Οι άνθρωποι χώρισαν τον χρόνο στις 4 εποχές παρατηρώντας αυτές τις φυσικές δραστηριότητες. Παλαιότερα μοίραζαν αυτά τα 4 στοιχεία, ανάλογα με την κύρια ιδιότητά τους, μέσα στην ενότητα ενός έτους. Ο πρώτος μήνας του χρόνου ήταν φωτιά, ο δεύτερος γη, ο τρίτος αέρας και ο τέταρτος νερό. Με τον ίδιο τρόπο συνέχιζαν διαδοχικά όλους τους μήνες, μέχρι το τέλος του χρόνου. Αυτό ίσως να το γνωρίζεις μέσω των πληροφοριών που έχουμε από την αστρολογία.
Αυτό που ίσως δεν γνωρίζεις είναι ο τρόπος που γινόταν η άσκηση της ιατρικής στην αρχαιότητα. Βασιζόταν αυτή η ιατρική στην ισορροπία των τεσσάρων στοιχείων μέσα στο σώμα. Τα ίδια αυτά στοιχεία που βρίσκονται και απαρτίζουν την φυσιολογική λειτουργία της Γης, βρίσκονται και μέσα στο σώμα. Ακόμα και μέχρι τις μέρες μας, η Αγιουρβέδα (μια πανάρχαια Ινδική μέθοδος), η Θιβετιανή αλλά και η Κινέζικη ιατρική βασίζονται στην εξισορρόπιση των τεσσάρων φυσικών στοιχείων μέσα στο σώμα.
Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, βάσιζε την θεραπεία του στην εξισορρόπιση των τεσσάρων αυτών στοιχείων μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Κάθε όργανο του σώματος, σύμφωνα με την αρχαία παραδοσιακή ιατρική πολλών χωρών, ανήκει σε ένα στοιχείο της φύσης. Τα όργανα και οι λειτουργίες τους σώματος είναι μοιρασμένα, ανάλογα με την φύση τους, σε κάποια από τα τέσσερα στοιχεία. Εάν υπάρχει ανισορροπία σε αυτά τα τέσσερα στοιχεία, τότε εκδηλώνεται η ασθένεια μέσα στο σώμα.
Το ανθρώπινο σώμα ήταν χωρισμένο (όπως ένα έτος) σε φωτιά, γη, αέρα και νερό. Και όχι μόνο ήταν μοιρασμένο στα στοιχεία της φύσης, αλλά είχαν και κυρίαρχο πλανήτη. Στα ανθρώπινα όργανα δινόταν ένας κυρίαρχος πλανήτης. Αν ένα όργανο ήταν της φωτιάς, τότε ο κυρίαρχος πλανήτης, ανάλογα με την ημερομηνία και ώρα γέννησης, ήταν ο 'Αρης, ο Ήλιος ή ο Δίας. Αν το όργανο μέσα στο σώμα ήταν του αέρα, τότε ο κυρίαρχος ήταν ο Ερμής κλπ. Δεν θέλω να δώσω με λεπτομέρεια αστρολογικά στοιχεία, γιατί θα είναι κουραστικά για τους μη γνώστες της αστρολογίας. Εκεί που θέλω να μείνω είναι στο εξής: αν έβλεπες τον χάρτη του ανθρώπινου σώματος που χρησιμοποιούσε ένας παλαιότερος γιατρός, θα έμενες έκθαμβος. Το σώμα ήταν ταυτόχρονα και ο χάρτης του σύμπαντος. Όλο το σύμπαν ήταν χαρτογραφημένο μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Όλοι οι πλανήτες και τα στοιχεία της φύσης ήταν τοποθετημένα με αυστηρή λεπτομέρεια μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Κάθε όργανο του σώματος ήταν καταχωρημένο, ανάλογα με την δουλειά που έκανε, σε κάποιο σημείο του σύμπαντος.
Όλο το σύμπαν ήταν καταχωρημένο μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Όλοι οι πλανήτες, στον ανθρώπινο χάρτη αυτό, ήταν τοποθετημένοι μέσα στο σώμα. Αυτόν τον χάρτη συμβουλευόταν ο γιατρός για να κάνει διάγνωση. Αυτό ήταν το αρχικό και βασικό εργαλείο του.
Με αυτόν τον τρόπο ο ιατρός έδινε διαγνώσεις και με αυτόν τον τρόπο δινόταν η κατάλληλη θεραπεία. Ο μακρόκοσμος, αν τον κοιτάξεις μέσα σε αυτόν τον μικρό χάρτη του σώματος, δεν είναι και τόσο μακρόκοσμος. Αν όλο το σύμπαν, σύμφωνα με τον χάρτη αυτό, βρίσκεται καταχωρημένο μέσα στο σώμα, τότε τα πράγματα φαντάζουν μικρά και περιορισμένα. Τόσο μικρά όσο και ένα απλό και ταπεινό ανθρώπινο σώμα. Τότε, σε αυτήν την περίπτωση, ο μακρόκοσμος και ο μικρόκοσμος όχι απλά ομοιάζουν αλλά εφάπτονται πλήρως.
Η Γη δεσπόζεται από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Το σύμπαν δεσπόζεται από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Το ανθρώπινο σώμα δεσπόζεται από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Το ωροσκόπιο τη στιγμή της γέννησης δεσπόζεται από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης. Οι εποχές πάνω στη Γη δεσπόζονται από τα τέσσετα στοιχεία της φύσης. Οι εποχές αλλάζουν ανάλογα με το πως αυξομειώνονται σε ισχύ ή αλλάζουν μορφή αυτά τα τα τέσσερα στοιχεία. Και ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατ’ εικόναν και ομοίωσιν. Αν όλα έχουν δημιουργηθεί σύμφωνα με την πρώτη δημιουργική αρχή, τότε είναι φυσικό όλες οι υποδημιουργίες να ομοιάζουν και να εφάπτονται στον τρόπο λειτουργίας τους. Το πάνω είναι το κάτω. Το μέσα είναι το έξω. Η ύλη είναι το πνεύμα. Το μικρό είναι μεγάλο. Υπάρχουν μικρόκυκλοι και μακρόκυκλοι. Και όλα είναι ένα…
Υπάρχουν κύκλοι και κύκλοι. Η Γη και ο Ήλιος συνεργάζονται για την συμπλήρωση ενός χρόνου. Η Γη ανασαίνει 365 φορές για να κάνει τον πλήρη κύκλο. Για να διασχίσει τον χρόνο, η Γη ζει και πεθαίνει πολλές φορές. Παίρνει μια καινούργια ανάσα κάθε πρωί και εκπνέει κάθε βράδυ. Παίρνει ενέργεια από τον Ήλιο-φως και ανασαίνει για να συντηρηθεί στη ζωή. Αν βγεις από τον χρόνο, όπως εσύ τον αντιλαμβάνεσαι, η ζωή σου είναι μόνο μία ανάσα. Ο χρόνος παραμονής σου στη ζωή δεν είναι παρά μόνο μία ανάσα. Ζεις μέσα σε μία και μοναδική ανάσα. Φαίνεται όμως ότι κάνεις πολλές ανάσες και πολλές διαδρομές. Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας. Και ανάμεσα στις εποχές υπάρχουν δεκάδες άλλες ζωές-ανάσες. Υπάρχουν οι μικρόκυκλοι. Υπάρχουν όμως και οι μεγάκυκλοι. Ανάλογα σε ποιό σημείο θα σταθείς, ανάλογη εντύπωση θα έχεις. Αν σταθείς σε ένα σημείο έξω από τον χρόνο, όπως τον αντιλαμβάνεσαι, όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα, σε ένα δευτερόλεπτο ή σε εκατομμύρια χρόνια.
Ο χρόνος κρατάει 365 μέρες. Αλλά ίσως στην πραγματικότητα να είναι απλά μία εισπνοή και μία εκπνοή. Κι εσύ, μετρώντας τη ζωή σου μέσα σε τόσες πολλές ανάσες, ίσως να λαθεύεις τον χρόνο. Ίσως η ζωή σου να είναι απλά μια εισπνοή και μια εκπνοή μέσα στην Ύπαρξη.
Κάθε εισπνοή-εκπνοή είναι μόνο μια ζωή. Ο χρόνος λαθεύει στην διάσταση των αντιθέτων, γιατί παγιδεύτηκε μέσα σε αυτήν. Και η Γη, ζώντας τον χρόνο, μετρώντας τον Ήλιο, λαθεύει. Γιατί ένας χρόνος είναι απλά μια ανάσα και τίποτα περισσότερο. Ή μπορεί να είναι 365 ημέρες. Ή ακόμα μπορεί να είναι ένας μεγάκυκλος χιλιάδων ετών.
Η ζωή σου είναι μια ανάσα. Και ίσως πρέπει να πάρεις πολλές ανάσες για να κάνεις ολάκερο τον κύκλο. Η μέρα ξημερώνει και μετά έρχεται η νύχτα, πολλές φορές, για να συμπληρώσει έναν ολόκληρο χρόνο. Και ο άνθρωπος ζει και πεθαίνει πολλές φορές για να συμπληρώσει έναν ολάκερο χρόνο.
Μία και μοναδική ζωή πάνω στη Γη είναι μονάχα μια ανάσα. Και ο άνθρωπος πρέπει να συμπληρώσει το μεγάλο έτος της συνειδητότητάς του ζώντας πολλές ζωές-ανάσες. Μία ανάσα δεν είναι αρκετή. Όπως μία μέρα για την Γη δεν είναι αρκετή, έτσι μία ζωή για τον άνθρωπο δεν είναι σίγουρα αρκετή. Πρέπει να πάρει πολλές μέρες-ανάσες-ζωές για να συμπληρώσει τον πλήρη κύκλο της δημιουργίας. Η εναλλαγή σκοταδιού και φωτός, ημέρας και νύχτας, συμβαίνει 365 φορές για τη συμπλήρωση ενός έτους. Η μέρα πρέπει να γεννηθεί ξανά και ξανά και ξανά και ξανά.
Έχεις μια διαδρομή. Ο Ήλιος λάμπει στο “στερέωμα” Δίνει ζωή. Η Γη και τα αστέρια είναι μέρος της δημιουργίας. Τα ζώα, τα πουλιά, τα νερά, οι πέτρες, τα βουνά, οι θάλασσες είναι μέρος της δημιουργίας. Και ο άνθρωπος, είναι τόσο όμορφο, που είναι μέρος της δημιουργίας επίσης!
Μια μέρα είναι ένας μικρόκυκλος. Ένα έτος είναι και αυτό ένας μικρόκυκλος. Μία ζωή είναι με τον ίδιο τρόπο ένας μικρόκυκλος. Αντιλαμβάνεσαι αυτούς τους μικρόκυκλους με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Ή, για να είμαστε ακριβείς, μόνο αυτό αντιλαμβάνεσαι.
Αυτοί οι μικρόκυκλοι αφορούν στο υλικό σου σώμα, τη ζωή μέσα στην ύλη, μέσα σε κάποιο συγκεκριμένο διάστημα. Η πορεία όμως της ψυχής σου έχει ανάγκη, για να αναπτυχθεί και να λουλουδιάσει στο πιο όμορφό της σημείο, έναν μεγάκυκλο, ο οποίος διαφεύγει του χρόνου, όπως εσύ τον αντιλαμβάνεσαι.
Ο υλικός κόσμος δεν είναι υλικός, αλλά πνευματικός επίσης και μέσα σε αυτόν θα βρεις τα αχνάρια της πορείας της ψυχής σου. Θα βρεις τα χνάρια της ψυχής σου μέσα στον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν. Θα την ανακαλύψεις πίσω από αυτό το μεγαλόπνοο σχέδιο της δημιουργίας. Θα την θαυμάσεις πίσω από τις εποχές, τα στοιχεία της φύσης και την κανονικότητα που λειτουργεί το σύμπαν. Θα την ψάξεις στον τρόπο που λειτουργεί η αντίθεση και μετά θα την ψάξεις στον τρόπο για να διαφύγεις από αυτήν.
Η ζωή σου είναι πολύτιμη. Είναι τόσο πολύτιμη και σαν τέτοια θα έπρεπε να τη λογίζεσαι.
Η ζωή δε σου δόθηκε για να χαθείς μέσα στην ασχήμια των πραγμάτων που δεν είναι στη θέση τους.
Σου δόθηκε για να γίνεις όμορφος όσο ο ίδιος ο κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου