Μυθολογία Κθούλου και οι “Πύλες” των Ονείρων

Κάποιος που ανακαλύπτει για πρώτη φορά τις σύντομες ιστορίες, τις νουβέλες και τα διηγήματα που δημιούργησε ο H. P. Lovecraft είναι πολύ πιθανόν να σαγηνευτεί από την Περίφημη Μυθολογία Κθούλου που ξεδιπλώνεται στο συγγραφικό του έργο και ονομάστηκε από τον Μεγάλο Υδάτινο θεό που ηγείται του Σκοτεινού πάνθεον των Παλαιών οντοτήτων.

Μυθολογία Κθούλου & Νεκρονομικόν

Δεν είναι πολύ δύσκολο για κάποιον που έχει την απαιτούμενη τριβή με το παραφυσικό και το απόκρυφο και ιδιαίτερα τον τομέα της Μαγείας να κατανοήσει το υπόβαθρο αυτών των ιστοριών. Αρκετοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως αυτό το Πάνθεον των σκοτεινών καταχθόνιων θεών μα και τα Γροιμόρια που αναφέρονται στις διηγήσεις είναι πλήρως κατασκευασμένα από τον ίδιο τον Συγγραφέα, και ειδικότερα η Βίβλος της Μυθολογίας Κθούλου, το Νεκρονομικόν.

Δύο βιβλία που ήρθαν λίγο αργότερα στο προσκήνιο όμως και φέρεται να είναι μεταφράσεις του «Πραγματικού» Νεκρονομικόν διαφοροποίησαν εν μέρει την θεώρηση πως η Μυθολογία Κθούλου είναι σαγηνευτική ως Μυθο-Μαγικό κατασκεύασμα, αλλά υστερεί σε βάσιμες απόκρυφες δομές για να θεωρηθεί πραγματικό μαγικό σύστημα. Ένα από αυτά τα βιβλία, η εκδοχή του Σίμωνα φαίνεται να είναι και η πιό ενδιαφέρουσα καθώς τα περιεχόμενά του είναι μεταφρασμένο υλικό από Μεσοποτάμιες Σφηνοειδείς Πινακίδες και από Βαβυλώνιες και Ασσυριακές Συλλογές. Από την άλλη η Εκδοχή του Colin Wilson ίσως και να ήταν μία συλλογή από παράξενες «απόκρυφες» ιδέες που συνδυάστηκαν με μία δημιουργική φαντασία του Συγγραφέα.

Αρκετοί είναι εκείνοι που μελέτησαν και δοκίμασαν τις μαγικές πρακτικές που βρίσκονται στις δύο παραπάνω εκδοχές του Νεκρονομικόν και υποστηρίζουν πως η Εκδοχή του Σίμωνα είναι ικανότερη στην παραγωγή «Μαγικών» Αποτελεσμάτων. Υποστηρίζουν όμως και το γεγονός πως κανένα από τα δύο δεν ήταν αποτέλεσμα ενός Πραγματικού «Λαβκραφτικού» Αποκρυφισμού, και πως δημιουργήθηκαν με την μέθοδο της ανακάλυψης ενός νέου Μαγικού Συστήματος χρησιμοποιώντας αρχαίες μαγικές πρακτικές που προϋπήρχαν της Μυθολογίας Κθούλου.

Λίγο μετά την έκδοση των δύο αυτών Βιβλίων έκανε την Εμφάνισή του ένα Αποκρυφιστικό Σύστημα που ονομαζόταν Μαγεία του Χάους και βασίστηκε στην πεποίθηση πως ένα οποιοδήποτε Σύστημα ή Μυθολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως Μαγικό, και άρα παρουσιαζόταν ως «Μετά-Σύστημα». Αναλόγως, η Μυθολογία κθούλου που σύμφωνα με αρκετούς είναι φανταστική, χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργήσει ένα έγκυρο Μαγικό Σύστημα. Μέσα από αυτή την ιδέα γεννήθηκε μία νέα σέκτα. Ξαφνικά αποκαλύφθηκε ένας αριθμός Μάγων του Χάους που χρησιμοποιούσαν την Μυθολογία Κθούλου ως το κύριο Μαγικό Σύστημά τους και έτσι το Νεκρονομικόν έγινε για ακόμη μία φορά της μόδας.

Αυτή η πρωτοβουλία των Μάγων του Χάους που εδραίωσαν το Σύστημα της Μυθολογίας Κθούλου ως έγκυρο Μαγικό Σύστημα δεν ήταν πρωτοποριακό και αυτό διότι οι Anton LaVey και Kenneth Grant έπραξαν κάτι ανάλογο πρώτοι με τις εκδόσεις τους Satanic Rituals και τα έργα του Grant (Πέρα από το Typhonian Tetralogy). Αρκετοί από τους Αποκρυφιστές αγόρασαν τα παραπάνω και άλλα βιβλία και τα χρησιμοποίησαν στις «Σκοτεινές» Μαγικές πρακτικές τους.

O Λάβκραφτ ήταν ο πρώτος που δημιούργησε αυτό το νέο είδος Συγγραφικού Γοτθικού τρόμου και μετέπειτα τον ακολούθησαν αρκετοί ταλαντούχοι συγγραφείς που γιγάντωσαν τον Μυθιστορηματικό Τρόμο.

Οι ονειρικές Αναζητήσεις της Μυθολογίας Κθούλου.

Αρκετοί ήταν αυτοί που κατηγόρησαν τις Ιστορίες του Λάβκραφτ και την Μυθολογία Κθόυλου ως αποκλειστικά αποκυήματα της φαντασίας και τίποτε παραπέρα. Μία σειρά ιστοριών όμως εξυψώνει την περιέργεια και το ενδιαφέρον του αναγνώστη αποκαλύπτοντάς του τα μυστικά των παράξενων Ονειρικών κόσμων. Ως μέρος μίας Συγγραφικής Σειράς με τίτλο «The Dream Quest» και περιείχαν τις παρακάτω σύντομες ιστορίες και μία μικρή Νουβέλα.

Μέσα σε αυτές τις ιστορίες μπορεί κανείς να διαπιστώσει την καταγραφή των παράξενων Διαστάσεων που αποκαλύφθηκαν μυθιστορηματικά από τον Lovecraft που σε κάποια στιγμή της συγγραφικής του ύπαρξης περιέγραψε αρκετά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των σκοτεινών αυτών διαστάσεων μέσα από την διαδικασία του Ενσυνείδητου Ονείρου, χωρίς να γίνει όμως αρκετά αποκαλυπτικός σε σχέση με τον τρόπο που θα μπορούσε ο ερευνητής να χρησιμοποιήσει τις τεχνικές για να μπορέσει να πραγματοποιήσει το διαστατικό ονειρικό άλμα.

Οι παραπάνω ιστορίες έχουν τον ίδιο πρωταγωνιστή με το όνομα Randolph Carter που ήταν ένας αποκρυφιστής, Ονειρευτής, φιλόσοφος και Συγγραφέας. Ήταν επίσης ανεξάρτητος, ευκατάστατος και προερχόταν από μία παλιά οικογένεια της Νέας Αγγλίας. Οι ιστορίες αυτές δεν εντάσσονται κατ’ αποκλειστικότητα στην Μυθολογία Κθούλου αν και έχουν δανειστεί διάχυτα στοιχεία από το μυστήριο κόσμο του Lovecraft. O Robert Bloch θεωρούσε πως η Φανταστική Περσόνα του Randolph Carter ήταν το συγγραφικό Alter Ego του ίδιου του Λάβκραφτ, ή μία εξιστόρηση της προσωπικότητας και της ζωής που θα ήθελε να έχει ο συγγραφέας και η συναρπαστική ιδιότητα που διέθετε ως χαρακτήρας ο Carter ήταν η δυνατότητά του να «ταξιδεύει» μέσα από τα όνειρά του σε απίθανα μέρη ή ακόμα και να εισέρχεται σε διάφορες Ονειρικές περιπέτειες μέσα από την διαδικασία του Φωτεινού Ονειρέματος.

Η ονειρική αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ ήταν η πρώτη περιπέτεια του Randolph Carter, του ερευνητή των ονείρων, των Ονειρικών κόσμων και της Παράξενης Γεωγραφίας του που επιχείρησε να ανακαλύψει τι απέγινε μία φανταστική Πόλη που ονειρεύτηκε. Κατόρθωσε να «δει» το ονειρικό τοπίο τρείς φορές προτού του απαγορευτεί η είσοδος σε αυτό για λόγους που δεν μπορούσε να κατανοήσει.

Η δεύτερη ιστορία περιγράφει την ιστορία ενός Μεγαλύτερου σε ηλικία Randolph Carter που είχε χάσει το κλειδί για τον Κόσμο των ονείρων ώσπου ονειρεύεται κάποιον πρόγονό του που του αποκαλύπτει την τοποθεσία ενός παράξενου ασημένιου κλειδιού που βρίσκεται κλειδωμένο σε ένα παράξενο ξύλινο κουτί γεμάτο με σκοτεινά ιρεογλυφικά σε κάποια ακατάληπτη γλώσσα.

Στην Τρίτη ιστορία η αφήγηση ξεκινά εκεί που είχε σταματήσει η προηγούμενη, με τον Carter αποσπά το Ασημένιο κλειδί. Χρησιμοποιώντας το ανοίγει μία «πύλη» που οδηγεί σε ένα κόσμο που βρίσκεται ανάμεσα σε άλλους κόσμους και υπάρχει στο κατώφλι της Μεγάλης Πύλης που είναι το αντικείμενο έρευνας του Carter. Σε αυτό τον Κόσμο που βρίσκεται ανάμεσα σε άλλους κόσμους ο Randolph Carter ανακαλύπτει έναν αλλοκοσμικό «οδηγό» με το όνομα «UMR-AT-TAWIL – Και τους ακόλουθούς του που τον καλωσορίζουν ως μέλος της Παράξενης Σέκτας τους.

Ο Γρίφος του Ασημένιου κλειδιού και τα γεγονότα που συμβαίνουν περιγράφουν μαγικές διδαχές και ανακαλύψεις. Η Δοκιμασία του κλειδιού είναι ίσως ένα από τα αυθεντικότερα κομμάτια υπαρκτού Αποκρυφισμού που μπορεί να βρει κανείς στις ιστορίες του Λάβκραφτ αν και συγχέεται με αρκετά λογοτεχνικά τερτίπια και ένα φανταστικό περίβλημα.

Για αρκετούς από τους Ερευνητές του Λάβκραφτ και των παράδοξων κόσμων που περιέγραψε η τελευταία ιστορία περιέχει ένα τυπικό που μπορεί να βοηθήσει έναν ερευνητή να αναπτύξει πλήρη συνειδητότητα του Χωροχρόνου μα και πάλι εδώ οι λεπτομέρειες αποκρύπτονται.

Αν όμως ψάξει κανείς αρκετά το συγγραφικό έργο του Λάβκραφτ, είτε πρόκειται για την Σαγηνευτική Μυθολογία Κθούλου είτε για τις ονειρικές αναζητήσεις του Φανταστικού εαυτού του Συγγραφέα, θα μπορέσει να ανακαλύψει το δικό του «ασημένιο κλειδί» που ξεκλειδώνει τις πύλες προς τους άγνωστους ονειρικούς προορισμούς, τις φανταστικές Ονειροπόλεις που βρίσκονται σε κάποιον παράλληλο κόσμο όχι πολύ μακρυά από τον δικό μας.