Τι είναι η αγάπη;

Η αγάπη δεν είναι μια σχέση. Η αγάπη σχετίζεται, αλλά δεν αποτελεί σχέση. Μια σχέση είναι κάτι τετελεσμένο. Η σχέση είναι ένα ουσιαστικό. Η τελεία έχει μπει, ο μήνας του μέλιτος έχει τελειώσει. Τώρα δεν υπάρχει καμία χαρά ούτε ενθουσιασμός, τώρα όλα τελείωσαν.

Μπορείτε να τη συνεχίσετε, μόνο για να κρατήσετε τις υποσχέσεις σας. Μπορείτε να τη συνεχίσετε γιατί είναι άνετη, βολική.

Μπορείτε να τη συνεχίσετε γιατί δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνει κάποιος. Μπορείτε να τη συνεχίσετε γιατί εάν τη διαταράξετε, θα σας δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα.

Η διαφορά ανάμεσα στη σχέση και στην αγάπη

Σχέση σημαίνει κάτι ολοκληρωμένο, τελειωμένο, κλειστό. Η αγάπη δεν είναι ποτέ σχέση. Η αγάπη σχετίζεται. Είναι πάντα ένα ποτάμι που ρέει, ατέλειωτο. Η αγάπη δεν έχει τέλος. Ο μήνας του μέλιτος αρχίζει, αλλά δεν τελειώνει ποτέ. Δεν είναι σαν ένα μυθιστόρημα που ξεκινά από ένα συγκεκριμένο σημείο και τελειώνει σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Πρόκειται για ένα συνεχές φαινόμενο.

Οι εραστές τελειώνουν, η αγάπη συνεχίζεται. Είναι ένα συνεχές. Είναι ρήμα, όχι ουσιαστικό.

Γιατί να μειώσουμε την ομορφιά της σύνδεσης σε μια σχέση; Γιατί βιαζόμαστε τόσο; Επειδή το να σχετίζεσαι είναι επισφαλές και η σχέση είναι μια ασφάλεια, η σχέση έχει μια βεβαιότητα. Η συσχέτιση είναι απλώς μια συνάντηση δύο ξένων, ίσως μόνο μια διανυκτέρευση και το πρωί λέμε αντίο. Ποιος ξέρει τι θα συμβεί αύριο; Και φοβόμαστε τόσο πολύ, που θέλουμε να την καταστήσουμε βέβαιη, θέλουμε να την κάνουμε προβλέψιμη. Θα θέλαμε το αύριο να είναι σύμφωνα με τις ιδέες μας. Δεν επιτρέπουμε στην ελευθερία να έχει το δικό της λόγο. Έτσι, αμέσως, μειώνουμε κάθε ρήμα σε ένα ουσιαστικό.

Η βιασύνη του γάμου

Είστε ερωτευμένοι με μια γυναίκα ή έναν άντρα και αμέσως αρχίζετε να σκέφτεστε τον γάμο. Να καταστήσετε τον έρωτα μια νομική σύμβαση. Γιατί; Πώς υπεισέρχεται ο νόμος στην αγάπη; Ο νόμος υπεισέρχεται στην αγάπη γιατί η αγάπη δεν είναι εκεί. Είναι μόνο μια φαντασίωση και ξέρετε ότι η φαντασίωση θα εξαφανιστεί. Προτού εξαφανιστεί, πρέπει να τακτοποιηθείτε. Προτού εξαφανιστεί, πρέπει να κάνετε κάτι ώστε να γίνει αδύνατον να χωρίσετε.

Σε έναν καλύτερο κόσμο, με περισσότερους διαλογιστικούς ανθρώπους, με λίγη περισσότερη φώτιση να απλώνεται πάνω στη γη, οι άνθρωποι θα αγαπούν, θα αγαπούν πάρα πολύ, αλλά η αγάπη τους θα παραμείνει μια συγγένεια, όχι μια σχέση. Και δεν λέω ότι η αγάπη τους θα είναι στιγμιαία.

Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η αγάπη τους να πάει βαθύτερα από την αγάπη σας, να έχει υψηλότερη ποιότητα οικειότητας, να έχει περισσότερη ποίηση και ευσέβεια μέσα της.

Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η αγάπη τους να διαρκέσει περισσότερο από τις λεγόμενες σχέσεις σας. Αλλά δεν θα έχει την εγγύηση του νόμου, τω δικαστηρίων, της αστυνομίας. Η εγγύηση θα είναι εσωτερική. Θα είναι μια δέσμευση που θα πηγάζει από την καρδιά, θα είναι μια σιωπηλή κοινωνία.

Οικειότητα

Εάν σας αρέσει να είστε με κάποιον, θα θέλετε να το απολαύσετε όλο και περισσότερο. Αν απολαμβάνετε την οικειότητα, θα θέλετε να εξερευνήσετε την οικειότητα όλο και περισσότερο. Υπάρχουν μερικά άνθη αγάπης που ανθίζουν μόνο μετά από μακρά οικειότητα. Υπάρχουν και εποχικά λουλούδια. Μέσα σε έξι εβδομάδες είναι εκεί στον ήλιο, αλλά μέσα σε έξι εβδομάδες χάνονται για πάντα. Υπάρχουν λουλούδια που παίρνουν χρόνια για να ανθίσουν και υπάρχουν λουλούδια που συνεχίζουν να ανθίζουν για πολλά χρόνια. Όσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται το άνθος, τόσο πιο βαθιά πάνε οι ρίζες του.

Πρέπει όμως η αγάπη να αποτελεί μια δέσμευση από μια καρδιά σε μια άλλη καρδιά. Δεν χρειάζεται καν να εκφωνηθεί, γιατί το να το εκφράσουμε ρητά είναι σαν το βεβηλώνουμε. Πρέπει να είναι μια σιωπηλή δέσμευση: στα μάτια, στην καρδιά, από ύπαρξη σε ύπαρξη. Πρέπει να γίνει κατανοητή, όχι να ειπωθεί.

Είναι τόσο άσχημο να βλέπεις ανθρώπους να πηγαίνουν στην εκκλησία ή στο δικαστήριο για να παντρευτούν. Είναι τόσο άσχημο, τόσο απάνθρωπο. Δείχνει ότι δεν μπορούν να εμπιστευτούν τον εαυτό τους, εμπιστεύονται τις Αρχές περισσότερο από ό,τι εμπιστεύονται τη δική τους εσωτερική φωνή. Δείχνει ότι επειδή δεν μπορούν να εμπιστευτούν την αγάπη τους, εμπιστεύονται τον νόμο.

Μην παίρνετε ο ένας τον άλλο ως δεδομένο

Ξεχάστε τις σχέσεις και μάθετε πώς να σχετίζεστε. Μόλις βρεθείτε σε μια σχέση, θα αρχίσετε να παίρνετε ο ένας τον άλλο ως δεδομένο. Αυτό καταστρέφει όλες τις σχέσεις αγάπης. Η γυναίκα νομίζει ότι ξέρει τον άντρα, ο άντρας νομίζει ότι ξέρει τη γυναίκα. Κανείς δε ξέρει κανέναν! Είναι αδύνατον να γνωρίζουμε τον άλλο, ο άλλος παραμένει ένα μυστήριο. Και το να πάρει κανείς τον άλλο ως δεδομένο είναι προσβλητικό, ασεβές.

Είναι αχαριστία να νομίζεις ότι ξέρεις τον σύντροφό σου. Πώς μπορείς να ξέρεις τη γυναίκα; Πώς μπορείς να ξέρεις τον άντρα; Είναι διεργασίες, δεν είναι πράγματα. Η γυναίκα που ήξερες χθες δεν είναι εκεί σήμερα. Σήμερα είναι κάποια άλλη, εντελώς διαφορετική. Συσχετιστείτε ξανά, ξεκινήστε πάλι, μην παίρνετε τίποτα ως δεδομένο.

Και ο άντρας με τον οποίο κοιμηθήκατε χθες βράδυ, κοιτάξτε το πρόσωπό του ξανά σήμερα το πρωί. Δεν είναι πλέον το ίδιο άτομο, τόσο πολλά έχουν αλλάξει. Τόσο πολλά, ανυπολόγιστα πολλά, έχουν αλλάξει! Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ ενός πράγματος κι ενός ατόμου. Τα έπιπλα στο δωμάτιο είναι τα ίδια, αλλά ο άνθρωπος δεν είναι πλέον ίδιος.

Εξερευνήστε ξανά, ξεκινήστε ξανά. Αυτό εννοώ όταν χρησιμοποιώ τη λέξη συσχέτιση.

Ο βαθύς συσχετισμός

Συσχέτιση σημαίνει ότι πάντα ξεκινάτε, πάντα προσπαθείτε να εξοικειωθείτε. Ξανά και ξανά συστήνεστε ο ένας στον άλλον. Προσπαθείτε να δείτε τις πολλές όψεις της προσωπικότητας του άλλου. Προσπαθείτε να διεισδύσετε βαθύτερα και βαθύτερα στο βασίλειο των εσωτερικών συναισθημάτων του, στις βαθιές εσοχές της ύπαρξής του. Προσπαθείτε να ξετυλίξετε ένα μυστήριο που δεν μπορεί να διαλευκανθεί.

Αυτή είναι η χαρά της αγάπης: η εξερεύνηση της συνείδησης.

Και αν συσχετίζεστε και δεν μειώσετε τη συσχέτιση σε σχέση, τότε ο άλλος θα γίνει καθρέφτης για εσάς. Εξερευνώντας τον άλλο άνθρωπο, θα εξερευνήσετε και τον εαυτό σας. Εάν μπείτε βαθύτερα στο άλλο άτομο, γνωρίζοντας τα αισθήματά του, τις σκέψεις του, τα βαθύτερα θέλω του, θα γνωρίσετε και τα δικά σας βαθύτερα θέλω. Οι εραστές γίνονται καθρέφτες ο ένας για τον άλλο και τότε η αγάπη γίνεται διαλογισμός.

Η σχέση είναι άσχημη, η συσχέτιση είναι όμορφη. Μέσα σε μια σχέση και οι δύο άνθρωποι γίνονται τυφλοί ο ένας απέναντι στον άλλο. Σκεφτείτε, πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που κοιτάξατε τη σύντροφό σας; Ίσως και χρόνια! Ποιος κοιτάζει τη γυναίκα του; Το έχετε ήδη λάβει ως δεδομένο ότι την ξέρετε. Τι άλλο υπάρχει να δείτε; Ενδιαφέρεστε περισσότερο για τους ξένους παρά για τους ανθρώπους που γνωρίζετε. Γνωρίζετε όλη την τοπογραφία του σώματός τους, γνωρίζετε πώς αντιδρούν, γνωρίζετε ότι όλα όσα συνέβησαν θα συμβούν ξανά και ξανά. Είναι ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος.

Δεν είναι όμως έτσι, στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Τίποτα δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Όλα είναι καινούργια κάθε μέρα. Απλώς τα μάτια σας γερνούν, οι υποθέσεις σας γερνούν, ο καθρέφτης μαζεύει σκόνη και χάνετε την ικανότητά σας να προσφέρετε αντανάκλαση στον άλλο άνθρωπο.

Γι' αυτό προτείνω τη συσχέτιση. Με την έννοια αυτή, εννοώ να παραμείνετε συνεχώς σε έναν μήνα του μέλιτος. Συνεχίστε να ψάχνετε και να αναζητάτε ο ένας τον άλλο, βρίσκοντας νέους τρόπους να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, βρίσκοντας νέους τρόπους να είστε μαζί. Κάθε άτομο αποτελεί ένα τόσο άπειρο μυστήριο, ανεξάντλητο, ακατανόητο, που δεν είναι δυνατόν να πείτε ποτέ ''την ξέρω'' ή ''τον ξέρω''. Το περισσότερο που μπορείτε να πείτε: ''Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα, αλλά το μυστήριο παραμένει ένα μυστήριο''.

Στην πραγματικότητα, όσο πιο πολλά γνωρίζετε, τόσο πιο μυστηριώδες γίνεται το άλλο άτομο. Τότε η αγάπη είναι μια συνεχής περιπέτεια.