Το Ανεξιχνίαστο

Η Ενότητα της Ύπαρξης συμπεριλαμβάνει και το ιδιαίτερο, το μερικό, το κάθε τι μεμονωμένο, το χαμένο στην απλωσιά του κόσμου.

Η Ζωή είναι κάτι πιο βαθύ από τον τροχό των επιθυμιών που γυρνάει πάντα στα ίδια και τα ίδια χωρίς ν’ αλλάζει τίποτα.

Αν δεν μπορείς να ελευθερωθείς από την φυλακή της σκέψης είναι γιατί απλά δεν υπάρχει φυλακή… εσύ τροφοδοτείς τη σκέψη κι εσύ αποδεσμεύεσαι από αυτή… η απόφαση είναι δική σου.

Όποιο μυστικό δρόμο κι αν πάρεις κάποια στιγμή θα φτάσεις στο ίδιο αδιέξοδο, στο ίδιο αναπόφευκτο δίλλημα, να βιώσεις προσωπικά την Πραγματικότητα, να ενωθείς εσύ ο ίδιος με τον Θεό, να ψηλαφίσεις την Αιωνιότητα.

Όσο η Αντίληψη επεκτείνεται στο Χώρο της Άγνοιας, Φωτίζοντάς τον, τόσο γενικότερες αντιλήψεις συλλαμβάνει… μέχρι που να φτάσει στο Ανεξιχνίαστο. Κι είναι Αυτό που πρέπει να ψηλαφίσεις ο ίδιος, προσωπικά, εγκαταλείποντας (στο τέλος) τον ίδιο τον εαυτό σου.