Πένθος είναι. Θάνατος. Πιάνεις πάτο και προσπαθείς να ξανασταθείς στα πόδια σου, να συνεχίσεις τη ζωή σου όπως εσύ θα επιλέξεις.
Μπορεί να ξανακάνεις τα ίδια, μπορεί και να ωρίμασες και να βλέπεις πια από διαφορετική οπτική το θέμα σχέση, έρωτας, αγάπη μπορεί και το one night stand. Το σίγουρο είναι, πως χρειάζεται να συνέλθεις.
Θέλεις το μαξιλάρι σου αγκαλιά για να ακουμπήσεις τη καρδιά σου και να την παρηγορήσεις.
Επειδή ο δίπλα το ξεπέρασε και το έκανε σε τόσο χρόνο, δεν σημαίνει πως και για σένα, ισχύει το ίδιο. Θα ακούσεις λόγια, συμβουλές και θα θέλεις να κλείσεις τα αυτιά σου. Όλοι καλοί, φίλοι τώρα, θα σου τρελαίνουν το μυαλό και μόνο βοήθεια δεν θα σου προσφέρουν. Οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές, ούτε υπάρχουν μαγικές συνταγές.
Τα σενάρια είναι για τους σεναριογράφους. Μην τα βάζεις με το μυαλό. Παίρνει ανάποδες και τα φέρνει όλα τούμπα και εκεί που θέλει. Απαιτούνται κότσια και μαστοριά, μετά από στραπάτσο, να το κουμαντάρεις. Εσύ μπορείς να θες να ξεχάσεις, να διαγράψεις.
Έλα που το μυαλό δεν έχει κουμπάκι για “Block”. Άραξε. Μην το ψάχνεις σε κανένα πληκτρολόγιο. Δεν υπάρχει. Πάρε απλά το χρόνο σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου