ΔΕΣ: Μωσαϊκός Νόμος - Η απογύμνωση των νόμων του Μωυσή
Το νόημα της Εντολής
Η Πρώτη Εντολή είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς ότι ο Θεός πρέπει να είναι το μόνο αντικείμενο της αφοσίωσης και της λατρείας τους. Είναι μια συμβουλή να μην λατρεύουμε άλλους θεούς ή είδωλα, και να βάζουμε τον Θεό πρώτο σε όλα τα πράγματα. Αυτή η εντολή είναι μια υπενθύμιση ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι κανένας άλλος θεός δεν πρέπει να λατρεύεται ή να λατρεύεται. Είναι ένα κάλεσμα για πίστη στον Θεό και για να Τον βάλουμε πρώτο σε όλα τα πράγματα.
Η σημασία της Εντολής
Η Πρώτη Εντολή είναι μια σημαντική υπενθύμιση στους πιστούς για τη σημασία της πίστης στον Θεό. Είναι μια υπενθύμιση ότι ο Θεός πρέπει να είναι το μόνο αντικείμενο της αφοσίωσης και της λατρείας μας. Αυτή η εντολή είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι κανένας άλλος θεός δεν πρέπει να λατρεύεται ή να λατρεύεται. Είναι ένα κάλεσμα για πίστη στον Θεό και για να Τον βάλουμε πρώτο σε όλα τα πράγματα.
Η Πρώτη Εντολή είναι ένα ουσιαστικό μέρος της ιουδαιοχριστιανικής πίστης και είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς να παραμείνουν πιστοί στον Θεό και να Τον βάζουν πρώτο σε όλα τα πράγματα. Είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι κανένας άλλος θεός δεν πρέπει να λατρεύεται ή να λατρεύεται. Αυτή η εντολή είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς να παραμείνουν πιστοί στον Θεό και να Τον βάζουν πρώτο σε όλα τα πράγματα.
Η Πρώτη Εντολή λέει:
Και ο Θεός είπε όλα αυτά τα λόγια, λέγοντας: Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλα από τη γη της Αιγύπτου, από τον οίκο της δουλείας. Δεν θα έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα. (Εξοδος πλήθους 20:1-3)
Η πρώτη, η πιο βασική και πιο σημαντική εντολή — ή είναι οι δύο πρώτες εντολές; Αυτή είναι η ερώτηση. Μόλις ξεκινήσαμε και έχουμε ήδη βυθιστεί σε διαμάχες μεταξύ θρησκειών και δογμάτων.
Συνδέσεις με τον Ιουδαϊσμό
Για τους Ιουδαίους, το δεύτερο εδάφιο είναι η Πρώτη Εντολή: «Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλα από τη γη της Αιγύπτου, από τον οίκο της δουλείας». Αυτό δεν ακούγεται σαν εντολή, αλλά στο πλαίσιο της εβραϊκής παράδοσης, είναι ένα. Είναι και δήλωση ύπαρξης και δήλωση δράσης: λέει ότι υπάρχει, ότι είναι ο θεός των Εβραίων και ότι εξαιτίας του έχουν γλιτώσει τη σκλαβιά στην Αίγυπτο.
Κατά μία έννοια, η εξουσία του Θεού έχει τις ρίζες του στο γεγονός ότι τους έχει βοηθήσει στο παρελθόν — του οφείλουν σε μεγάλο βαθμό και σκοπεύει να δει ότι δεν το ξεχνούν. Ο Θεός νίκησε τον πρώην αφέντη τους, έναν Φαραώ που θεωρούνταν ζωντανός θεός μεταξύ των Αιγυπτίων. Οι Εβραίοι θα πρέπει να αναγνωρίσουν το χρέος τους στον Θεό και να το αποδεχτούν σύμφωνο θα έφτιαχνε μαζί τους. Οι πρώτες πολλές εντολές, λοιπόν, σχετίζονται φυσικά με την τιμή του Θεού, τη θέση του Θεού στις εβραϊκές πεποιθήσεις και τις προσδοκίες του Θεού ως προς το πώς θα σχετίζονται μαζί του.
Ένα πράγμα που αξίζει να σημειωθεί εδώ είναι η απουσία οποιασδήποτε επιμονής στον μονοθεϊσμό. Ο Θεός δεν δηλώνει ότι είναι ο μόνος θεός που υπάρχει. αντίθετα οι λέξεις προϋποθέτουν το ύπαρξη άλλων θεών και επιμένουν ότι δεν πρέπει να λατρεύονται. Υπάρχουν πολλά εδάφια στις εβραϊκές γραφές όπως αυτό και εξαιτίας τους πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι οι πρώτοι Εβραίοι ήταν πολυθεϊστές και όχι μονοθεϊστές: λάτρεις ενός μόνο θεού χωρίς να πιστεύουν ότι ο μόνος τους ήταν θεός που υπήρχε.
Μεταξύ των Χριστιανικών Ομολογιών
Οι Χριστιανοί όλων των δογμάτων έχουν εγκαταλείψει τον πρώτο στίχο ως απλό πρόλογο και κάνουν την πρώτη τους εντολή από τον τρίτο στίχο: «Δεν θα έχεις άλλους θεούς πριν από εμένα». Οι Εβραίοι έχουν γενικά διαβάσει αυτό το μέρος (τους Δεύτερη Εντολή ) απέρριψαν κυριολεκτικά και απλά τη λατρεία οποιουδήποτε θεού στη θέση του δικού τους θεού. Οι Χριστιανοί συνήθως τους ακολουθούν σε αυτό, αλλά όχι πάντα.
Το νόημα της Εντολής
Η Πρώτη Εντολή είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς ότι ο Θεός πρέπει να είναι το μόνο αντικείμενο της αφοσίωσης και της λατρείας τους. Είναι μια συμβουλή να μην λατρεύουμε άλλους θεούς ή είδωλα, και να βάζουμε τον Θεό πρώτο σε όλα τα πράγματα. Αυτή η εντολή είναι μια υπενθύμιση ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι κανένας άλλος θεός δεν πρέπει να λατρεύεται ή να λατρεύεται. Είναι ένα κάλεσμα για πίστη στον Θεό και για να Τον βάλουμε πρώτο σε όλα τα πράγματα.
Η σημασία της Εντολής
Η Πρώτη Εντολή είναι μια σημαντική υπενθύμιση στους πιστούς για τη σημασία της πίστης στον Θεό. Είναι μια υπενθύμιση ότι ο Θεός πρέπει να είναι το μόνο αντικείμενο της αφοσίωσης και της λατρείας μας. Αυτή η εντολή είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι κανένας άλλος θεός δεν πρέπει να λατρεύεται ή να λατρεύεται. Είναι ένα κάλεσμα για πίστη στον Θεό και για να Τον βάλουμε πρώτο σε όλα τα πράγματα.
Η Πρώτη Εντολή είναι ένα ουσιαστικό μέρος της ιουδαιοχριστιανικής πίστης και είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς να παραμείνουν πιστοί στον Θεό και να Τον βάζουν πρώτο σε όλα τα πράγματα. Είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι κανένας άλλος θεός δεν πρέπει να λατρεύεται ή να λατρεύεται. Αυτή η εντολή είναι μια υπενθύμιση στους πιστούς να παραμείνουν πιστοί στον Θεό και να Τον βάζουν πρώτο σε όλα τα πράγματα.
Η Πρώτη Εντολή λέει:
Και ο Θεός είπε όλα αυτά τα λόγια, λέγοντας: Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλα από τη γη της Αιγύπτου, από τον οίκο της δουλείας. Δεν θα έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα. (Εξοδος πλήθους 20:1-3)
Η πρώτη, η πιο βασική και πιο σημαντική εντολή — ή είναι οι δύο πρώτες εντολές; Αυτή είναι η ερώτηση. Μόλις ξεκινήσαμε και έχουμε ήδη βυθιστεί σε διαμάχες μεταξύ θρησκειών και δογμάτων.
Συνδέσεις με τον Ιουδαϊσμό
Για τους Ιουδαίους, το δεύτερο εδάφιο είναι η Πρώτη Εντολή: «Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου, που σε έβγαλα από τη γη της Αιγύπτου, από τον οίκο της δουλείας». Αυτό δεν ακούγεται σαν εντολή, αλλά στο πλαίσιο της εβραϊκής παράδοσης, είναι ένα. Είναι και δήλωση ύπαρξης και δήλωση δράσης: λέει ότι υπάρχει, ότι είναι ο θεός των Εβραίων και ότι εξαιτίας του έχουν γλιτώσει τη σκλαβιά στην Αίγυπτο.
Κατά μία έννοια, η εξουσία του Θεού έχει τις ρίζες του στο γεγονός ότι τους έχει βοηθήσει στο παρελθόν — του οφείλουν σε μεγάλο βαθμό και σκοπεύει να δει ότι δεν το ξεχνούν. Ο Θεός νίκησε τον πρώην αφέντη τους, έναν Φαραώ που θεωρούνταν ζωντανός θεός μεταξύ των Αιγυπτίων. Οι Εβραίοι θα πρέπει να αναγνωρίσουν το χρέος τους στον Θεό και να το αποδεχτούν σύμφωνο θα έφτιαχνε μαζί τους. Οι πρώτες πολλές εντολές, λοιπόν, σχετίζονται φυσικά με την τιμή του Θεού, τη θέση του Θεού στις εβραϊκές πεποιθήσεις και τις προσδοκίες του Θεού ως προς το πώς θα σχετίζονται μαζί του.
Ένα πράγμα που αξίζει να σημειωθεί εδώ είναι η απουσία οποιασδήποτε επιμονής στον μονοθεϊσμό. Ο Θεός δεν δηλώνει ότι είναι ο μόνος θεός που υπάρχει. αντίθετα οι λέξεις προϋποθέτουν το ύπαρξη άλλων θεών και επιμένουν ότι δεν πρέπει να λατρεύονται. Υπάρχουν πολλά εδάφια στις εβραϊκές γραφές όπως αυτό και εξαιτίας τους πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι οι πρώτοι Εβραίοι ήταν πολυθεϊστές και όχι μονοθεϊστές: λάτρεις ενός μόνο θεού χωρίς να πιστεύουν ότι ο μόνος τους ήταν θεός που υπήρχε.
Μεταξύ των Χριστιανικών Ομολογιών
Οι Χριστιανοί όλων των δογμάτων έχουν εγκαταλείψει τον πρώτο στίχο ως απλό πρόλογο και κάνουν την πρώτη τους εντολή από τον τρίτο στίχο: «Δεν θα έχεις άλλους θεούς πριν από εμένα». Οι Εβραίοι έχουν γενικά διαβάσει αυτό το μέρος (τους Δεύτερη Εντολή ) απέρριψαν κυριολεκτικά και απλά τη λατρεία οποιουδήποτε θεού στη θέση του δικού τους θεού. Οι Χριστιανοί συνήθως τους ακολουθούν σε αυτό, αλλά όχι πάντα.
Υπάρχει μια ισχυρή παράδοση στον Χριστιανισμό ανάγνωσης αυτής της εντολής (καθώς και η απαγόρευση εναντίον σκαλισμένες εικόνες, είτε αυτή αντιμετωπίζεται ως η Δεύτερη Εντολή είτε περιλαμβάνεται στην πρώτη όπως συμβαίνει μεταξύ των Καθολικών και των Λουθηρανών) με μεταφορικό τρόπο. Ίσως μετά την καθιέρωση του Χριστιανισμού ως κυρίαρχης θρησκείας στη Δύση, να ήταν λίγα πειρασμός να λατρεύουν οποιουσδήποτε άλλους πραγματικούς θεούς και αυτό έπαιξε ρόλο. Όποιος κι αν είναι ο λόγος, πολλοί το έχουν ερμηνεύσει ως απαγόρευση να γίνει οτιδήποτε άλλο τόσο θεϊκό ώστε να αποσπά την προσοχή από τη λατρεία του ενός αληθινού Θεού.
Έτσι, απαγορεύεται σε κάποιον να «λατρεύει» χρήματα, σεξ, επιτυχία, ομορφιά, στάτους κ.λπ. Μερικοί έχουν επίσης υποστηρίξει ότι αυτή η εντολή απαγορεύει περαιτέρω σε κάποιον να έχει ψευδείς πεποιθήσεις για τον Θεό — πιθανώς στη θεωρία ότι αν πιστεύει ότι ο Θεός έχει ψευδείς τότε, στην πραγματικότητα, πιστεύει κανείς σε έναν ψευδή ή λανθασμένο θεό.
Για τους αρχαίους Εβραίους, ωστόσο, καμία τέτοια μεταφορική ερμηνεία δεν ήταν δυνατή. Εκείνη την εποχή, πολυθεϊσμός ήταν μια γνήσια επιλογή που ασκούσε έναν συνεχή πειρασμό. Ο πολυθεϊσμός θα τους φαινόταν πιο φυσικός και λογικός, δεδομένης της μεγάλης ποικιλίας απρόβλεπτων δυνάμεων στις οποίες υποβάλλονταν οι άνθρωποι και που ήταν πέρα από τον έλεγχό τους. Ακόμα και το Δέκα εντολές δεν είναι σε θέση να αποφύγει να αναγνωρίσει την ύπαρξη άλλων δυνάμεων που θα μπορούσαν να θεοποιηθούν, επιμένοντας απλώς να μην τις λατρεύουν οι Εβραίοι.
Έτσι, απαγορεύεται σε κάποιον να «λατρεύει» χρήματα, σεξ, επιτυχία, ομορφιά, στάτους κ.λπ. Μερικοί έχουν επίσης υποστηρίξει ότι αυτή η εντολή απαγορεύει περαιτέρω σε κάποιον να έχει ψευδείς πεποιθήσεις για τον Θεό — πιθανώς στη θεωρία ότι αν πιστεύει ότι ο Θεός έχει ψευδείς τότε, στην πραγματικότητα, πιστεύει κανείς σε έναν ψευδή ή λανθασμένο θεό.
Για τους αρχαίους Εβραίους, ωστόσο, καμία τέτοια μεταφορική ερμηνεία δεν ήταν δυνατή. Εκείνη την εποχή, πολυθεϊσμός ήταν μια γνήσια επιλογή που ασκούσε έναν συνεχή πειρασμό. Ο πολυθεϊσμός θα τους φαινόταν πιο φυσικός και λογικός, δεδομένης της μεγάλης ποικιλίας απρόβλεπτων δυνάμεων στις οποίες υποβάλλονταν οι άνθρωποι και που ήταν πέρα από τον έλεγχό τους. Ακόμα και το Δέκα εντολές δεν είναι σε θέση να αποφύγει να αναγνωρίσει την ύπαρξη άλλων δυνάμεων που θα μπορούσαν να θεοποιηθούν, επιμένοντας απλώς να μην τις λατρεύουν οι Εβραίοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου