Ήταν κάποτε μια γιαγιά που υπέφερε από προβλήματα στα μάτια της. Φώναξε λοιπόν έναν γιατρό να την κουράρει επ᾽ αμοιβή.Ο παμπόνηρος ο γιατρός, που λέτε, κάθε φορά που ερχόταν, άλειφε τα μάτια της γιαγιάς με διάφορα κολλύρια, και όσο η κυρά κρατούσε κλειστά τα βλέφαρά της, εκείνος έκλεβε στα κρυφά τα συμπράγκαλά της, ένα κάθε φορά. Μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία, ο γιατρός είχε σηκώσει πια όλο το νοικοκυριό. Στο τέλος πήγε κιόλας και ζητούσε από τη γιαγιά την αμοιβή που είχαν συμφωνήσει.
Εκείνη δεν εννοούσε με τίποτε να τον πληρώσει. Τότε ο γιατρός την κατήγγειλε και την έσυρε ενώπιον των αρχών. Εκεί η γριούλα ομολόγησε ότι όντως του είχε υποσχεθεί ορισμένη αμοιβή, αλλά μόνο με την προϋπόθεση ότι θα της γιάτρευε τα μάτια. «Αυτό όμως δεν συνέβη, κύριοί μου», δήλωσε, «διότι τώρα ο περί ου ο λόγος με τις θεραπείες του με έφερε σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι ήμουν πρωτύτερα. Για να καταλάβετε, πριν μπορούσα και έβλεπα όλα τα σκεύη του νοικοκυριού μου, ενώ τώρα δεν καταφέρνω να δω ούτε ένα».
Επιμύθιο
Κάποιοι άνθρωποι, όπως ο γιατρός, ενώ έχουν διαπράξει απάτη έναντι άλλων, όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους, αλλά ζητούν και δικαίωση ή ανταμοιβή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου