Μην αναρωτιέστε τι μου συμβαίνει, εδώ και καιρό η ψυχή μου προσπαθεί να κατευνάσει αυτό που μέσα μου βράζει. Φουντώνει ένα ηφαίστειο και είναι έτοιμο να ξεσπάσει.Μέσα στο κεφάλι μου πλανιέται ένα τεράστιο «άντε γ…» σε όλους αυτούς που έντεχνα εδώ και καιρό προσπαθούν να με εντυπωσιάσουν με το τίποτα που είναι. Τους βαρέθηκε η ψυχή μου, όλο δηθενιά και επίδειξη, ρε φίλε. Πόσο βαρετοί και ανιαροί όμως.
Δεν τους θέλω, γρήγορα μακριά μου. Η μαυρίλα της ψυχής τους με τρομάζει, η εμφάνιση τους μου προκαλεί λύπη και ταυτόχρονα θυμό.
Έτσι λειτουργώ εγώ, περίεργα και αλλόκοτα, αυτοί οι άνθρωποι μου τελειώνουν γρήγορα, χωρίς να το προσπαθήσουν και πολύ. Αρκούν κάτι λόγια που ειπώθηκαν χωρίς ίχνος ντροπής.
Ανόητα μικρά ανθρωπάκια σας έθιξε η συμπεριφορά μου και δεν βλέπετε το δικό σας νέφος ντροπής που απλώνεται όπου βρεθείτε. Μπάζει κακία, ζήλια και μίσος από παντού.
Το χάος σας εξαπλώνεται και το προκαθορισμένο καλούπι σας δυστυχώς δεν λέει να σπάσει.
Σας εύχομαι να πιάσει τόπο η ευχή που σας έδωσα στην αρχή, μπας και οι ψυχές σας ηρεμήσουν και διώξουν την μαυρίλα από μέσα τους
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου