τὺ δ᾽, Ἑκαταβόλε, πάνδοκον [στρ. δ]ναὸν εὐκλέα διανέμων
Πυθῶνος ἐν γυάλοις,
τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων
65 ὤπασας, οἴκοι δὲ πρόσθεν ἁρπαλέαν δόσιν
πενταεθλίου σὺν ἑορταῖς ὑμαῖς ἐπάγαγες·
ὦναξ, ἑκόντι δ᾽ εὔχομαι νόῳ
κατά τιν᾽ ἁρμονίαν βλέπειν [αντ. δ]
ἀμφ᾽ ἕκαστον, ὅσα νέομαι.
70 κώμῳ μὲν ἁδυμελεῖ
Δίκα παρέστακε· θεῶν δ᾽ ὄπιν
ἄφθονον αἰτέω, Ξέναρκες, ὑμετέραις τύχαις.
εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ,
πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ πεδ᾽ ἀφρόνων
75 βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοισι μαχαναῖς· [επωδ. δ]
τὰ δ᾽ οὐκ ἐπ᾽ ἀνδράσι κεῖται· δαίμων δὲ παρίσχει·
ἄλλοτ᾽ ἄλλον ὕπερθε βάλλων, ἄλλον δ᾽ ὑπὸ χειρῶν,
μέτρῳ καταβαίνει· {ἐν} Μεγάροις δ᾽ ἔχεις γέρας,
μυχῷ τ᾽ ἐν Μαραθῶνος, Ἥρας τ᾽ ἀγῶν᾽ ἐπιχώριον
80 νίκαις τρισσαῖς, ὦ Ἀριστόμενες, δάμασσας ἔργῳ·
***
Και συ που ρίχνεις μακριά τα βέλη σου, [στρ. δ]εσύ που ορίζεις τον ξακουστό και ανοιχτό σε όλους ναό σουμες στης Πυθώνας τα φαράγγια,εκεί χάρισες την πιο τρανή χαρά·65και στην πατρίδα του νωρίτερα, σαν είχαν τις γιορτές σας,οδήγησες στην πολυπόθητη τη νίκη του πεντάθλου·παρακαλώ σε, ω άνακτα, με πρόθυμο τον νου σου
ευνοϊκά το βλέμμα σου να ρίχνεις [αντ. δ]σε όσα με το τραγούδι ιστορώ.70Τη μελωδική μας την πομπή την παραστέκει η Δίκη·όσο για τις δικές σας, Ξενάρκη, τις τύχες,στη θεία την πρόνοια δέομαι δίχως φθόνο να είναι.Όποιος πετύχει τα καλά δίχως μεγάλο κόποαπ᾽ τους πολλούς, τους άφρονες, για φρόνιμος περνιέται,
75και θαρρούν πως τη ζωή του μ᾽ έξυπνο τρόπο την αρμάτωσε. [επωδ. δ]Όμως αυτά δεν βρίσκονται στα χέρια των ανθρώπων,μόνο τα δίνει ο θεός που υψώνει άλλοτε άλλονκι άλλον τον ταπεινώνει, τη νίκη ακριβοδίκαια μοιράζοντας.Στα Μέγαρα βραβείο έχεις πάρει και στον μυχό του Μαραθώνα,80και νίκες τρεις, ω Αριστομένη, με την αξία σου κέρδισεςστις τοπικές γιορτές της Ήρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου