Είναι χυδαία η ομορφιά που επιβάλλεται.Η ομορφιά που με διάφορα λούσα και φτιασίδια φωνάζει ελάτε να με θαυμάσετε.
Η ομορφιά που ζητάει απεγνωσμένα να τραβήξει όλα τα βλέμματα πάνω της.
Η ομορφιά που οργίζεται όταν τύχει και δεν πιάσουν τα άχαρα καμώματα της σε όλους.
Ποιος όμως αναζητεί όλα εκείνα τα αφανή και σιωπηλά που ντρέπονται να σταθούν μπροστά σου; Εκείνα τα αζήτητα, που σαν τα αγριολούλουδα ανθίζουν στις απόκρημνες ρωγμές των βράχων και στις απόμερες γωνιές των δρόμων; Εκείνα που σαν τύχει να περάσεις απρόσεχτα από δίπλα τους ίσως και να τα πατήσεις.
Κι όμως είναι κάποιοι θησαυροί που σου αποκαλύπτονται μονάχα αν εσύ θελήσεις να κοπιάσεις. Μονάχα αν εσύ θελήσεις να κοιτάξεις πέρα από αυτό που τεμπέλικα σου προσφέρει η απαίδευτη όρασή σου. Σαν το τριαντάφυλλο του Μικρού Πρίγκηπα που ήταν το ομορφότερο τριαντάφυλλο στον κόσμο απλά και μόνο επειδή ήταν το δικό του τριαντάφυλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου