μῆνιν τοσήνδε πράγματος στήσας ἔχεις.
700 ΟΙ. ἐρῶ· σὲ γὰρ τῶνδ᾽ ἐς πλέον, γύναι, σέβω·
Κρέοντος, οἷά μοι βεβουλευκὼς ἔχει.
ΙΟ. λέγ᾽, εἰ σαφῶς τὸ νεῖκος ἐγκαλῶν ἐρεῖς.
ΟΙ. φονέα μέ φησι Λαΐου καθεστάναι.
ΙΟ. αὐτὸς ξυνειδώς, ἢ μαθὼν ἄλλου πάρα;
705 ΟΙ. μάντιν μὲν οὖν κακοῦργον ἐσπέμψας, ἐπεὶ
τό γ᾽ εἰς ἑαυτὸν πᾶν ἐλευθεροῖ στόμα.
ΙΟ. σύ νυν ἀφεὶς σεαυτὸν ὧν λέγεις πέρι
ἐμοῦ ᾽πάκουσον καὶ μάθ᾽ οὕνεκ᾽ ἐστί σοι
βρότειον οὐδὲν μαντικῆς ἔχον τέχνης.
710 φανῶ δέ σοι σημεῖα τῶνδε σύντομα.
χρησμὸς γὰρ ἦλθε Λαΐῳ ποτ᾽, οὐκ ἐρῶ
Φοίβου γ᾽ ἀπ᾽ αὐτοῦ, τῶν δ᾽ ὑπηρετῶν ἄπο,
ὡς αὐτὸν ἕξοι μοῖρα πρὸς παιδὸς θανεῖν,
ὅστις γένοιτ᾽ ἐμοῦ τε κἀκείνου πάρα.
715 καὶ τὸν μέν, ὥσπερ γ᾽ ἡ φάτις, ξένοι ποτὲ
λῃσταὶ φονεύουσ᾽ ἐν τριπλαῖς ἁμαξιτοῖς·
παιδὸς δὲ βλάστας οὐ διέσχον ἡμέραι
τρεῖς, καί νιν ἄρθρα κεῖνος ἐνζεύξας ποδοῖν
ἔρριψεν ἄλλων χερσὶν εἰς ἄβατον ὄρος.
720 κἀνταῦθ᾽ Ἀπόλλων οὔτ᾽ ἐκεῖνον ἤνυσεν
φονέα γενέσθαι πατρὸς οὔτε Λάιον
τὸ δεινὸν οὑφοβεῖτο πρὸς παιδὸς παθεῖν.
τοιαῦτα φῆμαι μαντικαὶ διώρισαν,
ὧν ἐντρέπου σὺ μηδέν· ὧν γὰρ ἂν θεὸς
725 χρείαν ἐρευνᾷ ῥᾳδίως αὐτὸς φανεῖ.
***
ΙΟΚ. Για τ᾽ όνομα του θεού, βασιλιά μου,φανέρωσέ μου την αιτία
που θύμωσες τόσο πολύ.
700 ΟΙΔ. Απ᾽ όλα πιο πολύ
τιμώ και σέβομαι,
το πρόσωπό σου,
και θα σου πω τί μηχανεύτηκεν
ο Κρέων εναντίον μου.
ΙΟΚ. Λέγε μου για να δω
αν τον κατηγορείς σωστά
πως έφταιξεν αυτός για την φιλονικία.
ΟΙΔ. Με κατηγόρησε πως σκότωσα τον Λάιο.
ΙΟΚ. Είπε πως το γνωρίζει μόνος του
ή το ᾽μαθε και το ᾽πε;
ΟΙΔ. Έστειλε τον πανούργο μάντη να το πει·
αυτός φυλάγεται· κρατεί κλειστό το στόμα.
ΙΟΚ. Παράτα κάθε τέτοια σκέψη τώρα
κι άκου να μάθεις από μένα
πως δε γεννήθηκε θνητός κανείς
τη μαντική την τέχνη να κατέχει.
710 Με λίγα λόγια προσκομίζω τα τεκμήρια.
Δόθηκε κάποτε χρησμός στο Λάιο,
από το Φοίβο, προφανώς τον ίδιο, όχι·
από τους υπηρέτες του ναού, βεβαίως,
πως ήτανε γραφτό του να πεθάνει
απ᾽ το παιδί που θα γεννούσαμε αυτός κι εγώ.
Κι αυτόν, καθώς μου είπαν,
ξένοι ληστές τον σκότωσαν
σε τρίστρατον αμαξιτής οδού.
Τ᾽ αγόρι που γεννήθηκε
δεν πέρασαν ημέρες τρεις,
κι ο Λάιος το τύλιξε μ᾽ ένα σκοινί
σφιχτά στους αστραγάλους,
σε ξένα χέρια το ᾽δωσε
και ᾽κείνα το πετάξαν
σ᾽ απάτητη βουνού κορφή.
720 Έτσι ο Απόλλων δεν επέτρεψε
να γίνει πατροκτόνος το παιδί
κι ο Λάιος δεν έπαθε
αυτό που τον τρομοκρατούσε:
απ᾽ το παιδί να σκοτωθεί.
Αυτά καθόριζαν οι προφητείες
και μη σκοτίζεσαι γι᾽ αυτές.
Όταν η χρεία το καλεί
βρίσκει ο θεός τον τρόπο
να φανερώσει τη βουλή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου