Η ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ ΣΟΥ

«Αυτό που βρίσκουμε σε μια αδελφή ψυχή δεν είναι κάτι άγριο για να δαμάσουμε, αλλά κάτι άγριο με το οποίο να τρέξουμε» - Robert Brault

Όταν ακούτε τη λέξη αδελφή ψυχή, προφανώς σκέφτεστε κάποιο απροσδόκητο, τέλειο, ακριβώς-όπως-εσείς ταίρι που έρχεται στη ζωή σας μια ημέρα, κάποια ημέρα, και σας κόβει την ανάσα. Μας αρέσει να πιστεύουμε αυτό το μύθο. Και ο λόγος που τον αγαπάμε είναι επειδή απαιτεί από λίγη έως καθόλου προσπάθεια από μέρους μας.

Σίγουρα, είναι ενοχλητικό να περιμένεις για τον Κύριο Σωστό/ την Κυρία Σωστή (έχουμε ακούσει τα παράπονα από όλους τους ελεύθερους φίλους), αλλά είναι επίσης τόσο εύκολο. Εύκολο να περιμένεις το πεπρωμένο να σε τακτοποιήσει σε κάποια αόριστη ευτυχία που προήλθε από μια μυστηριώδη φιγούρα.

Είναι μια παραβολή που δικαιολογεί τις επιθυμίες μας – ότι πρέπει να εργαστούμε λίγο στη ζωή μας, και ότι πρέπει να βρούμε κάποιον που να μας προκαλεί λίγη ή καθόλου τριβή… γιατί, Ω, Θεέ μου, η ζωή είναι ήδη τόσο σκληρή, και δεν θα ήταν υπέροχο να βρείτε κάποιον που να μπορεί τελικά να αποδεχτεί «εσάς» όπως είστε;

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι μια αδελφή ψυχή είναι κάποιος πολύ περισσότερο διασπαστικός από το κομμάτι του παζλ που περιγράφεται παραπάνω. Θα καταστρέψει «Εσάς» προκειμένου να αποκαλύψει το πραγματικό άτομο (εσάς): τα όνειρα σας, την ομορφιά σας, και την τεράστια δύναμη που έχετε μέσα σας.

Γνωρίζει ποιος/ποια πραγματικά είστε. Θα σπάσει τα όρια που βλέπετε στον εαυτό σας, και αυτός είναι ο λόγος που θα αναστατώσει τα ίδια τα θεμέλια της ύπαρξης σας. Είναι η επιτομή της καταστροφής. Και είναι πάνω στις πιο μικρές στάχτες των ερειπίων αυτών που καίγονται, που θα ανοικοδομήσετε τον εαυτό σας.

Το μεγαλύτερο δώρο και ο σημαντικότερος ρόλος του, τότε, δεν θα είναι αυτός του εραστή με τα τριαντάφυλλα, ή ενός ακράτητου αγοριού, αλλά αυτός του γεμάτου αγάπη και αποκαλυπτικού μεταμορφωτή.

Ένα άτομο που τελικά δεν φοβάται να ξεσκίσει το εγώ σας και να αμφισβητήσει τις ιδέες που έχετε για τον εαυτό σας. Θα σας εκθέσει στις δικές σας αδυναμίες που σας κρατούν από την επίτευξη των πραγματικών δυνατοτήτων σας – στο νου, το σώμα, και το πνεύμα.

Για να παραθέσω την Elizabeth Gilbert, «μια αδελφή ψυχή είναι ένας καθρέπτης, το άτομο που σας δείχνει όλα όσα σας κρατούν πίσω, το άτομο που σας φέρνει στην δική σας προσοχή, ώστε να μπορέσετε να αλλάξετε τη ζωή σας».

Και η όλη διαδικασία πονάει σαν την κόλαση. Όχι επειδή είναι εδώ για να μας πληγώσουν, αλλά επειδή εμείς προστατεύουμε τις ιδέες που έχουμε για τους εαυτούς μας με ένα παροιμιώδες κράτημα μέχρι θανάτου.

Όταν κάποιος παρουσιάζεται, και έρχεται τόσο κοντά ώστε να ξεκολλήσει τις ιδέες αυτές από μέσα μας, εκτιθέμεθα. Νιώθουμε σύγχιση. Γινόμαστε ευάλωτοι. Και όπως κάθε άλλος μυς στο σώμα μας, η καρδιά και το μυαλό πρέπει να γίνουν επίσης ευάλωτα – να στρεσσαριστούν, να σκιστούν, και να σπρωχτούν στα όρια τους – για να βιώσουν την ανάπτυξη. Μόνον τότε μπορούμε να αναπτύξουμε αληθινή δύναμη.

Ως άνθρωποι, φοβόμαστε την αλλαγή και αγαπούμε τη βολή, αλλά είναι η αλλαγή που μας δίνει τη δύναμη να σταθούμε στο δικό μας κουράγιο και να διακηρύξουμε τη νίκη πάνω στις προκλήσεις που ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να ξεπεράσουμε, πόσον μάλλον αυτές που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπήρχαν. Ο φόβος κρύβεται πίσω από το εγώ, πίσω από τη δύναμη… και έτσι, υπάρχει μια ιδιαίτερη αγάπη που προορίζεται για εκείνους των οποίων η μεγαλειώδης, παρ’ όλο ταπεινή παρουσία μας αναγκάζει να εκτεθούμε τόσο πολύ ώστε στην πραγματικότητα γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι στα ίδια μας τα μάτια. Διαμορφώνουμε ένα νέο είδος δύναμης που έχει τις ρίζες της σε αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αδυναμία. Βρίσκουμε δύναμη στην ευαλωτότητα.

Ο κόσμος έχει πολλούς δυνατούς ανθρώπους με φαινομενικά άφθαρτα εγώ, και ακόμα περισσότερους αρνητές και ανθρώπους που λένε «μάλιστα κύριε». Αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι ευάλωτους ανθρώπους. Λιγότερο φόβο, και περισσότερο κουράγιο. Λιγότερο καπνό και περισσότερους καθρέπτες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι οι αδελφές ψυχές μας.