Να κοιτάς ξαναμμένος, σαν να μην έχεις ματαδεί ποτές σου το φως! Μα να το κοιτάς με τη γνώση, πως τα μάτια αυτό θα σου κάψει σα θα θελήσεις να το κυριαρχήσεις.
Να ψάχνεις λυσσασμένα!
Με ούλη σου την ψυχή.
Μα πάντα να θυμάσαι, πως ότι βρεις, περαστικό αυτό κάποτε θα γίνει.
Να έχεις το πάθος του κυνηγού, καρτέρι στα όνειρά σου σα θα στήνεις.
Μα ο καλός ο κυνηγός, νύχτες πολλές το θήραμα προσμένει.
Να τολμάς να ζητάς. Στα ίσα.
Μα και αν ακόμα δεν το αποκτήσεις, χαμογέλα! Τόλμησες!
Να πιστεύεις.
Με δύναμη, με θέληση, με πείσμα, αδιαφορώντας για γνώμες, και πάντα έτοιμος για τα βασανιστήρια των αδαών.
Μα πάνω από όλα, να καταλάβεις πως ένα ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων είναι η ζωή.
Όπως με χαμόγελο τα άνοιξες, έτσι και να τα κλείσεις.
Να είσαι έτοιμος, άγρυπνος και διψασμένος, για τη μέρα της δόξας σου.
Μα να 'χεις και καθάρια την ψυχή, για να την αποδώσεις, από την φύση που την πήρες, την τελευταία σου πνοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου