Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή.
Σε προκαλεί να ξυπνήσεις. Να αφήσεις την αδράνεια που σε διακατέχει.
Σε ξεσηκώνει. Σε ταρακουνά λέγοντάς σου να σταματήσεις να συμβιβάζεσαι με ό,τι σε τρώει, με ό,τι σε καταστρέφει εσωτερικά. Με οτιδήποτε σου ρουφά την ενέργεια και σε κρατά αλυσοδεμένο εμποδίζοντάς σε να κάνεις αυτό που αναζητά η ψυχή σου για να είναι ήρεμη.
Ζούμε σ' έναν κόσμο που θέλει ανθρώπους χωρίς βούληση. Χωρίς όνειρα. Ανθρώπους που δεν είναι άνθρωποι στην ουσία. Που αυτοαποκαλούνται «άνθρωποι» μόνο για να μη μένει η λέξη «άνθρωπος» στο λεξικό αχρησιμοποίητη.
Σ' έναν κόσμο που ανατρέφει όντα χωρίς αξίες, χωρίς χαρακτήρα, χωρίς προσωπικότητα. Όντα που μοιάζουν σαν να είναι βγαλμένα από το ίδιο καλούπι. Όχι εξωτερικά, αλλά εσωτερικά.
Αυτό που δείχνουμε εξωτερικά πηγάζει από το μέσα μας. Για το πώς είναι η όψη μας ευθύνεται το περιεχόμενο μέσα μας. Είναι οι σκέψεις μας αυτές που καθορίζουν τη διάθεσή μας. Η ενέργειά μας καθορίζεται από αυτό που σκεφτόμαστε.
Ζώντας με φόβο μήπως αυτό που επιθυμούμε δε γίνει αποδεκτό από τον περίγυρό μας, χάνουμε την ουσία της δικής μας ζωής. Αφήνοντας τα πρέπει και τα δεν πρέπει των άλλων να καθορίζουν τις αποφάσεις και τις πράξεις μας, ακολουθώντας τις νόρμες που κάποιοι κάποτε θέσπισαν θέλοντας να καθορίζουν και να ελέγχουν τις ζωές μας, τελικά αφήνουν εμάς με κάτι μέσα μας να τρέφεται λίγο λίγο από το είναι μας.
Γιατί πριν πράξουμε το οτιδήποτε να αναζητούμε την έγκριση των άλλων; Γιατί να μην εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας; Γιατί να μην αφήνουμε την ψυχή μας να μας παρακινεί όπως εκείνη θέλει προς την κατεύθυνση που θα είναι εκείνη ήρεμη; Γιατί να καταπιέζουμε τα δικά μας θέλω μόνο και μόνο για να ταιριάξουμε με τα θέλω και τα πρέπει των άλλων και να μην επικοινωνούμε τα όσα πραγματικά νιώθουμε;
Όχι. Μη συμβιβάζεστε. Βγείτε από το δρόμο που άλλοι χαράζουν για εσάς χωρίς την έγκρισή σας. Φτιάξτε το δικό σας δρόμο. Εργαλείο σας η ψυχή σας.
Σταματήστε να ικανοποιείτε τα πιστεύω των άλλων. Αυτά είναι για αυτούς. Ακολουθήστε τα δικά σας. Αν όχι, να μην παραπονιέστε ότι κάτι σας φταίει. Μην παραπονιέστε για ό,τι δεν σας αρέσει από αυτά που τα μάτια σας βλέπουν γύρω σας.
Αν κάτι δεν σας αρέσει, απλά μην το ακολουθείτε. Αν κάτι δεν σας αρέσει, απλά αλλάξτε τον τρόπο που κοιτάζετε. Σε ό,τι δίνετε αξία, δίνετε και δύναμη για να σας ελέγχει.
Αποδυναμώστε οτιδήποτε σας περιορίζει. Οτιδήποτε δεν σας αφήνει να δράσετε όπως εσείς θέλετε. Η ζωή σας είναι δική σας. Μην την αφήνετε να περνά μένοντας αδρανείς.
Μη σκοτώνετε τις επιθυμίες σας για να δίνετε σώμα σε εκείνες των άλλων. Κάψτε ό,τι σας καίει. Διαφορετικά αφήστε το να σας κάνει εκείνο πρώτο στάχτη. Να θυμάστε όμως πως με την συγκατάθεσή σας θα σας εξαφανίσει.
Σε προκαλεί να ξυπνήσεις. Να αφήσεις την αδράνεια που σε διακατέχει.
Σε ξεσηκώνει. Σε ταρακουνά λέγοντάς σου να σταματήσεις να συμβιβάζεσαι με ό,τι σε τρώει, με ό,τι σε καταστρέφει εσωτερικά. Με οτιδήποτε σου ρουφά την ενέργεια και σε κρατά αλυσοδεμένο εμποδίζοντάς σε να κάνεις αυτό που αναζητά η ψυχή σου για να είναι ήρεμη.
Ζούμε σ' έναν κόσμο που θέλει ανθρώπους χωρίς βούληση. Χωρίς όνειρα. Ανθρώπους που δεν είναι άνθρωποι στην ουσία. Που αυτοαποκαλούνται «άνθρωποι» μόνο για να μη μένει η λέξη «άνθρωπος» στο λεξικό αχρησιμοποίητη.
Σ' έναν κόσμο που ανατρέφει όντα χωρίς αξίες, χωρίς χαρακτήρα, χωρίς προσωπικότητα. Όντα που μοιάζουν σαν να είναι βγαλμένα από το ίδιο καλούπι. Όχι εξωτερικά, αλλά εσωτερικά.
Αυτό που δείχνουμε εξωτερικά πηγάζει από το μέσα μας. Για το πώς είναι η όψη μας ευθύνεται το περιεχόμενο μέσα μας. Είναι οι σκέψεις μας αυτές που καθορίζουν τη διάθεσή μας. Η ενέργειά μας καθορίζεται από αυτό που σκεφτόμαστε.
Ζώντας με φόβο μήπως αυτό που επιθυμούμε δε γίνει αποδεκτό από τον περίγυρό μας, χάνουμε την ουσία της δικής μας ζωής. Αφήνοντας τα πρέπει και τα δεν πρέπει των άλλων να καθορίζουν τις αποφάσεις και τις πράξεις μας, ακολουθώντας τις νόρμες που κάποιοι κάποτε θέσπισαν θέλοντας να καθορίζουν και να ελέγχουν τις ζωές μας, τελικά αφήνουν εμάς με κάτι μέσα μας να τρέφεται λίγο λίγο από το είναι μας.
Γιατί πριν πράξουμε το οτιδήποτε να αναζητούμε την έγκριση των άλλων; Γιατί να μην εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας; Γιατί να μην αφήνουμε την ψυχή μας να μας παρακινεί όπως εκείνη θέλει προς την κατεύθυνση που θα είναι εκείνη ήρεμη; Γιατί να καταπιέζουμε τα δικά μας θέλω μόνο και μόνο για να ταιριάξουμε με τα θέλω και τα πρέπει των άλλων και να μην επικοινωνούμε τα όσα πραγματικά νιώθουμε;
Όχι. Μη συμβιβάζεστε. Βγείτε από το δρόμο που άλλοι χαράζουν για εσάς χωρίς την έγκρισή σας. Φτιάξτε το δικό σας δρόμο. Εργαλείο σας η ψυχή σας.
Σταματήστε να ικανοποιείτε τα πιστεύω των άλλων. Αυτά είναι για αυτούς. Ακολουθήστε τα δικά σας. Αν όχι, να μην παραπονιέστε ότι κάτι σας φταίει. Μην παραπονιέστε για ό,τι δεν σας αρέσει από αυτά που τα μάτια σας βλέπουν γύρω σας.
Αν κάτι δεν σας αρέσει, απλά μην το ακολουθείτε. Αν κάτι δεν σας αρέσει, απλά αλλάξτε τον τρόπο που κοιτάζετε. Σε ό,τι δίνετε αξία, δίνετε και δύναμη για να σας ελέγχει.
Αποδυναμώστε οτιδήποτε σας περιορίζει. Οτιδήποτε δεν σας αφήνει να δράσετε όπως εσείς θέλετε. Η ζωή σας είναι δική σας. Μην την αφήνετε να περνά μένοντας αδρανείς.
Μη σκοτώνετε τις επιθυμίες σας για να δίνετε σώμα σε εκείνες των άλλων. Κάψτε ό,τι σας καίει. Διαφορετικά αφήστε το να σας κάνει εκείνο πρώτο στάχτη. Να θυμάστε όμως πως με την συγκατάθεσή σας θα σας εξαφανίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου