Μη φοβάσαι, να φοβάσαι…

Εάν θα μου έλεγαν να πω μόνο μια φράση για την αντιμετώπιση του φόβου, αυτή θα ήταν: μη φοβάσαι να φοβάσαι!

Ίσως σε πολλούς από εσάς σας φαίνεται περίεργο ,που επιλέξαμε αυτή τη φράση ενάντια στο φόβο. Θα περιμένατε πιθανώς κάποια φράση του τύπου: «Αντιμετώπισε το φόβο σου» ή «κάνε αυτό που φοβάσαι».

Επιτρέψτε μου εδώ να πω ότι στην πορεία της ζωής μου ,έχω συναντήσει κάποιους ανθρώπους που έκαναν αυτό που φοβόταν και τα κατάφεραν.

Ένα μεγάλο μπράβο τους αξίζει!!!

Συνάντησα όμως πολύ περισσότερους ανθρώπους, που οι ίδιες φράσεις τους έκαναν να βιώνουν κρίσεις άγχους ή να νιώθουν ανίκανοι . Άλλοι πάλι να θυμώνουν και να κλείνονται στον εαυτό τους ή να παραιτούνται.

Παίρνοντας την ευθύνη που αναλογεί σε κάποιον που αρθρογραφεί και έχοντας βιώσει επί χρόνια τα συμπτώματα και τα αποτελέσματα της ενέργειας του φόβου, θέλω να προτείνω ένα δρόμο αντιμετώπισης του φόβου ,που θα αφορά τους πολλούς και όχι τους λίγους.

Ένα δρόμο με μεγαλύτερη ασφάλεια και συνειδητό ρίσκο εξέλιξης.

Ένα δρόμο που όποιος αποφασίσει να τον διαβεί ,θα ξέρει ότι χρειάζεται να τον περάσει με τα δικά του πόδια και τις δικές του δυνάμεις, παίρνοντας τις βοήθειες που ταιριάζουν στον ίδιο και έχοντας το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην δεδομένη στιγμή.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε νιώσει φόβο κάποια στιγμή της ζωής μας.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάτι που φοβόμαστε λιγότερο ή περισσότερο.
Γιατί όμως αυτό που προτείνουμε είναι, μη φοβάσαι να φοβάσαι;

Η πρώτη πράξη ενάντια στο φόβο είναι κατά τη γνώμη μας η αποδοχή !
Να τολμήσω δηλαδή να πω ότι φοβάμαι!
Φοβάμαι την κατσαρίδα..
Φοβάμαι μη με απολύσουν..
Φοβάμαι μη με απατήσει ο σύντροφός μου…
Φοβάμαι μήπως αποτύχω …

Είναι σπουδαίο να αναγνωρίσει κάποιος ότι φοβάται – ότι φοβάται ο καθένας – γιατί έχει ήδη αναγνωρίσει τι του συμβαίνει!

Όπως γνωρίζουμε όλοι «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» και η αρχή γίνεται μόλις ο καθένας αναγνωρίσει ότι φοβάται. Είναι εντυπωσιακό πόσο αλλάζει το όλο σκηνικό ,μόλις κάνει ο καθένας αποδοχή ότι φοβάται.

«Η διάγνωση είναι τουλάχιστον 50% της θεραπείας».
Όλα γίνονται πιο καθαρά ,αρχίζει και βλέπει την εικόνα αλλιώς , πιο ρεαλιστικά πιο κοντά στην αλήθεια και αυτό είναι κάτι που φοβάται ο φόβος!

Έχει ήδη αρχίσει να βγάζει το πέπλο του φόβου!
Η αποδοχή ότι μας συμβαίνει είναι ένα από βασικά κλειδιά , για όλα τα πράγματα στη ζωή μας.
Η αποδοχή είναι η αρχή και όχι το τέλος.
Αποδέχομαι δε σημαίνει μόνο, ότι αυτό θα μου συμβαίνει για πάντα και δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό.
Αποδοχή είναι ταυτόχρονα και μια ενεργητική κατάσταση και όχι μόνο παθητική ,όπως πολύ άνθρωποι νομίζουν.
Αποδέχομαι ενεργητικά σημαίνει ότι τόλμησα να αναγνωρίσω ότι μου συμβαίνει!
Αποδέχομαι ενεργητικά σημαίνει ότι αφού το αναγνώρισα θα ψάξω να βρω τι μπορώ να κάνω για αυτό!
Αποδέχομαι σημαίνει ότι νίκησα ήδη ένα μέρος του φόβου μου ,που δεν με άφηνε ούτε να τον δω.

Εάν δεν αναγνωρίσω ότι φοβάμαι δεν θα μπορέσω να τον αντιμετωπίσω ποτέ.
Πάντα θα βρίσκει τρόπο να με «κλέβει» και αυτό είναι κάτι που ξέρει να το κάνει καλά.
Θα χρησιμοποιεί τον εγωισμό και την ντροπή σε συνδυασμό με άλλους φόβους για να μην αναγνωρίσω και αποδεχθώ αυτό που φοβάμαι.
Φυσικά με αυτό τον τρόπο δεν θα κάνω κάτι για να τον αντιμετωπίσω και θα συνεχίσει να υπάρχει εντός μου .

Ε λοιπόν ναι, τολμώ να αναγνωρίσω ότι έχω και εγώ φόβο.
Φοβάμαι ,αλλά είμαι εδώ μπροστά του!
Αυτό από μόνο του έχει μέσα του πολύ θάρρος!
Αυτό έχει συνείδηση!
Γνωρίζω τι μου συμβαίνει , είμαι εδώ και μπορώ να κοιτάξω το φόβο στα μάτια.
Όταν κοιτάξεις το φόβο στα μάτια – τον αναγνωρίσεις- εξαφανίζεται τουλάχιστον το 50% του φόβου.
Η νίκη σου έχει αρχίσει !
Μη φοβάσαι να φοβάσαι λοιπόν …