Το κακό που γίνεται από τη χρήση των ναρκωτικών δε σταματά στη δική μας ζωή, αλλά συνεχίζει να επηρεάζει τις γενιές που ακολουθούν, τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Αυτά θα επηρεαστούν όχι μόνο φυσικά αλλά και ψυχολογικά. Το παιδί ενός ναρκομανούς δε θα έχει υγιές σώμα ή υγιή συγκινησιακό και νοητικό εξοπλισμό.
Πράγματι γενικά η ευρεία χρήση των ναρκωτικών θα αφήσει το σημάδι της πάνω στον πολιτισμό και την κουλτούρα. Ακριβώς όπως οι ψυχοσωματικές καταστάσεις κατέρχονται και εκφράζονται σαν αρρώστιες στο φυσικό πεδίο, έτσι και οι φυσικές ασθένειες που προκαλούνται από τα μικρόβια, εισχωρούν βαθύτερα και επηρεάζουν τους λεπτότερους φορείς.
Όταν μια φυσική ασθένεια εμποδίζεται με φαρμακευτική αγωγή και ‘θεραπεύεται’, η αδυναμία παραμένει στα λεπτά σώματα, και πιθανόν να εκφραστεί αργότερα με κάποια άλλη μορφή διαταραχής ή παρέκκλισης από το φυσιολογικό.
Οι ναρκομανείς βλάπτουν τους τωρινούς και τους μελλοντικούς μηχανισμούς τους και από τις δυο μεριές και για πολλές γενιές. Όταν ξανά-ενσαρκωθούν, θα έχουν κατά κανόνα χαμηλής ποιότητας ψυχισμό. Θα ‘βλέπουν’ θα ‘ακούν’ και θα αισθάνονται’. Αυτή η κατάσταση θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και πολύ πόνο γι’ αυτούς, όπως γίνεται σήμερα με πολλά άτομα που είναι θύματα του κατώτερου ψυχισμού τους. Τα νοσοκομεία και τα άσυλα είναι γεμάτα με τέτοιους ανθρώπους και οι γιατροί μας το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τους επιβάλλουν θεραπείες με ηλεκτροσόκ και να προσπαθήσουν να τους ηρεμήσουν με φάρμακα.
Η χρήση ναρκωτικών σ’ αυτή τη ζωή θ’ ανοίξει μερικά κέντρα στο αιθερικό σώμα, θα τα υπερδιεγείρει και θα παράγει ένα ξεχείλισμα ενέργειας στα αντίστοιχα φυσικά όργανα. Στην επόμενη ζωή αυτή η υπερχείλιση θα συνεχίσει και θα έχει καταστροφικά φυσικά και ψυχικά αποτελέσματα. Στην τωρινή ενσάρκωση το άτομο που χρησιμοποιεί ναρκωτικά καταστρέφει τα κύτταρα του εγκεφάλου και αυξάνει το πάχος του πέπλου ανάμεσα στον εαυτό του και στην ψυχή του. Ας δούμε παρακάτω τι γράφει ο Αναστάσιος Β. Κοβάτσης, Δρ Χημικός-Βιοχημικός και Δρ Ιατρός-Τοξικολόγος, καθηγητής της Βιοχημείας και Τοξικολογίας του ΑΠΘ.
Καταρχάς πρέπει να αποσαφηνίσουμε τι είναι η μαριχουάνα (Marijuana) για ποια μαριχουάνα ομιλούμε και εννοούμε και γιατί γίνεται αυτή η διεθνής και ελληνική διαμάχη και από πού πηγάζει.
Ως μαριχουάνα (λέγεται και «χόρτο») εννοούμε το πρασινωπό μείγμα αποξηραμένων θρυμμάτων, από όλα τα μέρη του φυτού (φύλλα, λουλούδια, στελέχη κτλ.) του φυτού Κάνναβις. Το φυτό υπάρχει στη Φύση σε τρεις κυρίως ποικιλίες: Cannabis Sativa, Cannabis Indica και Cannabis Ruredalis. Η διάκριση και διαχωρισμός τους είναι δυσχερέστατος αν όχι ανεφάρμοστος, όχι μόνο για τους άσχετους, αλλά ακόμα και για τους ειδικούς. Η πρώτη, η ήμερη (οικιακή) κάνναβη, υπάρχει στη Φύση σε περισσότερες από εκατό παραλλαγές. Από την «ήμερη» κάνναβη κατασκευάζονται διάφορα οικιακά είδη όπως σχοινιά, ρούχα, ποτά σάκοι κτλ. Το φυτό αυτό είναι γνωστό στη Κίνα εδώ και 6000 χρόνια.
Η κάνναβη είναι ένα αμφιλεγόμενο φυτό και το πρόβλημα προέρχεται από το γεγονός ότι, όταν ομιλούμε για μαριχουάνα, δεν διευκρινίζουμε από ποια κάνναβη προέρχεται η μαριχουάνα (ήμερη ή οικιακή, Ινδική ή από την Rurendalis). Έτσι δημιουργήθηκε, σκόπιμα και νομοτελειακά, η παγκόσμια διαμάχη, για το αν η μαριχουάνα είναι βλαπτική ή όχι, δεδομένου ότι η διαφορά τους στη συγκέντρωση των δραστικών συστατικών τους είναι πολύ μεγάλη ποσοτικά, με αποτέλεσμα, αν κάνει κάποιος πειράματα και παρατηρήσεις με τη μια ή άλλη ποικιλία, θα πάρει τελείως διαφορετικά αποτελέσματα, τα οποία πολλές φορές είναι τελείως αντικρουόμενα.
Επομένως, η επιστημονική διαφορά, με αυτούς που λένε να απαγορευθεί, με εκείνους τους άλλους, που λένε να αποποινικοποιηθεί, είναι πλασματική και έχει ως βάση το ότι οι μεν ομιλούν για τη μαριχουάνα από την Ινδική κάνναβη και οι άλλοι για την ήμερη ή οικιακή.
Τα γράφω αυτά εξ αρχής για να δώσω το στίγμα της διαφαινομένης διαφοράς μου με άλλους επιστήμονες, που καλόπιστα, πήραν ή και θα πάρουν αντίθετη θέση και πιθανόν να φανεί περίεργο, ότι δύο ή πέντε επιστήμονες εκφράζουν τελείως διαφορετική άποψη για το ίδιο αντικείμενο ενώ στη πραγματικότητα δεν είναι το ίδιο, είναι τελείως διαφορετικό.
Είμαι αναγκασμένος να κάνω τις αναγκαίες διευκρινίσεις, πριν αναφερθώ γενικά και ειδικά στα αποτελέσματα της μακροχρόνιας χρήσης της μαριχουάνας, της προερχομένης από την Ινδική και μόνο κάνναβη, δεδομένου ότι αυτή η ποικιλία είναι η σήμερα εμπορεύσιμη και κυκλοφορεί και δεν είναι εύκολο να διαχωριστεί και ξεχωριστεί μακροσκοπικά από την άλλη, την ήμερη (οικιακή) κάνναβη.
Τι Είναι το Χασίς;
Το χασίς είναι μια ρητινώδης ουσία, η οποία παράγεται από τους παράνθιους αδένες του φυτού, όλων των ποικιλιών, αλλά σε τελείως διαφορετικά ποσοστά και αναλογίες. Το χασίσι βρίσκεται και σε άλλα μέρη του φυτού αλλά σε πολύ μικρότερες ποσότητες. Το χασίς περιέχει 5 με 10 φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση σε δραστικά συστατικά, από ότι τα άλλα μέρη του φυτού και της μαριχουάνας. Μια άλλη μορφή και παρασκεύασμα είναι το χασισέλαιο (εκχύλισμα με οινόπνευμα), το οποίο περιέχει μεγαλύτερες συγκεντρώσεις σε δραστικά συστατικά.
Έτσι, ενώ το χασίς περιέχει 10% τετραυδροκανναβινόλης, το χασισέλαιο περιέχει 66,5%!!! Το χασισέλαιο είναι σε μορφή παχύρρευστη, όπως το μέλι, με χρώμα σκούρο καφέ.
Κατά την 15ετή θητεία μου, ως εντεταλμένος Υφηγητής της Τοξικολογίας στο Ιατροδικαστικό εργαστήριο, μόνο μία φορά μας στάλθηκε προς ανάλυση χασισέλαιο (έναντι χιλιάδων αναλύσεων μαριχουάνας). Υπάρχουν και άλλα παρασκευάσματα του φυτού όπως είναι το Barug (εκχύλισμα σπόρων), το Canja (χυμός εκ συνθλίψεως) κ.α.
Τα χημικά συστατικά της καννάβεως είναι πάρα πολλά και ξεπερνούν τα 460, εκ των οποίων τα 60 είναι κανναβοειδή, με κύριο εκπρόσωπο τους –και πιο δραστικό– την Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη (THC), η οποία ενοχοποιείται για το σύνολο της δραστικότητάς της κάνναβης, διότι και τα άλλα (όπως είναι η Δ-8-ΤΗC, η κανναβιδιόλη, η κανναμπιμόλη κτλ) συστατικά, σε πολύ μικρότερη συγκέντρωση, μπορούν να συμβάλουν στη συνολική επίδραση της μαριχουάνας. Τα σκευάσματα της μαριχουάνας συνήθως καπνίζονται, είτε σε τσιγάρα (τσιγαρλίκια) ή με το λουλά (ναργιλέ), είτε τρώγονται με μάσημα. Άλλοτε πάλι, το φυτό υφίσταται ειδική κατεργασία και ψήνεται μετατρεπόμενο σε πλακίδια, τα οποία αποτελούν την συνήθη μορφή εμπορίου, από τα οποία παρασκευάζονται οι άλλες μορφές.
Η χρήση της κάνναβης είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια και αναφέρεται στο 4ο βιβλίο του Ηροδότου. Σύμφωνα με πληροφορίες, που παρέχουν οι κυβερνήσεις διαφόρων κρατών, η συνολική παγκόσμια έκταση, όπου φύεται ή καλλιεργείται η κάνναβη (δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για την ινδική ή την ήμερη), κυμαίνεται από 670.000 έως 1.800.000 εκτάρια (τρεις με έξι φορές περισσότερες απ’ όπου καλλιεργείται η οπιο-παπαρούνα, από την οποία εξάγεται το όπιο και η κόκα).
Το Πρόβλημα της Χρήσης της Μαριχουάνας
Ερχόμαστε τώρα στο επίμαχο θέμα της απαγόρευσης ή αποποινικοποίησης της μαριχουάνας, και θα πρέπει πάλι εδώ να τονίσω ότι τα στοιχεία και τα επιστημονικά δεδομένα, που παραθέτω παρακάτω, αφορούν τη μαριχουάνα από την ινδική κάνναβη και όχι την προερχομένη από την ήμερη ή οικιακή κάνναβη. Το επισημαίνω διαρκώς αυτό, διότι φοβούμαι ότι μερικοί (ακόμη και διεθνή Ινστιτούτα) σκόπιμα ή εξ αμελείας ή και από άγνοια, αναφέρουν τη μαριχουάνα ως αθώα, χρησιμοποιώντας στοιχεία και δεδομένα από την μαριχουάνα της ήμερης κάνναβης, ενώ το πρόβλημα αφορά, αποκλειστικά τη μαριχουάνα από την ινδική κάνναβη.
Η χρήση της μαριχουάνας γίνεται τόσο από τους νεαρούς, όσο και τους ενήλικες. Η αναλογία είναι υπέρ των νέων (είναι οι περισσότεροι) και για τους ενήλικες είναι γνωστό ότι κάποιοι από αυτούς, μεταπίπτουν σε σκληρότερα εξαρτησιογόνα (κυρίως ηρωίνη, κοκαΐνη, LSD κτλ), άλλοι διακόπτουν ή την αντικαθιστούν με αλκοόλ, κάπνισμα, ψυχοτρόπα χάπια κτλ. Τελικά, το πρόβλημα έχει γίνει μια διεθνής μάστιγα και οι μέχρι τώρα προσπάθειες περιορισμού δεν απέδωσαν, ούτε υπάρχει μια διεθνώς καθιερωμένη και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού. Το θέμα επικεντρώνεται κυρίως στους νέους, λόγω της πιθανής μετάπτωσής των σε σκληρότερα ναρκωτικά (κυρίως ηρωίνη), αν και μερικοί το αμφισβητούν, ενώ εγώ το είδα, το μελέτησα και το διαπίστωσα στα 15 χρόνια που εξέτασα εκατοντάδες τοξικομανών νέων.
Αν και η κυρία αιτία της διαφοράς της δυσμενούς ή μη επίδρασης της μαριχουάνας είναι αν αυτή (η μαριχουάνα) προέρχεται από την ινδική ή την ήμερη κάνναβη, θα πρέπει να τονίσουμε ότι στην τελική δράση συμβάλλουν, τόσο τα άλλα συμπαραμαρτούντα χημικά συστατικά, όσο και άλλοι παράγοντες όπως είναι το κλίμα, το έδαφος, ο χρόνος συλλογής, το υψόμετρο κτλ, τα οποία διαμορφώνουν όλα μαζί τη βιολογική δράση της μαριχουάνας.
Μερικά από τα προϊόντα μεταβολισμού (μεταβολίτες) της μαριχουάνας είναι τα ίδια (εκτός της THC) αρκετά δραστικά, και μας κάνουν ικανούς να αξιολογήσουμε τη δράση των αρχικών συστατικών, από τα οποία προέρχονται, καθώς και την τύχη τους μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό. Επιπροσθέτως, μερικά συστατικά της μαριχουάνας, μπορούν να μπλοκάρουν σημαντικά ένζυμα, τα οποία μεταβολίζουν διάφορα φάρμακα στο ήπαρ.
Αυτό το μπλοκάρισμα μπορεί να προκαλέσει τοξικές δράσεις, όταν η μαριχουάνα λαμβάνεται μαζί με φάρμακα τα οποία κανονικά, δηλαδή χωρίς τη μαριχουάνα, θα αποτοξικώνονταν φυσιολογικά στο ήπαρ. Έχει επίσης σημασία αν η μαριχουάνα λαμβάνεται από το στόμα (μάσημα) ή με το κάπνισμα, γιατί ο μεταβολισμός της ποικίλει, και θα μπορούσα να αναφέρω πολλές άλλες παραμέτρους, που επιδρούν στην επίδραση της μαριχουάνας στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά θα ξέφευγα από τον προορισμό μου να αναδείξω τις βλαπτικές και ανεπιθύμητες δράσεις της μαριχουάνας της προερχομένης (επιμένω σε αυτό) από την Ινδική κάνναβη.
Παρενέργειες από τη Χρήση Μαριχουάνας.
Τα περισσότερα από τα στοιχεία ,που παραθέτω παρακάτω προέρχονται από ειδικές μονογραφίες του National Institute on Drug Abuse (ΗΠΑ) και από το Internet, καθώς και από άλλες επιστημονικές δημοσιεύσεις (όπως π.χ. το εξαίρετο βιβλίο του Ν. Νικολάου Μαρξισμός και Βιολογία Ναρκωτικά, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2004), αλλά με προσεκτική επιλογή, για το αν τα αναφερόμενα στοιχεία αφορούν στην μαριχουάνα από την ινδική κάνναβη ή την προερχομένη από την ήμερη (οικιακή) κάνναβη (γεγονός που είναι πολύ δύσκολό διότι δεν διευκρινίζεται στα διάφορα δημοσιεύματα), δεδομένης της μεγάλης διαφοράς αυτών, τόσο σε δραστικά συστατικά (ποσοτικά), όσο και ιατρικές επισημάνσεις και ανεπιθύμητες ενέργειες. Για λόγους διδακτικούς και σύγκρισης, θα παραθέσω τις επιδράσεις της μαριχουάνας σε διάφορα συστήματα και όργανα.
Η επίδραση της μαριχουάνας στο καρδιαγγειακό μελετήθηκε εκτεταμένα και βρέθηκε ότι το κύριο σύμπτωμα είναι η ταχυκαρδία. Το παραπάνω σύμπτωμα, αν αφορά ανθρώπους με άλλες συμπαραμαρτούσες καρδιακές ανωμαλίες, γίνεται επικίνδυνο. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η μαριχουάνα, όχι μόνο προκαλεί ταχυκαρδία, αλλά μπορεί να προκαλέσει περιοδική εξασθένιση των καρδιακών μυϊκών συσπάσεων. Άνθρωποι με στηθάγχη (καρδιακός πόνος) δεν έχουν την ίδια επίπτωση από την μαριχουάνα από αυτήν των φυσιολογικών.
Πολλές έρευνες έγιναν πάνω σε πειραματόζωα και έδειξαν –ένα από αυτά σε σκύλους– ότι η Δ-9-ΤΗC απέτυχε να προκαλέσει βραδυκαρδία σε ξύπνιους σκύλους ενώ προσκάλεσε σε ναρκωμένους με πεντοθάλη. Μια άλλη έρευνα σε απομονωμένη καρδία επίμυος έδειξε ότι η Δ-8 κανναβινόλη προκάλεσε αρρυθμία, ενώ η Δ-9 ταχυκαρδία. Στο ίδιο πείραμα εδείχθη ότι η κανναβιδιόλη προκάλεσε βραδυκαρδία, αρρυθμία και ασυστολία. Πάνω στο θέμα αυτό υπάρχει πληθώρα πειραματισμών και αποτελεσμάτων, αλλά η περιγραφή και αξιολόγησή τους θα ήταν μάλλον αδόκιμος και περιττή.
Άλλο πεδίο έρευνας προσανατολίσθηκε στους πνεύμονες. Το πρόβλημα γίνεται σύνθετο δεδομένου ότι στη μαριχουάνα, που λαμβάνεται με το κάπνισμα, δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις από πού προήλθε η βλάβη, από τον καπνό ή την μαριχουάνα. Η ερεθιστική, που συνοδεύει την βαθιά εισπνοή καπνού, είναι γνωστή στους καπνιστές και υπάρχουν πολλές εκθέσεις για τον ερεθισμό του λάρυγγα και των πνευμόνων.
Αν και υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι η Δ-9-ΤΗC, όταν χορηγείται (σε μεγάλες δόσεις) προκαλεί αύξηση της διαμέτρου των αεροφόρων οδών των πνευμόνων, η χρόνια χρήση μπορεί να έχει τελείως διαφορετικά αποτελέσματα. Υπάρχουν έρευνες ,που δείχνουν ότι η μαριχουάνα προκαλεί βλάβη στη πνευμονική λειτουργία. Νεώτερες έρευνες έδειξαν ότι οι ίδιες βλάβες μπορούν να προκληθούν ακόμα και με 6-8 εβδομάδες εντατικό κάπνισμα μαριχουάνας.
Ειδικά Προβλήματα Υγείας από Χρήση Μαριχουάνας
Υπάρχουν έξι κατευθύνσεις υγείας προς τις οποίες εδόθη μεγάλη προσοχή και έγιναν σημαντικές έρευνες:
1. Βλάβη του ανοσοποιητικού συστήματος.
2. Χρωμοσωμικές ανωμαλίες.
3. Βασικές αλλαγές στο μεταβολισμό των κυττάρων.
4. Βλάβη του ενδοκρινικού και αναπαραγωγικού συστήματος.
5. Βλάβες του εγκεφάλου.
6. Ψυχοπαθολογικές.
Το ζήτημα της βλάβης του ανοσοποιητικού είναι ένα σύνθετο πρόβλημα, του οποίου η διαταραχή είναι πολυδιάστατη και έχει πολύπλευρες επιπτώσεις, στην υγεία του ανθρώπου. Οι πρώτες παρατηρήσεις, έγιναν σε καλλιέργειες λευκών αιμοσφαιρίων και βρέθηκε ότι στους χρήστες μαριχουάνας υπάρχει μια μείωση, σε σύγκριση με τους μη καπνιστές, της ανοσοποιητικής ανταπόκρισης και ότι η μείωση αυτή είναι συγκρίσιμη με άλλες μετρήσεις σε ασθενείς, με τη γνωστή «Τ-κύτταρο» ανοσοποιητική βλάβη, ουραιμία, καρκίνο και μεταμοσχευμένα άτομα.
Παραπέρα έρευνες έδειξαν ότι οι καπνιστές μαριχουάνας παρουσίαζαν μείωση της ανοσοποιητικής ανταπόκρισης, που περιλαμβάνει Τ-κύτταρα ή λεμφοκύτταρα, εξαρτώμενα από τον θύμο αδένα. Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχουν απόλυτες και τεκμηριωμένες αποδείξεις ότι στο κεφάλαιο της βλάβης του ανοσοποιητικού συστήματος συγκαταλέγονται περιστατικά, που οι χρήστες μαριχουάνας είναι πολύ περισσότερο επιδεκτικοί σε ασθένειες, οι οποίες έχουν σχέση με προσβολές από ιούς και καρκίνο, γεγονότα τα οποία, ως γνωστόν, συνοδεύονται με μείωση της παραγωγής Τ-κυττάρων. Στους χρόνιους καπνιστές μαριχουάνας, αλλά και σε πειραματόζωα, παρατηρείται μείωση των κυκλοφορούντων στο αίμα αντισωμάτων και της ικανότητας παραγωγής τους.
Οι πρώτες παρατηρήσεις για τις χρωμοσωμικές ανωμαλίες έγιναν σε καλλιέργειες και έδειξαν, με κάποιους περιορισμούς, ότι η χρήση μαριχουάνας προκαλεί την εμφάνιση χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Μια ομάδα ερευνητών ερεύνησε την επίδραση της καπνιζομένης μαριχουάνας σε καλλιεργούμενα κύτταρα πνευμόνων ανθρώπου, και βρήκαν ότι περιέχονταν σε αυτές τις καλλιέργειες περισσότερες ανώμαλες μορφές χρωμοσωμάτων.
Μια παρόμοια έρευνα σε λεμφοκύτταρα έδειξε ότι πέραν των ανώμαλων μορφών υπήρχε, στις καλλιέργειες, μικρότερος αριθμός χρωμοσωμάτων (έναντι φυσιολογικών και χωρίς επίδραση μαριχουάνας).Για τη σημασία των παραπάνω ευρημάτων δεν έχει γίνει ακόμη συστηματική αξιολόγηση και σύνδεση με ορισμένες ασθένειες. αλλά πιθανολογείται με αυτές.
Οι βλάβες στον μεταβολισμό των κυττάρων κατευθύνονται κυρίως στην παρεμπόδιση σύνθεσης πρωτεϊνών και DNA-RNA (βασικά δομικά και λειτουργικά συστατικά του κυττάρου.) Έτσι δείχθηκε ότι τα συστατικά της μαριχουάνας αναστέλουν την ενσωμάτωση των αμινοξέων σε πρωτεΐνες, αναστέλλουν την ενσωμάτωση νουκλεοσιδίων σε RΝΑ και DNA και παρεμποδίζουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης, η οποία είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του εγκεφάλου και την παραγωγή σπέρματος (ως πηγή ενεργείας). Οι παραπάνω παρατηρήσεις επιβεβαιώθηκαν και σε καλλιέργειες κυττάρων, ανθρωπίνων και από πειραματόζωα.
Ομοίως παρατηρήθηκε παρεμπόδιση του πολλαπλασιασμού και αναστολή της σύνθεσης μακρομορίων σε καλλιέργεια ανθρωπίνων λεμφοκυττάρων και η αναστολή αυτή πιθανόν να γίνεται μέσω παρεμπόδισης της μεταφοράς αμινοξέων καθώς και πουρινών και πυριμιδινών (βασικών δομικών μονάδων του DNA και RNA) διαμέσου της κυτταρικής μεμβράνης. Τέλος, ο βαθμός αλλοίωσης του DNA από τη χρήση της μαριχουάνας είναι ανάλογος του χρόνου χρήσης αυτής. Αυτό είναι ανησυχητικό γιατί μεταλλάξεις στα σωματικά κύτταρα οδηγούν σε καρκινικές καταστάσεις, ενώ στα γεννητικά κύτταρα στη γέννηση παιδιών με σωματικές ή ψυχολογικές διαταραχές.
Οι βλάβες του ενδοκρινικού και αναπαραγωγικού συστήματος είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και έχουν γίνει τελευταία οι πιο επίκαιρες και προβαλλόμενες θεωρίες. Αυτό δε σημαίνει ότι οι άλλες δυσμενείς επιδράσεις είναι μικρότερης σημασίας. Πάνω στο θέμα αυτό έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες αλλά θα περιορίσω την παράθεσή τους σε όσο το δυνατόν πιο ενδιαφέροντα στοιχεία για να μην καταχραστώ, τόσο τον πολύτιμο χώρο του περιοδικού, όσο και την δική σας ανοχή και προσοχή.
Από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία και αποτελέσματα είναι η μείωση της τεστοστερόνης του αίματος και η αραίωση του σπέρματος του άνδρα. Αμφότερα έχουν σχέση με την αναπαραγωγή –και εμάς τους Έλληνες μας ενδιαφέρει πάρα πολύ δεδομένης της υπογονιμότητάς μας και της συνεχώς αυξανόμενης χρήσης της μαριχουάνας. Πέραν αυτών έγιναν έρευνες για να διαπιστώσουν εάν η μαριχουάνα δρα και με πιο τρόπο στη μήτρα όταν χορηγείται μακροχρονίως.
Από τις διάφορες έρευνες προέκυψε ότι η οξεία και μακροχρόνια χρήση της μαριχουάνας έχει στα θηλυκά ποντίκια αντιοιστρογόνο δράση στη μήτρα τους, η οποία αποδεικνύεται από την δραστικότητα της μονοαμινοξειδάσης στη μήτρα και την ελάττωση της δραστικότητας της οιστραδιόλης, ενώ το εκχύλισμα καννάβεως αυξάνει αυτήν σε αμφότερες τις περιπτώσεις και σε ζώα τα οποία δέχθηκαν οιστραδιόλη.
Σε αντίθεση με αυτά η χορήγηση Δ-9-ΤΗC (1-10 χιλ/στα/ημέρα για 14 ημέρες) είχε ως αποτέλεσμα να επιδειχθεί μια οιστρογονούχος δράση στη μήτρα των ωοθηλακιοκτομηθέντων ποντικιών. Πάνω στο μυελό των οστών παρατηρήθηκε από την επίδραση της τετραυδροκανναβινόλης σε ποντίκια, μυελώδης υπερπλασία συνοδευόμενη από κοκκιοκυττάρωση αίματος, και σε αναπτυσσόμενα ποντίκια, βρέθηκα ότι αυτή η επίδραση παραμένει μέχρι τέσσερις μήνες, μετά το τέλος της μεταχείρισης (με μαριχουάνα).
Όσον αφορά στην τερατογένεση από τη χρήση μαριχουάνας υπάρχουν μερικά αντικρουόμενα αποτελέσματα, ίσως λόγω των διαφορετικών ειδών ζώων τις διαφορές στην παρασκευή της μαριχουάνας, στη δόση, το χρόνο της χορήγησης, σε σχέση με το χρόνο εμβρυογέννεσης, όπως και το δρόμο χορήγησης. Εδώ είναι η πρώτη φορά, το 1976, που αναφέρθηκε, ότι ο τρόπος παρασκευής της μαριχουάνας (δηλαδή αν προφανώς προέρχεται από φυτό ινδικής ή ημέρου κάνναβης) παίζει κάποιο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά από εκεί και πέρα, κανένας άλλος δεν αναφέρει αυτή τη διαφορά αν και είναι το πιο σοβαρό και χαρακτηριστικό σημείο των ερευνών, όλοι το παρασιωπούν, το αγνοούν, και το παραμερίζουν σκόπιμα ή από άγνοια και κακή πληροφόρηση.
Πάντως παραμένει ένα μυστήριο να παρασιωπάται ένα τόσο βασικό σημείο και χαρακτηριστικό των ερευνών και να οδηγούνται οι διάφοροι επιστήμονες σε τόσο αμφισβητούμενα και αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Από εκεί και πέρα το θέμα το παραλαμβάνουν (δικαίως) τα διάφορα ΜΜΕ και το κάνουν μυστήριο, μύθο, αποκάλυψη κτλ.
Η Επίδραση της Μαριχουάνας σε Πειραματόζωα.
Το ενδιαφέρον για την τερατογόνο δράση της Δ-9-τετραυδροκανναβινόλης είναι τόσο μεγάλο ώστε όχι μόνο τα γνωστά πειραματόζωα να χρησιμοποιούνται κατά κόρον, αλλά και άλλα είδη ζώων να έχουν μπει στον έλεγχο της επίδρασης της μαριχουάνας πάνω τους. Έτσι χρησιμοποιήθηκαν μη και θηλαστικά για τις έρευνες αυτές ως, όπως είναι έμβρυα ψαριών ζέμπρα, έμβρυα κότας, όπως και tetrahymena pyriformis.
Στην έρευνα με έμβρυα ψαριών ζέμπρα η Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη προξένησε μορφολογικές αλλαγές σε συγκεντρώσεις γύρω από 2,0 μ.α.ε. (μέρη ανά εκατομμύριο), αλλά στα έμβρυα κότας το παραπάνω δραστικό συστατικό μαζί με αλκοόλη δεν έπεφερε καμία αλλαγή. Απεναντίας η Δ-9-τετραυδροκαννβινόλη σε έμβρυα κότας και σε tetrahymena pyriformis μείωσε την ανάπτυξή τους και τη διαίρεση κυττάρων, όπως και τη σύνθεση πρωτεϊνών και νουκλεινικών οξέων. Εννοείται ότι η μεταφορά αποτελεσμάτων από πειραματόζωα στον άνθρωπο είναι προβληματική και δεν μπορεί να γίνεται με ευκολία.
Άλλο ένα πολύ βασικό πείραμα έγινε για να διαπιστωθεί εάν η δράση της Δ–9-τετραυδροκανναβινόλης πάνω στο ενδοκρινικό σύστημα είναι κεντρική ή έγκειται σε απ΄ ευθείας δράση πάνω στο όργανο-στόχος. Για το σκοπό αυτό χορηγήθηκε με ένεση ΤΗC, καθημερινά, επί μία εβδομάδα, στη πλάγια κοιλία του εγκεφάλου δύο ομάδων επιμύων, ανηλίκων και ενηλίκων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στα ανήλικα πειραματόζωα, τα βάρη του προστάτη μειώθηκαν συγκριτικά, όπως και τα ποσά της αυξητικής ορμόνης στο αίμα, ενώ στην υπόφυση αυξήθηκαν.
Οι συγκεντρώσεις της προλακτίνης στην υπόφυση αυξήθηκε ,σε αμφότερες τις ομάδες, ενώ τα βάρη των επινεφριδίων και τα επίπεδα της κορτοκοστερόνης στο πλάσμα αυξήθηκε στα ενήλικα πειραματόζωα. Τα παραπάνω αποτελέσματα δείχνουν ότι η Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη ελέγχει μερικές λειτουργίες του ενδοκρινικού συστήματος με κεντρικό μηχανισμό. Επομένως, νεαρά και ενήλικα πειραματόζωα μπορούν να ανταποκρίνονται διαφορετικά στη χορήγηση επανειλημμένες δόσεις του παραπάνω μορίου.
Τελειώνοντας το θέμα αυτό θα λέγαμε ότι δύο είναι οι σοβαρές επιπτώσεις από τη χρήση της μαριχουάνας. Η χρήση της μαριχουάνας προκαλεί αραίωμα και έχει δυσμενή επίδραση στη ποιότητα του ανδρικού σπέρματος, ενώ συγχρόνως έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της αυξητικής ορμόνης και τεστοστερόνης. Αυτά είναι πολύ βασικά και καθοριστικά για το χαρακτηρισμό της.
Βλάβες στον Εγκέφαλο και Ψυχοπαθολογικές Διαταραχές από Μαριχουάνα.
Οι βλάβες στον εγκέφαλο είναι από τις πιο δύσκολα ερευνούμενες αλλοιώσεις διότι είναι μικρής απόκλισης από το φυσιολογικό, και μόνο με τα πιο σύγχρονα μέσα είναι δυνατόν να επισημανθούν και αποδειχθούν.
Οι πρώτες έρευνες για τον εγκέφαλο έγιναν και απέδειξαν, αλλά με κάποια επιφυλαξη, ότι η χρήση της μαριχουάνας προκαλεί ατροφία του εγκεφάλου. Σε μια έρευνα μεταξύ 850 καπνιστών μαριχουάνας, σε φυλακή της Αιγύπτου, έναντι 839 μη καπνιστών, έδειξε ότι οι καπνιστές μαριχουάνας παρουσίαζαν μείωση των ψυχοκινητικών εκτελέσεων, βλάβη του οπτικού συντονισμού και έκπτωση της μνήμης.
Όσον αφορά στην επίπτωση του καπνίσματος μαριχουάνας στην οδήγηση αυτοκινήτου και αεροπλάνου, είναι πλήρως εξακριβωμένο ότι η μαριχουάνα, όπως και όλα τα ψυχοτρόπα φάρμακα, επιδρά δυσμενώς στην οδήγηση και άλλες παρόμοιες επιδεξιότητες. Παρ’ όλα αυτά πολλοί χρήστες οδηγούν, κυρίως αυτοκίνητο, ύστερα από κάπνισμα μαριχουάνας, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους και τη ζωή των συνεπιβατών τους. Σίγουρα τα αντανακλαστικά και οι άλλες λειτουργίες είναι μειωμένες, και το πρόβλημα είναι ότι η επίδραση αυτή διαρκεί αρκετά μετά το κάπνισμα, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο χρήστης.
Η επίδραση των κανναβινοειδών στο χολινεργικό σύστημα εξετάστηκε με ένα ειδικό πείραμα και βρέθηκε ότι η Δ-9-τετραυδρικανναβινόλη αναχαιτίζει τη σύνθεση της ακετυλοχολίνης στο φλοιό, στον υποθάλαμο και σε τομές του ραβδωτού σώματος του εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα, γενικά, παραμένει ύστερα από επανειλημμένες καθημερινές δόσεις τουλάχιστον πέντε ημερών. Ο μηχανισμός της καταστολής στην παραγωγή που προκαλείται από την Δ-8- και Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη δεν συνδέεται με μεταβολές στη δράση της χολινο-ακετυλοτρανσφεράσης ή την υψηλή συγγένεια προσλήψεως του συστήματος για χολίνη , αλλά το αποτέλεσμα ανταγωνίζεται από τα ιόντα καλίου.
Σε αντίθεση οι Δ-8- και Δ-9-τετραυδροκνναβινόλες δεν τροποποιούν την περιεχόμενη στον εγκέφαλο ακετυλοχολίνη. Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι οι δράσεις της Δ-9-ΤΗC είναι αντιχολινεργικές. Άλλη επίδραση είναι αυτή επί της αδρεναλίνης, την οποία μειώνουν ακόμα και μικρές δόσεις Δ-9-τετραυδροκανναβινόλης.
Η επίδραση της Δ-9-ΤΗC και 18 από τα ανάλογά της στην πρόσληψη σεροτονίνης στα συναπτοσωμάτια μελετήθηκε διεξοδικά και βρέθηκε ότι τα κανναβινοειδή, γενικά, αναχαιτίζουν τη πρόσληψη σεροτονίνης, αλλά η δραστηριότητα αυτή ποικίλει στις διάφορες ενώσεις. Επίσης βρέθηκε ότι η ΤΗC δρα, όπως και το LSD, στο σύστημα της σεροτονίνης για να προκαλέσει ψευδαισθήσεις και υπνηλία.
Μια άλλη μελέτη είχε ως σκοπό να ερευνήσει την επίδραση της μαριχουάνα στα αγγεία του εγκεφάλου και φυσικά η έρευνα αυτή έγινε σε πειραματόζωα. Έτσι η ροή του αίματος ερευνήθηκε σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου σε επίμυες, στους οποίους χορηγήθηκε 1 mg/Kg i.v. και βρέθηκε ότι η ροή του αίματος, σε αυτή την ανταπόκριση, μειώθηκε σημαντικά στον οπίσθιο (ραχιαίο) ιππόκαμπο, υποθάλαμο, παρεγκεφαλίδα και σε βασικά γάγγλια, αλλά ήταν ανεπηρέαστη στην περιοχή του φλοιού. Οι ερευνητές του παραπάνω πειράματος, συμπέραναν ότι η μεταβολή αυτή στη ροή του αίματος αντανακλά σε λειτουργικές και επομένως μεταβολικές δραστηριότητες.
Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλα πειραματικά αποτελέσματα, αλλά θα επεκτεινόμουν σε μάκρος και για το λόγο αυτό τελειώνω με την επίδραση και ψυχοπαθολογική κατάσταση αυτών, που παίρνουν μαριχουάνα και που αποτελεί, ίσως τον επιδιωκόμενο σκοπό έστω και αν η διάσταση αυτή φαίνεται ,σε μερικούς, ασήμαντη.
Στις ψυχοπαθολογικές διαταραχές από την μαριχουάνα αναφέρεται η μονογραφία Νο 14 του National Institute on Drug Abuse των ΗΠΑ (σελ.21 και 22). Η πρώτη και πιο γνωστή ψυχολογική αντίδραση των χρηστών μαριχουάνα στις ΗΠΑ είναι η οξεία ανησυχία πανικού, που καταλαμβάνονται μετά την λήψη μαριχουάνας. Αυτή βέβαια αποτελεί μια υπερβολή κατά την χρήση μαριχουάνας, στην οποία το άτομο χάνει την προοπτική και γίνεται αμέσως ανήσυχος.
Αυτή η αντίδραση φαίνεται πιο έντονη σε άτομα που δεν έχουν την εμπειρία του χρήστη, αν και, ακόμα και ο χρήστης μπορεί να επιδείξει την ίδια συμπεριφορά, αν λάβει μεγαλύτερες δόσεις. Ελαφρό παροδικό παρανοϊκό αίσθημα είναι επίσης συχνό στους χρήστες μαριχουάνας και πιστεύεται ότι αυτοί οι οποίοι χαρακτηρίζονται από ισχυρότερους μηχανισμούς αντίστασης στη παράνοια, έχουν μικρότερες πιθανότητες να επιδείξουν οξείες ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Πιστεύεται γενικά ότι η ανησυχία και η ελαφρά παρανοϊκή αντίδραση είναι πιο πιθανή, αν ο χρήστης είναι από την αρχή (πριν τη χρήση) ανήσυχος τόσο για την εμπειρία, που θα αποκτήσει , όσο κι αν η χρήση προκαλεί ανησυχία.
Ένα οξύ εγκεφαλικό σύνδρομο σχετιζόμενο με τη δηλητηρίαση της κάνναβης περιλαμβάνει διάφορα χαρακτηριστικά, όπως θόλωση διανοίας, αποπροσανατολισμό, σύγχυση και έκπτωση της μνήμης. Περιγραφές μιας ειδικής ψύχωσης εκ καννάβεως, περιγράφεται από ανατολικούς συγγραφείς, όπου τόσο η χρήση όσο και οι δόσεις που δίνονται είναι, συνήθως, μεγαλύτερες από αυτές των ΗΠΑ.
Μια κλινική έρευνα, που έγινε στις Ινδίες, αντιπαράβαλε τα χαρακτηριστικά ης παρανοϊκής ψύχωσης, που οφείλονταν στη μακροχρόνια χρήση καννάβεως, με αυτήν της παρανοϊκής σχιζοφρένειας. Οι χρήστες καννάβεως, αναφέρθηκε, πως χρησιμοποιούσαν επί 5 ή περισσότερα χρόνια υψηλές δόσεις (γραμμάρια την ημέρα) και η ψύχωσής τους χαρακτηρίζονταν από συμπεριφορά χιονοστρόβιλου, με πολύ βία και πανικό, αλλά απουσία σχιζοφρενικής σκέψης.
Το «ονειρικό παραλήρημα» εμφανίζεται ύστερα από το κάπνισμα μαριχουάνας, αρχίζοντας από μια γενική διέγερση και φθάνοντας σε γενική καταστολή. Ένα αίσθημα αυξανομένης ευδαιμονίας καταλαμβάνει τον εξαρτημένο… Παραισθήσεις οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις (κυρίως ερωτικού περιεχομένου), αυξημένη φαντασία, αίσθηση αυξημένης δύναμης, υπερκινητικότητα, ομιλητικότητα, κυματώδης ψυχική κατάσταση (ευχάριστη αίσθηση που ακολουθείται από δυσάρεστη) αυξημένη ή ελαττωμένη δραστηριότητα, ελάττωση ή εξαφάνιση των αναστολών, εναλλαγή ονείρου-πραγματικότητας, άμβλυνση και διαλυτοποίηση των αισθημάτων, απώλεια του λογικού συνειρμού των σκέψεων, αυξημένη ευαισθησία και τελικά μια εξοντωτική εναλλαγή διαφόρων επιπέδων διέγερσης και καταστολών («τροπική καταιγίδα») με βασανιστικές αμφιβολίες κτλ. συνθέτουν το «ονειρικό ταξίδι» (παρόμοιο «ταξίδι» προκαλεί και το LSD, αλλά 100 φορές πιο ισχυρό) της μαριχουάνας.
Η χρόνια χρήση της μαριχουάνας οδηγεί σε ανάπτυξη «ανοχής».Ψυχική εξάρτηση εμφανίζεται γρήγορα και φαίνεται δύσκολη η διακοπή της χρήσης ,αν και φαινόμενα φυσικής εξάρτησης απουσιάζουν. Μέρος της δυσκολίας για τη διακοπή του καπνίσματος της μαριχουάνας μπορεί να οφείλεται στην αλλαγμένη ερμηνεία της πραγματικότητας, που υπάρχει στον εξαρτημένο. Του φαίνεται ότι μοναδικές ουσιαστικές εμπειρίες είναι εκείνες που έχει κάτω από την επίδραση του ναρκωτικού. Εξαρτημένα άτομα χάνουν κάθε ενδιαφέρον για να καθημερινά γεγονότα, γίνονται όλο και πιο παθητικά και ευπαθή στην ονειροπόληση, ακόμα και χωρίς την επίδραση της ΤΗC.
Θα σταματήσω εδώ για να φθάσω στο τελικό μου συμπέρασμα και να δικαιολογήσω τη αρχική φράση της «παγκόσμια απάτης» που γίνεται από όλους, σκόπιμα ή από άγνοια, τους ασχολούμενους με το θέμα αυτό.
Αποκάλυψη Παγκόσμιας Απάτης Τώρα!
Απ όσα αναφέρθηκαν παραπάνω βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η χρήση και κατάχρηση της μαριχουάνας από ινδική κάνναβη προκαλεί πολλές βλάβες στο ανθρώπινο οργανισμό και εισάγει τον νέο στη παραπέρα χρήση πιο δραστικών εξαρτησιογόνων ουσιών όπως είναι η κοκαΐνη, η μορφίνη, το κράκ, η ηρωίνη κτλ.
Γιατί λοιπόν μερικοί ή πολλοί ζητούν την αποποινικοποίησή της; Απλούστατα διότι όταν ομιλούν για μαριχουάνα (αποξηραμένα θρύμματα όλου του φυτού) δεν διευκρινίζουν αν ομιλούν για τη μαριχουάνα της ινδικής κάνναβης (Marihuana Cannabis indica) ή για τη μαριχουάνα από την ήμερη (ή κοινή) κάνναβη (Marihuana Cannabis Sativa). Η διαφορά είναι σημαντική και εκεί στηρίζονται αυτοί που λένε ότι η μαριχουάνα δεν είναι βλαπτική.
Αν λοιπόν, ένας επιστήμων διεθνούς κύρους ή ένα μεγάλο ερευνητικό ινστιτούτο κάνει έρευνα με μαριχουάνα από την ήμερη κάνναβη θα βγάλει αρνητικά αποτελέσματα για την δυσμενή επίδραση στον άνθρωπο και θα δηλώσει ότι η μαριχουάνα είναι αθώα και μπορεί να λαμβάνεται χωρίς περιορισμούς. Από την άλλη μεριά η εμπορία μαριχουάνας οργιάζει παγκοσμίως με αποτέλεσμα να αφορά το 2,4 % του παγκόσμιου πληθυσμού, έναντι 0,23 % της κοκαΐνης και 0,14 % της ηρωίνης.
Καταλαβαίνει κανείς τι τεράστιο οικονομικό συμφέρον υπάρχει διεθνώς για την πώληση της μαριχουάνας από ινδική κάνναβη και πόσο εύκολα θα χρηματοδοτήσουν μια έρευνα με μαριχουάνα, από την ήμερη κάνναβη, για να παρουσιάσουν το εμπόρευμά (από την ινδική κάνναβη) τους, να συνοδεύεται με το πιστοποιητικό ενός αθώου και ακίνδυνου προϊόντος.
Αυτή είναι η διεθνής απάτη και δεν ξέρω πόσοι την ξέρουν και πόσοι την αγνοούν. Πιστεύω όμως ότι αυτοί που ζητούν την αποποινικοποίηση της μαριχουάνας, δεν ξέρουν και καλόπιστα πιστεύουν στην αθωότητα της, μόνο που αφορά τη μαριχουάνα από την ήμερη κάνναβη, ενώ αυτή που πωλείται παγκοσμίως, προέρχεται από την ινδική σύμφωνα με αποτελέσματα χιλιάδων αναλύσεων που έκανα τη 15ετία 1965-1981, όπου σε όλα τα δείγματα υπήρχε υψηλή συγκέντρωση ΤΗC (άρα ήταν μαριχουάνα από ινδική κάνναβη).
Θα μου πείτε βέβαια μόνο εσύ τη σκέφθηκες αυτή, την παγκόσμια απάτη και την δημοσιοποιείς χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις, Μα το ίδιο δεν έκανα και στην περίπτωση άλλων ανάλογων περιπτώσεων, όπως είναι του αμιάντου (1992), στην περίπτωση του τετρααιθυλιούχου μολύβδου (1972), στα προσθετικά τροφίμων (2004) και σε άλλες περιπτώσεις μικρότερης σημασίας και δικαιώθηκα σε όλα, έστω και με καθυστέρηση ή ταλαιπωρίες ή απειλές ποινικής δίωξης για διάδοση ψευδών ειδήσεων; Έτσι και εδώ, στην περίπτωση της καννάβεως, δεν κάνω και πάλι τίποτε παραπάνω παρά το καθήκον μου.
Επειδή όμως κατάλαβα ότι είναι μεγάλο το βάρος που σηκώνω, με το να κατηγορήσω διεθνώς όλη την επιστημονική-δημοσιογραφική και ενημερωτική κοινότητα του κόσμου για ένα μεγάλο ψέμα και αποπροσανατολισμό, και αισθανόμενος ότι έχω μεγάλη ευθύνη για τα παραπάνω, αποτάθηκα στον διεθνούς φήμης καθηγητή της τοξικολογίας και διευθυντή του Διεθνούς Πανεπιστημιακού Εργαστηρίου Αναφοράς (Τοξικολογίας) στη Γάνδη του Βελγίου, στον Δρ. AUBIN HEYNDRICKX, ο οποίος, σε απάντηση σχετικού ερωτήματός μου, αν συμφωνεί με τις απόψεις και θέσεις μου, μου απάντησε με Fax ότι συμφωνεί ΠΛΗΡΩΣ μαζί μου.
Επομένως, καταλήγω ότι από τη μία μεν μεριά η κυκλοφορούσα μαριχουάνα (προερχομένη από ινδική κάνναβη, με κύριο δραστικό συστατικό την THC) είναι επιβλαβής, με οποιονδήποτε τρόπο και αν λαμβάνεται, για τον άνθρωπο, ιδίως τους νέους, και από την άλλη, υπάρχει ένας διεθνής αποπροσανατολισμός του θέματος, με το να ισχυρίζονται μερικοί (καλόπιστα ή σκόπιμα) ότι η μαριχουάνα είναι αθώα, προφανώς χρησιμοποιούντες στοιχεία και δεδομένα από την μαριχουάνα, την προερχομένη από την κοινή ή ήμερη κάνναβη, η οποία και χρησιμοποιείται για παρασκευή και κατασκευή σχοινιών (τέως κανναβουργείο Εδέσσης), σάκων, ποτών κτλ., τα οποία δεν περιέχουν ή περιέχουν ασήμαντα ποσά ΤΗC.
Κανένας όμως από αυτούς, όταν γράφει μαριχουάνα δεν λέει για ποια μαριχουάνα ομιλεί ή γράφει.
Εδώ είναι το λάθος, για να χρησιμοποιήσω έναν επιεική όρο για τον διεθνή αποπροσανατολισμό, διότι άλλοτε χρησιμοποίησα τον όρο «κοινωνικό έγκλημα».
Για πνευματικότητα δε … ούτε λόγος !
Όταν μια φυσική ασθένεια εμποδίζεται με φαρμακευτική αγωγή και ‘θεραπεύεται’, η αδυναμία παραμένει στα λεπτά σώματα, και πιθανόν να εκφραστεί αργότερα με κάποια άλλη μορφή διαταραχής ή παρέκκλισης από το φυσιολογικό.
Οι ναρκομανείς βλάπτουν τους τωρινούς και τους μελλοντικούς μηχανισμούς τους και από τις δυο μεριές και για πολλές γενιές. Όταν ξανά-ενσαρκωθούν, θα έχουν κατά κανόνα χαμηλής ποιότητας ψυχισμό. Θα ‘βλέπουν’ θα ‘ακούν’ και θα αισθάνονται’. Αυτή η κατάσταση θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα και πολύ πόνο γι’ αυτούς, όπως γίνεται σήμερα με πολλά άτομα που είναι θύματα του κατώτερου ψυχισμού τους. Τα νοσοκομεία και τα άσυλα είναι γεμάτα με τέτοιους ανθρώπους και οι γιατροί μας το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τους επιβάλλουν θεραπείες με ηλεκτροσόκ και να προσπαθήσουν να τους ηρεμήσουν με φάρμακα.
Η χρήση ναρκωτικών σ’ αυτή τη ζωή θ’ ανοίξει μερικά κέντρα στο αιθερικό σώμα, θα τα υπερδιεγείρει και θα παράγει ένα ξεχείλισμα ενέργειας στα αντίστοιχα φυσικά όργανα. Στην επόμενη ζωή αυτή η υπερχείλιση θα συνεχίσει και θα έχει καταστροφικά φυσικά και ψυχικά αποτελέσματα. Στην τωρινή ενσάρκωση το άτομο που χρησιμοποιεί ναρκωτικά καταστρέφει τα κύτταρα του εγκεφάλου και αυξάνει το πάχος του πέπλου ανάμεσα στον εαυτό του και στην ψυχή του. Ας δούμε παρακάτω τι γράφει ο Αναστάσιος Β. Κοβάτσης, Δρ Χημικός-Βιοχημικός και Δρ Ιατρός-Τοξικολόγος, καθηγητής της Βιοχημείας και Τοξικολογίας του ΑΠΘ.
Καταρχάς πρέπει να αποσαφηνίσουμε τι είναι η μαριχουάνα (Marijuana) για ποια μαριχουάνα ομιλούμε και εννοούμε και γιατί γίνεται αυτή η διεθνής και ελληνική διαμάχη και από πού πηγάζει.
Ως μαριχουάνα (λέγεται και «χόρτο») εννοούμε το πρασινωπό μείγμα αποξηραμένων θρυμμάτων, από όλα τα μέρη του φυτού (φύλλα, λουλούδια, στελέχη κτλ.) του φυτού Κάνναβις. Το φυτό υπάρχει στη Φύση σε τρεις κυρίως ποικιλίες: Cannabis Sativa, Cannabis Indica και Cannabis Ruredalis. Η διάκριση και διαχωρισμός τους είναι δυσχερέστατος αν όχι ανεφάρμοστος, όχι μόνο για τους άσχετους, αλλά ακόμα και για τους ειδικούς. Η πρώτη, η ήμερη (οικιακή) κάνναβη, υπάρχει στη Φύση σε περισσότερες από εκατό παραλλαγές. Από την «ήμερη» κάνναβη κατασκευάζονται διάφορα οικιακά είδη όπως σχοινιά, ρούχα, ποτά σάκοι κτλ. Το φυτό αυτό είναι γνωστό στη Κίνα εδώ και 6000 χρόνια.
Η κάνναβη είναι ένα αμφιλεγόμενο φυτό και το πρόβλημα προέρχεται από το γεγονός ότι, όταν ομιλούμε για μαριχουάνα, δεν διευκρινίζουμε από ποια κάνναβη προέρχεται η μαριχουάνα (ήμερη ή οικιακή, Ινδική ή από την Rurendalis). Έτσι δημιουργήθηκε, σκόπιμα και νομοτελειακά, η παγκόσμια διαμάχη, για το αν η μαριχουάνα είναι βλαπτική ή όχι, δεδομένου ότι η διαφορά τους στη συγκέντρωση των δραστικών συστατικών τους είναι πολύ μεγάλη ποσοτικά, με αποτέλεσμα, αν κάνει κάποιος πειράματα και παρατηρήσεις με τη μια ή άλλη ποικιλία, θα πάρει τελείως διαφορετικά αποτελέσματα, τα οποία πολλές φορές είναι τελείως αντικρουόμενα.
Επομένως, η επιστημονική διαφορά, με αυτούς που λένε να απαγορευθεί, με εκείνους τους άλλους, που λένε να αποποινικοποιηθεί, είναι πλασματική και έχει ως βάση το ότι οι μεν ομιλούν για τη μαριχουάνα από την Ινδική κάνναβη και οι άλλοι για την ήμερη ή οικιακή.
Τα γράφω αυτά εξ αρχής για να δώσω το στίγμα της διαφαινομένης διαφοράς μου με άλλους επιστήμονες, που καλόπιστα, πήραν ή και θα πάρουν αντίθετη θέση και πιθανόν να φανεί περίεργο, ότι δύο ή πέντε επιστήμονες εκφράζουν τελείως διαφορετική άποψη για το ίδιο αντικείμενο ενώ στη πραγματικότητα δεν είναι το ίδιο, είναι τελείως διαφορετικό.
Είμαι αναγκασμένος να κάνω τις αναγκαίες διευκρινίσεις, πριν αναφερθώ γενικά και ειδικά στα αποτελέσματα της μακροχρόνιας χρήσης της μαριχουάνας, της προερχομένης από την Ινδική και μόνο κάνναβη, δεδομένου ότι αυτή η ποικιλία είναι η σήμερα εμπορεύσιμη και κυκλοφορεί και δεν είναι εύκολο να διαχωριστεί και ξεχωριστεί μακροσκοπικά από την άλλη, την ήμερη (οικιακή) κάνναβη.
Τι Είναι το Χασίς;
Το χασίς είναι μια ρητινώδης ουσία, η οποία παράγεται από τους παράνθιους αδένες του φυτού, όλων των ποικιλιών, αλλά σε τελείως διαφορετικά ποσοστά και αναλογίες. Το χασίσι βρίσκεται και σε άλλα μέρη του φυτού αλλά σε πολύ μικρότερες ποσότητες. Το χασίς περιέχει 5 με 10 φορές μεγαλύτερη συγκέντρωση σε δραστικά συστατικά, από ότι τα άλλα μέρη του φυτού και της μαριχουάνας. Μια άλλη μορφή και παρασκεύασμα είναι το χασισέλαιο (εκχύλισμα με οινόπνευμα), το οποίο περιέχει μεγαλύτερες συγκεντρώσεις σε δραστικά συστατικά.
Έτσι, ενώ το χασίς περιέχει 10% τετραυδροκανναβινόλης, το χασισέλαιο περιέχει 66,5%!!! Το χασισέλαιο είναι σε μορφή παχύρρευστη, όπως το μέλι, με χρώμα σκούρο καφέ.
Κατά την 15ετή θητεία μου, ως εντεταλμένος Υφηγητής της Τοξικολογίας στο Ιατροδικαστικό εργαστήριο, μόνο μία φορά μας στάλθηκε προς ανάλυση χασισέλαιο (έναντι χιλιάδων αναλύσεων μαριχουάνας). Υπάρχουν και άλλα παρασκευάσματα του φυτού όπως είναι το Barug (εκχύλισμα σπόρων), το Canja (χυμός εκ συνθλίψεως) κ.α.
Τα χημικά συστατικά της καννάβεως είναι πάρα πολλά και ξεπερνούν τα 460, εκ των οποίων τα 60 είναι κανναβοειδή, με κύριο εκπρόσωπο τους –και πιο δραστικό– την Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη (THC), η οποία ενοχοποιείται για το σύνολο της δραστικότητάς της κάνναβης, διότι και τα άλλα (όπως είναι η Δ-8-ΤΗC, η κανναβιδιόλη, η κανναμπιμόλη κτλ) συστατικά, σε πολύ μικρότερη συγκέντρωση, μπορούν να συμβάλουν στη συνολική επίδραση της μαριχουάνας. Τα σκευάσματα της μαριχουάνας συνήθως καπνίζονται, είτε σε τσιγάρα (τσιγαρλίκια) ή με το λουλά (ναργιλέ), είτε τρώγονται με μάσημα. Άλλοτε πάλι, το φυτό υφίσταται ειδική κατεργασία και ψήνεται μετατρεπόμενο σε πλακίδια, τα οποία αποτελούν την συνήθη μορφή εμπορίου, από τα οποία παρασκευάζονται οι άλλες μορφές.
Η χρήση της κάνναβης είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια και αναφέρεται στο 4ο βιβλίο του Ηροδότου. Σύμφωνα με πληροφορίες, που παρέχουν οι κυβερνήσεις διαφόρων κρατών, η συνολική παγκόσμια έκταση, όπου φύεται ή καλλιεργείται η κάνναβη (δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για την ινδική ή την ήμερη), κυμαίνεται από 670.000 έως 1.800.000 εκτάρια (τρεις με έξι φορές περισσότερες απ’ όπου καλλιεργείται η οπιο-παπαρούνα, από την οποία εξάγεται το όπιο και η κόκα).
Το Πρόβλημα της Χρήσης της Μαριχουάνας
Ερχόμαστε τώρα στο επίμαχο θέμα της απαγόρευσης ή αποποινικοποίησης της μαριχουάνας, και θα πρέπει πάλι εδώ να τονίσω ότι τα στοιχεία και τα επιστημονικά δεδομένα, που παραθέτω παρακάτω, αφορούν τη μαριχουάνα από την ινδική κάνναβη και όχι την προερχομένη από την ήμερη ή οικιακή κάνναβη. Το επισημαίνω διαρκώς αυτό, διότι φοβούμαι ότι μερικοί (ακόμη και διεθνή Ινστιτούτα) σκόπιμα ή εξ αμελείας ή και από άγνοια, αναφέρουν τη μαριχουάνα ως αθώα, χρησιμοποιώντας στοιχεία και δεδομένα από την μαριχουάνα της ήμερης κάνναβης, ενώ το πρόβλημα αφορά, αποκλειστικά τη μαριχουάνα από την ινδική κάνναβη.
Η χρήση της μαριχουάνας γίνεται τόσο από τους νεαρούς, όσο και τους ενήλικες. Η αναλογία είναι υπέρ των νέων (είναι οι περισσότεροι) και για τους ενήλικες είναι γνωστό ότι κάποιοι από αυτούς, μεταπίπτουν σε σκληρότερα εξαρτησιογόνα (κυρίως ηρωίνη, κοκαΐνη, LSD κτλ), άλλοι διακόπτουν ή την αντικαθιστούν με αλκοόλ, κάπνισμα, ψυχοτρόπα χάπια κτλ. Τελικά, το πρόβλημα έχει γίνει μια διεθνής μάστιγα και οι μέχρι τώρα προσπάθειες περιορισμού δεν απέδωσαν, ούτε υπάρχει μια διεθνώς καθιερωμένη και αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού. Το θέμα επικεντρώνεται κυρίως στους νέους, λόγω της πιθανής μετάπτωσής των σε σκληρότερα ναρκωτικά (κυρίως ηρωίνη), αν και μερικοί το αμφισβητούν, ενώ εγώ το είδα, το μελέτησα και το διαπίστωσα στα 15 χρόνια που εξέτασα εκατοντάδες τοξικομανών νέων.
Αν και η κυρία αιτία της διαφοράς της δυσμενούς ή μη επίδρασης της μαριχουάνας είναι αν αυτή (η μαριχουάνα) προέρχεται από την ινδική ή την ήμερη κάνναβη, θα πρέπει να τονίσουμε ότι στην τελική δράση συμβάλλουν, τόσο τα άλλα συμπαραμαρτούντα χημικά συστατικά, όσο και άλλοι παράγοντες όπως είναι το κλίμα, το έδαφος, ο χρόνος συλλογής, το υψόμετρο κτλ, τα οποία διαμορφώνουν όλα μαζί τη βιολογική δράση της μαριχουάνας.
Μερικά από τα προϊόντα μεταβολισμού (μεταβολίτες) της μαριχουάνας είναι τα ίδια (εκτός της THC) αρκετά δραστικά, και μας κάνουν ικανούς να αξιολογήσουμε τη δράση των αρχικών συστατικών, από τα οποία προέρχονται, καθώς και την τύχη τους μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό. Επιπροσθέτως, μερικά συστατικά της μαριχουάνας, μπορούν να μπλοκάρουν σημαντικά ένζυμα, τα οποία μεταβολίζουν διάφορα φάρμακα στο ήπαρ.
Αυτό το μπλοκάρισμα μπορεί να προκαλέσει τοξικές δράσεις, όταν η μαριχουάνα λαμβάνεται μαζί με φάρμακα τα οποία κανονικά, δηλαδή χωρίς τη μαριχουάνα, θα αποτοξικώνονταν φυσιολογικά στο ήπαρ. Έχει επίσης σημασία αν η μαριχουάνα λαμβάνεται από το στόμα (μάσημα) ή με το κάπνισμα, γιατί ο μεταβολισμός της ποικίλει, και θα μπορούσα να αναφέρω πολλές άλλες παραμέτρους, που επιδρούν στην επίδραση της μαριχουάνας στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά θα ξέφευγα από τον προορισμό μου να αναδείξω τις βλαπτικές και ανεπιθύμητες δράσεις της μαριχουάνας της προερχομένης (επιμένω σε αυτό) από την Ινδική κάνναβη.
Παρενέργειες από τη Χρήση Μαριχουάνας.
Τα περισσότερα από τα στοιχεία ,που παραθέτω παρακάτω προέρχονται από ειδικές μονογραφίες του National Institute on Drug Abuse (ΗΠΑ) και από το Internet, καθώς και από άλλες επιστημονικές δημοσιεύσεις (όπως π.χ. το εξαίρετο βιβλίο του Ν. Νικολάου Μαρξισμός και Βιολογία Ναρκωτικά, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2004), αλλά με προσεκτική επιλογή, για το αν τα αναφερόμενα στοιχεία αφορούν στην μαριχουάνα από την ινδική κάνναβη ή την προερχομένη από την ήμερη (οικιακή) κάνναβη (γεγονός που είναι πολύ δύσκολό διότι δεν διευκρινίζεται στα διάφορα δημοσιεύματα), δεδομένης της μεγάλης διαφοράς αυτών, τόσο σε δραστικά συστατικά (ποσοτικά), όσο και ιατρικές επισημάνσεις και ανεπιθύμητες ενέργειες. Για λόγους διδακτικούς και σύγκρισης, θα παραθέσω τις επιδράσεις της μαριχουάνας σε διάφορα συστήματα και όργανα.
Η επίδραση της μαριχουάνας στο καρδιαγγειακό μελετήθηκε εκτεταμένα και βρέθηκε ότι το κύριο σύμπτωμα είναι η ταχυκαρδία. Το παραπάνω σύμπτωμα, αν αφορά ανθρώπους με άλλες συμπαραμαρτούσες καρδιακές ανωμαλίες, γίνεται επικίνδυνο. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η μαριχουάνα, όχι μόνο προκαλεί ταχυκαρδία, αλλά μπορεί να προκαλέσει περιοδική εξασθένιση των καρδιακών μυϊκών συσπάσεων. Άνθρωποι με στηθάγχη (καρδιακός πόνος) δεν έχουν την ίδια επίπτωση από την μαριχουάνα από αυτήν των φυσιολογικών.
Πολλές έρευνες έγιναν πάνω σε πειραματόζωα και έδειξαν –ένα από αυτά σε σκύλους– ότι η Δ-9-ΤΗC απέτυχε να προκαλέσει βραδυκαρδία σε ξύπνιους σκύλους ενώ προσκάλεσε σε ναρκωμένους με πεντοθάλη. Μια άλλη έρευνα σε απομονωμένη καρδία επίμυος έδειξε ότι η Δ-8 κανναβινόλη προκάλεσε αρρυθμία, ενώ η Δ-9 ταχυκαρδία. Στο ίδιο πείραμα εδείχθη ότι η κανναβιδιόλη προκάλεσε βραδυκαρδία, αρρυθμία και ασυστολία. Πάνω στο θέμα αυτό υπάρχει πληθώρα πειραματισμών και αποτελεσμάτων, αλλά η περιγραφή και αξιολόγησή τους θα ήταν μάλλον αδόκιμος και περιττή.
Άλλο πεδίο έρευνας προσανατολίσθηκε στους πνεύμονες. Το πρόβλημα γίνεται σύνθετο δεδομένου ότι στη μαριχουάνα, που λαμβάνεται με το κάπνισμα, δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις από πού προήλθε η βλάβη, από τον καπνό ή την μαριχουάνα. Η ερεθιστική, που συνοδεύει την βαθιά εισπνοή καπνού, είναι γνωστή στους καπνιστές και υπάρχουν πολλές εκθέσεις για τον ερεθισμό του λάρυγγα και των πνευμόνων.
Αν και υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι η Δ-9-ΤΗC, όταν χορηγείται (σε μεγάλες δόσεις) προκαλεί αύξηση της διαμέτρου των αεροφόρων οδών των πνευμόνων, η χρόνια χρήση μπορεί να έχει τελείως διαφορετικά αποτελέσματα. Υπάρχουν έρευνες ,που δείχνουν ότι η μαριχουάνα προκαλεί βλάβη στη πνευμονική λειτουργία. Νεώτερες έρευνες έδειξαν ότι οι ίδιες βλάβες μπορούν να προκληθούν ακόμα και με 6-8 εβδομάδες εντατικό κάπνισμα μαριχουάνας.
Ειδικά Προβλήματα Υγείας από Χρήση Μαριχουάνας
Υπάρχουν έξι κατευθύνσεις υγείας προς τις οποίες εδόθη μεγάλη προσοχή και έγιναν σημαντικές έρευνες:
1. Βλάβη του ανοσοποιητικού συστήματος.
2. Χρωμοσωμικές ανωμαλίες.
3. Βασικές αλλαγές στο μεταβολισμό των κυττάρων.
4. Βλάβη του ενδοκρινικού και αναπαραγωγικού συστήματος.
5. Βλάβες του εγκεφάλου.
6. Ψυχοπαθολογικές.
Το ζήτημα της βλάβης του ανοσοποιητικού είναι ένα σύνθετο πρόβλημα, του οποίου η διαταραχή είναι πολυδιάστατη και έχει πολύπλευρες επιπτώσεις, στην υγεία του ανθρώπου. Οι πρώτες παρατηρήσεις, έγιναν σε καλλιέργειες λευκών αιμοσφαιρίων και βρέθηκε ότι στους χρήστες μαριχουάνας υπάρχει μια μείωση, σε σύγκριση με τους μη καπνιστές, της ανοσοποιητικής ανταπόκρισης και ότι η μείωση αυτή είναι συγκρίσιμη με άλλες μετρήσεις σε ασθενείς, με τη γνωστή «Τ-κύτταρο» ανοσοποιητική βλάβη, ουραιμία, καρκίνο και μεταμοσχευμένα άτομα.
Παραπέρα έρευνες έδειξαν ότι οι καπνιστές μαριχουάνας παρουσίαζαν μείωση της ανοσοποιητικής ανταπόκρισης, που περιλαμβάνει Τ-κύτταρα ή λεμφοκύτταρα, εξαρτώμενα από τον θύμο αδένα. Παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχουν απόλυτες και τεκμηριωμένες αποδείξεις ότι στο κεφάλαιο της βλάβης του ανοσοποιητικού συστήματος συγκαταλέγονται περιστατικά, που οι χρήστες μαριχουάνας είναι πολύ περισσότερο επιδεκτικοί σε ασθένειες, οι οποίες έχουν σχέση με προσβολές από ιούς και καρκίνο, γεγονότα τα οποία, ως γνωστόν, συνοδεύονται με μείωση της παραγωγής Τ-κυττάρων. Στους χρόνιους καπνιστές μαριχουάνας, αλλά και σε πειραματόζωα, παρατηρείται μείωση των κυκλοφορούντων στο αίμα αντισωμάτων και της ικανότητας παραγωγής τους.
Οι πρώτες παρατηρήσεις για τις χρωμοσωμικές ανωμαλίες έγιναν σε καλλιέργειες και έδειξαν, με κάποιους περιορισμούς, ότι η χρήση μαριχουάνας προκαλεί την εμφάνιση χρωμοσωμικών ανωμαλιών. Μια ομάδα ερευνητών ερεύνησε την επίδραση της καπνιζομένης μαριχουάνας σε καλλιεργούμενα κύτταρα πνευμόνων ανθρώπου, και βρήκαν ότι περιέχονταν σε αυτές τις καλλιέργειες περισσότερες ανώμαλες μορφές χρωμοσωμάτων.
Μια παρόμοια έρευνα σε λεμφοκύτταρα έδειξε ότι πέραν των ανώμαλων μορφών υπήρχε, στις καλλιέργειες, μικρότερος αριθμός χρωμοσωμάτων (έναντι φυσιολογικών και χωρίς επίδραση μαριχουάνας).Για τη σημασία των παραπάνω ευρημάτων δεν έχει γίνει ακόμη συστηματική αξιολόγηση και σύνδεση με ορισμένες ασθένειες. αλλά πιθανολογείται με αυτές.
Οι βλάβες στον μεταβολισμό των κυττάρων κατευθύνονται κυρίως στην παρεμπόδιση σύνθεσης πρωτεϊνών και DNA-RNA (βασικά δομικά και λειτουργικά συστατικά του κυττάρου.) Έτσι δείχθηκε ότι τα συστατικά της μαριχουάνας αναστέλουν την ενσωμάτωση των αμινοξέων σε πρωτεΐνες, αναστέλλουν την ενσωμάτωση νουκλεοσιδίων σε RΝΑ και DNA και παρεμποδίζουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης, η οποία είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του εγκεφάλου και την παραγωγή σπέρματος (ως πηγή ενεργείας). Οι παραπάνω παρατηρήσεις επιβεβαιώθηκαν και σε καλλιέργειες κυττάρων, ανθρωπίνων και από πειραματόζωα.
Ομοίως παρατηρήθηκε παρεμπόδιση του πολλαπλασιασμού και αναστολή της σύνθεσης μακρομορίων σε καλλιέργεια ανθρωπίνων λεμφοκυττάρων και η αναστολή αυτή πιθανόν να γίνεται μέσω παρεμπόδισης της μεταφοράς αμινοξέων καθώς και πουρινών και πυριμιδινών (βασικών δομικών μονάδων του DNA και RNA) διαμέσου της κυτταρικής μεμβράνης. Τέλος, ο βαθμός αλλοίωσης του DNA από τη χρήση της μαριχουάνας είναι ανάλογος του χρόνου χρήσης αυτής. Αυτό είναι ανησυχητικό γιατί μεταλλάξεις στα σωματικά κύτταρα οδηγούν σε καρκινικές καταστάσεις, ενώ στα γεννητικά κύτταρα στη γέννηση παιδιών με σωματικές ή ψυχολογικές διαταραχές.
Οι βλάβες του ενδοκρινικού και αναπαραγωγικού συστήματος είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες και έχουν γίνει τελευταία οι πιο επίκαιρες και προβαλλόμενες θεωρίες. Αυτό δε σημαίνει ότι οι άλλες δυσμενείς επιδράσεις είναι μικρότερης σημασίας. Πάνω στο θέμα αυτό έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες αλλά θα περιορίσω την παράθεσή τους σε όσο το δυνατόν πιο ενδιαφέροντα στοιχεία για να μην καταχραστώ, τόσο τον πολύτιμο χώρο του περιοδικού, όσο και την δική σας ανοχή και προσοχή.
Από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία και αποτελέσματα είναι η μείωση της τεστοστερόνης του αίματος και η αραίωση του σπέρματος του άνδρα. Αμφότερα έχουν σχέση με την αναπαραγωγή –και εμάς τους Έλληνες μας ενδιαφέρει πάρα πολύ δεδομένης της υπογονιμότητάς μας και της συνεχώς αυξανόμενης χρήσης της μαριχουάνας. Πέραν αυτών έγιναν έρευνες για να διαπιστώσουν εάν η μαριχουάνα δρα και με πιο τρόπο στη μήτρα όταν χορηγείται μακροχρονίως.
Από τις διάφορες έρευνες προέκυψε ότι η οξεία και μακροχρόνια χρήση της μαριχουάνας έχει στα θηλυκά ποντίκια αντιοιστρογόνο δράση στη μήτρα τους, η οποία αποδεικνύεται από την δραστικότητα της μονοαμινοξειδάσης στη μήτρα και την ελάττωση της δραστικότητας της οιστραδιόλης, ενώ το εκχύλισμα καννάβεως αυξάνει αυτήν σε αμφότερες τις περιπτώσεις και σε ζώα τα οποία δέχθηκαν οιστραδιόλη.
Σε αντίθεση με αυτά η χορήγηση Δ-9-ΤΗC (1-10 χιλ/στα/ημέρα για 14 ημέρες) είχε ως αποτέλεσμα να επιδειχθεί μια οιστρογονούχος δράση στη μήτρα των ωοθηλακιοκτομηθέντων ποντικιών. Πάνω στο μυελό των οστών παρατηρήθηκε από την επίδραση της τετραυδροκανναβινόλης σε ποντίκια, μυελώδης υπερπλασία συνοδευόμενη από κοκκιοκυττάρωση αίματος, και σε αναπτυσσόμενα ποντίκια, βρέθηκα ότι αυτή η επίδραση παραμένει μέχρι τέσσερις μήνες, μετά το τέλος της μεταχείρισης (με μαριχουάνα).
Όσον αφορά στην τερατογένεση από τη χρήση μαριχουάνας υπάρχουν μερικά αντικρουόμενα αποτελέσματα, ίσως λόγω των διαφορετικών ειδών ζώων τις διαφορές στην παρασκευή της μαριχουάνας, στη δόση, το χρόνο της χορήγησης, σε σχέση με το χρόνο εμβρυογέννεσης, όπως και το δρόμο χορήγησης. Εδώ είναι η πρώτη φορά, το 1976, που αναφέρθηκε, ότι ο τρόπος παρασκευής της μαριχουάνας (δηλαδή αν προφανώς προέρχεται από φυτό ινδικής ή ημέρου κάνναβης) παίζει κάποιο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά από εκεί και πέρα, κανένας άλλος δεν αναφέρει αυτή τη διαφορά αν και είναι το πιο σοβαρό και χαρακτηριστικό σημείο των ερευνών, όλοι το παρασιωπούν, το αγνοούν, και το παραμερίζουν σκόπιμα ή από άγνοια και κακή πληροφόρηση.
Πάντως παραμένει ένα μυστήριο να παρασιωπάται ένα τόσο βασικό σημείο και χαρακτηριστικό των ερευνών και να οδηγούνται οι διάφοροι επιστήμονες σε τόσο αμφισβητούμενα και αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Από εκεί και πέρα το θέμα το παραλαμβάνουν (δικαίως) τα διάφορα ΜΜΕ και το κάνουν μυστήριο, μύθο, αποκάλυψη κτλ.
Η Επίδραση της Μαριχουάνας σε Πειραματόζωα.
Το ενδιαφέρον για την τερατογόνο δράση της Δ-9-τετραυδροκανναβινόλης είναι τόσο μεγάλο ώστε όχι μόνο τα γνωστά πειραματόζωα να χρησιμοποιούνται κατά κόρον, αλλά και άλλα είδη ζώων να έχουν μπει στον έλεγχο της επίδρασης της μαριχουάνας πάνω τους. Έτσι χρησιμοποιήθηκαν μη και θηλαστικά για τις έρευνες αυτές ως, όπως είναι έμβρυα ψαριών ζέμπρα, έμβρυα κότας, όπως και tetrahymena pyriformis.
Στην έρευνα με έμβρυα ψαριών ζέμπρα η Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη προξένησε μορφολογικές αλλαγές σε συγκεντρώσεις γύρω από 2,0 μ.α.ε. (μέρη ανά εκατομμύριο), αλλά στα έμβρυα κότας το παραπάνω δραστικό συστατικό μαζί με αλκοόλη δεν έπεφερε καμία αλλαγή. Απεναντίας η Δ-9-τετραυδροκαννβινόλη σε έμβρυα κότας και σε tetrahymena pyriformis μείωσε την ανάπτυξή τους και τη διαίρεση κυττάρων, όπως και τη σύνθεση πρωτεϊνών και νουκλεινικών οξέων. Εννοείται ότι η μεταφορά αποτελεσμάτων από πειραματόζωα στον άνθρωπο είναι προβληματική και δεν μπορεί να γίνεται με ευκολία.
Άλλο ένα πολύ βασικό πείραμα έγινε για να διαπιστωθεί εάν η δράση της Δ–9-τετραυδροκανναβινόλης πάνω στο ενδοκρινικό σύστημα είναι κεντρική ή έγκειται σε απ΄ ευθείας δράση πάνω στο όργανο-στόχος. Για το σκοπό αυτό χορηγήθηκε με ένεση ΤΗC, καθημερινά, επί μία εβδομάδα, στη πλάγια κοιλία του εγκεφάλου δύο ομάδων επιμύων, ανηλίκων και ενηλίκων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στα ανήλικα πειραματόζωα, τα βάρη του προστάτη μειώθηκαν συγκριτικά, όπως και τα ποσά της αυξητικής ορμόνης στο αίμα, ενώ στην υπόφυση αυξήθηκαν.
Οι συγκεντρώσεις της προλακτίνης στην υπόφυση αυξήθηκε ,σε αμφότερες τις ομάδες, ενώ τα βάρη των επινεφριδίων και τα επίπεδα της κορτοκοστερόνης στο πλάσμα αυξήθηκε στα ενήλικα πειραματόζωα. Τα παραπάνω αποτελέσματα δείχνουν ότι η Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη ελέγχει μερικές λειτουργίες του ενδοκρινικού συστήματος με κεντρικό μηχανισμό. Επομένως, νεαρά και ενήλικα πειραματόζωα μπορούν να ανταποκρίνονται διαφορετικά στη χορήγηση επανειλημμένες δόσεις του παραπάνω μορίου.
Τελειώνοντας το θέμα αυτό θα λέγαμε ότι δύο είναι οι σοβαρές επιπτώσεις από τη χρήση της μαριχουάνας. Η χρήση της μαριχουάνας προκαλεί αραίωμα και έχει δυσμενή επίδραση στη ποιότητα του ανδρικού σπέρματος, ενώ συγχρόνως έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της αυξητικής ορμόνης και τεστοστερόνης. Αυτά είναι πολύ βασικά και καθοριστικά για το χαρακτηρισμό της.
Βλάβες στον Εγκέφαλο και Ψυχοπαθολογικές Διαταραχές από Μαριχουάνα.
Οι βλάβες στον εγκέφαλο είναι από τις πιο δύσκολα ερευνούμενες αλλοιώσεις διότι είναι μικρής απόκλισης από το φυσιολογικό, και μόνο με τα πιο σύγχρονα μέσα είναι δυνατόν να επισημανθούν και αποδειχθούν.
Οι πρώτες έρευνες για τον εγκέφαλο έγιναν και απέδειξαν, αλλά με κάποια επιφυλαξη, ότι η χρήση της μαριχουάνας προκαλεί ατροφία του εγκεφάλου. Σε μια έρευνα μεταξύ 850 καπνιστών μαριχουάνας, σε φυλακή της Αιγύπτου, έναντι 839 μη καπνιστών, έδειξε ότι οι καπνιστές μαριχουάνας παρουσίαζαν μείωση των ψυχοκινητικών εκτελέσεων, βλάβη του οπτικού συντονισμού και έκπτωση της μνήμης.
Όσον αφορά στην επίπτωση του καπνίσματος μαριχουάνας στην οδήγηση αυτοκινήτου και αεροπλάνου, είναι πλήρως εξακριβωμένο ότι η μαριχουάνα, όπως και όλα τα ψυχοτρόπα φάρμακα, επιδρά δυσμενώς στην οδήγηση και άλλες παρόμοιες επιδεξιότητες. Παρ’ όλα αυτά πολλοί χρήστες οδηγούν, κυρίως αυτοκίνητο, ύστερα από κάπνισμα μαριχουάνας, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους και τη ζωή των συνεπιβατών τους. Σίγουρα τα αντανακλαστικά και οι άλλες λειτουργίες είναι μειωμένες, και το πρόβλημα είναι ότι η επίδραση αυτή διαρκεί αρκετά μετά το κάπνισμα, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο χρήστης.
Η επίδραση των κανναβινοειδών στο χολινεργικό σύστημα εξετάστηκε με ένα ειδικό πείραμα και βρέθηκε ότι η Δ-9-τετραυδρικανναβινόλη αναχαιτίζει τη σύνθεση της ακετυλοχολίνης στο φλοιό, στον υποθάλαμο και σε τομές του ραβδωτού σώματος του εγκεφάλου. Το αποτέλεσμα, γενικά, παραμένει ύστερα από επανειλημμένες καθημερινές δόσεις τουλάχιστον πέντε ημερών. Ο μηχανισμός της καταστολής στην παραγωγή που προκαλείται από την Δ-8- και Δ-9-τετραυδροκανναβινόλη δεν συνδέεται με μεταβολές στη δράση της χολινο-ακετυλοτρανσφεράσης ή την υψηλή συγγένεια προσλήψεως του συστήματος για χολίνη , αλλά το αποτέλεσμα ανταγωνίζεται από τα ιόντα καλίου.
Σε αντίθεση οι Δ-8- και Δ-9-τετραυδροκνναβινόλες δεν τροποποιούν την περιεχόμενη στον εγκέφαλο ακετυλοχολίνη. Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι οι δράσεις της Δ-9-ΤΗC είναι αντιχολινεργικές. Άλλη επίδραση είναι αυτή επί της αδρεναλίνης, την οποία μειώνουν ακόμα και μικρές δόσεις Δ-9-τετραυδροκανναβινόλης.
Η επίδραση της Δ-9-ΤΗC και 18 από τα ανάλογά της στην πρόσληψη σεροτονίνης στα συναπτοσωμάτια μελετήθηκε διεξοδικά και βρέθηκε ότι τα κανναβινοειδή, γενικά, αναχαιτίζουν τη πρόσληψη σεροτονίνης, αλλά η δραστηριότητα αυτή ποικίλει στις διάφορες ενώσεις. Επίσης βρέθηκε ότι η ΤΗC δρα, όπως και το LSD, στο σύστημα της σεροτονίνης για να προκαλέσει ψευδαισθήσεις και υπνηλία.
Μια άλλη μελέτη είχε ως σκοπό να ερευνήσει την επίδραση της μαριχουάνα στα αγγεία του εγκεφάλου και φυσικά η έρευνα αυτή έγινε σε πειραματόζωα. Έτσι η ροή του αίματος ερευνήθηκε σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου σε επίμυες, στους οποίους χορηγήθηκε 1 mg/Kg i.v. και βρέθηκε ότι η ροή του αίματος, σε αυτή την ανταπόκριση, μειώθηκε σημαντικά στον οπίσθιο (ραχιαίο) ιππόκαμπο, υποθάλαμο, παρεγκεφαλίδα και σε βασικά γάγγλια, αλλά ήταν ανεπηρέαστη στην περιοχή του φλοιού. Οι ερευνητές του παραπάνω πειράματος, συμπέραναν ότι η μεταβολή αυτή στη ροή του αίματος αντανακλά σε λειτουργικές και επομένως μεταβολικές δραστηριότητες.
Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλα πειραματικά αποτελέσματα, αλλά θα επεκτεινόμουν σε μάκρος και για το λόγο αυτό τελειώνω με την επίδραση και ψυχοπαθολογική κατάσταση αυτών, που παίρνουν μαριχουάνα και που αποτελεί, ίσως τον επιδιωκόμενο σκοπό έστω και αν η διάσταση αυτή φαίνεται ,σε μερικούς, ασήμαντη.
Στις ψυχοπαθολογικές διαταραχές από την μαριχουάνα αναφέρεται η μονογραφία Νο 14 του National Institute on Drug Abuse των ΗΠΑ (σελ.21 και 22). Η πρώτη και πιο γνωστή ψυχολογική αντίδραση των χρηστών μαριχουάνα στις ΗΠΑ είναι η οξεία ανησυχία πανικού, που καταλαμβάνονται μετά την λήψη μαριχουάνας. Αυτή βέβαια αποτελεί μια υπερβολή κατά την χρήση μαριχουάνας, στην οποία το άτομο χάνει την προοπτική και γίνεται αμέσως ανήσυχος.
Αυτή η αντίδραση φαίνεται πιο έντονη σε άτομα που δεν έχουν την εμπειρία του χρήστη, αν και, ακόμα και ο χρήστης μπορεί να επιδείξει την ίδια συμπεριφορά, αν λάβει μεγαλύτερες δόσεις. Ελαφρό παροδικό παρανοϊκό αίσθημα είναι επίσης συχνό στους χρήστες μαριχουάνας και πιστεύεται ότι αυτοί οι οποίοι χαρακτηρίζονται από ισχυρότερους μηχανισμούς αντίστασης στη παράνοια, έχουν μικρότερες πιθανότητες να επιδείξουν οξείες ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Πιστεύεται γενικά ότι η ανησυχία και η ελαφρά παρανοϊκή αντίδραση είναι πιο πιθανή, αν ο χρήστης είναι από την αρχή (πριν τη χρήση) ανήσυχος τόσο για την εμπειρία, που θα αποκτήσει , όσο κι αν η χρήση προκαλεί ανησυχία.
Ένα οξύ εγκεφαλικό σύνδρομο σχετιζόμενο με τη δηλητηρίαση της κάνναβης περιλαμβάνει διάφορα χαρακτηριστικά, όπως θόλωση διανοίας, αποπροσανατολισμό, σύγχυση και έκπτωση της μνήμης. Περιγραφές μιας ειδικής ψύχωσης εκ καννάβεως, περιγράφεται από ανατολικούς συγγραφείς, όπου τόσο η χρήση όσο και οι δόσεις που δίνονται είναι, συνήθως, μεγαλύτερες από αυτές των ΗΠΑ.
Μια κλινική έρευνα, που έγινε στις Ινδίες, αντιπαράβαλε τα χαρακτηριστικά ης παρανοϊκής ψύχωσης, που οφείλονταν στη μακροχρόνια χρήση καννάβεως, με αυτήν της παρανοϊκής σχιζοφρένειας. Οι χρήστες καννάβεως, αναφέρθηκε, πως χρησιμοποιούσαν επί 5 ή περισσότερα χρόνια υψηλές δόσεις (γραμμάρια την ημέρα) και η ψύχωσής τους χαρακτηρίζονταν από συμπεριφορά χιονοστρόβιλου, με πολύ βία και πανικό, αλλά απουσία σχιζοφρενικής σκέψης.
«Χασισικές Ψυχώσεις» Οι ενέργειες, που εμφανίζονται, μετά την απορρόφηση της ΤΗC, αποτελούν την κύρια δράση και μπορούν να πάρουν, είτε τη μορφή ονειρικού παραληρήματος (σελ.75 Ν. Νικολάου, Μαρξισμός και Βιολογία, Ναρκωτικά) κατά το οποίο κυριαρχεί αίσθημα ευφορίας, είτε της αντίδρασης πανικού.Η μακροχρόνια χρήση μαριχουάνας μπορεί να προκαλέσει τις λεγόμενες «χασισικές ψυχώσεις».
Το «ονειρικό παραλήρημα» εμφανίζεται ύστερα από το κάπνισμα μαριχουάνας, αρχίζοντας από μια γενική διέγερση και φθάνοντας σε γενική καταστολή. Ένα αίσθημα αυξανομένης ευδαιμονίας καταλαμβάνει τον εξαρτημένο… Παραισθήσεις οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις (κυρίως ερωτικού περιεχομένου), αυξημένη φαντασία, αίσθηση αυξημένης δύναμης, υπερκινητικότητα, ομιλητικότητα, κυματώδης ψυχική κατάσταση (ευχάριστη αίσθηση που ακολουθείται από δυσάρεστη) αυξημένη ή ελαττωμένη δραστηριότητα, ελάττωση ή εξαφάνιση των αναστολών, εναλλαγή ονείρου-πραγματικότητας, άμβλυνση και διαλυτοποίηση των αισθημάτων, απώλεια του λογικού συνειρμού των σκέψεων, αυξημένη ευαισθησία και τελικά μια εξοντωτική εναλλαγή διαφόρων επιπέδων διέγερσης και καταστολών («τροπική καταιγίδα») με βασανιστικές αμφιβολίες κτλ. συνθέτουν το «ονειρικό ταξίδι» (παρόμοιο «ταξίδι» προκαλεί και το LSD, αλλά 100 φορές πιο ισχυρό) της μαριχουάνας.
Η χρόνια χρήση της μαριχουάνας οδηγεί σε ανάπτυξη «ανοχής».Ψυχική εξάρτηση εμφανίζεται γρήγορα και φαίνεται δύσκολη η διακοπή της χρήσης ,αν και φαινόμενα φυσικής εξάρτησης απουσιάζουν. Μέρος της δυσκολίας για τη διακοπή του καπνίσματος της μαριχουάνας μπορεί να οφείλεται στην αλλαγμένη ερμηνεία της πραγματικότητας, που υπάρχει στον εξαρτημένο. Του φαίνεται ότι μοναδικές ουσιαστικές εμπειρίες είναι εκείνες που έχει κάτω από την επίδραση του ναρκωτικού. Εξαρτημένα άτομα χάνουν κάθε ενδιαφέρον για να καθημερινά γεγονότα, γίνονται όλο και πιο παθητικά και ευπαθή στην ονειροπόληση, ακόμα και χωρίς την επίδραση της ΤΗC.
Θα σταματήσω εδώ για να φθάσω στο τελικό μου συμπέρασμα και να δικαιολογήσω τη αρχική φράση της «παγκόσμια απάτης» που γίνεται από όλους, σκόπιμα ή από άγνοια, τους ασχολούμενους με το θέμα αυτό.
Αποκάλυψη Παγκόσμιας Απάτης Τώρα!
Απ όσα αναφέρθηκαν παραπάνω βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η χρήση και κατάχρηση της μαριχουάνας από ινδική κάνναβη προκαλεί πολλές βλάβες στο ανθρώπινο οργανισμό και εισάγει τον νέο στη παραπέρα χρήση πιο δραστικών εξαρτησιογόνων ουσιών όπως είναι η κοκαΐνη, η μορφίνη, το κράκ, η ηρωίνη κτλ.
Γιατί λοιπόν μερικοί ή πολλοί ζητούν την αποποινικοποίησή της; Απλούστατα διότι όταν ομιλούν για μαριχουάνα (αποξηραμένα θρύμματα όλου του φυτού) δεν διευκρινίζουν αν ομιλούν για τη μαριχουάνα της ινδικής κάνναβης (Marihuana Cannabis indica) ή για τη μαριχουάνα από την ήμερη (ή κοινή) κάνναβη (Marihuana Cannabis Sativa). Η διαφορά είναι σημαντική και εκεί στηρίζονται αυτοί που λένε ότι η μαριχουάνα δεν είναι βλαπτική.
Αν λοιπόν, ένας επιστήμων διεθνούς κύρους ή ένα μεγάλο ερευνητικό ινστιτούτο κάνει έρευνα με μαριχουάνα από την ήμερη κάνναβη θα βγάλει αρνητικά αποτελέσματα για την δυσμενή επίδραση στον άνθρωπο και θα δηλώσει ότι η μαριχουάνα είναι αθώα και μπορεί να λαμβάνεται χωρίς περιορισμούς. Από την άλλη μεριά η εμπορία μαριχουάνας οργιάζει παγκοσμίως με αποτέλεσμα να αφορά το 2,4 % του παγκόσμιου πληθυσμού, έναντι 0,23 % της κοκαΐνης και 0,14 % της ηρωίνης.
Καταλαβαίνει κανείς τι τεράστιο οικονομικό συμφέρον υπάρχει διεθνώς για την πώληση της μαριχουάνας από ινδική κάνναβη και πόσο εύκολα θα χρηματοδοτήσουν μια έρευνα με μαριχουάνα, από την ήμερη κάνναβη, για να παρουσιάσουν το εμπόρευμά (από την ινδική κάνναβη) τους, να συνοδεύεται με το πιστοποιητικό ενός αθώου και ακίνδυνου προϊόντος.
Αυτή είναι η διεθνής απάτη και δεν ξέρω πόσοι την ξέρουν και πόσοι την αγνοούν. Πιστεύω όμως ότι αυτοί που ζητούν την αποποινικοποίηση της μαριχουάνας, δεν ξέρουν και καλόπιστα πιστεύουν στην αθωότητα της, μόνο που αφορά τη μαριχουάνα από την ήμερη κάνναβη, ενώ αυτή που πωλείται παγκοσμίως, προέρχεται από την ινδική σύμφωνα με αποτελέσματα χιλιάδων αναλύσεων που έκανα τη 15ετία 1965-1981, όπου σε όλα τα δείγματα υπήρχε υψηλή συγκέντρωση ΤΗC (άρα ήταν μαριχουάνα από ινδική κάνναβη).
Θα μου πείτε βέβαια μόνο εσύ τη σκέφθηκες αυτή, την παγκόσμια απάτη και την δημοσιοποιείς χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις, Μα το ίδιο δεν έκανα και στην περίπτωση άλλων ανάλογων περιπτώσεων, όπως είναι του αμιάντου (1992), στην περίπτωση του τετρααιθυλιούχου μολύβδου (1972), στα προσθετικά τροφίμων (2004) και σε άλλες περιπτώσεις μικρότερης σημασίας και δικαιώθηκα σε όλα, έστω και με καθυστέρηση ή ταλαιπωρίες ή απειλές ποινικής δίωξης για διάδοση ψευδών ειδήσεων; Έτσι και εδώ, στην περίπτωση της καννάβεως, δεν κάνω και πάλι τίποτε παραπάνω παρά το καθήκον μου.
Επειδή όμως κατάλαβα ότι είναι μεγάλο το βάρος που σηκώνω, με το να κατηγορήσω διεθνώς όλη την επιστημονική-δημοσιογραφική και ενημερωτική κοινότητα του κόσμου για ένα μεγάλο ψέμα και αποπροσανατολισμό, και αισθανόμενος ότι έχω μεγάλη ευθύνη για τα παραπάνω, αποτάθηκα στον διεθνούς φήμης καθηγητή της τοξικολογίας και διευθυντή του Διεθνούς Πανεπιστημιακού Εργαστηρίου Αναφοράς (Τοξικολογίας) στη Γάνδη του Βελγίου, στον Δρ. AUBIN HEYNDRICKX, ο οποίος, σε απάντηση σχετικού ερωτήματός μου, αν συμφωνεί με τις απόψεις και θέσεις μου, μου απάντησε με Fax ότι συμφωνεί ΠΛΗΡΩΣ μαζί μου.
Επομένως, καταλήγω ότι από τη μία μεν μεριά η κυκλοφορούσα μαριχουάνα (προερχομένη από ινδική κάνναβη, με κύριο δραστικό συστατικό την THC) είναι επιβλαβής, με οποιονδήποτε τρόπο και αν λαμβάνεται, για τον άνθρωπο, ιδίως τους νέους, και από την άλλη, υπάρχει ένας διεθνής αποπροσανατολισμός του θέματος, με το να ισχυρίζονται μερικοί (καλόπιστα ή σκόπιμα) ότι η μαριχουάνα είναι αθώα, προφανώς χρησιμοποιούντες στοιχεία και δεδομένα από την μαριχουάνα, την προερχομένη από την κοινή ή ήμερη κάνναβη, η οποία και χρησιμοποιείται για παρασκευή και κατασκευή σχοινιών (τέως κανναβουργείο Εδέσσης), σάκων, ποτών κτλ., τα οποία δεν περιέχουν ή περιέχουν ασήμαντα ποσά ΤΗC.
Κανένας όμως από αυτούς, όταν γράφει μαριχουάνα δεν λέει για ποια μαριχουάνα ομιλεί ή γράφει.
Εδώ είναι το λάθος, για να χρησιμοποιήσω έναν επιεική όρο για τον διεθνή αποπροσανατολισμό, διότι άλλοτε χρησιμοποίησα τον όρο «κοινωνικό έγκλημα».
Για πνευματικότητα δε … ούτε λόγος !
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου