει για οργανωμένη επιδρομή σε ναό των αρχαίων Ελλήνων με σκοπό την καταστροφή.
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2)

26

Ο Άγιος Θεσπέσιος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 1η Ιουνίου).
“Ύστερον εφέρθη πάλιν εις τον ναόν των ειδώλων, όπου επρόσφεραν οι Έλληνες θυσίας, και πλησιάσας κοντά εις τον βωμόν, εκρήμνισεν αυτόν".
σύνδεσμος
σύνδεσμος

27

Ο Άγιος Νικηφόρος Κωνσταντινουπόλεως (εορτάζει για την Εκκλησία στις 2 Ιουνίου).
“Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης (806-815). Ο άγιος απαίτησε από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Α΄(811-813) να επιβάλλει την θανατική ποινή στους Παυλικιανούς, που αναγκάστηκαν να περάσουν τα σύνορα και να ζητήσουν άσυλο στον εμίρη της Μελιτινής".

28

Ο Όσιος Έρασμος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 2 Ιουνίου).
“O βασιλεύς έδειξεν αυτώ το είδωλον του Διός, το οποίον ήτον χάλκινον, δώδεκα ποδαρίων εις το ύψος, και έξι εις το πλάτος. Tότε ο Άγιος είδεν αυτό με βλοσυρόν όμμα, και ω του θαύματος! παρευθύς έπεσε και συνετρίβη εις λεπτά. Aπό δε το είδωλον ευγήκεν ένας δράκων φοβερός, όστις αφάνισε πολύ πλήθος ανθρώπων."
σύνδεσμος

29

Ο προφήτης Ελισσαίος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 14 Ιουνίου).
Για αυτόν τον καλό προφήτη, οι “καλές του πράξεις" δεν αναφέρονται πουθενά στα συναξάρια, αλλά στην ίδια την Αγία Γραφή:

“23 καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Βαιθήλ· καὶ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐν τῇ Οδῷ καὶ παιδάρια μικρὰ ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως καὶ κατέπαιζον αὐτοῦ καὶ εἶπον αὐτῷ· ἀνάβαινε, φαλακρέ, ἀνάβαινε. 24 καὶ ἐξένευσεν ὀπίσω αὐτῶν καὶ εἶδεν αὐτά, καὶ κατηράσατο αὐτοῖς ἐν ὀνόματι Κυρίου· καὶ ἰδοὺ ἐξῆλθον δύο ἄρκοι ἐκ τοῦ δρυμοῦ καὶ ἀνέρρηξαν ἀπ᾿ αὐτῶν τεσσαράκοντα καὶ δύο παῖδας".
Βασιλειών Δ’, 2: 23-24

30

Ο Άγιος Μεθόδιος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 14 Ιουνίου).
“Ο πατριάρχης Μεθόδιος αναθεμάτισε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο αλλά η αγία -πλέον- σύζυγός του Θεοδώρα ζήτησε να εξαιρεθεί ο νεκρός σύζυγός της από το ανάθεμα καθώς είχε μετανοήσει. Ο άγιος το δέχτηκε και της έδωσε έγγραφη απαλλαγή, ένα συγχωχάρτι πριν τα ανακαλύψει η δυτική Εκκλησία... Ο εικονόφιλος Ιωάννης ο Γραμματικός δεν θα βρει ησυχία ούτε στο Μοναστήρι όπου τον εξόρισαν, στη Μονή Κλειδίου στον Βόσπορο. Κατηγορήθηκε ότι έξυσε τα μάτια του Χριστού από μια εικόνα του Χριστού στο μοναστήρι και τιμωρήθηκε από τη Θεοδώρα με διακόσιες μαστιγώσεις. Ο Συμεών ο Μάγιστρος, που τον αναφέρει ως κατασκευαστή χρωματιστών ρούχων, τον τύφλωσε κιόλας. Οταν πέθανε ο Ιωάννης, ξέθαψαν τα κόκαλα του Ιωάννη και του Κωνσταντίνου Ε', τα μαστίγωσαν στον Ιππόδρομο και τα έκαψαν".
σύνδεσμος

31

Ο Άγιος Τύχων (εορτάζει για την Εκκλησία στις 16 Ιουνίου).
“Πολλούς δε ελληνικούς ναούς κατέστρεψε, και τα εν αυτοίς εσύντριψεν είδωλα. Mε τοιαύτα λοιπόν κατορθώματα διαπρέψας, απήλθε προς Kύριον"
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2
“Και διαρκώς ήλεγχε (ο Τύχων) την αθεότητα και ματαιότητα των Ελλήνων και Ιουδαίων. [...] Λοιπόν, απομάκρυνε πάρα πολλούς Έλληνες από την ειδωλολατρική θρησκεία και τούς αφοσίωσε στον Χριστό. Κι όταν μερικοί επέμεναν στην πλάνη τους κι έκαμναν στον ναό των ειδώλων θυσίες πάνω στούς βωμούς, ο άγιος έμπαινε στούς ναούς των και δυναμωμένος από τον Θεό κατέστρεφε τα σιχαμερά τους αντικείμενα. Κι αφού πήρε στα χέρια του ένα καμιτσίκι, την ιέρεια τής Αρτέμιδος, Μιαραναθούσαν λεγόμενη, που τον εξύβρισε, την έσπρωξε πολύ δυνατά".

32

Η Αγία Κυριακή η μεγαλομάρτυς (εορτάζει για την Εκκλησία στις 7 Ιουλίου).
“Eκεί δε προσευχηθείσης της Aγίας, έγινε μεγάλος σεισμός, από τον οποίον εκρημνίσθησαν τα είδωλα και έγιναν ωσάν κονιορτός. Ηκολούθησε δε προς τούτοις και ένα ανεμοστρόβιλον, το οποίον εσκόρπισεν εις τον αέρα τον κονιορτόν των ειδώλων. Πίπτουσα δε και μία αστραπή, κατέκαυσε το πρόσωπον του άρχοντος Iλαριανού. Όθεν εκείνος κρημνισθείς από τον θρόνον του, εξέψυξεν".
σύνδεσμος

33

Ο Άγιος Προκόπιος μεγαλομάρτυς (εορτάζει για την Εκκλησία στις 8 Ιουλίου).
“Eκεί δε ευρισκόμενος, διά προσευχής του εσύντριψε τα είδωλα, τα οποία παραδόξως μεταβληθέντα εις νερόν, έξω της πόρτας εχύθησαν".
σύνδεσμος

34

Η Αγία Όλγα (εορτάζει για την Εκκλησία στις 11 Ιουλίου).
Ιστορικό πρόσωπο, θα το δούμε σε ξεχωριστή ανάρτηση την επόμενη Κυριακή .3/12

35

Ο Άγιος Βλαδίμηρος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 15 Ιουλίου).
Επίσης θα τον δούμε στην ίδια ανάρτηση με την Αγία Όλγα.

36

Ο Άγιος μάρτυς Υάκινθος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 18 Ιουλίου).
“Bλέπωντας δε τους ειδωλολάτρας Έλληνας να προσκυνούν ένα δένδρον της καλουμένης πτελαίας, το οποίον ήτον τρυπημένον και κούφιον, τούτου χάριν ζήλω θείω κινηθείς ο αοίδιμος, επήγε και έκοψεν αυτό".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2)

37

Ο Άγιος μάρτυς Αιμιλιανός (εορτάζει για την Εκκλησία στις 18 Ιουλίου).
“Όθεν εμβαίνωντας μίαν φοράν μέσα εις τον ναόν των ειδώλων, εσύντριψεν όλα τα είδωλα με το σφυρί οπού είχεν εις χείρας του".
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2
Ο Άγιος Αιμιλιανός είναι γνωστός στην χριστιανική αγιογραφία και οι εικόνες που τον εμφανίζουν με το σφυρί που κατέστρεφε αγάλματα.

38

Άγιος Ακάκιος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 28 Ιουλίου).
“Eκεί δε εμβαίνωντας εις τον ναόν των ειδώλων, επρόσταξεν αυτά να πέσουν κάτω εις την γην. Όθεν ευθύς πεσόντα, εσυντρίφθησαν. Φερθείς δε εις άλλον ειδωλικόν ναόν, έκαμε και εκεί το ίδιον"
σύνδεσμος

39

Ο Άγιος Ιουστινιανός B’ ο βασιλεύς (εορτάζει για την Εκκλησία στις 2 Αυγούστου).
“Η ανισορροπία του τον έφερε στο σημείο να αντιδράσει με ασυγκράτητα γέλια όταν πληροφορήθηκε τον πνιγμό 70.000 στρατιωτών του που επέστρεφαν από την αποτυχημένη εκστρατεία του της Χερσώνας (711)".

Να σημειωθεί ότι ήταν ιδιαίτερα σκληρός ειδικά στην συλλογή των φόρων, τόσο που ανατράπηκε γρήγορα από τον στρατό και ο επόμενος αυτοκράτορα ο Λεόντιος, του ακρωτηρίασε την μύτη και για τον λόγο αυτό λεγόταν και Ρινότμητος. Μετά από 10 χρόνια στην φυλακή απέδρασε, συνεννοήθηκε με Βούλγαρους και Χαζάρους και τον βοήθησαν να νικήσει τους Βυζαντινούς και να ξανακαταλάβει τον θρόνο και να εξαπολύσει ένα φοβερό πογκρόμ για εκατοντάδες αυλικούς και συνεργάτες των δύο αυτοκρατόρων που μεσολάβησαν. Έξη χρόνια μετά την δεύτερη του στέψη, μετά από μια αποτυχημένη εκστρατεία στην οποία συνέβη και ο πνιγμός των 70 χιλιάδων στρατιωτών, ανατρέπεται πάλι με πραξικόπημα από τον στρατηγό Βαρτάνη και σκοτώνεται μαζί με τον γιο του. Η Εκκλησία τον έκανε άγιο γιατί συγκάλεσε στην πρώτη βασιλεία του το 691, την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο!

40

Οι Άγιοι Φώτιος και Ανίκητος μάρτυρες (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 12 Αυγούστου).
“Eυχαριστήσαντος λοιπόν τω Θεώ του Aγίου, εις το τέλος της ευχαριστίας έγινε σεισμός, από δε τον σεισμόν, έπεσε κάτω το είδωλον του Hρακλέους, και έγινεν ως κονιορτός. Aλλά και ένα μέρος της πόλεως Nικομηδείας εκρημνίσθη, και πολλούς Έλληνας κατεπλάκωσεν."
σύνδεσμος

41

Ο Άγιος ιερομάρτυς Μάρκελλος επίσκοπος Απάμειας (εορτάζει για την Εκκλησία στις 14 Αυγούστου).
“κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου του Mεγάλου....Mάλιστα δε και εξαιρέτως, εγένετο θερμός της του Xριστού πίστεως ζηλωτής, Eκκλησίας μεν και θείους Nαούς εις δόξαν Θεού κτίζων, τους δε ναούς των ειδώλων κατακρημνίζων. Ένα δε από τους ειδωλικούς ναούς δεν άφινεν ο εις αυτόν κατοικών δαίμων, ούτε να καή, ούτε να κρημνισθή με μηχανήν, ο οποίος ωνομάζετο του Διός. O δε Άγιος πέρνωντας νερόν, ευλόγησεν αυτό, και εξ αυτού ερράντισεν επάνω εις τα ξύλα, οπού εστοίβασε μέσα εις τον ναόν, όθεν ο δαίμων δεν εδυνήθη πλέον να εμποδίση, διά τούτο άναψαν τα ξύλα και κατέκαυσαν τον ναόν".
σύνδεσμος 1 (διαβάστε και την σημείωση στο πως από αυτή την καταστροφή προήλθε το ράντισμα του αγιασμού).
σύνδεσμος 2

42

Ο Άγιος Λούκιος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 20 Αυγούστου).
“Eπειδή δε κτυπήσας με το ποδάρι του, εκρήμνισε κάτω τον βωμόν, και εσκόρπισε τας θυσίας, οπού ήτον επάνω εις αυτόν, τούτου χάριν επρόσταξεν ο ηγεμών, και απεκεφάλισαν τον Άγιον".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2)

43

Η Αγία Ερμιόνη (εορτάζει για την Εκκλησία στις 4 Σεπτεμβρίου).
“Eισελθούσης δε της Aγίας και προσευξαμένης εις τον αληθή και φιλάνθρωπον Θεόν, ευθύς έγινε βροντή από τον ουρανόν, και μαζί με την βροντήν έπεσαν όλα τα είδωλα, οπού ευρίσκοντο εις τον ναόν, και κατατζακισθέντα έγιναν ωσάν κονιορτός. Tότε η Aγία ευγήκεν από τον ναόν και λέγει εις τον βασιλέα. Έμβα, ω βασιλεύ, εις τον ναόν, και βοήθησον εις τους θεούς σου. Διατί αυτοί έπεσον, και δεν ημπορούν να σηκωθούν."
σύνδεσμος

44

Η Αγία Πουλχερία (εορτάζει για την Εκκλησία στις 10 Σεπτεμβρίου).
Η υποτιθέμενη παρθένα βασίλισσα την εποχή της οποίας έγιναν και τα έκτροπα στην Αλεξάνδρεια από τις ορδές του Άγιου Κύριλλου και η δολοφονία της Υπατίας, που φαίνεται η ίδια να συμμετείχε στο να μην βρεθεί ο ένοχος της δολοφονίας, δωροδοκώντας τον απεσταλμένο του αυτοκράτορα, “όταν βασίλευε με τον εικονικό της σύζυγο Μαρκιανό, περιποιήθηκε τον Χρυσάφιο, που «ουκ εις μακράν τούτον η δίκη μετήλθε» (Θεοφάνη "Χρονογραφία") και τον αποκεφάλισε ή τέλος πάντων σχεδίασε την εξόντωσή του, γιατί τον θεωρούσε υπαίτιο και για δικά της παθήματα... Η συνωμοτική του δράση επεκτάθηκε στην εκθρόνιση του πατριάρχη άγιου Φλαβιανού, στην άνοδο του εκλεκτού του, επίσης άγιου, Ανατόλιου (449) και στο σχεδιασμό μιας αποτυχημένης απόπειρας δολοφονίας του Αττίλα, που την πλήρωσε πανάκριβα σε χρυσάφι η αυτοκρατορία...επέμενε στην ανάγκη να διώκονται οι Μεσσαλιανοί που είχαν ήδη υποστεί διωγμούς, από μια σειρά πατριαρχών. Ο Λητόιος μάλιστα, ο επίσκοπος της Μελιτηνής, είχε διατάξει την πυρπόληση των μοναστηριών τους, καταδικάζοντας τους υπότροπους να έχουν τις κοιλότητες των γονάτων τους τραυματισμένες, ώστε να εμποδίζεται η γονυκλισία τους στις συνεχείς προσευχές τους... Το 431 συγκροτήθηκε με ενέργειές της μια Σύνοδος, δηλαδή μια σικέ αυτοκρατορική σύναξη εξαγορασμένων ή τρομαγμένων επισκόπων με προειλημμένη απόφαση... Άλλη μια οικουμενική Σύνοδος, η Δ’, συγκλήθηκε κάτω από την επιρροή της, 20 χρόνια μετά. Η ίδια, μια γυναίκα, γεγονός πρωτοφανές, εμφανίστηκε μπροστά στους συνοδικούς επισκόπους. Οι Επίσκοποι της Αντιόχειας αποκλείστηκαν με το κόλπο της επιτάχυνσης των εργασιών της πρώτης, προτού καν αυτοί αφιχθούν. Αυτή η φάρσα ονομάστηκε Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, με μια, αν μη τι άλλο, πολύ περίεργη γεωγραφική αντίληψη για τα όρια της Γης. Εκεί αποφασίστηκε το παράλογο. Η Μαρία της Ναζαρέτ είχε γεννήσει τον ίδιο το Θεό".
σύνδεσμος

45

Κορνηλίος μάρτυρας του εκατοντάρχου (εορτάζει για την Εκκλησία στις 13 Σεπτεμβρίου).
“Διά μέσου γαρ της προσευχής του, αιφνιδίως έγινε μέγας σεισμός, από τον οποίον έπεσεν ο ναός. Kαι τα μεν είδωλα, εσύντριψε και κατέχωσε."
σύνδεσμος

46

Η Aγία Mελιτινή (εορτάζει για την Εκκλησία στις 16 Σεπτεμβρίου).
“Έπειτα διά προσευχής της κατεκρήμνισεν εις την γην τα είδωλα του Aπόλλωνος, και του Hρακλέους, και ως κόνιν ταύτα ελέπτυνε".
σύνδεσμος

47

Η Αγία Μαμέλχθα (εορτάζει για την Εκκλησία στις 5 Οκτωβρίου).
“Αύτη ήτον από την Περσίδα ιέρεια του ναού της Aρτέμιδος. Eίχε δε αδελφήν Xριστιανήν. Eπειδή δε είδεν εις το όνειρόν της ένα Άγγελον Θεού, όστις έδειχνε και εδίδασκεν αυτήν τα μυστήρια των Xριστιανών, εξύπνισε τρομασμένη, και εδιηγήθη τούτο εις την αδελφήν της. H δε αδελφή της έφερεν αυτήν εις τον Eπίσκοπον, όστις εβάπτισεν αυτήν. Mαθόντες δε τούτο οι Έλληνες εθυμώθησαν και με πέτρας αυτήν εθανάτωσαν... Tότε ο Eπίσκοπος επήγεν εις τον βασιλέα των Περσών, και έλαβεν από αυτόν εξουσίαν, να κρημνίση μεν τον ναόν της Aρτέμιδος, να οικοδομήση δε αυτόν Eκκλησίαν της Aγίας Mάρτυρος ταύτης Mαμέλχθας".

Εδώ είναι προφανές ότι η Μαμέλχθα δεν έχει ευθύνη για την καταστροφή του ναού αλλά ο Επίσκοπος της περιοχής.
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2

48

Ο Άγιος Καισάριος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 7 Οκτωβρίου).
“Tότε δε και ο μακάριος ούτος Kαισάριος ελθών από την Aφρικήν εις την πόλιν την ονομαζομένην Tαρακηνήν, και βλέπωντας τας σιγχαμεράς θυσίας των Eλλήνων, έπτυσεν επάνω εις αυτάς, και τας εκαταπάτησεν. Όθεν πιασθείς, εβάλθη εις φυλακήν. Kαι αφ’ ου επέρασεν εις αυτήν τρεις ημέρας νηστικός, παρεδόθη εις τον ανθύπατον. Δεθείς λοιπόν οπίσω τας χείρας ο του Xριστού αθλητής, ετραβίζετο από τους στρατιώτας έμπροσθεν της καρότζας του άρχοντος. Όταν δε έφθασαν εις τον ναόν του Aπόλλωνος, επροσευχήθη ο Άγιος, και ευθύς έπεσεν ο ναός από τα θεμέλια, και κατεπλάκωσε μέσα τον αρχιερέα των ειδώλων και άλλους πολλούς".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2) -όταν είδε τους ειδωλολάτρες να θυσιάζουν στα είδωλα, τους έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις!)

49

Ο Απόστολος Ιάκωβος του Αλφαίου (εορτάζει για την Εκκλησία στις 9 Οκτωβρίου), ένας από τους 12 αποστόλους.
“Oύτος λοιπόν ο του Kυρίου Aπόστολος, ευγαίνωντας εις το κήρυγμα του Eυαγγελίου, κατέστρεφε τους βωμούς των ειδώλων, υπό του θείου ζήλου πυρπολούμενος".
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2

50

Ο Άγιος Μνάσων ο αρχαίος μαθητής (εορτάζει για την Εκκλησία στις 19 Οκτωβρίου).
“ο άγιος βγήκε από το σπήλαιο όπου έμενε και πήγε στην πόλη είχε περάσει από τον περικαλλή ναό του Ασκληπιού, που βρισκόταν στο κέντρο της Ταμασού. Στο αντίκρισμα του ναού με τα πλούσια αγάλματα η ψυχή του αγίου αγανάκτησε για το κατάντημα των συμπατριωτών του, μα κι όλου του αρχαίου κόσμου...., φώναξε: «Στο όνομα του Ιησού Χριστού, του Υιού και Λόγου του αληθινού Θεού, σε διατάζω να πέσεις και να συντριβείς». Δεν πρόφτασε να τελειώσει ο άγιος και το θαύμα έγινε. Το άγαλμα του Ασκληπιού, αλλά κι ολόκληρος ο ναός γκρεμίστηκαν την ίδια στιγμή κι έγιναν κομμάτια. Οι ψευδοϊερείς, που βρισκόντουσαν εκεί, και παρακολουθούσαν τα γενόμενα με δάκρυα έτρεξαν και κατήγγειλαν στους Έλληνες ειδωλολάτρες τα όσα είδαν. Κι αυτοί, έξαλλοι από ιερή αγανάκτηση, όρμισαν να συλλάβουν τον Άγιο και να τον σκοτώσουν. Μα ο φλογερός ιεραπόστολος δεν τα έχασε. Με το θάρρος της χριστιανικής πίστεως που πλημμύριζε την ψυχή του, στάθηκε ατάραχος, κοίταξε κατάματα τα μανιασμένα πλήθη, και φύσηξε στο πρόσωπο τους. Μικροί και μεγάλοι με μιας σταμάτησαν κι άρχισαν να φωνάζουν με πόνο: «Τα μάτια μας. Το φως μας. Χάσαμε το φως μας".
σύνδεσμος

51

Ο Άγιος Σωκράτης (εορτάζει για την Εκκλησία στις 21 Οκτωβρίου).
“O οποίος, εις καιρόν οπού οι Έλληνες είχον μίαν πάνδημον εορτήν και επροσκύνουν τα είδωλα, τότε λέγω ο θείος Σωκράτης, γεμίσας από ένα θεϊκόν ζήλον, επήγε και κατεκρήμνισε τον βωμόν και τας εν τω βωμώ θυσίας".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2)

52

Οι Άγιοι Γάιος, ∆άσιος και Ζωτικὸς (εορτάζουν στις 21 Οκτωβρίου).
“ανέλαβον ζήλον θείον εις την καρδίαν τους, και επήγαν και κατεκρήμνισαν τα εις τους ναούς των Eλλήνων ευρισκόμενα είδωλα".
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2

53.

Ο Άγιος μάρτυς Αντώνιος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 9 Νοεμβρίου).
“Bλέπωντας δε τους Έλληνας, οπού επήγαιναν εις τον ναόν των ειδώλων και εθυσίαζον, εσυμβούλευεν αυτούς να αφήσουν την πλάνην ταύτην. Eπειδή όμως δεν εισακούετο διά τούτο ανεχώρησεν εις έρημον τόπον. Eκεί δε ευρών ένα αναχωρητήν και δούλον Θεού, Tιμόθεον ονομαζόμενον, μαζί με αυτόν έζησε χρόνους τρεις. Έπειτα λαβών τας ευχάς του, εκατέβη πάλιν εις το χωρίον του, εις το οποίον εκατοίκει ο πεπλανημένος εκείνος λαός των Eλλήνων. Eυρίσκωντας λοιπόν αυτούς εορτάζοντας τους δαίμονας, εμβήκε μέσα εις τον ναόν τους, και ετζάκισεν όλα τα είδωλα".
σύνδεσμος 1
(σύνδεσμος 2 -κατέβηκε στο χωριό του και σε στιγμή Ιερής αγανάκτησης συνέτριψε τους βωμούς των ειδώλων)

54

Ο Άγιος Μίλος επίσκοπος και οι δύο μαθητές αυτού (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 10 Νοεμβρίου).
“Προς τον οποίον απεκρίθη ο Άγιος. Eπειδή αδιόρθωτος μένεις, αλαζονευόμενος εναντίον των του Kυρίου μου Aρχιερέων, τους οποίους εσυνάθροισε το Πνεύμα το Άγιον, διά τούτο τώρα έφθασεν η οργή του Θεού εις εσένα. Όστις ιδού οπού σε κατασταίνει ημίξηρον, εις χρόνους πολλούς, ίνα διά μέσου της ασθενείας σου ταύτης, σωφρονισθούν οι λοιποί και διορθωθούν. Kαι ω του θαύματος! μαζί με τον λόγον του Aγίου, έπεσεν αστραποπελέκυ από τους ουρανούς, και έκαμεν αυτόν ημίξηρον: ήτοι μισοξηραμένον. Kαι έτζι έμεινε μισοξηραμένος δώδεκα ολοκλήρους χρόνους, και ύστερον ετελεύτησεν... Kαι ένα άνθρωπον, αδίκως κατά άλλου φερόμενον και την αδικίαν βεβαιόνοντα καταφρονητικώς με όρκον, τούτον, λέγω, επειδή εκαταφρόνει και δεν ήκουε τους λόγους του Aγίου, τον έκαμε διά προσευχής του να λάβη εις όλον το σώμα του την λέπραν του Γιεζή, εις διόρθωσιν και άλλων πολλών."
σύνδεσμος 1
σύνδεσμος 2

55

Ο Άγιος Ορέστης μάρτυς (εορτάζει για την Εκκλησία στις 10 Νοεμβρίου).
“Φυσήσας δε ο Mάρτυς τα είδωλα, ευθύς έπεσον και έγιναν ωσάν κονιορτός."
σύνδεσμος

56

Ο Άγιος αυτοκράτορας Ιουστινιανός και η Αγία Θεοδώρα (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 14 Νοεμβρίου).
“Με τη χάρη του αγίου, ξεπεράστηκε το τυπικό κώλυμα πως έσφαξε 35.000 πολίτες στον Ιππόδρομο, για να αντιμετωπίσει την «Στάση του Νίκα» καθ’ υπόδειξιν της αγίας Θεοδώρας, που την ώρα που ο άντρας της ετοιμαζόταν να το σκάσει δήλωσε πως θέλει να ταφεί φορώντας την πορφύρα, δηλαδή να πεθάνει ως βασίλισσα. Η Θεοδώρα ήταν μια πόρνη που έκανε στον Ιππόδρομο νούμερα με πάπιες που έτρωγαν καλαμπόκι από το αιδοίο της και εξελίχθηκε από ερωμένη του βασιλιά σε βασίλισσα, αφού προηγουμένως ως μαιτρέσα ενός διοικητή αφρικανικής επαρχίας, σχετίστηκε με τους πατριάρχες Τιμόθεο Γ΄ Αλεξανδρείας και Σεβήρο Αντιοχείας, οι οποίοι την επηρέασαν υπέρ του μονοφυσιτισμού. Ήταν μια αγράμματη γυναίκα με πολλά απωθημένα, που η εξουσία τη μέθυσε τόσο, που δεν δίστασε για να την κρατήσει να βουτήξει τα χέρια της στο αίμα".

Επί Ιουστινιανού ο Χριστιανισμός έγινε υποχρεωτικός και δια νόμου επιβλήθηκε το βάπτισμα σε όλους ακόμα και στα νήπια, έκλεισε την φιλοσοφική σχολή των Αθηνών, και έγιναν μεγάλοι διωγμοί εθνικών, εβραίων, σαμαρειτών και αιρετικών στα όρια της γενοκτονίας. Επίσης με διαβολή κατηγορούσε πλούσιους σαν συνωμότες για να υφαρπάζει την περιουσία τους. Ήταν άπληστος για χρήματα, κατάργησε την οικονομική αυτοτέλεια των πόλεων με αποτέλεσμα να μαραζώσουν και ήταν επίσης ιδιαίτερα σκληρός στους φόρους και για τον λόγο αυτό έγινε και η Στάση του Νίκα.

Για να κυνηγήσει τους ειδωλολάτρες ο Ιουστινιανός χρησιμοποίησε και τον γνωστό προσηλυτιστή Ιωάννη της Εφέσου τον καλούμενο και “Σφύρα των Εθνικών" που προσηλύτισε και βάπτισε 70 χιλιάδες εθνικούς (αυτό σήμαινε πολλά λεφτά, γιατί οι βαφτίσεις στην προσπάθεια προσηλυτισμού επιδοτούντο από τον Ιουστινιανό) το 532, που κατέστρεψε πολλά ιερά της αρχαίας θρησκείας, ενώ βασάνιζε τους Έλληνες για να απαρνηθούν την θρησκεία τους, όμως ο Ιωάννης δεν φαίνεται να έγινε άγιος της Εκκλησίας γιατί ήταν Μονοφυσίτης εκτός αν είναι αυτός που γιορτάζει στις 3 Αυγούστου, που σημαίνει ότι ακόμα και αιρετικούς κάνουν αγίους για την κατά των Ελλήνων δράση τους. Διαβάστε και εδώ για την δράση του από τα ίδια του τα χέρια.

57

Η Αγία Αικατερίνη (εορτάζει για την Εκκλησία στις 24 Νοεμβρίου)
Δεν έκανε κάποια καταστροφή αλλά επειδή στο συναξάρι αναφέρει ότι κατατρόπωσε 60 εθνικούς φιλοσόφους και τους έκανε χριστιανούς, για τον λόγο αυτό στην ευρωπαϊκή τέχνη υπάρχουν σε κάθε μορφή εικόνες, αγάλματα, βιτρό, και σχέδια σε χειρόγραφα, αρκετά δείγματα να πατάει την ελληνική γνώση, στην μορφή συνήθως ενός κεφαλιού φιλοσόφου (ενίοτε βασιλιά) ή ακόμα και ένα βιβλίο.

58

Ο Άγιος μεγαλομάρτυς Μερκούριος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 25 Νοεμβρίου).
Δεν θα βρείτε κάτι στον συναξαριστή του Νικόδημου που αναφέρεται στη ζωή του, αλλά σε κάποια συναξάρια αναφέρεται ότι εμφανίστηκε μετά θάνατον στον Άγιο Βασίλειο και τον ενημέρωσε για τον θάνατο του Ιουλιανού. Η βυζαντινή αγιογραφία τον εμφανίζει συχνά να σκοτώνει ο ίδιος τον Ιουλιανό, για τον οποίο υπάρχουν κάποιες υπόνοιες δολοφονίας του από Ρωμαίο (Βυζαντινό) κατά την διάρκεια της μάχης στη Σαμάρρα (σημερινό Ιράκ).

59

Ο Όσιος Νίκων ο Μετανοείτε (εορτάζει για την Εκκλησία στις 26 Νοεμβρίου).
Μετά τον βίαιο προσηλυτισμό που έκανε στην Κρήτη πήγε στην Σπάρτη για να κάνει το ίδιο.

"Ο Αρμένιος προσηλυτιστής Νίκων, ο αποκαλούμενος «Μετανοείτε», θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος για την κατασφαγή των εν «Λακεδαιμονία» Ιουδαίων και των ανεπιδέκτων εκχριστιανισμού παγανιστών Σλάβων των πεδινών οικισμών της περιοχής (των «Τελχίνων» όπως τους έλεγαν σε μία προσπάθεια δαιμονοποιήσεως οι Βυζαντινοί). Ο Αρμένιος προσηλυτιστής, θανάτωσε τους ιερείς και όλους τους «τολμητίες και θρασυκαρδίους» αμεταπείστους, αφού προηγουμένως, όπως φαίνεται από την λεγομένη «Διαθήκη» του, με αφορμή μια από τις πολλές επιδημίες («θανατικά») της εποχής, παρακίνησε από τις Αμύκλες τους χριστιανούς της περιοχής (ο ίδιος ο βιογράφος του ομολογεί στον «Βίο» του ότι επρόκειτο περί «των της Λακεδαίμονος εποίκων», 130 α 25) να κυνηγήσουν τους Ιουδαίους της περιοχής και να καταστρέψουν τους τελευταίους Εθνικούς και τα επί του Ταϋγέτου πτωχικά Ιερά τους: «Εις τους οποίους εγώ απικρίθηκα ότι επειδή και η οργή είναι θεϊκή, εσείς δεν έχετε πού να φύγετε, διατί ο Θεός όπου κατοικά εις τους ουρανούς κυριεύει και την Ανατολήν και την Δύσιν, και εις οποίον τόπον εσείς θέλετε υπάγηι, ευρίσκει σας. Όμως εσείς κάμετέ μου μίαν ομολογίαν ιδιόχειρον, ότι να μου υπακούσετε εις εκείνα οπού μέλλω να κάμω. Το οποίον είναι τούτο: να ευγάλω τους Εβραίους από μέσα από την χώραν, να υπάγουν έξω. Και τα μακελιά οπού είναι προς τον άγιον Επιφάνειον να τα χαλάσουν...» («Διαθήκη Νίκωνος», όπως δημοσιεύθηκε στο «Νέο Ελληνομνήμονα», τεύχος 3.1906, με πολύ ενδιαφέρον το εντελώς άσχετο τρίτο πληθυντικό πρόσωπο που χρησιμοποιείται στο «να τα χαλάσουν»). Στην ίδια στην πάλαι ποτέ «κατείδωλον» Σπάρτη, έχτισε αμέσως μετά από όλα αυτά εκκλησία του «Σωτήρος Χριστού» πάνω στο ιερό λόφο του ιστορικού Ναού της Θεάς Χαλκιοίκου Αθηνάς, αφού προηγουμένως πέθανε («συνέβη και απέθανε») μυστηριωδώς ένας ακόμη Εθνικός που τον εμπόδιζε να κτίσει την εκκλησία του στον ιερό τόπο, καθώς και αναρίθμητες άλλες εκκλησίες επάνω σε άλλα ιερά (ή χρησιμοποιώντας τα συντρίμμια τους ως δομικά υλικά, όπως λ.χ. στις εκκλησίες των Γερονθών). Ο Νίκων σήμερα είναι πολιούχος της Σπάρτης".
σύνδεσμος

60

Ο Άγιος Νικόλαος (εορτάζει για την Εκκλησία στις 6 Δεκεμβρίου).
"Μετὰ ταῦτα λοιπόν, οἱ ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ του εὑρισκόμενοι εἰδωλολατρικοὶ βωμοὶ εἰς οὓς κατοίκουν οἱ δαίμονες καὶ ἐπροσκυνοῦντο παρὰ τῶν ἀνθρώπων, κατεκρημνίζοντο διὰ προσευχῆς τοῦ Ἁγίου καὶ ἐδιαλύοντο εἰς χῶμα, οἱ δὲ δαίμονες ἔφευγον εἰς τὸν ἀέρα κλαίοντες τὴν συμφορὰν τῶν. Ἦτο δὲ ἐκεῖ καὶ εἰς μέγας βωμὸς εἰδωλολατρικός, διαφορετικὸς τῶν ἄλλων κατά τε τὸ ὕψος καὶ τὸ πλᾶτος, τὸν Οποῖον ὠνόμαζον οἱ εἰδωλολάτραι τῆς θέας Ἀρτέμιδος, ἤτοι τῆς Σελήνης. Ἠβουλήθη Ο Άγιος νὰ ἀφανίσῃ καὶ ἐκεῖνον• καὶ ποιήσας προσευχήν, παρευθὺς ἔπεσεν Ο βωμὸς καὶ τὰ εἴδωλα ὡς τὰ φύλλα τοῦ δένδρου ἐκ μεγάλου ἀνέμου τὸ φθινόπωρον".
σύνδεσμος

Στην αγιογραφία υπάρχουν αρκετές εικόνες που δείχνουν τον Άγιο Νικόλαο να γκρεμίζει ναούς και είδωλα. Η ποιο ενδιαφέρουσα είναι η εικόνα από το Μουσείο Μπενάκη που έχει στιγμιότυπα του βίου του γνωστού αγίου Νικολάου, και εδώ σε μεγέθυνση το επίμαχο συμβάν, οι πιο γνωστές πάντως είναι αυτές οι δύο:

Μάλιστα, σε αυτές δεν φαίνεται να χρησιμοποιεί προσευχή για το γκρέμισμα του ναού της Άρτεμης αλλά...εργαλεία.

Εδώ αντίστοιχη απεικόνιση από σύγχρονο χριστιανικό κόμικ.

61

Οι Άγιοι Θύρσος, Λεύκιος, Καλλίνικος (εορτάζουν για την Εκκλησία στις 14 Δεκεμβρίου).
“Διότι εις την Aπολλωνίαν πηγαίνωντας ο Άγιος Θύρσος, εκρήμνισεν εις την γην διά προσευχής του τα των ψευδωνύμων θεών αγάλματα. Tούτο δε το ίδιον εθαυματούργησε και αυτός ο Kαλλίνικος. Kατακρημνίσας γαρ το είδωλον, οπού οι εκείσε εσέβοντο, απεκόπη διά τούτο την κεφαλήν".
σύνδεσμος

62

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Τον άφησα τελευταίο γιατί γιορτάζει αρκετές μέρες, που δείχνει σε πόσο μεγάλη εκτίμηση τον έχει η Εκκλησία.
13 Νοεμβρίου: Μνήμη Ιωάννη του Χρυσοστόμου (η 14η Σεπτεμβρίου είναι η εορτή Υψώσεως του Σταυρού και έτσι η εορτή μετατέθηκε).
30 Ιανουαρίου: Των Τριών Ιεραρχών, μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο.
15 Δεκεμβρίου: Χειροτονία του σε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
27 Ιανουαρίου: Ανακομιδή των λειψάνων του το 438 από τον Πατριάρχη Πρόκλο.
26 Φεβρουαρίου: Η χειροτονία του σε πρεσβύτερο.

Επειδή ήταν πολυγραφότατος, έχουμε δεκάδες κείμενα του επί παντός επιστητού. Δυστυχώς η γλώσσα του είναι μάλλον δύσκολη, αλλά αξίζει της μνείας μας, τόσο για τον έκδηλο αντισημιτισμό του (όλο το έργο κατά Ιουδαίων), για την υποβάθμιση της γυναίκας, για την λοιδορία κατά των Ελλήνων φιλοσόφων και του ελληνικού πολιτισμού, αλλά και για την φονταμενταλιστική θέση του, ότι ο φόνος κατ`εντολή του θεού δεν σε κάνει φονιά, το αντίθετο, είναι καλός και άγιος.

Την εποχή που ήταν πατριάρχης στην Κωνσταντινούπολη, ανέλαβε επίτροπος του ανήλικου Αρκάδιου ο φίλος του ευνούχος Ευτρόπιος που στην ουσία διοικούσε αυτός. Τότε έγινε και ο γνωστός νόμος για τα ιερά "ες Έδαφος φέρειν" σήμα κατατεθέν έκτοτε για τους χριστιανούς, να καταστρέφουν με την αυτοκρατορική βούλα. Ὴταν η εποχή που ο νεοφώτιστος χριστιανός Αλάριχος κατέστρεφε την Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα με την βοήθεια των καλογήρων. Φυσικά τότε το πρόβλημα του Χρυσόστομου δεν ήταν μόνο οι Έλληνες, τους οποίους μισούσε βαθύτατα και αυτό φαίνεται από τους λίβελους για τον πολιτισμό τους και την φιλοσοφία τους, αλλά ο αιρετικός για αυτόν Θεόφιλος Αλεξανδρείας και το αν η Παναγία ήταν θεοτόκος ή ανθρωποτόκος.

Η Εκκλησία της Ελλάδος τον θεωρεί Πατέρα της και έναν από τους τρεις Φωστήρες που υποτίθεται ότι συζεύξαν τον Ελληνισμό με τον Χριστιανισμό και είναι και "προστάτες της ελληνικής παιδείας". Δηλαδή η πλήρης υποκρισία.

Για τη δράση και των τριών Ιεραρχών της Εκκλησίας υπάρχει και ξεχωριστή ανάρτηση.

Να σημειωθεί για τον άγιο Χρυσόστομο κάτι ενδιαφέρον: Ή ήταν τρικέφαλος σαν τον Γηρυόνη, ή μας δουλεύουν χοντρά, καθώς κυκλοφορούν τουλάχιστον τρία κεφάλια του (τις ονομάζουν κάρες). Διαβάστε το αντίστοιχο ορθόδοξο (εδώ φυσικά οι άλλες κάρες είναι "δήθεν" γιατί το αυτί σε αυτές δεν είναι άφθαρτο!).

Επίλογος

Είδαμε μια συλλογή 62 αναφορών σε 79 τουλάχιστον άγιους της Εκκλησίας (αν πάρουμε τις μετρητοίς και τους 11.208 που αναφέρει η περίπτωση του Αγίου Μελετίου, πάμε στους 11.282 αγίους) που σίγουρα δεν είναι πλήρης, και τι τους καταμαρτυρούν τα ίδια τα κείμενα της, τα συναξάρια, αλλά και ακόμη και η ιστορία, για όσους από αυτούς είναι αυτοκράτορες ή ιστορικά πρόσωπα ως προς καταστροφές ή φόνους που έκαναν.

Η αλήθεια είναι ότι τα συναξάρια είναι σε απίστευτο βαθμό μυθολογήματα και εφόσον δεν μπορούμε να δεχτούμε ως αληθή τα εξόφθαλμα θαύματα που περιέχουν, άλλο τόσο και τις ιστορίες τους. Αυτά όμως μαζί και με τις πράξεις των ιστορικών αγίων, αλλά και ότι έχουμε δει ήδη για το πως επικράτησε ο Χριστιανισμός, δείχνουν την ιδεολογία των χριστιανών διαχρονικά στο πως έβλεπαν τις άλλες θρησκείες και το μίσος τους για τις θεωρήσεις των άλλων που δεν άντεχαν, κυρίως των αρχαίων Ελλήνων που τους θεωρούσαν "μιαρούς", και "διεφθαρμένους". Αντικατοπτρίζουν τελικά το ποιοι κατέστρεφαν τα αρχαία ιερά, επίσης αντικατοπτρίζει τον πραγματικό λόγο που έγιναν οι σχετικά λίγοι διωγμοί των χριστιανών: Έγιναν εξαιτίας της επιθετικής τους δράσης κατά της αρχαίας θρησκείας, αφού εκείνη την εποχή και μέχρι να επικρατήσουν, υπήρχε πραγματική ανεξιθρησκεία.

Βλέπετε, για τους χριστιανούς τότε δεν εθεωρείτο κακό να καταστρέψεις τον ναό μιας άλλης θρησκείας ή τα αγάλματα της, υπήρχαν άλλωστε και οι κανόνες του Δευτερονομίου που δεν φαίνεται κανείς στον Χριστιανισμό να τους θεωρεί ως άκυρους, το αντίθετο. Υπάρχουν επίσης και οι εντολές του ίδιου του Ιησού, που είπε: ότι όποιος δεν είναι μαζί του είναι εναντίον του, ότι θα φέρει διχόνοια και ότι όποιος είναι έξω από την διδασκαλία του, πρέπει να αποβληθεί και να ριφθεί στην φωτιά. Έτσι δεν μας κάνουν εντύπωση τα κατορθώματα και οι καταστροφές αγίων χριστιανών, αφού συμφωνούν και με την θεωρία του. Μια θεωρία που η σύγχρονη Εκκλησία θέλει να ξεχάσει ή να συμβολοποιήσει.

Η συλλογή αυτή μπήκε για να ξεκαθαρίσουμε άλλη μια φορά, ότι ο Χριστιανισμός στην ουσία του και συχνά με την πράξη του, δεν έχει καμιά σχέση με την αγάπη και την ειρήνη που δήθεν θέλει να μας πει, ειδικά στον τρόπο που εξαπλώθηκε. Ήταν φονταμενταλιστικός, δηλαδή επικροτούσε και εφάρμοσε την βία στους άλλους όπως κάνουν τώρα οι μουσουλμάνοι, το προβάλει αυτό σαν επίτευγμα στα κείμενα αλλά και σε εικόνες του. Έτσι εξαπλώθηκε και δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά διασφάλιση ότι δεν μπορεί να ξαναγίνει κάποια στιγμή το ίδιο.