Τι νόημα έχει η ζωή σου;...

Αν δεν ξέρεις πώς να απαντήσεις ή περιφρονείς αυτήν την ερώτηση, ίσως και να έχεις βρει τον τρόπο να εκφράσεις την απόφασή σου να συνεχίσεις να είσαι χαμένος.
Τι νόημα έχει η ζωή σου;...

Μια δύσκολη ερώτηση, αν τη δεις μέσα από τους θλιβερούς τόπους που έχουμε συνηθίσει να διαβαίνουμε, ώσπου να φτά- σουμε σε τέτοιες συζητήσεις.
«Υπερβολικά δύσκολο πρόβλημα για μια βραδιά σαν αυτή.»
«Μια απ’ αυτές τις μέρες θα το σκεφτώ... Ξανακάνε μου αυτή την ερώτηση σε δύο χρόνια.»
«Πώς ν απαντήσω εγώ σε μια τόσο “μεγάλη” ερώτηση;» «Αυτή είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Πρέπει κανείς να τη σκεφτεί πολύ καλά πριν απαντήσει.»
«Εγώ περίμενα πως εσύ θα μου έδινες την απάντηση.»
«Γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς αγόρασα αυτό το βιβλίο: για να το μάθω...»
Πάρα πολλές υπεκφυγές, μόνο και μόνο για να μην απαντή­σεις στην ερώτηση...
 
Τι νόημα έχει η ζωή σου;
Και βέβαια, δεν είναι τόσο δύσκολο να βρει κανείς τη δική του απάντηση.
Κυρίως, αν δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν.
Κυρίως, αν έχω το θάρρος να μη δανείζομαι για τη ζωή μου τα νοήματα κάποιου τρίτου.
Κυρίως, αν δεν αφήνω να με πείσει ο κάθε ηλίθιος που θα μου πει: «Α, όχι, δεν μπορεί να είναι αυτή η πορεία σου...»

Ο μύθος λέει ότι πριν ακόμη υπάρξει η ανθρωπότητα, μαζεύ­τηκαν διάφορα τελώνια για να σκαρώσουν μια φάρσα.
Λέει ένα απ’ αυτά:
«Πολύ σύντομα θα δημιουργηθούν οι άνθρωποι. Δεν είναι δίκαιο να έχουν τόσες αρετές και τόσες δυνατότητες. Κάτι πρέ­πει να κάνουμε για να τους είναι πιο δύσκολο να πάνε μπρο­στά. Να τους γεμίσουμε διαστροφές και ελαττώματα... Αυτό θα τους καταστρέφει.»
Το μεγαλύτερο στα χρόνια τελώνιο, λέει:
«Προβλέπεται να έχουν ελαττώματα και διπλοπροσωπία, αλλά αυτό θα τους κάνει, απλώς, πιο ολοκληρωμένους. Νομί­ζω ότι πρέπει να τους στερήσουμε κάτι που, όπως και να ’ναι, θα τους κάνει να ζουν κάθε μέρα κι από μια καινούργια πρό­κληση.»
«Τι πλάκα θα ’χει!!!» είπαν όλα μαζί.
Αλλά ένα νεαρό και πονηρό τελώνιο, από μια γωνία σχο­λιάζει:
«Πρέπει να τους πάρουμε κάτι σημαντικό... αλλά τι;»
Μετά από πολλή σκέψη, το μεγαλύτερο αναφωνεί:
«Το βρήκα! Θα τους πάρουμε το κλειδί της ευτυχίας.»
«Θαυμάσια... φανταστική... καταπληκτική ιδέα!» φωνά­ζουν τα τελώνια χορεύοντας γύρω από ένα τεράστιο καζάνι.
Το γέρικο στοιχειό συνεχίζει:
«Το πρόβλημα είναι πού να το κρύψουμε για να μη μπο­ρέσουν να το βρουν.»
Το πρώτο τελώνιο ξαναπαίρνει τον λόγο:
«Να το κρύψουμε στην κορυφή του πιο ψηλού βουνού του κόσμου.»
Αμέσως, όμως, ένα άλλο τελώνιο απαντά:
«Όχι. Μην ξεχνάτε πως θα έχουν δύναμη και θα είναι πει­σματάρηδες. Εύκολα, κάποια στιγμή, μπορεί ν’ ανέβει κάποιος και να το βρει, κι άμα το βρει ένας θ’ ακολουθήσουν όλοι, και τότε πάει, τελείωσε η πρόκληση.»
Ένα τρίτο τελώνιο προτείνει:
«Να το κρύψουμε στο βυθό της θάλασσας.»
Ένα τέταρτο, παίρνει τον λόγο και απαντά:
«Όχι. Θυμηθείτε πως είναι περίεργοι. Κάποια στιγμή θα κατασκευάσουν μια συσκευή για να μπορούν να κατεβαίνουν στο βυθό, και τότε θα το βρουν πολύ εύκολα.»
Το τρίτο τελώνιο λέει:
«Να το κρύψουμε σ’ έναν πλανήτη μακριά από τη Γη.»
Οι άλλοι, όμως, απαντούν:
«Όχι. Μην ξεχνάς την ευφυΐα τους. Μια μέρα, κάποιος θα κατασκευάσει ένα πλοίο με το οποίο θα μπορούν να ταξιδέ­ψουν σε άλλους πλανήτες και θα το ανακαλύψουν.»
Ένα γέρικο τελώνιο που είχε μείνει μέχρι τώρα σιωπηλό κι αφουγκραζόταν τις προτάσεις των άλλων, σηκώνεται, πάει στο κέντρο και λέει:
«Νομίζω πως ξέρω πού πρέπει να το βάλουμε για να μην μπορέσουν πραγματικά να το βρουν. Πρέπει να το βάλουμε εκεί που &ν θα έψαχναν ποτέ.»
Γυρνάνε όλοι έκπληκτοι και ρωτάνε μ’ ένα στόμα, μια φωνή:
«Πού;»
Το γέρικο τελώνιο απαντά:
«Θα το κρύψουμε μέσα τους... πολύ κοντά στην καρδιά τους...»
Τα χειροκροτήματα πολλαπλασιάζονται, κι αρχίζουν να γελάνε όλα μαζί:
«Χα... χα... χα...! Θα ψάχνουν να το βρουν απ’ έξω, απελπι­σμένοι, και δεν θα ξέρουν πως το έχουν συνεχώς μαζί τους.»

Ο νεαρός σκεπτικιστής σημειώνει:
«Ο άνθρωποι θα έχουν βαθιά επιθυμία να γίνουν ευτυχι­σμένοι, κι αργά ή γρήγορα θα βρεθεί ένας αρκετά σοφός ώστε ν ανακαλύψει πού βρίσκεται το κλειδί. Και τότε, θα το πει σε όλους.»
«Μπορεί να γίνει κι έτσι» λέει το πιο ηλικιωμένο τελώνιο, «ωστόσο, οι άνθρωποι θα έχουν επίσης μια έμφυτη δυσπιστία για τα πιο απλά πράγματα. Αν ποτέ υπάρξει αυτός ο άνθρωπος και αποκαλύψει πως το μυστικό κρύβεται μέσα στον καθένα... κανένας δεν θα τον πιστέψει.»
 
Αν βρεις το νόημα της ζωής σου,
N’ ανακαλύψεις το κλειδί της ευτυχίας.

Η απάντηση στην ερώτηση για το νόημα της ζωής σου βρί­σκεται μέσα σ’ εσένα τον ίδιο.
Και θα πρέπει εσύ να βρεις τη δική σου απάντηση:
Ο ορισμός της λέξης νόημα δεν πρέπει να γίνει ιερό καθήκον στην προσπάθειά μας να εξυψώσουμε την απόφαση και τη δέσμευση που προϋποθέτει, ούτε και πρέπει όμως να το πα­ραμερίσουμε, σαν να ήταν ένα δευτερεύον γεγονός.
Μια απόφαση αυτού του τύπου καθορίζει και επανα­προσδιορίζει τις μελλοντικές μου πράξεις, αλλά ανανεώνει σε μεγάλο βαθμό και την κλίμακα των αξιών μου.
Αν εγώ αποφασίσω, για παράδειγμα, ότι μια συγκεκριμένη αναζήτηση θα δώσει νόημα στη ζωή μου, τίποτα δεν θα μ’ εμποδίσει να της αφιερώσω το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου και κανείς δεν θα με σταματήσει: ούτε η οικογένεια, ούτε η παιδεία μου ούτε και το συναίσθημά μου.
Ο καθένας φτιάχνει τη ζωή του επιλέγοντας τον δρόμο του.
Δεν μπορώ να φτιάξω έναν δρόμο που θα μου εγγυάται ότι θα πετύχω όλους τους στόχους που βάζω, μπορώ όμως σίγουρα να επιλέξω εκείνον που πάει προς την ίδια κατεύ­θυνση με τον σκοπό που έχω θέσει στη ζωή μου.

Χόρχε Μπουκάι