Είναι γραμμένη σε άθλια ελληνικά της αλεξανδρινής διαλέκτου, γεμάτη σολοικισμούς και βαρβαρισμούς, π.χ. «ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο...ΗN» (sic) (μετοχή παρατατικού!). Η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι ένα από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης. Ως συγγραφέας φέρεται ο απόστολος Ιωάννης (κατ' άλλους, κάποιος φανατικός, μισογύνης, ραβίνος που λέγεται Ιωάννης) την περίοδο που ήταν εξόριστος στην Πάτμο το 96 μ.Χ., κατά το 14ο έτος της βασιλείας του αυτοκράτορα Δομιτιανού. Ο καθηγητής ιστορίας Δημήτρης Κυρτάτας στο βιβλίο του "Η Αποκάλυψη του Ιωάννη και οι επτά εκκλησίες της Ασίας" ("Αλεξάνδρεια", 1994) τοποθετεί το κείμενο στην εποχή του. Δέχεται ότι το κείμενο είναι αυθεντικό και ότι ο συγγραφέας του είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο με εμπειρίες, κίνητρα και επιδιώξεις. Ο Ιωάννης της Αποκαλύψεως δεν είναι ο Ευαγγελιστής, ούτε ο Θεολόγος, αλλά ένας προφήτης (ανάμεσα σε πολλούς άλλους) του τέλους του 1ου αιώνα που έχει σοβαρούς ενδοεκκλησιαστικούς λόγους να επηρεάσει-καθοδηγήσει το ποίμνιο των επτά μικρών χριστιανικών κοινοτήτων της Μικράς Ασίας. Φαίνεται ότι το θέμα του Ιωάννη είναι να προλάβει τις "ρεφορμιστικές παρεκκλίσεις" των πιστών και να τους επαναφέρει στη "σκληρή" πρωτοχριστιανική γραμμή. Οι χριστιανικές κοινότητες, στις οποίες αναφέρεται αποκλειστικά (και όχι σε όλη την οικουμένη), εκείνα τα χρόνια δεν αντιμετώπιζαν διώξεις ούτε ιδιαίτερες υλικές στερήσεις. Είχαν την τάση να ζουν σαν τους υπόλοιπους ανθρώπους, εθνικούς ή ιουδαίους στο πλαίσιο της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Ο Ιωάννης βρίσκεται σε σύγκρουση με τους τοπικούς ιεράρχες και μέσω της "θεϊκής επικύρωσης" των απόψεών του (της "επικοινωνίας" του δηλαδή με τον Κύριο στην Πάτμο), προσπαθεί με το σύγγραμμά του να τρομοκρατήσει τους πιστούς για το τι θα πάθουν την ώρα της Κρίσεως αν απομακρυνθούν απ' όσα ο ίδιος τους ζητά. Εκείνο που απαιτεί είναι να πάψουν τα ανοίγματα προς τους μη πιστούς, να γίνουν ευσεβείς, να ζουν μακριά από τα εγκόσμια και τις πάσης φύσεως αμαρτίες και να περιμένουν οσονούπω το "θηρίο", την έλευση δηλαδή του Σατανά.
Η Αποκάλυψη είναι ένα προφητικό, εσχατολογικό βιβλίο. Το βιβλίο είναι γεμάτο κακία, ζήλια, έχθρα προς όλα τα έθνη της γης, εξολοθρευτική μανία, παραλογισμούς και τερατολογίες. Θα μπορούσε να θεωρηθεί αυστηρώς ακατάλληλο για μεγάλους και μικρούς, γιατί μοιάζει με εγχειρίδιο φασιστών που θέλουν να εξολοθρεύσουν την ανθρωπότητα και τη ίδια τη Γη, για να μείνουν μόνοι με το θεό τους.
Οι ιδιότητες που φορτώνει στον εβραιοχριστιανικό θεό του είναι φρικτές. Γεννάει ένα τέρας. Το «Υπεραρνί» με εφτά κέρατα και εφτά μάτια. Το Υπεραρνί μαζί με 144 (12 δωδεκάδες) χιλιάδες σφραγισμένους, εντελώς ανέραστους Εβραίους «παρθένους» (12.000 από κάθε φυλή του Ισραήλ), κάνει πολέμους και εξοντώνει τους λαούς γιατί δεν το δέχονται για υιό του θεού και αρνούνται να προσκυνήσουν τον Γιαχβέ.
Λίγα λόγια για τις θεωρούμενες προφητείες
Δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν προφητείες και προφήτες. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια το μέλλον των ανθρώπων για τους παρακάτω λόγους:
1. Οι άνθρωποι, όσο καταπιεσμένοι και εξουσιασμένοι κι αν είναι, διαθέτουν ελευθερία βούλησης και εκλογής. Μπορούν να αλλάζουν όποτε θέλουν ατομικά ή συλλογικά.
2. Υπάρχουν πάρα πολλά μέλλοντα. Αν ο «προφήτης», προβλέψει κάτι και οι άνθρωποι το μάθουν, μπορούν να το αλλάξουν και να κάνουν άλλα πράγματα αφού διαθέτουν ελευθερία εκλογής. Τότε όμως ο προφήτης θα αποδειχθεί ψευδοπροφήτης.
Λένε ότι κάποιες προφητείες έχουν επαληθευτεί. Λάθος. Πολλές προφητείες γράφτηκαν μετά την «επαλήθευση» τους! Οι βιβλιστές και οι Νοστραδαμιστές διαψεύστηκαν παταγωδώς. Έλεγαν ότι η καταστροφή θα γίνει το αργότερο το 1984. Μετά το πήγαν στο 2000. Τώρα τραβούν τα μαλλιά τους αλλά δεν απελπίζονται να πάνε να πνιγούν να μας αφήσουνε ήσυχους. Όλα θα συμβούν το 2012, κλπ!
Αν μελετήσετε προσεκτικά όλες τις «προφητείες», θα προσέξετε ότι είναι κατά 99% απαισιόδοξες και εφιαλτικές. Τα περισσότερα κείμενα των σημιτογενών θρησκειών και κοσμοθεωριών είναι γεμάτα από κλάψα ή γκρίνια, ή απαισιοδοξία, ευθυγραμμισμένα από τα χαρακτηριστικά που αποδίδουν στο θεό τους, παρουσιάζοντάς τον σαν γκρινιάρη, εκδικητικό, και ζηλιάρη: «θεός ζηλότυπος». Ακόμα η κοσμοθέαση των Σημιτών (Εβραίων, Χριστιαvώv, Μουσουλμάνων, Γιαχωβάδων, Σατανιστών) καταλήγει σε μια πλήρη καταστροφή του κόσμου, λες και ο θεός τους τον «έφτιαξε» εντελούς ελαττωματικό για να παίξει. Φαντασθείτε ένα «Πανυπερτέλειο και Πάνσοφο θεό», όπως τον περιγράφουν, να φτιάχνει ελαττωματικούς κόσμους και ανθρώπους και μετά να καταστρέφει τους κόσμους που έφτιαξε και να καβουρδίζει αιωνίως στη «λίμνη του πυρός» την πλειοψηφία των ανθρώπων όλων των εποχών!
Οι κινδυνολόγοι «επιστήμονες», ψευδοπροφήτες,
συγγραφείς και δημοσιογράφοι κραυγάζουν κάθε λίγο από όλα τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης (ΜΜΑ): Η Γη κινδυνεύει, πλησιάζει το τέλος του κόσμου. Είναι πολλά τα θέματα που εφευρίσκουν οι κινδυνολάγνοι για να κατατρομάξουν τους αφελείς και να παραλύσουν το σφρίγος και την έφεση για δημιουργικότητα, ανέλιξη, πορεία προς την ατέρμονη τελειότητα και αρετή. Το κοινό γνώρισμα όλων των κινδυνοκαρτέρηδων είναι ότι υπομένουν μαζοχιστικά τις διαψεύσεις των προφητειών τους και αμέσως εφευρίσκουν καινούριες.
Αλλά καιρός να μπούμε στη μελέτη των κειμένων...
Συνίσταται σε όσους έχουν καρδιακά προβλήματα να μη διαβάσουν αυτά τα ανατριχιαστικά αποσπάσματα που παρατίθενται...
Το Επτακέφαλο-Επτακέρατο Αρνί
«Και είδα ανάμεσα στο θρόνο και στα τέσσερα ζώα και ανάμεσα στους γέροντες, ένα αρνί να στέκεται σαν σφαγμένο, να έχει επτά κέρατα και επτά μάτια».
Αποκάλυψις 5, 6
Σχόλιο:
Φαίνεται πως ο θρόνος του θεού τους ήτανε γηροκομείο και συνάμα στάβλος με πρόβατα. Και άλλα διάφορα ζώα. Αλήθεια, πώς τα χωρούσε τα 7 κέρατα και τα εφτά μάτια το κεφάλι του αρνιού και σε τι του χρησίμευαν; Ίσως, επειδή «ο Υιός του Πατρός», είναι Αρνί, διέταξε τους κοπαδούς του να το σφάζουν και να το τρώνε σε κάθε λειτουργία, γι' αυτό και το χριστιανικό αυτό μυστήριο ονομάζεται «Θεία Ευχαριστία», δηλαδή η ευχαρίστηση του Πατρός-θεού, όταν σφάζουν, κομματιάζουν και τρώνε το παιδί του. Ιδού ο θεϊκός κανιβαλισμός σε όλο το μεγαλείο του. Η έναρξη του μυστηρίου αρχίζει κρυφά στο λεγόμενο «Άγιον Βήμα» με τα εξής λόγια του παπά: «Θύεται ο αμνός του θεού, ο Υιός του Πατρός, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου» και με τη λόγχη μαχαιρώνει το πρόσφορο. Και μη πει κανένας ψευτοθεολόγος ή αθεολόγητος παπάς ή κανένας κοπαδός τους, ότι η πράξη είναι συμβολική και ότι τρώνε ψωμί και κρασί. Αυτό είναι αίρεση και καταδικάστηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία λέει ότι γίνεται «μετουσίωση» του άρτου και του οίνου ενώ η Παπική (η λεγόμενη Καθολική), την ονομάζει «μεταστοιχείωση. Αλλά και ο ίδιος ο Ναζωραίος φέρεται να λέει στα Ευαγγέλια: «Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον» και «το σώμα μου αληθώς εστί βρώσις και το αίμα μου αληθώς εστί πόσις». Δηλαδή διδάσκει τους χριστιανούς να πίνουνε ανθρώπινο αίμα και μάλιστα το αίμα του ευεργέτη τους! Το λεγόμενο μυστήριο της «Θείας Ευχαριστίας» είναι κλεμμένο από τα μυστήρια του Μίθρα που προϋπήρχαν πολλούς αιώνες π.Χ. Το βεβαιώνει ο απολογητής του Χριστιανισμού, Ιουστίνος, ο λεγόμενος φιλόσοφος και μάρτυς τον 2ο αιώνα μ.Χ.
Τα πολύχρωμα άλογα της συμφοράς
Α) ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΑΛΟΓΟ: Στο εδάφιο 2 του 6ου κεφαλαίου βγαίνει το λευκό άλογο πάνω στο οποίο κάθεται ένας πολεμιστής με ένα τόξο που βγαίνει νικώντας και θέλει να νικήσει.
Β) ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΛΟΓΟ: Στο εδάφιο 3 και 4 του ίδιου κεφαλαίου φαίνεται ξεκάθαρα ότι «Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ». Απολαύστε το:
«Και όταν άνοιξε τη δεύτερη σφραγίδα, άκουσα το δεύτερο ζώο να λέγει: Έλα. Και βγήκε άλλο άλογο κατακόκκινο και σ' αυτόν που καθόταν απάνω του δόθηκε από το θεό το δικαίωμα να πάρει την ειρήνη έξω από τη Γη με σκοπό να σφάξει ο ένας τον άλλο. Και του δόθηκε μια σπάθα μεγάλη».
Σχόλιο:
Τώρα καταλαβαίνετε ποιοι προκαλούν τους πολέμους και τις σφαγές πάνω στη Γη.
Γ) ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ: Στα εδάφια 7 και 8 του ίδιου κεφαλαίου γράφει:
«Και όταν άνοιξε (το εφτακέρατο αρνί με τα εφτά μάτια, που ήταν σαν σφαγμένο) την τέταρτη σφραγίδα του βιβλίου που κρατούσε ο θεός των, είδα και να ένα πράσινο άλογο και αυτός που το καβαλίκευε είχε το όνομα ΘΑΝΑΤΟΣ και ο ΑΔΗΣ ακολουθούσε μαζί του. Και του δόθηκε (από τον θεό) η εξουσία πάνω στο ένα τέταρτο των ανθρώπων να τους σκοτώσει με μαχαίρι και με πείνα, και με θανατικό και με τα θηρία της γης».
Σχόλιο:
Ο θεός της Αποκαλύψεως προσλαμβάνει βοηθό τον θάνατο, του δίνει να ιππεύσει ένα πράσινο άλογο και με τον αρχαιοελληνικό θεό Άδη, του δίνει εξουσία, ο ελεεινός σαδιστής, να εξοντώσει το ένα τέταρτο των ανθρώπων με διάφορους φρικτούς τρόπους. Τι θεός αγάπης θα ήταν αν δεν εξόντωνε τα «πλάσματα» του; Μέσα εξόντωσης: μαχαίρια, πείνα, επιδημίες που επιφέρουν θανατικά, θηρία. Ήταν της μόδας τότε να ρίχνονται οι άνθρωποι στα θηρία. Να θεός, να μάλαμα. Να η μεταφυσική τρομοκρατία που γεννάει και την επίγεια με τους θεόσταλτους άρχοντες όπως ο Χίτλερ, ο Μπους, ο Μπιν Λάντεν, και άλλους θεοφώτιστους κακούργους.
Ο σεισμός που ρίχνει όλα τ' άστρα τ' ουρανού πάνω στη Γη!
«Και είδα, όταν άνοιξε την έκτη σφραγίδα και έγινε μεγάλος σεισμός και ο Ήλιος έγινε μαύρος σαν τρίχινος σάκος και όλο το Φεγγάρι έγινε κόκκινο όπως το αίμα (πάντα το αίμα έχει στο μυαλό του ο κακούργος). Και τ' αστέρια του ουρανού έπεσαν πάνω στη Γη όπως η συκιά ρίχνει τα άγουρα σύκα της όταν σείεται από δυνατό άνεμο. Και ο Ουρανός κόπηκε και περιτυλίχθηκε σαν βιβλίο και όλα τα βουνά και τα νησιά μετακινήθηκαν από τις θέσεις των. Και οι βασιλιάδες της Γης και οι αξιωματούχοι και οι χιλίαρχοι του στρατού (συνταγματάρχες), και οι πλούσιοι και οι δυνατοί και κάθε δούλος και ελεύθερος κρύφτηκαν στις σπηλιές και τις πέτρες των βουνών. Και λένε στα βουνά και στους βράχους: πέσετε πάνω μας και κρύψετε μας από το πρόσωπο εκείνου που κάθεται πάνω στον θρόνο και από την οργή του εφτακέρατου αρνιού. Γιατί ήλθε η ημέρα η μεγάλη της οργής του και ποιος μπορεί να σταθεί;».
Αποκάλυψις 6, 12-17
Σχόλιο:
Ο σεισμός μετατρέπει τον ήλιο σε μαύρο τρίχινο σάκο και το φεγγάρι το βάφει κατακόκκινο σαν το αίμα που ονειρεύεται ο συντάκτης μέρα και νύχτα. Τα αστέρια πέφτουν πάνω στη Γη σαν άγουρα σύκα. Δεν ξέρει ο θεόπνευστος ψευδοπροφήτης, πως μόνο το Ήτα του Κενταύρου είναι οκτώ δισεκατομμύρια φορές πιο μεγάλο από τον Ήλιο! Και παρ' όλο που η Γη έπρεπε να έχει γίνει λεπτή διαστημική σκόνη από τη σύγκρουση, παραμένει και δέχεται φιλόξενα όλους τους ήλιους του διαστήματος μαζί με τους πλανήτες και τους δορυφόρους τους. Αυτό κι αν είναι θαύμα βλακείας και άγνοιας παχυλής. Και όχι μόνον η Γη διατηρεί το σχήμα της με τα βουνά, τους βράχους και τα σπηλιές των βουνών μα και εκεί μέσα κρύβονται όλοι οι κάτοικοι της Γης. Βλέπετε πόσο μεγάλες σπηλιές υπάρχουν; Όλα τα άστρα του ουρανού δεν μπόρεσαν να τις καταστρέψουν. Βλέπετε πόσο γερές σπηλιές έχουμε; Καλά, ο μαστουρωμένος συντάκτης της Αποκάλυψης, αλλά και ο θεός που του δίνει τις προφητείες δεν γνώριζε το μέγεθος των άστρων που λένε πως εκείνος τα έφτιαξε; Πού βρέθηκε τέτοια απύθμενη κακία και εκδικητικότητα στο θεό της αγάπης και στο εφτακέρατο κτηνόμορφο παιδί του και ενέπνευσαν τέτοιο τρόμο σε όλη την ανθρωπότητα; Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αμφιβάλλουν ότι η Αποκάλυψη είναι έργο μαστουρωμένου παρανοϊκού παραισθησιογονομανούς, γεμάτου κακία και εκδικητικότητα;
Η τετράγωνη Γη και το σφράγισμα των Εβραίων
«Και μετά τούτο είδα τέσσερις αγγέλους να στέκονται στις τέσσερις γωνίες της Γης (φαίνεται πως Ιωάννης τετραγώνισε τον κύκλο), να κρατούνε τους τέσσερις ανέμους για να μη φυσάει ο αγέρας πάνω στη Γη ούτε στη θάλασσα μήτε στα δέντρα. Και είδα άλλον άγγελο να ανεβαίνει από την Ανατολή του Ήλιου να κρατά τη σφραγίδα του ζωντανού θεού και φώναξε... λέγοντας: Μην αδικήσετε τη γη μήτε θάλασσα μήτε τα δέντρα μέχρι να σφραγίσουμε τους δούλους του θεού μας (τι τους χρειάζεται ο θεός τους δούλους;), πάνω στα μέτωπά τους. Και άκουσα τον αριθμό των σφραγισμένων δούλων εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες από κάθε φυλή του Ισραήλ. Από τη φυλή Ιούδα δώδεκα χιλιάδες σφραγισμένοι δούλοι... από τη φυλή Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες σφραγισμένοι».
Αποκάλυψις 7, 1-8
«Και είδα και να το αρνί να έχει σταθεί πάνω στο λόφο της Σιών (εκεί που σήμερα είναι κτισμένο το τέμενος του Ομάρ) και μαζί του ήταν οι εκατόν σαράντα τέσσερις χιλιάδες (η γρόσσα). Έχουν το όνομα του πατέρα του γραμμένο πάνω στα μέτωπα τους... Αυτοί είναι εκείνοι που δεν εμολύνθηκαν με γυναίκες, γιατί είναι παρθένοι. Είναι αυτοί που ακολουθούν το αρνί όπου και να πάει».
Αποκάλυψις 14, 1 & 4
Σχόλιο:
Ο Θεός του ψευδοπροφήτη έχει για παιδί ένα αρνί. Μήπως είχε πλαγιάσει με προβατίνα; Πώς το έκανε το αρνί ο θεός των Εβραιοχριστιανών; Γιατί δέχονται να εξευτελίζουν τόσο πολύ το θεό τους; Δεν ντρέπονται να υποθάλπουν έστω και έμμεσα την κτηνοβασία; Δεν τους έφτανε η λατρεία των γαϊδάρων και των μοσχαριών; Τώρα θεοποιούνε το Υπεραρνί. Τόσοι λίγοι είναι, λοιπόν, οι εκλεκτοί δούλοι του θεού; Μόλις 12.000 από κάθε φυλή του Ισραήλ. Αριθμομανία με το 12. Μόνο 12 χιλιάδες από κάθε φυλή βρέθηκαν παρθένοι επί τόσες εκατοντάδες χρόνια. Μόνο οι Ισραηλίτες είναι οι εκλεκτοί δούλοι του θεού των χριστιανών. Όσοι Έλληνες και απ' όλα τ' άλλα έθνη προσκυνούνε ακόμα τον εβραϊκό θεό θά 'πρεπε να ντρέπονται. Δεν σφραγίστηκε ούτε ένας μη Εβραίος. Τζάμπα προσκυνούν και λατρεύουν το θεό των Ιουδαίων και το αρνοκέφαλο παιδί του. Παρακολουθείστε στη λειτουργία των χριστιανών τον ιερέα που μουρμουρίζει «θύεται ο αμνός τον θεού» (θυσιάζεται το αρνί του θεού») και αμέσως μαχαιρώνει το ψωμί επειδή δεν έχει μπροστά του το ίδιο το αρνί! Τί τους θέλει τους δούλους ο θεός τους; Δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί σαν θεός που είναι και χρειάζεται τόσες μυριάδες δούλους; Σύμφωνα με τον ψευδοπροφήτη, όποιος πλαγιάζει με γυναίκα είναι μολυσμένος. Οι 144.000 σφραγισμένοι δούλων είναι, λέει, παρθένοι, γιατί δεν «εμολύνθησαν μετά γυναικός»! Οι γυναίκες, μετά από μια τέτοια ύβρη γιατί παραμένουν ακόμα σ' αυτή τη θρησκεία που τις θεωρεί μιάσματα; Δηλαδή από τα εκατομμύρια των Εβραίων μόνο τόσοι λίγοι βρέθηκαν αγνοί, ακόλουθοι του αρνιού; Όλοι οι υπόλοιποι μαζί με όλες τις γυναίκες είναι μιασμένοι; Καμμιά γυναίκα, βρε παιδί μου, από ολόκληρο το ιουδαϊκό έθνος δεν βρέθηκε παρθένα και άξια να σφραγιστεί; Μη χειρότερα... Αυτοί οι αγνοί και παρθένοι δούλοι του αρνιού προορίζονται για εκτελεστές και πληρωμένοι φονιάδες. Αποτελούν τα τάγματα των εξολοθρευτών με επί κεφαλής το Αρνί, που είναι παιδί του θεού και έχει εφτά μάτια και άλλα τόσα κέρατα. Δηλαδή ακολουθούν ένα τέρας, έχουν για στρατηγό τους ένα αρνί-παιδί του θεού τους, που δέχεται ακόλουθους εκτελεστές μόνο παρθένους, αμόλυντους από γυναίκες. Μάλλον ήξερε ότι οι ανέραστοι, οι ευνούχοι, οι ερωτικά καταπιεσμένοι και στερημένοι γίνονται ευκολότερα αδίστακτοι εγκληματίες, γι' αυτό τους επιλέγει τόσο προσεκτικά και τους σφραγίζει μην τους μπερδέψει με άλλους μη παρθένους. Μην πείτε ότι ο συντάκτης αυτού του αντίθεου λίβελου δεν είναι μαστουρωμένος με σκληρά οπτασιογόνα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μέχρι σήμερα ξέρατε για την παρθενιά των γυναικών. Τώρα θα μάθετε ότι και οι άντρες έχουν παρθενιά. Δεν μας λέει όμως πού την έχουν αυτή την παρθενιά και πως το καταλαβαίνει ο σφραγιστής άγγελος; Τους ξεβρακώνει;
Το πατητήρι του θεού βγάζει εκατομμύρια τόνους αίμα αντί για κρασί
«Και έβαλε το δρεπάνι του ο άγγελος στη Γη και τρύγησε το αμπέλι της γης και τα έβαλε στο πατητήρι της μεγάλης οργής του θεού. Και πατήθηκε το πατητήρι έξω από την πόλη και βγήκε αίμα από το πατητήρι μέχρι τα χαλινάρια των αλόγων και απλώθηκε χίλια εξακόσια στάδια».
Αποκάλυψις 14, 19-20
Σχόλιο:
Άλλο ένα δείγμα κακίας και επήρειας παραισθησιογόνων. Ο ψευδοπροφήτης βλέπει αίμα αντί για κρασί. Άρα ο θεός του αντί για σταφύλια τσαλαπατάει ανθρώπους. Και όχι ένα και δύο. Το αίμα έφτανε, λέει, μέχρι τα χαλινάρια των αλόγων σε απόσταση 300 χιλιόμετρων. Δηλαδή υπολογίζεται σε 300 χιλιάδες τόνους αίμα. Φρίκη, φρίκη, φρίκη και ντροπή ο αυτούς που θεωρούν θεόπνευστο αυτό το βιβλίο. Ντροπή... Βέβαια και δω πιάνεται αδιάβαστος ο ψευδοπροφήτης. 3.000.000 κιλά αίμα δεν μπορούσε να έχει ούτε ολόκληρη η ανθρωπότητα ακόμα κι αν προσθέταμε και τους 144.000
σφραγισμένους παρθένους!
Οι επτά φιάλες της οργής
«Και μετά απ' αυτό είδα να ανοίγει ο ναός του μαρτυρίου στον ουρανό και βγήκαν οι επτά άγγελοι που είχαν τις επτά πληγές από το Ναό και ήταν ντυμένοι με λαμπρά λινά ρούχα και ζωσμένοι με χρυσές ζώνες. Ένα από τα τέσσερα κτήνη έδωσε στους επτά αγγέλους επτά φιάλες χρυσές, γεμάτες από το θυμό του θεού που ζει στους αιώνες των αιώνων... Και άκουσα μεγάλη φωνή από το ναό να λέγει στους εφτά αγγέλους: Πηγαίνετε και χύσετε τις επτά φιάλες του θυμού του θεού στη γη...».
Αποκάλυψις 15, 5-7 & 16, 1
«Και πήγε ο πρώτος άγγελος και έχυσε το μπουκάλι του στη Γη και δημιουργήθηκε ένα έλκος κακό και ύπουλο πάνω στους ανθρώπους που είχαν το χάραγμα του θηρίου και εκείνους που προσκυνούσαν την εικόνα του».
Αποκάλυψις 16, 2
Σχόλιο:
Για να είστε σίγουροι, μην προσκυνάτε ποτέ καμμιά εικόνα, κανενός κερατά.
«Και ο δεύτερος άγγελος έχυσε τη μπουκάλα του στη θάλασσα και έγινε σαν αίμα πεθαμένου (έχει αίμα ο πεθαμένος;). Και κάθε τι ζωντανό πέθανε μέσα στη θάλασσα».
Αποκάλυψις 16, 3
Σχόλιο:
Περιττεύει...
«Και ο τρίτος έχυσε τη μπουκάλα του στους ποταμούς και στις πηγές του πόσιμου νερού και έγιναν αίμα. Και άκουσα του αγγέλου των νερών να λέει: Δίκαιος είσαι εσύ που υπάρχεις και υπήρχες, ο όσιος που έκανες αυτά. Αίμα αγίων και προφητών χύσανε και αίμα τους έδωσες να πιούνε. Είναι άξιοι να το πάθουνε».
Αποκάλυψις 16, 4-6
Σχόλιο:
Τί σας θυμίζει η ρύπανση του πόσιμου νερού; Εδώ βρίσκεται ένα πλήρες σχέδιο των κακοποιών δυνάμεων να ρυπάνουν στεριές και θάλασσες ακόμα και τα πόσιμα νερά. Το επιχείρημα ότι είναι τιμωρία επειδή έχυσαν αίμα προφητών δεν στέκεται σε κανένα λογικό μυαλό. Μόνο ένας παραισθησιογονομανής μπορεί να ισχυρίζεται αυτά. Αν ήθελε να τιμωρήσει οπωσδήποτε τους φονιάδες των προφητών του, ας τους πότιζε αίμα. Τι έφταιγε ο υπόλοιπος πληθυσμός της γης;
«Και ο τέταρτος άγγελος έχυσε τη μπουκάλα του πάνω στον ήλιο και πήρε εξουσία να κατακάψει τους ανθρώπους με φωτιά και έπαθαν μεγάλα εγκαύματα οι άνθρωποι και βλαστήμησαν οι άνθρωποι το όνομα του θεού που εξουσιάζει τις πληγές».
Αποκάλυψις 16, 8-9
Σχόλιο:
Καλά του κάνανε και τον βλαστήμησαν. Γεια στη γλώσσα τους!
«Και ο πέμπτος άγγελος έχυσε τη μπουκάλα του πάνω στο θρόνο του θηρίου και έγινε η βασιλεία του κατασκότεινη και μασούσαν τις γλώσσες τους από τον πόνο και βλαστήμησαν τον θεό του ουρανού από τους πόνους και τα έλκη που τους προκάλεσε».
Αποκάλυψις 16, 10-11
Σχόλιο:
Τώρα ζεματίζουν και τα ίδια τους τα όργανα πάνω στη γη. Ήθελαν τα εγκλήματα, όχι τους εγκληματίες. Η χαιρεκακία του συντάκτη ξεπερνά τα ανεκτά όρια.
«Και ο έκτος έχυσε τη μπουκάλα του πάνω στο μεγάλο ποταμό Ευφράτη και ξεράθηκαν τα νερά του (δεν υπήρχαν γεφύρια τότε που γράφτηκε το κατάπτυστο αυτό κείμενο), για να ετοιμασθεί ο δρόμος των βασιλιάδων που έρχονται από την Ανατολή του ήλιου. Και είδα από το στόμα του Δράκοντα και από το στόμα του θηρίου και από το στόμα του ψευδοπροφήτη τρία πνεύματα ακάθαρτα σαν βάτραχοι (δεν υπάρχει καθαρότερο ζώο, όλη τη μέρα πλένονται στο νερό). Διότι είναι πνεύμα δαιμονίων που κάνουν θαύματα, τα οποία πνεύματα αποστέλλονται στους βασιλιάδες της γης για να τους μαζέψουν στον πόλεμο της μέρας εκείνης της μεγάλης του θεού του παντοκράτορα. Να, έρχομαι σαν κλέφτης (το σαν τι το ήθελε;). Μακάριος θα είναι όποιος ξαγρυπνά και φυλάει τα ρούχα του για να μην περπατάει γυμνός και βλέπουνε την ασχήμια του. Και τους συμμάζεψε στο τόπο που ονομάζεται εβραϊκά Αρμαγεδώνας».
Αποκάλυψις 16, 12-16
Σχόλιο:
Τα ερωτικά όργανα ή όργανα αναπαραγωγής ονομάζονται από την εβραϊκή ηθική «ΑΣΧΗΜΟΣΥΝΗ». Ασχημοσύνη είναι αυτός που ονομάζει ασχημοσύνη τα όργανα που γεννήθηκε. Οι αρχαίοι Έλληνες τα ονόμαζαν «ΑΙΔΟΙΑ», δηλαδή σεβαστά, θεϊκά από το ρήμα «αιδούμαι» που σημαίνει σέβομαι εξ ου και ο «αιδεσιμότατος» είναι συνώνυμος του αιδοίου!
«Και ο έβδομος άγγελος έχυσε τη μπουκάλα του στον αέρα. Και βγήκε μεγάλη φωνή από το ναό του ουρανού από τον θρόνο που έλεγε: Έγινε. Και έγιναν αστραπές και φωνές και βροντές και σεισμός μεγάλος, τέτοιος που δεν ξανάγινε από τότε που εμφανίστηκαν οι άνθρωποι πάνω στη γη, τέτοιος σεισμός, τόσο μεγάλος. Και η πόλη η μεγάλη χωρίστηκε σε τρία μέρη και οι πόλεις των εθνών έπεσαν. Και θυμήθηκε η Βαβυλώνα η μεγάλη εμπρός στον θεό να της δώσει το ποτήρι του κρασιού του θυμού και της οργής του. Και κάθε νησί έφυγε και τα βουνά δεν βρέθηκαν. Και μεγάλο χαλάζι σε μέγεθος τάλαντου κατέβηκε από τον ουρανό επάνω στους ανθρώπους και εβλαστήμησαν οι άνθρωποι τον θεό για την πληγή του χαλαζιού, επειδή ήταν μεγάλη αυτή η πληγή».
Αποκάλυψις 16, 17-21
Σχόλιο:
Φαίνεται πώς ο θεός τους προκαλεί τις πληγές από μαζοχισμό για να τον βλαστημούνε. Του αρέσουν φαίνεται οι βλαστήμιες.
Η μεγάλη πόρνη
«Και ήλθε ένας από τους εφτά αγγέλους που είχαν τις εφτά μπουκάλες και μίλησε μαζί μου λέγοντας: Έλα να σου δείξω την καταδίκη της μεγάλης πόρνης, που κάθεται πάνω σε πολλά νερά, με την οποία πόρνεψαν οι βασιλιάδες της γης και μεθύσανε οι κάτοικοι της γης από το κρασί της πορνείας της. Και με έφερε σε έρημο με το πνεύμα μου και είδα μια γυναίκα να κάθεται πάνω στο κόκκινο θηρίο, γεμάτο βλάσφημα ονόματα. Το θηρίο είχε εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα. Και η γυναίκα ήταν ντυμένη με πορφυρά και κόκκινα στολισμένα με χρυσάφι και λίθο τίμιο και μαργαριτάρια. Κρατούσε ένα χρυσό ποτήρι στο χέρι που ήταν γεμάτο με τα βρωμερά υγρά της πορνείας όλης της γης (συγγνώμη, αν σας προκαλεί αηδία η απόδοση, αλλά έτσι ακριβώς τα γράφει ο «προφήτης»). Και πάνω στο μέτωπό της υπήρχε όνομα γραμμένο: «Μυστήριο, η Μεγάλη Βαβυλώνα η μητέρα των πορνών και των βρωμερών πραγμάτων όλης της γης». Και είδα τη γυναίκα να μεθοκοπάει πίνοντας το αίμα των αγίων και των μαρτύρων του Ιησού και αφού είδα θαύμασα με μεγάλο θαυμασμό (sic). Και μου είπε ο άγγελος: Γιατί θαύμασες; Εγώ θα σου θα σου εξηγήσω το μυστήριο της γυναίκας και του θηρίου που τη σηκώνει που έχει εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα. Το θηρίο που είδες ήταν και δεν υπάρχει και μέλλει να ανεβαίνει από την άβυσσο και να πηγαίνει στην καταστροφή. Και θα θαυμάσουν οι κάτοικοι της γης, αυτοί που δεν έχει γραφτεί το όνομα στο βιβλίο της ζωής πριν γίνει ο κόσμος, βλέποντας ότι το θηρίο υπήρχε και δεν υπάρχει και θα είναι παρόν (sic). Εδώ είναι ο νους που έχει σοφία. Οι εφτά κεφαλές είναι επτά βουνά όπου κάθεται η γυναίκα πάνω τους και είναι εφτά βασιλιάδες. Οι πέντε έπεσαν, ο ένας υπάρχει ο άλλος δεν ήρθε ακόμα και όταν έλθει πρέπει να μείνει λίγο. Και το θηρίο που ήταν και δεν υπάρχει και αυτός είναι ο όγδοος βασιλιάς και είναι ένας από τους εφτά και πηγαίνει στην καταστροφή. Και τα δέκα κέρατα που είδες δέκα βασιλιάδες είναι οι οποίοι δεν έλαβαν ακόμα τη βασιλεία αλλά παίρνουν από το θηρίο την εξουσία για μια ώρα σαν βασιλιάδες 13 Και αυτοί έχουν μια γνοίμη και τη δύναμη και την εξουσία έδωσαν στο θηρίο. Αυτοί θα πολεμήσουν με το Αρνάκι και το Αρνάκι θα τους νικήσει, γιατί είναι κύριος των κυρίων και βασιλιάς των βασιλιάδων και οι κοπαδοί του είναι καλεσμένοι, εκλεκτοί και πιστοί. Και μου λέει: Τα νερά που είδες πάνω στα οποία κάθεται η πόρνη είναι λαοί και όχλοι και έθνη και αλλόγλωσσοι. Και τα δέκα κέρατα που είδες και το θηρίο, αυτοί θα μισήσουν την πόρνη και θα την εγκαταλείψουν γυμνή και θα φάνε το κρέας της και την ίδια θα την κάψουν με φωτιά, διότι ο θεός έδωκε στις καρδιές τους (στην Αποκάλυψη και τα κέρατα έχουν καρδιά), να κάμουν το θέλημα του και να έχουν μια γνώμη και να δώσουν τη βασιλεία τους στο θηρίο, μέχρι να τελεσθούν οι λόγοι του θεού. Και η γυναίκα που είδες είναι η μεγάλη Πόλη (τότε η Ρώμη), που έχει εξουσία πάνω στους βασιλιάδες της γης».
Αποκάλυψις 17, 1-18
Σχόλιο:
Μετά τα πράσινα άλογα εμφανίζονται τα κόκκινα θηρία. Πολλοί φονταμενταλισιές εξηγούσαν ότι το κόκκινο θηρίο ήταν η ΕΣΣΔ και η πόρνη το καθεστώς της. Η πόρνη ποτίζει τους λαούς με ένα ποτήρι ακαθαρσίες, από τα υγρά που εκκρίνονται κατά την ώρα της συνουσίας της με τους πελάτες. Τέτοιες αηδιαστικές περιγραφές περιέχει η αγία Βίβλος. Δεν απουσιάζει και ο κανιβαλισμός. Οι λαοί τρώνε τις σάρκες της πόρνης αφού τις ψήσουν στη φωτιά. Πάλι καλά που τις ψήνουν, γιατί οι μερικοί χριστιανοί πίνουν το αίμα και τρώνε τις σάρκες του θεού τους ωμές. Πάλι το Υπεραρνάκι αγριεύει. Γίνεται πολέμαρχος και νικάει τους εχθρούς του, παρόλο που στα ευαγγέλια διδάσκει να συγχωράνε τους εχθρούς. Αν το Υπεραρνάκι ήταν ο Ιησούς Χριστός, όπως υπαινίσσεται η Αποκάλυψις, θα έπρεπε να επιδιώκει να σώσει τους εχθρούς του, όχι να τους σκοτώνει με τα θεϊκά υπερόπλα του.
Αποκαλυπτική κτηνοβασία
«Να χαιρόμαστε και να αναγαλλιάζουμε και να του δώσουμε δόξα σ' αυτόν, γιατί έφτασε ο γάμος του εφτακέρατου Αρνιού και η «σύζυγός» του ετοιμάστηκε. Και της δόθηκε να ντυθεί βυσσινί φόρεμα λαμπερό και καθαρό, γιατί το βυσσινί είναι τα δικαιώματα των αγίων».
Αποκάλυψις 19, 7
Σχόλιο:
Πάλι ο μέγας ψευδοπροφήτης μας παρουσιάζει ένα ανόσιο γάμο μεταξύ του θεοποιημένου Αρνιού και μιας άγνωστης και ανώνυμης γυναίκας. Ο γάμος ζώου και ανθρώπου μπορεί να οδηγήσει κάποιους αφελείς στην κτηνομιξία. Να γιατί ολόκληρη η Βίβλος της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης είναι αυστηρώς ακατάλληλη δι' ενηλίκους και ανηλίκους.
Ο λόγος τον θεού είναι δεινός πολεμιστής και αρχιχασάπης των λαών
«Και είδα τον ουρανό ανοιγμένο και να ένα άσπρο άλογο και ο καβαλάρης του ονομαζόταν Πιστός και Αληθινός... και έχει ονομασθεί ο Λόγος του θεού. Και τα στρατεύματα του ουρανού τον ακολουθούν καβάλα σε άσπρα άλογα, και από το στόμα του βγαίνει μια μαχαίρα μυτερή, δίστομη για να κτυπάει μ' αυτήν τα έθνη και αυτός θα τα κυβερνήσει με σιδερένιο ραβδί και αυτός πατάει το πατητήρι του κρασιού του θυμού και της οργής του θεού που εξουσιάζει όλο τον κόσμο. Και είδα ένα άγγελο να στέκεται πάνω στον ήλιο και φώναξε με μεγάλη φωνή λέγοντας σε όλα τα όρνια που πετούσαν στο μεσουράνιο διάστημα: Ελάτε, μαζευτείτε στο μεγάλο δείπνο του θεού. Ελάτε να φάτε σάρκες βασιλέων και ταξιάρχων και σάρκες δυνατών και σάρκες αλόγων και καβαλάρηδων και σάρκες όλων ελευθέρων και δούλων και μικρών παιδιών και μεγάλων. Και είδα το θηρίο και τους βασιλιάδες της γης και τα στρατεύματα τους συναγμένα για να κάμουν πόλεμο με τον καβαλάρη του αλόγου και τα στρατεύματα του. Και πιάστηκε το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης αυτός που έκανε τα θαύματα μπροστά του, με τα οποία ξεγέλασε αυτούς που έλαβαν το χάραγμα του θηρίου και ατούς που προσκυνούσαν την εικόνα του. Ζωντανοί ρίχτηκαν στη λίμνη της φωτιάς που καίγεται με θειάφι. Και οι υπόλοιπα σκοτώθηκαν με τη μαχαίρα που βγήκε από το σώμα εκείνου που κάθεται πάνω στο άσπρο άλογο και όλα τα όρνια χορτάσανε από τις σάρκες τους».
Αποκάλυψις 19, 11-21
Σχόλιο:
Άραγε το αρνί μοιάζει με τους σημερινούς παγκοσμιοποιητές, ή αυτοί μοιάζουν με το αρνί; Δεν φαίνεται καμμία διαφορά!... Ο άκακος υιός-Αρνί, του θεού της «αγάπης», οπλισμένος με δίστομη σπάθα, που την κρατά με τα δόντια του, σφάζει αμέτρητα πλήθη, επειδή ξεγελάστηκαν από τον ψευδοπροφήτη και δέχτηκαν το χάραγμα του θηρίου. Ο θεός των Εβραιοχριστιανών, σαν άλλος Ατρέας που πρόσφερε για δείπνο στον αδελφό του Θυέστη τις σάρκες των παιδιών του, κάνει τραπέζι στα σαρκοφάγα όρνια και τους προσφέρει σάρκες βασιλιάδων, αξιωματούχων, ελεύθερων και δούλων, παιδιών και μεγάλων προσθέτοντας για ποικιλία και σάρκες σκοτωμένων αλόγων. Ιδού το άκρον άωτον της αιμοβορίας και κακίας που διδάσκει τους δούλους του ο Γιαχβέ. Μην σας εκπλήσσουν λοιπόν οι φόνοι αμάχων, οι εξευτελισμοί και τα βασανιστήρια των αιχμαλώτων που κάνουν οι σημερινοί κοπαδοί του Γιαχβέ. Όλα είναι σύμφωνα με το ιερό βιβλίο των χριστιανών που λέγεται Καινή Διαθήκη και ιδιαίτερα το τελευταίο της τμήμα που λέγεται «Αποκάλυψις Ιωάννου». Η Βίβλος είναι ραντισμένη με δισεκατομμύρια τόνους αδικοχυμένου αίματος που χύνεται με τις ευλογίες του θεού τους και προκαλεί ηδονή και σαδιστική αγαλλίαση στον Υιό του-Αρνί και στα ιερατεία του. Ιδού η Βίβλος, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, θεόπνευστη, δηλαδή εμπνευσμένη και γραμμένη από τον πιο αιμοβόρο θεό της ανθρώπινης ιστορίας.
Η λίμνη του αιώνιου πυρός
«Και είδα ένα μεγάλο λευκό θρόνο και αυτόν που καθόταν πάνω ο' αυτόν, μπροστά από τον οποίο εξαφανίστηκε η Γη και ο Ουρανός και δεν βρέθηκε πουθενά τόπος γι αυτούς. Και είδα τους πεθαμένους μεγάλους και μικρούς να στέκονται μπροστά στο θρόνο. Και άνοιξαν τα βιβλία και το άλλο βιβλίο άνοιξε που ήταν το βιβλίο της ζωής. Και δικάστηκαν οι πεθαμένοι σύμφωνα με τα γραφόμενα των βιβλίων ανάλογα με τα έργα τους. Και ο θάνατος και ο Άδης πετάχτηκαν στη λίμνη της φωτιάς. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Και όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο της ζωής πετάχτηκε στη λίμνη της φωτιάς».
Αποκάλυψις 20, 11-15
Σχόλιο:
Αφού εξαφανίστηκε η Γη και ο Ουρανός είδε τους πεθαμένους να στέκονται μπροστά στο θρόνο. Πού πατούσαν; Και αφού είχε εξαφανιστεί η Γη πώς λέει ότι η θάλασσα έδωκε τους νεκρούς της; Που βρέθηκε η θάλασσα αφού προηγουμένων είχε εξαφανιστεί; Ιδού ο παραλογισμός, λόγω οπτασιογόνων, στη δόξα του. Θυμίζει το ταχυδακτυλουργό που βγάζει λαγούς από το καπέλο του. Αναστήνει τους νεκρούς για να τους ξανασκοτώσει και να τους πετάξει στη λίμνη της φωτιάς. Να η μεταφυσική τρομοκρατία του Γιαχβέ σε βάρος των κοπαδών του. Να το άκρον άωτον της κακίας και της εκδικητικότητας. Κανένας ειδεχθής κακούργος σε όλη τη μέχρι τώρα γήινη ιστορία δεν διανοήθηκε να αναστήσει τους σκοτωμένους για να τους ξανασκοτώσει! Κακία, εκδικητικότητα, θεϊκός σαδισμός, αναλγησία, φοβέρες με αιώνιες φωτιές που καίνε θειάφι, να οι αρετές του Γιαχβέ και του προβατόμορφου παιδιού του. Αλήθεια, δεν θα τελειώσει ποτέ τα κοιτάσματα θειαφιού; Θα δημιουργεί συνεχώς καινούριο θειάφι ο Γιαχβέ. Μα με τόσα τρισεκατομμύρια κολασμένους, η δημιουργία συνεχώς εκατομμυρίων τόνων θειαφιού θα είναι η κόλαση του ίδιου του Δημιουργού Γιαχβέ! Τέτοια τιμωρία του επιβάλλει ο διεστραμμένος παραισθησιογονομανής συντάκτης της Αποκάλυψης. Να δημιουργεί θειάφι στους αιώνες των αιώνων και να τσιγαρίζει τον Σατανά, το θηρίο, τον ψευδοπροφήτη, τον θάνατο, τον Άδη και τα δισεκατομμύρια των κολασμένων απίστων, Ο θεός των Εβραιοχριστιανών και οι πράκτορες του κρατάνε φακέλους και φακελώνουν όλους τους ανθρώπους όλων των εθνών. «Ο θεός παιδάκι μου όλα τα βλέπει, όλα τα ακούει, όλα τα γράφει κι όλα τα πληρώνει», έλεγε η καλόπιστη γιαγιά στο εγγονάκι της εξασκώντας ακούσια μεταφυσική τρομοκρατία. Η θρησκεία κρατιέται με τον τρόμο. Είναι μια τρομοκρατική οργάνωση. Εκτελεστές της είναι οι «ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΣ», οι διάφοροι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες που σκοτώνουν και εξοντώνουν εν ονόματι του θεού τους. Τα φόβητρα είναι η λίμνη του πυρός, το καιόμενο θειάφι, οι ατομικές βόμβες και τα άλλα ανθρωποεξολοθρευτικά όπλα που έφτιαξαν στους καλούς χριστιανούς ηγέτες οι επιστήμονες της συμφορές όπως ο Οπενχάιμερ και άλλοι. Όσο πιο γρήγορα πετάξουμε όλες τις ανοησίες της Βίβλου έξω από το κεφάλι μας, τόσο πιο γρήγορα θα ελευθερωθούμε από τη θρησκευτική τρομοκρατία και θα ζήσουμε ειρηνικά με έρωτα, φαΐ κι ελευθερία.
Ο αριθμός του Σατανά: 666 - Φτου, φτου φτου!!!
«Και του δόθηκε να δώσει πνεύμα στην εικόνα του θηρίου, ώστε και να λαλήσει η εικόνα του θηρίου και να κάνει ώστε όσοι δεν προσκυνήσουν την εικόνα του θηρίου να σκοτωθούν. Και κάνει σε όλους, στους μικρούς και στους μεγάλους, και στους πλούσιους και στους φτωχούς, και στους ελεύθερους και στους δούλους, να δώσουν σε αυτούς χάραγμα πάνω στο χέρι τους το δεξί ή πάνω στο μέτωπό τους. Και να μη δύναται κανείς να αγοράσει ή να πουλήσει παρά μόνο όποιος έχει το χάραγμα, δηλαδή το όνομα του θηρίου ή τον αριθμό του ονόματός του. Εδώ είναι η σοφία: όποιος έχει νου ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, γιατί είναι αριθμός ανθρώπου. Και ο αριθμός του είναι εξακόσια εξήντα έξι».
Αποκάλυψις 13, 15-18
Σχόλιο:
Αν ο Ιωάννης γνώριζε τον πανικό και την καχυποψία που θα σκορπούσε γράφοντας το παραπάνω εδάφιο, ίσως να το μετάνιωνε. Την απάντηση στον παροξυσμό των χριστιανών, που βλέπουν παντού τον αριθμό του "θηρίου" (666), δίνει ένας άνθρωπος της Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης, Μελέτιος:
«To 666, σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννου (κεφ. 13, στιχ. 18), είναι ο αριθμός του ονόματος του αντίχριστου. Είναι ο αριθμός, στον οποίο πρέπει να ανταποκρίνεται το όνομα του αντίχριστου. Τα γράμματα του ονόματός του προστιθέμενα πρέπει να δίνουν άθροισμα 666. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα γράμματα του αλφαβήτου στα εβραϊκά και στα ελληνικά ήσαν ταυτόχρονα και αριθμοί. Π.χ. τα γράμματα του ονόματος Βενέδικτος σαν αριθμοί (2+5+50+5+4+10+20+300+70+200) δίνουν άθροισμα 666. Ένας Βενέδικτος μπορεί να είναι ο αντίχριστος. Ένας Ιωακείμ δεν μπορεί να είναι, ο αντίχριστος. Μόνο το Ω είναι 800.
Για τους αγίους Πατέρες, ερμηνευτές της Αποκάλυψης, αυτή είναι ή μόνη εκδοχή. Και μέχρι το 1970-80 κανείς ποτέ Ορθόδοξος δεν είδε το 666 σαν κάτι άλλο. Τότε 1970-1980 στην Αμερική άρχισε να γίνεται, για πρώτη φορά σε κύκλους σατανιστικούς (δίσκοι με τραγούδια σατανιστικά) και έπειτα σε κύκλους περιθωριακούς από την πανσπερμία των προτεσταντικών παραφυάδων (σέκτες), λόγος για το 666 σαν “χάραγμα του αντίχριστου”. Ξεκίνησαν από τη δαιμονοποίηση του bar code (γραμμωτός κώδικας), που χρησιμοποιήθηκε για τη διακίνηση των ειδών εμπορίου. Τις ιδέες αυτές αντιγράφοντας από βιβλία μιας Αμερικανίδας προτεστάντισσας, της Mary Stuart Relfe, τις μετέφεραν στον χώρο της Εκκλησίας μας ιερομόναχοι και μοναχοί “ζηλωτές”.
Έτσι, οι ιδέες αυτές κατέκτησαν τους συντηρητικούς κύκλους της Εκκλησίας μας. Με αποτέλεσμα ότι έτσι επήλθε μια σοβαρή αλλοίωση στο ορθόδοξο φρόνημα. Στην αρχή μεταφράστηκαν αυτούσια τα βιβλία της Mary Relfe (The new money system - To νέο σύστημα χρήματος). Εκείνοι που τα επήραν σοβαρά, καταδίκαζαν την χρήση του κομπιούτερ. Και διεκήρυτταν, ότι όποιος πιάνει στα χέρια του κάτι που έχει το bar code ή το 666 χάνει μια για πάντα την σωτηρία του! Επακολούθησε μια κυριολεκτική έκρηξη θρησκευτικής παραφιλολογίας γύρω από τον bar code και τον αντίχριστο, που κυριολεκτικά δαιμονοποιούσε την πρόοδο στην πληροφορική (Κομπιούτερ). Με την πάροδο του χρόνου οδηγήθηκαν σε αδιέξοδα. Και oι πιο “συνετοί” άρχισαν να κάνουν υποχωρήσεις. Πρώτα είπαν: Να χρησιμοποιείς το περιεχόμενο και να πετάς το κουτί με τον bar code! Μετά είπαν: Ο,τι πάει στην τσέπη ή στην κοιλιά, δεν βλάπτει! Σημασία έχει (λένε τώρα!), μόνο αν μπει στην ταυτότητα! Γιατί ή ταυτότητά μας είναι τάχα το «πρόσωπό» μας! (Γελοιότητες!).
Είναι θλιβερό, εφευρήματα αιρετικών, και μάλιστα με θεολογικές προϋποθέσεις που απέχουν χαωδώς από τις ορθόδοξες, να προσδιορίσουν τις ενέργειες Ορθοδόξων, κληρικών, μοναχών, αρχιερέων, και να τους οδηγούν σε μια ξενότροπη πολιτική δραστηριοποίηση. [...] Είναι θλιβερό ότι η Ιεραρχία μας σήμερα, αντί να καταδικάζει και να καταστέλλει το νόθο αυτό παραλήρημα γύρω από το 666, αφήνει να δίνεται η εντύπωση ότι το υιοθετεί και το αποδέχεται!... Και μάλιστα, ενώ ή Ορθόδοξη Θεολογία διακηρύττει ότι είναι αδύνατο να δοθεί αυθεντική ερμηνεία στα εσχατολογικά προβλήματα που θέτει η Αποκάλυψη».
Ποια είναι όμως η πιθανή σημασία του 666;
Ο αριθμός 6 είναι ο ιερός αριθμός των Εβραίων. Στην ιστορία του βασιλιά Σολομώντα βρίσκουμε την μοναδική αναφορά στον αριθμό 666, εκτός της Αποκάλυψης. Ο βασιλιάς Σολομώντας θεωρείται ένας από τους πιο ένδοξους βασιλιάδες του Ισραήλ. Η φορολογία που επέβαλε στους λαούς που υποδούλωνε, ήταν 666 τάλαντα χρυσού ετησίως: «Και το βάρος τού χρυσαφιού, που ερχόταν στον Σολομώντα κάθε χρόνο, ήταν 666 τάλαντα χρυσάφι...» (Βασιλέων Α', 10: 14). Είναι πιθανόν, πως τον καιρό που γράφτηκε η Αποκάλυψη, επιχειρήθηκε μέσω του αριθμού αυτού, μία σύνδεση στο -τότε- παρόν με το ένδοξο παρελθόν, με ορίζοντα μια προσδοκούμενη επικράτηση και επανακυριαρχία του «περιούσιου» λαού...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου