Το ταξίδι έχει μεγαλύτερη σημασία από τον προορισμό

«Το ταξίδι είναι που μετράει, όχι η άφιξη στον προορισμό» είχε πει ο Βρετανός ποιητής T.S. Eliot. Και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται να υπενθυμίζουμε διαρκώς στον εαυτό μας. Πολλές φορές πιστεύουμε ότι η επίτευξή τους θα είναι η πηγή της ευτυχίας μας. Και αυτό είναι λάθος. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η διαδικασία. Γι αυτό, καμιά φορά, χρειάζεται να αποστασιοποιούμαστε από τους στόχους μας.

 

Αποστασιοποίηση, δεν σημαίνει παραίτηση ή εγκατάλειψη των στόχων. Πρέπει να έχετε στόχους, ειδάλλως αρνείστε τις εσωτερικές επιθυμίες σας και αποκόπτετε τον εαυτό σας από την ανάπτυξη και την εξέλιξη. Οι στόχοι σας εμπνέουν να ζήσετε, να δημιουργήσετε και να προχωρήσετε μπροστά. Εάν δεν πετύχετε αυτή την εξέλιξη, μαραζώνετε στη στασιμότητα. Είναι σημαντικό να θέλετε να αγκαλιάσετε επιθυμίες και προθέσεις.

Αυτό που δεν πρέπει να κάνετε είναι να προσκολλάστε σε αυτές. Είναι φυσικό να θέλετε να υλοποιήσετε τους στόχους και τις επιθυμίες σας – όλοι το θέλουμε. Ωστόσο, εάν θεωρείτε την επίτευξή τους ως πηγή ευημερίας, πηγή ευτυχίας ή αξίας, τότε έχετε ήδη αποτύχει. Αυτός είναι ο λόγος που η αποστασιοποίηση είναι ζωτικής σημασίας. Όταν δεν χρειάζεστε να πετύχετε το στόχο σας για να είστε καλά ή για να είστε ευτυχισμένοι, τότε μπορείτε απλά να απολαύσετε τη διαδικασία. Γιατί στη διαδικασία αυτή βρίσκονται η χαρά, η διεύρυνση και η εξέλιξη.

Θα έχετε παρατηρήσει ότι τη στιγμή που πετυχαίνετε έναν στόχο, ξεκινάτε να θέτετε νέους στόχους. Η υλοποίηση ενός και μόνου στόχου δεν πρόκειται να φέρει την ολοκλήρωση. Τη στιγμή που θα επιτευχθεί ένας στόχος, θα κινηθείτε προς τα εμπρός – ως εξελικτικά όντα – σε αναζήτηση του επόμενου. Σε καμία περίπτωση η υλοποίηση των στόχων σας δεν μπορεί να αποτελέσει την πηγή της γαλήνης του μυαλού σας ή την πηγή της πληρότητάς σας, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα.

Ο σκοπός της ζωής είναι η ανάπτυξη. Η ζωή χωρίς πρόοδο γίνεται αφόρητη. Είναι ο κύκλος της συνεχούς προόδου που μας κάνει ευτυχισμένους. Είμαστε ενεργειακά όντα και η ενέργεια είναι πάντα σε κίνηση. Ζούμε, άρα συνεχώς κινούμαστε και ρέουμε. Τίποτα δεν είναι στάσιμο. Είτε προοδεύουμε είτε οπισθοδρομούμε, δεν παραμένουμε ποτέ σε ακινησία. Εάν δεν μεγαλώνουμε πνευματικά, νιώθουμε σαν να πεθαίνουμε. Εάν δεν διευρυνόμαστε, καταρρέουμε.

Μην καταδικάζετε λοιπόν τον εαυτό σας σε ακινησία. Αργά ή γρήγορα θα αντιληφθείτε ότι δεν είναι προς το συμφέρον σας, αφού η ακινησία μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη, απελπισία ή ακόμα και αρρώστια. Αντ΄αυτού, αφεθείτε να ρεύσετε ελεύθερα προς την επίτευξη όποιου στόχου σας ενθουσιάζει, ευχαριστηθείτε τη διαδρομή και αφήστε το σύμπαν να αναλάβει τα υπόλοιπα.