Ο ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ

Ο Εσωτερισμός δεν είναι ούτε θεωρία, ούτε διδασκαλία, ούτε νοοτροπία, ούτε εξωτερικές δραστηριότητες, δεν είναι ούτε ιστορία (που περιγράφει εξωτερικές εμπειρίες και γεγονότα). Είναι στην ουσία του Πραγματική Κατανόηση που εκφράζεται σαν ολοκληρωτική παραίτηση από όλες τις εξωτερικές δραστηριότητες της συνείδησης, μια απέραντη ησυχία, μια βαθιά σιωπή, μια απόλυτη αίσθηση ελευθερίας. Είναι η Εμπειρία του Ανοιχτού Βάθους της Ύπαρξης, της Αληθινής Ουσίας που είναι χωρίς αναγνωρίσιμες ιδιότητες.

Η Κατανόηση είναι άμεση όραση, δράση, απελευθέρωση. Απόλυτη ακινησία που αποκαλύπτει την Απεραντοσύνη της Ύπαρξης. Είναι η αυτόματη μετατόπιση ακριβώς στην Αληθινή Ουσία που αποτελεί την Πραγματικότητα, το Βάθρο κάθε ύπαρξης, κάθε δραστηριότητας. Όταν βιωθεί Αυτό το Απόλυτο Υπόβαθρο της Ύπαρξης υπάρχει απόλυτη ελευθερία, πλήρης επίγνωση, και δεν υπάρχει πια κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στην ακινησία ή την κίνηση γιατί είναι πλέον φανερό ότι κάθε κίνηση, κάθε δραστηριότητα, είναι απλά ένα φαινόμενο στο απόλυτο φόντο της ύπαρξης, που δεν διαταράζει την απόλυτη ειρήνη της Πραγματικότητας.

 

Αυτό είναι κάτι που πρέπει να βιωθεί. Αλλά η βίωση, η «πράξη», είναι ελευθερία και ελευθέρωση από κάθε περιορισμένη αντίληψη. Έτσι αυτό το βίωμα είναι μια αντικειμενική κατάσταση της συνείδησης κι όχι μια υποκειμενική εμπειρία. Αυτό δεν μπορεί να βιωθεί από καμία περιορισμένη αντίληψη, από κανένα εγώ. Ο Ιερός Χώρος του Έσω είναι απόλυτα απροσπέλαστος από όλα τα εγώ.

 

Το Πέρασμα Πέραν είναι μια εμπειρία τελείως άγνωστη στους ανθρώπους-εγώ, που αντιλαμβάνονται μέσα από την διανοητική αντίληψη. Αυτός που βιώνει αυτή την κατάσταση είναι απόλυτα απρόσιτος στους ανθρώπους. Είναι ο αληθινός δάσκαλος που ελευθερώνει το ανθρώπινο πνεύμα από όλους τους περιορισμούς, ακόμα κι από τον ανόητο διαχωρισμό δασκάλου-μαθητή.

 

Αντίθετα ο άνθρωπος-εγώ που δεν βιώνει πραγματικά αυτή την κατάσταση, αλλά μιμείται την κατάσταση της ελευθερίας είναι ο προσιτός δάσκαλος των ανθρώπων αλλά ούτε ο ίδιος έχει ξεφύγει από τον κόσμο της σκιάς ούτε κανέναν άλλο μπορεί να οδηγήσει έξω. Η φαντασία μιμείται απόλυτα σχεδόν την πραγματικότητα αλλά το έξω που συλλαμβάνει, η ελευθερία, η φώτιση, είναι φανταστικά.