Ποιο είναι το ελιξίριο που σε βοηθά να συνειδητοποιήσεις το πόσο όμορφη είναι η διαδρομή της ζωής ή μάλλον που υπολανθάνει το απόσταγμα, η πεμπτουσία και η Λυδία λίθος αυτής;
Ορμώμενος και δίχως να μου προβληθεί κανείς δισταγμός θα έλεγα πως η ομορφιά αυτή στέκει αγέρωχη στις αξίες, στις μικρές καθημερινές δόσεις ευτυχίας, σ’ έναν διάλογο, ακόμη και σε μία τρυφερή στιγμή. Σκεπτόμενος όμως πιο ώριμα και με μεγαλύτερη συγκρότηση συνειδητοποιώ πως η μαγεία του όλου ταξιδιού που προσδίδει στην ζωή μια πιο ποθεινή επίγευση καθιστώντας την έτσι σπουδαίο και σπάνιο δώρο είναι το θάρρος της τόλμης, της εξερεύνησης και της ανακάλυψης του αγνώστου και του κρυφού.
Θάρρος σημαίνει επιθυμία για κατάκτηση όλων εκείνων των καταστάσεων που τρομοκρατούν και εκ πρώτης όψεως φαντάζουν φύσει ανέφικτες. Συνιστά πολύ περισσότερο τον πόθο και την έντονη θέληση για την πραγματοποίηση νέων ταξιδιών και κυρίως την άφιξη σε νέους προορισμούς. Ομοιάζει εκπληκτικά η όλη περιγραφή με το πλήρωμα ενός πλοίου που μόνο αν τολμήσει να ταξιδέψει και να «χαθεί» στα βάθη του ανοιχτού πελάγους θα αντιληφθεί πως πέρα απ’ την στεριά, υπάρχει και ένας άλλος κόσμος που είναι απέραντος, αέναος και επιβλητικός, λέγεται θάλασσα. Ενδεχομένως το πλήρωμα στο αντίκρισμα του «ανεξάντλητου μπλε» να πανικοβληθεί και να ολιγοψυχήσει αλλά με την πάροδο του καιρού θα συνειδητοποιήσει πως η παραμονή, η αδράνεια και η άγνοια στην στεριά θα ήταν πολύ πιο επώδυνη, σχεδόν ανυπόφορη και αποκρουστική. Πρόκειται για ένα ταξίδι άνευ αρχής και τέλους, καθώς οι επιλογές στην ζωή είναι αστείρευτες και δεν ολοκληρώνονται ποτέ, πρόκειται όμως μετά βεβαιότητας για ένα ταξίδι που σου αφήνει μια νωπή, μια γλυκιά ανάμνηση και κυρίως νοηματοδοτεί και φωτίζει τις νέες επιλογές και αποφάσεις που θα ληφθούν.
Το θάρρος για την ανάληψη νέων πρωτοβουλιών και αποφάσεων συνιστά το εναρκτήριο λάκτισμα και έναυσμα για την θέαση νέων όψεων, καταστάσεων, συνθηκών και βιωμάτων που η στασιμότητα και η παθητικότητα δεν θα τα έφερνε στο προσκήνιο και στο παιχνίδι της ζωής. Η καταπολέμηση της δειλίας, του φόβου και του αγνώστου που εγκυμονεί κινδύνους ή δυσπρόσιτες διαδρομές, είναι σίγουρα ένας εχθρός που φαντάζει απροσπέλαστος, το ξεκίνημα όμως της διαδρομής θα συνδράμει να κατανοήσουμε ότι ο μόνος μας εχθρός ήταν ο ίδιος μας ο εαυτός που μας απέτρεπε απ’ τον εναγκαλισμό του κόσμου που διανοίγεται περνώντας την πύλη και το κατώφλι του θάρρους.
Στο ταξίδι αυτό μπορεί να επιτύχουμε, μπορεί όμως και όχι, μπορεί να δυσκολευτούμε κάποιες φορές περισσότερος και άλλες φορές λιγότερο, μπορεί να έχουμε συνοδοιπόρους, είναι ωστόσο πιθανό τούτοι να εκλείπουν, το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι τα διδάγματα που θα μας έχουν μεταλαμπαδευτεί, θα μας έχουν καταστήσει σοφότερους, ικανότερους, ηθικότερους και κυρίως πιο τολμηρούς. Το λουλούδι που λέγεται προσωπικότητα μπορεί να καρποφορήσει και να ανθίσει μόνο αν ποτιστεί απ’ την σπίθα του θάρρους. Το σκότος λαμβάνει τέλος απ’ την στιγμή της εμφάνισης του φωτός, έτσι και η δειλία όταν πολεμείται απ’ την τόλμη υπαναχωρεί. Ανεξίτηλη και άφθαρτη η ομορφιά του «τολμᾶν», καιρός λοιπόν να την κατακτήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου