ΡΗΤΟΡΙΚΗ: ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ - Φιλίππου ἐπιστολή (6-10)

[6] Χωρὶς τοίνυν εἰς τοῦτο παρανομίας ἀφῖχθε καὶ δυσμενείας ὥστε καὶ πρὸς τὸν Πέρσην πρέσβεις ἀπεστάλκατε πείσοντας αὐτὸν ἐμοὶ πολεμεῖν· ὃ μάλιστ᾽ ἄν τις θαυμάσειεν. πρὸ μὲν γὰρ τοῦ λαβεῖν αὐτὸν Αἴγυπτον καὶ Φοινίκην ἐψηφίσασθε, ἂν ἐκεῖνός τι νεωτερίζῃ, παρακαλεῖν ὁμοίως ἐμὲ καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας ἅπαντας ἐπ᾽ αὐτόν·

[7] νῦν δὲ τοσοῦτον ὑμῖν περίεστι τοῦ πρὸς ἐμὲ μίσους ὥστε πρὸς ἐκεῖνον διαλέγεσθε περὶ τῆς ἐπιμαχίας. καίτοι τὸ παλαιὸν οἱ πατέρες ὑμῶν, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, τοῖς Πεισιστρατίδαις ἐπετίμων ὡς ἐπάγουσι τὸν Πέρσην ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας· ὑμεῖς δ᾽ οὐκ αἰσχύνεσθε ταῦτα ποιοῦντες ἃ διετελεῖτε τοῖς τυράννοις ἐγκαλοῦντες.

[8] Ἀλλὰ πρὸς τοῖς ἄλλοις καὶ γράφετ᾽ ἐν τοῖς ψηφίσμασιν ἐμοὶ προστάττοντες Τήρην καὶ Κερσοβλέπτην ἐᾶν Θρᾴκης ἄρχειν, ὡς ὄντας Ἀθηναίους. ἐγὼ δὲ τούτους οὔτε τῶν περὶ τῆς εἰρήνης συνθηκῶν οἶδα μετασχόντας ὑμῖν οὔτ᾽ ἐν ταῖς στήλαις ἀναγεγραμμένους οὔτ᾽ Ἀθηναίους ὄντας, ἀλλὰ Τήρην μὲν μετ᾽ ἐμοῦ στρατευόμενον ἐφ᾽ ὑμᾶς, Κερσοβλέπτην δὲ τοῖς παρ᾽ ἐμοῦ πρεσβευταῖς ἰδίᾳ μὲν τοὺς ὅρκους ὀμόσαι προθυμούμενον, κωλυθέντα δ᾽ ὑπὸ τῶν ὑμετέρων στρατηγῶν ἀποφαινόντων αὐτὸν Ἀθηναίων ἐχθρόν.

[9] καίτοι πῶς ἐστὶ τοῦτ᾽ ἴσον ἢ δίκαιον, ὅταν μὲν ὑμῖν συμφέρῃ, πολέμιον εἶναι φάσκειν αὐτὸν τῆς πόλεως, ὅταν δ᾽ ἐμὲ συκοφαντεῖν βούλησθε, πολίτην ἀποδείκνυσθαι τὸν αὐτὸν ὑφ᾽ ὑμῶν· καὶ Σιτάλκου μὲν ἀποθανόντος, ᾧ μετέδοτε τῆς πολιτείας, εὐθὺς ποιήσασθαι πρὸς τὸν ἀποκτείναντα φιλίαν, ὑπὲρ δὲ Κερσοβλέπτου πόλεμον αἴρεσθαι πρὸς ἡμᾶς; καὶ ταῦτα σαφῶς εἰδότας ὅτι τῶν λαμβανόντων τὰς δωρεὰς τὰς τοιαύτας οὐδεὶς οὔτε τῶν νόμων οὔτε τῶν ψηφισμάτων οὐδὲν φροντίζει τῶν ὑμετέρων.

[10] οὐ μὴν ἀλλ᾽ εἰ δεῖ πάντα τἄλλα παραλιπόντα συντόμως εἰπεῖν, ὑμεῖς ἔδοτε πολιτείαν Εὐαγόρᾳ τῷ Κυπρίῳ καὶ Διονυσίῳ τῷ Συρακοσίῳ καὶ τοῖς ἐκγόνοις τοῖς ἐκείνων. ἐὰν οὖν πείσητε τοὺς ἐκβαλόντας ἑκατέρους αὐτῶν ἀποδοῦναι πάλιν τὰς ἀρχὰς τοῖς ἐκπεσοῦσι, κομίζεσθε καὶ παρ᾽ ἐμοῦ τὴν Θρᾴκην, ὅσης Τήρης καὶ Κερσοβλέπτης ἦρχον. εἰ δὲ τοῖς μὲν ἐκείνων κρατήσασι μηδ᾽ ἐγκαλεῖν ἀξιοῦτε μηδέν, ἐμὲ δ᾽ ἐνοχλεῖτε, πῶς οὐ δικαίως ὑμᾶς ἀμυνοίμην ἄν;

***
[6] Εκτός από αυτά, έχετε φτάσει σε τέτοιο βαθμό περιφρόνησης του δικαίου και σε τόσο μεγάλη έχθρα προς εμένα, ώστε έχετε στείλει πρέσβεις ακόμη και στον βασιλιά των Περσών για να τον πείσουν να κηρύξει πόλεμο εναντίον μου. Αλλά το πιο καταπληκτικό απ᾽ όλα είναι τούτο: πριν ο Μέγας βασιλιάς ανακαταλάβει την Αίγυπτο και τη Φοινίκη, αποφασίσατε να καλέσετε σε κοινό αγώνα εναντίον του, εμένα και όλους τους άλλους Έλληνες, σε περίπτωση που εκείνος θα έκανε κάποιαν απόπειρα εναντίον της Ελλάδας.

[7] Τώρα όμως τόσο πολύ έχει ξεχειλίσει το μίσος σας προς εμένα, ώστε συζητάτε μαζί του τη δυνατότητα σύναψης αμυντικής συμμαχίας. Και όμως την παλαιά εποχή οι πρόγονοί σας κατέκριναν, σύμφωνα με πληροφορίες που έχω, τα παιδιά του Πεισιστράτου, που καλούσαν τον Πέρση βασιλιά εναντίον των Ελλήνων. Εσείς τώρα δεν ντρέπεστε να κάνετε αυτά για τα οποία πάντοτε κατηγορούσατε τους τυράννους σας!

[8] Αλλά μαζί με όλα τα άλλα μου παραγγέλλετε με τα ψηφίσματά σας υπό τύπον διαταγής να αφήσω τον Τήρη και τον Κερσοβλέπτη, θεωρώντας τους Αθηναίους, να έχουν την εξουσία της Θράκης. Εγώ όμως γνωρίζω ότι αυτοί οι δύο ούτε έχουν συμπεριληφθεί μαζί με εσάς στις συνθήκες της ειρήνης ούτε έχουν αναγραφεί τα ονόματά τους στις στήλες ούτε είναι Αθηναίοι. Αντίθετα, ο Τήρης πήρε μέρος στην εκστρατεία μου εναντίον σας, ενώ ο Κερσοβλέπτης, που ήταν πρόθυμος να δώσει προσωπικά όρκους στους πρεσβευτές μου, εμποδίστηκε από τους στρατηγούς σας, οι οποίοι τον απείλησαν ότι θα τον θεωρούσαν εχθρό των Αθηναίων.

[9] Είστε αλήθεια αμερόληπτοι; Είστε δίκαιοι; Πώς; Να ισχυρίζεστε δηλαδή ότι ο άνθρωπος αυτός είναι εχθρός της πόλης σας, όταν σας συμφέρει, αλλά όταν θέλετε να με συκοφαντείτε, τότε παρουσιάζετε τον ίδιο άνθρωπο ως συμπολίτη σας; Να κηρύσσετε επίσης πόλεμο εναντίον μου για να υποστηρίξετε τον Κερσοβλέπτη εσείς που, όταν δολοφονήθηκε ο Σιτάλκης, στον οποίο είχατε παραχωρήσει πολιτικά δικαιώματα, αμέσως συνάψατε φιλία με τον δολοφόνο του; Και όλα αυτά, ενώ ξέρετε πολύ καλά ότι κανένας από όσους δέχονταν αυτού του είδους τις τιμές δεν νοιάζεται καθόλου ούτε για τους νόμους σας ούτε για τα ψηφίσματά σας.

[10] Ωστόσο, αν μπορώ παραλείποντας όλες τις άλλες περιπτώσεις να αναφέρω συντόμως δύο παραδείγματα, σεις δώσατε πολιτικά δικαιώματα στον Ευαγόρα τον Κύπριο και στον Διονύσιο τον Συρακούσιο, καθώς και στους απογόνους τους. Αν λοιπόν μπορέσετε να πείσετε αυτούς οι οποίοι εξόρισαν τον καθένα από αυτούς να αποκαταστήσουν στην εξουσία τους έκπτωτους τυράννους, τότε παίρνετε από εμένα όσην έκταση της Θράκης εξουσίαζαν οι Τήρης και Κερσοβλέπτης. Αν όμως δεν κρίνετε σωστό να διατυπώσετε έστω και την παραμικρή κατηγορία εναντίον εκείνων οι οποίοι τους ανέτρεψαν, αλλά επιμένετε να ενοχλείτε εμένα, πώς τότε δεν έχω απόλυτο δίκαιο να υπερασπίσω τον εαυτό μου αντιμετωπίζοντάς σας;