Τα βουλιμικά άτομα

Η  νευρογενής βουλιμία είναι μια διατροφική διαταραχή όπου το άτομο καταναλώνει τεράστιες ποσότητες φαγητού χωρίς κανένα όριο και στη συνέχεια προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτές, προκαλώντας εμετό, κάνοντας χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, κάνοντας υπερβολική γυμναστική και υποβάλλοντας τον εαυτό του σε πολύ αυστηρή δίαιτα τις επόμενες μέρες.

 

Όταν το άτομο αυτό δεν κάνει κρίσεις βουλιμίας, συνήθως βρίσκεται σε αρκετά περιορισμένη δίαιτα  όπου και νιώθει έντονη πείνα ή λιγούρα και με αφορμή συνήθως κάποιο γεγονός και αν όχι απλά την πείνα του, ξαναμπαίνει στο βουλιμικό επεισόδιο. 

 

Τα άτομα που υποφέρουν από αυτήν την διαταραχή έχουν κυρίως την λανθασμένη πεποίθηση ότι η αξία τους ως άνθρωποι καθορίζεται από το πόσο ωραίο σώμα έχουν.

 

Κάνοντας δίαιτα πιστεύουν ότι αυτόματα θα είναι πιο ευτυχισμένοι και πιο επιτυχημένοι σε ένα πιο αδύνατο σώμα. Όμως, επειδή συνήθως υποβάλλονται σε στερητικές δίαιτες, η στέρηση αυτή τους οδηγεί σε έντονη πείνα ή ακόμη και αδυναμία λόγω της έλλειψης αρκετών θρεπτικών συστατικών , οδηγώντας τους σε υπερφαγικά επεισόδια .

 

Μετά την λήξη των υπερφαγικών επεισοδίων όπου το άτομο έχει χάσει τον έλεγχο, νιώθει ενοχές, φοβάται μήπως παχύνει και έτσι προσπαθεί να αποβάλλει ότι έφαγε χρησιμοποιώντας συνήθως καθαρτικούς τρόπους ή υποβάλλοντας τον εαυτό του τις επόμενες μέρες σε πλήρη ασιτία ή υπερβολική άσκηση.

 

Τα άτομα που πάσχουν από βουλιμία ενδέχεται να είναι καταθλιπτικά, να έχουν τάσεις κλεπτομανίας ή και αυτοκτονίας (κυρίως σε πρώην ανορεξικούς), να κάνουν χρήση ουσιών όπως αλκοολ και πιστωτικών καρτών. Το βάρος τους συνήθως είναι κανονικό ή κοντά στο κανονικό αν συνυπάρχει ανορεξία.

 

Ενώ συνήθως είναι πολύ δυναμικά άτομα, δυσκολεύονται πάρα πολύ να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους (θυμό, άγχος) όπως και δυσκολεύονται να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους (τάσεις κλοπής, απόπειρες αυτοκτονίας). Ενεργούν χωρίς να λάβουν υπόψη τις συνέπειες των πράξεων τους και δεν μπορούν να διαχειριστούν το άγχος και την πίεση.

 

Πολλά από τα άτομα με διατροφικές διαταραχές, φοβούνται να μεγαλώσουν και να αναλάβουν τις ευθύνες που πρέπει να αντιμετωπίσουν, αν και δεν το παραδέχεται κανένα από αυτά. Μέσω της δίαιτας και της εμμονής με τα κιλά τους αποφεύγουν να αναλάβουν ευθύνες και να διαχειριστούν καταστάσεις όπως η εφηβεία.

 

Για να αντιμετωπιστεί αυτή η διαταραχή θα πρέπει πρώτα το άτομο να κατανοήσει το λόγο που το ωθεί σε αυτή τη συμπεριφορά και να τη διακόψει. Όμως αυτό δεν είναι τόσο εύκολο.

 

Καταρχάς, Θα πρέπει το άτομο να σταματήσει την όποια δίαιτα και αν ακολουθεί και να ακολουθήσει ένα ισορροπημένο διατροφικό πλάνο χωρίς να περιορίζεται σε ποσότητες και τρόφιμα.

Δεύτερον, θα πρέπει να διακόψει την καθαρτική συμπεριφορά. Αυτό φαντάζει πολύ δύσκολο, ειδικά σε άτομα τα οποία κάνουν χρόνια εμετό ή χρήση καθαρτικών και τους έχει γίνει εθισμός αλλά και καθημερινότητα γι αυτούς.

 

Πολύ σημαντικό είναι να θέλει να γίνει το άτομο καλά, αν θέλει, θα γίνει , αν όχι είναι πολύ δύσκολο από το εκάστοτε θεραπευτή να γιάνει αυτή τη ταλαιπωρημένη ψυχή.

 

Αρκετοί θεραπευτές πιστεύουν ότι η καθαρτική συμπεριφορά πρέπει να κόβεται σταδιακά και με αργούς ρυθμούς (π.χ. δύο εμετούς τη εβδομάδα ). Αυτός ο τρόπος είναι μακροχρόνιος μεν αλλά αποτελεσματικός δε, σε χρόνιους χρήστες αυτών των συμπεριφορών.

 

Αν όμως το περιστατικό δεν κάνει πολλά βουλιμικά επεισόδια και δεν είναι χρόνια διαταραχή, τότε η καθαρτική συμπεριφορά θα πρέπει να κόβεται απευθείας. Καλό είναι να μην αφήνουμε ανοιχτά παραθυράκια σε αυτούς τους ασθενείς να κάνουν βουλιμικά, έστω και ένα τη εβδομάδα και μετά να έχουν την λύση της κάθαρσης.

 

Καλό είναι να ενθαρρύνουμε τους ασθενείς να μην ξανακάνουν χρήση καθαρτικών ή εμετό όσο και αν έφαγαν, ούτε μια φορά στο τόσο. Αφού φυσικά εξηγήσουμε στους ασθενείς περί της διαταραχής, του εμετού, των καθαρτικών και όλων των συνεπειών που φέρουν, θα τους ενθαρρύνουμε να μην ξανακάνουν αυτή τη καθαρτική συμπεριφορά.

 

Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να έχουμε ήδη βρει μαζί με τον ασθενή ένα άλλο αντισταθμικό τρόπο και να τον έχει έτοιμο μετά τη βουλιμική κρίση. Για παράδειγμα, αν είχαν μια κακή μέρα και έφαγαν αρκετά παραπάνω ή ακόμη και αν έκαναν υπερφαγικό, δεν θα αποβούν στην εύκολη λύση της κάθαρσης. Θα μείνουν με τις ενοχές όσων έφαγαν και θα εκπαιδευτούν να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους. Ταυτόχρονα, επειδή οι ενοχές είναι πολλές και βασανιστικές μπορούν να παίξουν ένα παιχνίδι στον υπολογιστή ή να κάνουν ένα μπάνιο ή να πάρουν τηλέφωνο ένα άτομο που εμπιστεύονται και γνωρίζει το πρόβλημά τους και να μιλήσουν. Να κάνουν οτιδήποτε μπορούν ώστε να μην προβούν στη καθαρτική συμπεριφορά.

 

Σημαντικό είναι τα άτομα όταν κάνουν υπερφαγικό να μείνουν με τις ενοχές και το πόνο που φέρει η λήξη της υπερφαγίας. Αν δεν μπορέσουν να ξεφορτωθούν αυτό που έφαγαν θα μείνουν με τη δυσφορία, τις ενοχές, τη θλίψη κ.α. αλλά αυτό θα είναι ένα βήμα στο να μην το ξανακάνουν και να ακολουθήσουν καταγράμμα ένα πλάνο διατροφής με αρκετές αρχικά παρασπονδίες έως ότου συνηθίσει ο οργανισμός τους.

 

Με λίγα λόγια, αν μια –δυο φορές ίσως και περισσότερες, μείνει το βουλιμικό άτομο με τις ενοχές χωρίς να αποβεί σε κάποια καθαρτική συμπεριφορά, σταδιακά θα κόψει από μόνο του αυτή τη βλαβερή συνήθεια διότι δεν θα υπάρχει η λύση της κάθαρσης. Σκεπτόμενο μόνο το πόσο υπέφερε χωρίς την κάθαρση, δεν θα υποβάλλει και τον εαυτό του στην ίδια διαδικασία ξανά.

 

Φυσικά, δεν είναι καθόλου εύκολο να πείσεις ένα άτομο με διατροφική διαταραχή να κάνει το παραπάνω αλλά ίσως με κάποιες τεχνικές και ανάλογα την ιδιοσυγκρασία του κάθε ατόμου και το αν θέλει το ίδιο να γίνει καλά, αυτό μπορεί να επιτευχθεί και να είναι άκρως αποτελεσματικό.

Προτεινόμενοι τρόποι αποφυγής βουλιμικών συμπεριφορών

• Μάθετε να εξωτερικεύεται τα συναισθήματά σας, όποια και αν είναι αυτά ( θυμό, άγχος, λύπη, ένταση ). Μην προστατεύεται τον εαυτό σας από αυτά αλλά αντιμετωπίστε τα με ένα υγιή τρόπο ( κλάμα, περίπατο ) και μην τα αφήνετε να συσσωρευτούν ώστε η υπερφαγία και η αποβολή τροφής να είναι ο μόνος τρόπος που θα σας αποφορτίσει από αυτά.
• Ακολουθήστε ένα υγιή πρόγραμμα διατροφής όπου σέβεται τις ανάγκες σας και κοιμηθείτε τουλάχιστον 8 ώρες κάθε βράδυ.
• Κάντε δραστηριότητες που σας αρέσουν στον ελεύθερό σας χρόνο
• Πάρτε τον έλεγχο της ζωής σας. Ότι επιλογές και πράξεις κάνετε αναλογιστείτε τις ευθύνες και αντιμετωπίστε τες.
• Παρακολουθήστε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Όσο αρνητικές και αν είναι οι σκέψεις για τον εαυτό σας, απαριθμήστε τα προτερήματα σας  και εστιάστε εκεί.
• Όταν νιώθετε έντονη παρόρμηση να φάτε πολύ, πριν το κάνετε σκεφτείτε γιατί θέλετε να το κάνετε αυτό. Αναλογιστείτε τη συνέπεια της υπερφαγίας χωρίς καμία κάθαρση αλλά με την παραμονή όλων αυτών των φαγητών στο σώμα σας.
• Τέλος, αν ακολουθήσατε ένα ψυχοθεραπευτικό πρόγραμμα, πήγε καλά αλλά νιώθετε πως χάνετε ξανά τον έλεγχο τότε κλείστε ένα ραντεβού με τον θεραπευτή σας. Η επιστροφή στη θεραπεία δεν σημαίνει ότι είστε αποτυχημένοι αλλά ίσως χρειάζεστε ένα παραπάνω συντονισμό στο πλάνο ανάρρωσης σας.

Κάνοντας εμετό ή χρησιμοποιώντας καθαρτικά δεν πετάς θερμίδες απλά αφυδατώνεσαι. Είναι εθισμός η χρήση καθαρτικών συμπεριφορών. Είσαι αρκετά δυνατή –ος ώστε να βάλεις τέλος στη χρήση τους. Αν τα σταματήσεις τότε θα δεις πως θα σταματήσουν και τα υπερφαγικά. Ακολούθησε ένα διατροφικό πλάνο που εμπεριέχει όλες τις τροφές και όλα τα γεύματα και μη σε νοιάζουν τα κιλά. Το σώμα σου με τη σωστή διατροφή θα σε πάει εκεί που είναι το ιδανικό για σένα.