Ένα Νούμερο;

Οι άνθρωποι, αγαπούν πολύ τους αριθμούς,
όλα τα μετράνε....
Το ύψος και τα κιλά μου, πότε γεννήθηκα...
πόσο τους αγαπώ...
Όλα τα ζυγίζουν, για να τα φέρουν στα μέτρα τους.
Έχω ζήσει πολύ, αλλά αυτό δεν το ξέρουν,
γιατί η ηλικία μου δεν έχει καμιά σχέση....
Είναι απλά, ένας αριθμός...
Αγάπησα, πόνεσα, αποχαιρέτησα και κράτησα ανθρώπους στα χέρια μου....
Έκλαψα γοερά για να μάθω να γελάω,
φοβήθηκα απύθμενα για να γίνω θαρραλέα,
μίλησα πολύ για να μάθω να σιωπώ...
Ίσως πιά να κουράστηκα,
να θέλω να ζήσω χωρίς αριθμούς....
Δεν είμαι το πορτοφόλι μου,
δεν είμαι ούτε το νούμερο των παπουτσιών μου....
Δεν είμαι τα ρούχα που φορώ,
ούτε και το περιεχόμενο της τσέπης μου.....
Αν κάποιος, δεί την ψυχή μου, θα παρατηρήσει..
τα αμέτρητα, τα σημαντικά, όλα όσα δεν μπορείς ποτέ να δεις με γυμνό μάτι.
Εκείνα, που βλέπεις μόνο με την καρδιά σου....
Θα δεί... αγάπη, μπαλόνια, καλοσύνη, ανθρωπιά, σοκολάτες, φιλότιμο, ευγένεια....
Αλλά οι άνθρωποι, αγαπούν πολύ τους αριθμούς και εγώ βαρέθηκα το Νο 1....
Το ένα, είναι ο πιο μοναχικός αριθμός, για αυτό σας  λέω, δεν είμαι....και δεν σκέφτομαι...
ούτε κατά διάνοια...να γίνω....νούμερο..

Μαρία Ιωσηφίδου