Και κάθεσαι και αναρωτιέσαι τόσα χρόνια, γιατί τίποτα δεν πάει καλά. Γιατί τόση μοναξιά; Γιατί αυτά και όχι τα άλλα, τα καλά..
Τα χρόνια περνάνε κι εσύ ζεις μια ζωή που δεν είναι αυτή που θέλεις αλλά προσπαθείς να κρατηθείς. Κοιτάς ψηλά και προσπαθείς να πάρεις εξηγήσεις, για τα ανεξήγητα και προσπαθείς να σκεφτείς θετικά, γιατί έτσι σου έχουν πει ότι κάνεις, όταν έρχονται τα στραβά.
Μέχρι που έρχονται κι άλλα. Και αρχίζουν όλα από την αρχή. Ένα μυαλό γεμάτο αρνητικά σενάρια, έτοιμο να εκραγεί, προσπαθείς να το σώσεις, ποτίζοντας το με σταγόνες θετικότητας. Όμως αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Για άλλη μια φορά, οι σκέψεις παλεύουν, με τον ίδιο τρόπο που τόσα χρόνια
ξέρουν.
Όμως κάπου εκεί και εντελώς αναπάντεχα, έρχεται η στιγμή, που η εσωτερική σου φωνή, σου δίνει απάντηση, σε όλα αυτά που τόσο καιρό ευχόσουν να απαντηθούν αλλά το μοτίβο του μυαλού σου, δεν την άφηνε να ακουστεί. Σου φανερώνει άξαφνα, πως η υποσυνείδητα άκριτη αποδοχή της αρνητικής σκέψης, οδηγεί ασυναίσθητα στον φόβο της χαράς και της ευχαρίστησης. Ένα μυαλό χτισμένο με αρνητικά σενάρια, λαμβάνει την θετική σκέψη ως ανεπιθύμητο επισκέπτη, που εσύ μάταια προσπαθείς να καλωσορίσεις.
Και έτσι ξαφνικά, εξηγούνται, μετά από τόσα χρόνια τα «γιατί». Γιατί αν παρατηρήσεις τις σκέψεις σου, θα δεις πως το αρνητικό μυαλό που έχεις δημιουργήσει, δεν ξαφνιάζεται, δεν απορρίπτει, δεν σταματάει την αρνητική σκέψη, γιατί ασυνείδητα, το μέσα σου την έχει αναγάγει σε γνώριμη συνθήκη, που ενώ δεν την επιθυμείς, την αποδέχεσαι και την πολλαπλασιάζεις, δίχως να σε επικρίνει η εσωτερική σου φωνή.
Όταν όμως αρχίζουν να σε πνίγουν οι σκέψεις οι πολλές και για να ξεφύγεις, πας να φέρεις στο νου σου μια θετική, ευχάριστη σκέψη, τρομάζεις και δεν την αφήνεις να εξελιχθεί. Νιώθεις ασυναίσθητα μια ενοχή, για αυτό το αίσθημα χαράς που σου γεννάει και σαν μια ανεξήγητη τάσης αυτοτιμωρίας, νιώθεις την ανάγκη να τη διακόψεις και να την απορρίψεις, γιατί κάτι μέσα σου λέει πως δεν πρέπει να νιώθεις έτσι.
Και εσύ την σταματάς.. Και τότε, σε εκείνο το “δεν πρέπει”, είναι που πρέπει, εσύ να αναλάβεις τον κυρίαρχο ρόλο. Αφού ο εαυτός σου είναι εκείνος που έκανε “φυσιολογικό” την αρνητική σκέψη και ανησυχητική την θετική, ο εαυτός είναι και εκείνος που μπορεί και να το αλλάξει. Μπορείς να θεραπεύσεις το μυαλό σου, γιατί σε εσένα μόνο ανήκει η παντοδυναμία της σκέψης σου. Όρισε στην εσωτερική φωνή σου, πως από εδώ και πέρα το φυσιολογικό είναι να αγκαλιάζεις τις όμορφες σκέψεις και αυτές να ενισχύεις, απολαμβάνοντας άκριτα και την ευχαρίστηση που δημιουργούν μέσα σου. Ενώ, όταν έρχονται στο νου σου αρνητικές σκέψεις και πεποιθήσεις, αυτές θα πρέπει να παρατηρείς και να περιορίζεις, διοχετεύοντας στον υποσυνείδητο νου σου θετικές λέξεις, νοήματα και οραματισμούς.
Βάζοντας τον εαυτό σου σε αυτό το πλαίσιο, δεν σημαίνει πως θα εκμηδενιστούν οι δύσκολες καταστάσεις αλλά σημαίνει πως εσύ, πρώτα από όλα, επιλέγεις να αισθάνεσαι καλά μέσα σου και αυτό θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις αποτελεσματικότερα όσα βρεθούν στον δρόμο σου. Χτίζοντας ένα μυαλό πιο θετικό, που οι διεργασίες του, θα γεννούν πλέον, περισσότερες όμορφες σκέψεις, οι οποίες με τη σειρά τους, θα γίνουν όμορφες εικόνες, θα μπορέσουν μετέπειτα να σου χαρίσουν μια θετική πραγματικότητα.
Γιατί σκέψου, στο αρνητικό μυαλό που δημιούργησες, αυτός ο φόβος της χαράς και της ευχαρίστησης, που ασυνείδητα σε κυριεύει κάθε φορά που πας να σκεφτείς κάτι θετικό ή να νιώσεις κάτι όμορφο, σε πόσους άλλους τομείς στη ζωή σου σε μπλοκάρει και δεν σε αφήνει να χαρείς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου