Η Πραγματικότητα είναι Κάτι πολύ Ανώτερο, Βαθύτερο, Πλατύτερο, από αυτό που αντιλαμβάνεται, πληροφορείται ή μαθαίνει ο άνθρωπος!
Α) Να θεωρήσει την Συνείδηση, το Ίδιο Είναι, Καθαρή Συνειδητότητα, Αιώνια, Άπειρη, Ελεύθερη, σαν το Όλον, Εντός του Οποίου αναδύονται όλα τα φαινόμενα, τα οποία δεν είναι κάτι «ξεχωριστό».
Β) Να θεωρήσει την Συνείδηση «εντός» (σαν την Βαθύτερη Ουσία της), και «απέναντι» στο αντικειμενικό...
Και στις δύο περιπτώσεις η Συνείδηση, αναζητώντας την Πραγματική Ουσία Της, είτε σαν την Αληθινή Φύση Της, πέρα από τα επιφαινόμενα (πρώτη περίπτωση), είτε σαν Εσωτερική, Βαθύτερη Ουσία, πέρα από τον εξωτερικό κόσμο (δεύτερη περίπτωση), Βιώνει το Καθαρό Είναι, το Άπειρο, το Αιώνιο, την Ελευθερία...
(Από αυτές τις δύο Κατευθύνσεις της Συνείδησης, δημιουργούνται δύο τύποι θρησκείας, δύο τύποι Προσέγγισης, και Βίωσης της Πραγματικότητας, δύο τύποι Διαλογισμού, δύο τύποι «Πνευματικής Ολοκλήρωσης»).
Η Βίωση της Αληθινής Φύσης μας, είναι Βίωση της Απόλυτης Πραγματικότητας, του Καθαρού Είναι, του Αιώνιου, του Άπειρου, του Χωρίς Όρια, πέρα από τον χώρο και τον χρόνο.
Η Αληθινή Φύση μας Είναι Έμφυτη.
Δεν υπάρχουν δρόμοι, μέθοδοι... Ακόμα κι όταν χρησιμοποιούνται μέθοδοι – όπως στο Βουδιστικό ντυάνα, στο τζνάνα της Βεδάντα, στο σαμκύα γιόγκα του Πανταζάλι, στο φανάφι΄λλαχ του Σουφισμού, στην καθαρά προσευχή των νηπτικών του Χριστιανισμού, κλπ. Στα ανώτερα επίπεδα της πνευματικής δράσης, όλα εγκαταλείπονται.
Πως μπορούμε λοιπόν να Βιώσουμε την Απόλυτη Πραγματικότητα μέσα μας; (και γιατί τόσο λίγοι άνθρωποι το κάνουν; – όλη σχεδόν η ανθρωπότητα είναι μέσα στην φρεναπάτη, στην τρέλα, στην κόλαση...).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου