Όταν αγαπάς, μαθαίνεις. Ειδικά όταν αγαπάς χωρίς ανταπόκριση, μαθαίνεις πολύ περισσότερα. Πίσω από κάθε πόνο στη ζωή κρύβεται ένα μάθημα. Και τα μαθήματα της μονόπλευρης αγάπης είναι μεγάλα και σημαντικά.Η αγάπη κρατάει τον κόσμο σε κίνηση. Κρατάει τους ανθρώπους πραγματικά ζωντανούς. Την αγάπη πρώτα τη βρίσκουμε μέσα μας, μαθαίνοντας ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας και μετά στους άλλους.
Υπάρχουν φορές που αγαπάμε κι αγαπιόμαστε, υπάρχουν όμως και φορές που η αγάπη μας πέφτει στο κενό. Είναι μία δύσκολη περίοδος να τη ζει κανείς γιατί τον επηρεάζει σε όλα τα επίπεδα. Χάνει την αυτοπεποίθησή του, νιώθει λίγος και μόνος, νιώθει μία μεγάλη ξηρασία μέσα του, καθώς τα αισθήματά του δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Κάθε προσπάθεια να δώσεις την αγάπη σου σ’ αυτόν που αγαπάς καταλήγει σε ακόμη μία πληγή. Και είναι μία δύσκολη κατάσταση, όμως, μπορεί να σε μάθει πολλά.
Όταν αγαπάς χωρίς ν’ αγαπιέσαι, τότε είσαι σε πολύ καλό δρόμο, ακόμη κι αν δεν μπορείς ακόμη να το καταλάβεις. Σημαίνει ότι είσαι ολοκληρωμένος ως άνθρωπος, σημαίνει ότι μπορείς πραγματικά ν’ αγαπήσεις χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα. Σημαίνει ότι μπορείς να δώσεις πραγματική αγάπη κι αυτός που θα το εντοπίσει αυτό σε σένα θα είναι πολύ τυχερός. Δεν ξέρουν και δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι ν’ αγαπούν, ειδικά όταν δεν έχουν κάτι να κερδίσουν.
Μαθαίνεις επίσης ότι το να αγαπάς και το να χρειάζεσαι την αγάπη είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Την αγάπη δεν πρέπει να την κυνηγάμε γιατί αυτό μας αγχώνει και μας κάνει δυστυχισμένους κι αυτό είναι ακόμη ένα μάθημα που παίρνουμε όταν αγαπάμε κάποιον χωρίς ανταπόκριση.
Είναι ψυχοφθόρο να ζητάς από κάποιον που δεν νιώθει το ίδιο, να σε αγαπήσει. Η αγάπη πρέπει να είναι κάτι ξεκάθαρο στη ζωή μας και να μας κάνει ευτυχισμένους αντί να μας βάζει σε αδιέξοδες συναισθηματικές καταστάσεις, σε πόνο και αμφιβολίες για τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας.
H αγάπη μπορεί να σημαίνει πάθος, χωρίς όμως ένα πειθαρχημένο μυαλό, μπορεί και να μας καταστρέψει. Γιατί η αγάπη, κι αυτό μπορεί να ακούγεται συνταραχτικό, δεν είναι απλά ένα συναίσθημα αλλά μία λογική απόφαση του μυαλού να δώσει σε έναν άλλο άνθρωπο για το δικό του καλό και όχι για να γεμίσει ο ίδιος τα κενά του. Είναι μία συνειδητή απόφαση να μοιραστεί τη ζωή του με κάποιον για να κάνουν μαζί τα όνειρά τους πραγματικότητα και να σκοτώσουν την ατομική τους μοναξιά.
Και η αγάπη μπορεί να μας τυφλώσει αν δεν την πάρουμε από τη λογική της πλευρά. Μας τυφλώνει σε τέτοιο σημείο πολλές φορές που δεν μπορούμε να δούμε τα κακά σημάδια και δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν ο άλλος μας αγαπάει ή όχι. Ξεγελιόμαστε, γινόμαστε αδύνατοι, ανεχόμαστε άσχημα λόγια και καταστάσεις που σε άλλη περίπτωση δεν θα δεχόμασταν ποτέ. Κι όλα αυτά για να μη χάσουμε κάποιον που στην τελικά δεν το αξίζει.
Αυτό που, πάνω από όλα, μαθαίνεις όταν αγαπάς χωρίς ν’ αγαπιέσαι είναι ότι η αγάπη μπορεί να είναι και μονόπλευρη ναι, όμως, αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα αλλιώς θα μας φθείρει ψυχολογικά. Η μονόπλευρη αγάπη στην τελική δεν σημαίνει ολοκληρωμένη αγάπη, αυτή δηλαδή που θα μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους και θα γεμίσει τη ζωή μας και το μέσα μας. Έχουμε ανάγκη οι άνθρωποι ν’ αγαπιόμαστε όπως αγαπάμε για να είμαστε ευτυχισμένοι. Τα υπόλοιπα είναι για τους ποιητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου