Η Ρώμη και ο κόσμος της: 5. Μια μέρα στον ιππόδρομο

5.5. Σε απευθείας σύνδεση με τον Circus Maximus - και με τον ποιητή Οβίδιο.

Για να ᾽μαι, δεσποινίς, ειλικρινής, από άλογα δεν έχω εγώ χαμπάρι·

εύχομαι, όμως, να νικήσει τελικώς το άλογο που έχετε ποντάρει.

Βρίσκομαι εδώ για να ᾽μαστέ κοντά· θέλω μαζί σας λίγο να μιλήσω,

τον έρωτα που έχω στην καρδιά θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω.

Εγώ αρκούμαι να κοιτώ εσάς· εσείς, βεβαίως, βλέπετε τα άτια:

καθένας βλέπει ό,τι προτιμά κι ό,τι γουστάρουν καθενός τα μάτια.

Ποιου αναβάτη είστε οπαδός; Μάλλον του Πράσινου, απ᾽ ό,τι είδα…

Νομίζω ότι είναι τυχερός που ᾽χει οπαδό μια τέτοια δεσποινίδα.

Αχ, να ᾽μουνα στη θέση του εγώ! Σα σίφουνας με τ᾽ άρμα θα κινούσα,

μ᾽ επιμονή και με ηρωισμό τ᾽ αλόγατα θα έριχνα στην κούρσα:

είτε με χαλινάρια χαλαρά είτε χτυπώντας το μαστίγιό μου,

με τον αριστερό μου τον τροχό θα έξυνα τη στήλη του διαδρόμου.

Και θα με βλέπατε με θαυμασμό… μόνο που εν τοιαύτη περιπτώσει

κίνδυνος θα υπήρχε σοβαρός η προσοχή μου εντελώς να χαλαρώσει.

Γιατί αποτραβιέστε, δεσποινίς; Είμαι ο διπλανός σας βάσει νόμου,

καθ᾽ όσον είναι σύστημα μεικτόν το σύστημα αυτού του ιπποδρόμου.

Φίλε, εσύ στα δεξιά, για προσοχή! Δε σου ανήκει όλη η κερκίδα·

πρόσεχε τον αγκώνα σου γιατί νομίζω ενοχλείς τη δεσποινίδα.

Κι εσύ, από την πίσω τη σειρά, μάζεψε τις αρίδες σου κομμάτι -

δεν έχεις το θεό σου δηλαδή, της κάρφωσες τα γόνατα στην πλάτη.

Αχ, δεσποινίς, κοιτάξτε λίγο εδώ! Το φόρεμα σας ακουμπάει χάμου!

Μαζέψτε το…, ή μάλλον όχι εσείς, καλύτερα τα χέρια τα δικά μου.

Τι ζέστη ανυπόφορη κι αυτή! Απ᾽ τον ιδρώτα έχω γίνει χάλια -

αν θέλετε αέρα, δεσποινίς, κουνάω ευχαρίστως τη βεντάλια.

Εκτός, βεβαίως, κι αν η κάψα αυτή δεν είναι κάτι που ᾽ρχεται απ᾽ έξω,

μα βγαίνει απ᾽ τη φλόγα της καρδιάς - κι αυτό δεν ξέρω αν θα το αντέξω.

Αλλά τι βλέπω… σκονιστήκατε… Παλιοαέρα, τι μας έχεις κάνει!

Κι εσύ, καταραμένη σκόνη, γρήγορα φύγε απ᾽ της κυρίας το φουστάνι!

Όμως η ώρα έφτασε, ιδού, έτοιμα για να κάψουνε το νήμα

τα τέθριππα είν᾽ όλα στη γραμμή! Να το μαντίλι, δόθηκε το σήμα!

Ιδού ο Πράσινός σας, δεσποινίς! Έλα, μεγάλε, πρέπει να νικήσεις!

Το θέλει η κυρία από δω - το θέλουνε και τ᾽ άλογά σου επίσης!

Πρόσεξε, ρε μεγάλε, τη στροφή· την πήρες ανοιχτά, πιο μέσα κάνε!

Κάνε πιο μέσα, λέμε, ρέεεε! Οι άλλοι από πίσω θα μας φάνε!

Πιο μέσα, έτσι μπράβο, δυνατά! Η κοπελιά σού ζήτησε μια χάρη·

πάρε ξανά την εσωτερική, τράβα τ᾽ αριστερό σου χαλινάρι!