ΧΟ. ἥδιστον φάος ἡμέρας [στρ.]ἔσται τοῖς ‹τε› παροῦσι καὶ
975 τοῖσιν ‹εἰσ›αφικνουμένοις,
ἢν Κλέων ἀπόληται.
καίτοι πρεσβυτέρων τινῶν
οἵων ἀργαλεωτάτων
ἐν τῷ δείγματι τῶν δικῶν
980 ἤκουσ᾽ ἀντιλεγόντων,
ὡς εἰ μὴ ᾽γένεθ᾽ οὗτος ἐν
τῇ πόλει μέγας, οὐκ ἂν ἤ-
στην σκεύει δύο χρησίμω,
δοῖδυξ οὐδὲ τορύνη.
ἀλλὰ καὶ τόδ᾽ ἔγωγε θαυ- [ἀντ.]
985 μάζω τῆς ὑομουσίας
αὐτοῦ· φασὶ γὰρ αὐτὸν οἱ
παῖδες οἳ ξυνεφοίτων,
τὴν Δωριστὶ μόνην ‹ἂν› ἁρ-
990 μόττεσθαι θαμὰ τὴν λύραν,
ἄλλην δ᾽ οὐκ ἐθέλειν μαθεῖν·
κᾆτα τὸν κιθαριστὴν
ὀργισθέντ᾽ ἀπάγειν κελεύ-
ειν, ὡς ἁρμονίαν ὁ παῖς
995 οὗτος οὐ δύναται μαθεῖν
ἢν μὴ Δωροδοκιστί.
***
ΧΟΡ. Θα χαρούμε τη μέρα με το φως το γλυκύτατο κι οι πολίτες εμείς κι όσοι ξένοι μάς έρχονται, αν ο Κλέωνας ξοφλήσει. Βέβαια άκουσα κάτι γεροντάκια φαρμακόγλωσσα στα στέκια των δικολάβων
[980] να έχουν άλλη γνώμη: λέγανε δηλαδή ότι, αν αυτός δεν είχε γίνει μέγας και πολύς στην Αθήνα, θα μας ήταν άχρηστα δυο κουζινικά: γουδοχέρι και κουτάλα. Και κάτι ακόμα απ᾽ τη γουρουνοκουλτούρα του μ᾽ αφήνει με το στόμα ανοιχτό: δηλαδή εκείνοι που παιδιά ήταν συμμαθητές του λένε
[990] πως συχνά κούρντιζε την κιθάρα του για να παίξει δωρικούς σκοπούς, άλλους σκοπούς δεν έλεγε να μάθει. Και τότε ο μουσικός τους οργίστηκε και τον απέβαλε, γιατί ετούτος ο μαθητής δεν μπορούσε να μάθει μουσική άλλη απ᾽ τη δωρο-δοκική.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου