«ΕΠΙΚΑΤΑΡΩΜΕΝΟ ΥΔΩΡ» Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΗΛΟΤΥΠΙΑΣ
Η γυναίκα είναι ένα σιδερένιο κοφτερό στιλέτο
που κόβει το λαιμό του άντρα».
Εβραϊκοί μύθοι
Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τον Μωυσή με περισσή ευκολία να διατάζει τον θάνατο μερικών δεκάδων χιλιάδων ανυπεράσπιστων γυναικών, μαζί μάλιστα με τα άρρενα τέκνα τους, και να χρησιμοποιεί τις νεαρές παρθένες για σκλάβες. Είναι άραγε μια ένδειξη αυτή της θεοκρατικής αξίας της γυναικός, στη σκέψη του θεογνώστη Μωυσή; Ή μήπως η γυναίκα στις υπόλοιπες σελίδες της Βίβλου απολαμβάνει την πρέπουσα τιμή και τον προσήκοντα σεβασμό, αποδεικνύοντάς μας, ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις του Μωυσή είναι τουλάχιστον ως προς την γυναίκα πράγματι άνωθεν εμπνεόμενες;
Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τον Μωυσή με περισσή ευκολία να διατάζει τον θάνατο μερικών δεκάδων χιλιάδων ανυπεράσπιστων γυναικών, μαζί μάλιστα με τα άρρενα τέκνα τους, και να χρησιμοποιεί τις νεαρές παρθένες για σκλάβες. Είναι άραγε μια ένδειξη αυτή της θεοκρατικής αξίας της γυναικός, στη σκέψη του θεογνώστη Μωυσή; Ή μήπως η γυναίκα στις υπόλοιπες σελίδες της Βίβλου απολαμβάνει την πρέπουσα τιμή και τον προσήκοντα σεβασμό, αποδεικνύοντάς μας, ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις του Μωυσή είναι τουλάχιστον ως προς την γυναίκα πράγματι άνωθεν εμπνεόμενες;
Παρακαλώ διαβάστε τα απίστευτα πράγματα που ακολουθούν αργά, σχεδόν τελετουργικά, για να τιμήσουμε επ’ ευκαιρία, τον διαχρονικό αυτόν μάρτυρα σεξουαλικής καταπίεσης που λέγεται γυναίκα.
«Και είπεν ο Κύριος προς τον Μωυσήν λέγων... εάν επέλθη εις αυτόν (τον οποιονδήποτε Ισραηλίτη) πνεύμα ζηλοτυπίας (ζήλιας δηλαδή) και ζηλοτυπήση την γυναίκα αυτού, τότε θέλει φέρει την γυναίκα αυτού προς τον ιερέα και... θέλει πλησιάσει αυτήν ο ιερεύς και στήσει αυτήν ενώπιον του Κυρίου. Έπειτα θέλει λάβει ο ιερεύς ύδωρ άγιον εις αγγείον πήλινον και από του χώματος το οποίον είναι επί του εδάφους της σκηνής, (του μαρτυρίου) θέλει λάβει ο ιερεύς και βάλει εις το ύδωρ. (!) Και θέλει αποκαλύψει την κεφαλήν της γυναικός, και θέλει βάλει εις τας χείρας αυτής την προσφορά της ζηλοτυπίας, (τα δώρα της προς τον ιερέα) εν δε τη χειρί του ιερέως θέλει είσθαι το ύδωρ το πικρόν, (Ο΄ύδωρ το επικαταρώμενον) το οποίον φέρει την κατάραν.
»Και θέλει ορκίσει αυτήν ο ιερεύς και θέλει ειπεί προς την γυναίκα. Εάν δεν εκοιμήθη τις μετά σου και εάν δεν παρεδρόμησας δια να μολυνθής, δεχόμενη άλλον αντί του ανδρός σου, ας είσαι αβλαβής από του ύδατος τούτου του πικρού, το οποίον φέρει την κατάραν, εάν όμως παρεδρόμησας, δεχόμενη άλλον αντί του ανδρός σου, τότε ο ιερεύς θέλει ορκίσει την γυναίκα μεθ’ όρκου κατάρας, και θέλει ειπεί ο ιερεύς προς την γυναίκα. Ο Κύριος να σε καταστήση κατάραν και όρκον μεταξύ του λαού σου, κάμνων ο Κύριος να σαπή (να σαπίσει) ο μηρός σου και να πρησθή η κοιλία σου και το ύδωρ τούτο, το οποίον φέρει την καταραν, θέλει εισέλθει εις τα εντόσθια σου, δια να κάμη να πρησθή η κοιλία σου και να σαπή ο μηρός σου. Και θέλει ειπεί η γυνή, Αμήν, Αμήν. Ω, την δύσμοιρη, έπρεπε να λέει και αμήν, αμήν!
»Έπειτα θέλει γράψει ο ιερεύς τας κατάρας ταύτας εν βιβλίω και θέλει εξαλείψει (ξεπλένει) αυτάς δια του ύδατος του πικρού (τα γράμματα της κατάρας ξεπλένονται μέσα στο "καταρόνερο" που περιέχει πια, πέραν των άλλων και το υλικό με το οποίο τις έγραψε!) και θέλει ποτίσει την γυναίκα το ύδωρ, το οποίον φέρει την κατάραν και το ύδωρ το φέρον την κατάραν, θέλει εισέλθει εις αυτήν δια πικρίαν. Και θέλει λάβει ο ιερεύς εκ της χειρός της γυναικός την προσφοράν της ζηλοτυπίας (που σημαίνει, ότι όλη αυτή την ώρα, η κακόμοιρη γυναίκα, ήταν υποχρεωμένη να κρατά τα δώρα της προς τον ιερέα, ενώ αυτός την καταριόταν και την πότιζε ό,τι ήθελε!)... Και αφού ποτίση αυτήν το ύδωρ, τότε θέλει συμβή ώστε, αν είναι μολυσμένη και αδίκησε τον άνδρα αυτής, θέλει εισέλθει εις αυτήν το ύδωρ, το φέρον την κατάραν, δια πικρίαν, και η κοιλία αυτής θέλει πρησθή και ο μηρός αυτής θέλει σαπήση και θέλει είσθαι η γυνή κατάρα εν μέσω του λαού αυτής... Ούτος είναι ο νόμος της ζηλοτυπίας... ο μεν ανήρ θέλει είσθε αθώος από της ανομίας. Αριθ.Ε΄11-31.
Τα χάνει κανείς μπροστά σε τέτοιες εικόνες!
Ποιά αβυσσαλέα ψυχική διαστροφή μπορεί να συγκριθεί με τούτα δω τα τρίσβαθα της κατάμαυρης μαγγανείας;! Ο ιερέας ποτίζει στο θύμα του χώμα από τη σκηνή, χιλιοπατημένο απ’ τα "άγια" σανδάλια των αγίων ιερέων, άγνωστες πικρές ουσίες της δικής του επιλογής και ποσότητας, προσθέτει τελευταία στιγμή (ξεπλένοντας κατ’ επιλογή) και δηλητήρια σε μορφή γραπτής κατάρας μέσα στο "άγιο" καταπότι... και νάτην η θρησκευτική μαγγανεία σε όλο το νομιμοποιημένο και ιεροποιημένο της μεγαλείο! Η απόλυτη θυματοποίηση. Η πλήρης θεϊκή ομηρία! Ο πιστός στο οδυνηρό τέρμα τις ολοκληρωτικής παράδοσης στον προφήτη και ιερέα του "θεού"!
Ποιές απίστευτες διαστροφές νομιμοποίησαν την απόλυτη αυτή εξαθλίωση της γυναικός, καθιστώντας από πάνω της πανίσχυρο τον κάθε άθλιο που εξασφάλισε τον τίτλο τον ιερέα; Πως τολμούν να αποκαλούν την παραπάνω περιγραφή θεόπνευστη, ενώ ακόμα και διανοητικά ανάπηροι μπορούν εύκολα να διακρίνουν τον απόλυτο κίνδυνο της εγκατάλειψης των γυναικών στις διαθέσεις του κάθε... πανάθλιου ιερέα; Ναι, αυτό κι αν είναι θεοκρατία!
Αν λοιπόν κατά την κρίση του ιερέως, η γυναίκα ήταν ένοχη, μπορούσε τότε με όλη την άνεσή του, με την ανάλογη ουσία της εκλογής του, να γράψει και να ξεπλένει τα γράμματα της κατάρας, μέσα στο "άγιο" πικρόνερό του. Πίνοντάς το η καημένη η Εβραιοπούλα, δεν θα προλάβαινε ούτε το τελικό «αμήν» να ψελλίσει, γιατί θα σφάδαζε με πόνους φρικτούς και θα τέλειωνε στα πόδια του δημίου της σαν το φολιασμένο σκυλί!
Απ’ την άλλη όμως, πως είναι δυνατόν να υπομένει κανείς αδιαμαρτύρητα τέτοια βάρβαρη υποτίμηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας; Ας τολμούσαν να κάνουν όλες αυτές τις αθλιότητες σε μια Κρητικιά, μια Ροδίτισσα μια Μυκηναία, και θα βλέπανε το πήλινο δοχείο με το "καταρόνερο" να τους έρχεται κατακούτελα!
Ζαλίζεσαι συνειδητοποιώντας ότι όλες αυτές τις σχιζοφρένιες τις διαβάζεις στο «βιβλίο του θεού», που έπλασε τον κόσμο με αγάπη και άπειρη καλοσύνη. Επιτέλους, αιδώς πιστοί... αν είναι δυνατόν να ταυτίζετε τα σεβάσματά σας με τούτη εδώ την απίστευτη μαυρίλα!
Βέβαια μερικοί αμέσως θα αντειπούν ότι αυτά δεν μπορεί παρά να είναι εβραϊκές υπερβολές και οπωσδήποτε όχι θέλημα θεού! Αν είναι όμως έτσι, γιατί ο ομιλητικότατος θεός του Μωυσή, (που είναι και ο σημερινός "δικός" μας θεός) δεν φαίνεται να έχει καμία αντίρρηση στον άγριο εξευτελισμό της γυναικός, που έπεσε θύμα των αστήρικτων υποψιασμών του συζύγου της;
Γιατί δεν αναιρείται πουθενά στις άγιες γραφές η παραπάνω μωυσιακή αθλιότητα, απέναντι στις πιθανές γυναικείες απιστίες; Υποτίθεται ότι όλες αυτές οι υστερικές θεοκρισίες είναι θεόσταλτες, αφού όλα τα παραπάνω είναι γραμμένα «κατ’ εντολή του Κυρίου» και του μέγιστου των προφητών του Μωυσέως, στο βιβλίο που εκφράζει τον θεό της μισής ανθρωπότητας. Άλλωστε, θυμηθείτε λαμβάνουν χώρα μέσα στη σκηνή του μαρτυρίου, ακριβώς δίπλα δηλαδή απ’ τα «άγια των αγίων» που φιλοξενούν την κιβωτό της διαθήκης, εκεί ακριβώς όπου με σαφήνεια καθορίζεται αυστηρότατα η παρουσία του τρομερού αυτού παλαιοδιαθηκικού αλλά και σημερινού θεού της χριστιανοσύνης! Όλα αυτά λοιπόν συμβαίνουν "εντελώς ενώπιον" του θεού!
Αντί λοιπόν ο εβραϊκός θεός της σκηνής του μαρτυρίου, να καταδεχτεί να κρίνει ο ίδιος την ενοχή ή την αθωότητα της δύστυχης γυναίκας όπως έκανε με κάθε άλλη σημαντική ή ασήμαντη περίπτωση, μιλώντας απ’ ευθείας στο Μωυσή ή έστω στον οποιονδήποτε ιερέα, νομοθετεί και δέχεται τον εξευτελιστικό εκφοβισμό και τον ενδεχόμενο δηλητηριασμό, των θυμάτων αυτών της ανδρικής ζηλοτυπίας! Το γιατί συμβαίνει αυτό, δεν είναι ούτε ανερμήνευτο ούτε δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς. Είναι η στυγνή ανάγκη του βάρβαρου εκφοβισμού των γυναικών. Καταπιεστικότατος μάλιστα εκφοβισμός, που με το παραπάνω υπηρετείται με την ταπεινωτική αυτή διαδικασία και όχι οποιαδήποτε απονομή δικαιοσύνης.
Βέβαια απ’ την άλλη μεριά, τίποτε παρόμοιο δεν υπάρχει στη Βίβλο, για τις πιθανές υποψίες των γυναικών, για την ανδρική ακεραιότητα! Ανδρική θεοκρισία λοιπόν εξ αφορμής γυναικείας ζηλοτυπίας δεν υπάρχει. Οι άνδρες δεν κινδυνεύουν να υποστούν τίποτε παρόμοιο για υποψίες και μόνο.
Είναι βέβαια ντροπή, ακόμα και να υπαινιχθούμε ότι όλα αυτά έχουν οποιαδήποτε σχέση με θεό! Παρ’ όλα αυτά ο θεός της Βίβλου που εισηγήθηκε όλες αυτές τις σχιζοφρένιες, παραμένει σήμερα αμετακίνητα ο θεός της "πολιτισμένης" ανθρωπότητας, χαρακτηρίζοντας μάλιστα απειλητικά ως ασεβή και βέβηλο, όποιον τολμήσει να τον κρίνει.
Πρέπει εδώ να διευκρινίσουμε ότι ο θεός του Σινά, έχει ανδροκρατική ηθική, εντελώς σύμφωνη με τον περίγυρο και την ιστορία του τόπου του, αφού όλες οι περιοριστικές και ηθικο-εξευτελιστικές εντολές εξαντλούνται στο πρόσωπο της γυναίκας. Ο άνδρας ούτε μονογαμικός χρειάζεται να είναι, ούτε θύμα ζηλοτυπίας μπορεί να γίνει. Έχει το δικαίωμα και συζύγους να έχει όσες μπορεί να συντηρεί, αλλά και παλλακίδες να κάνει όσες απ’ τις δούλες του ορέγεται, για τις οποίες μάλιστα, πουθενά δεν υπάρχει κανένας γενικότερος έστω αριθμητικός περιορισμός!
Η μόνη που πρέπει να τηρεί τους αυστηρούς σεξουαλικούς περιορισμούς, πριν και μετά τον γάμο, είναι η γυναίκα και μάλιστα επί ποινή θανάτου! Η παρθένος που θα ευρεθεί έγκυος θα λιθοβοληθεί. Ο άγαμος όμως ισραηλίτης δεν περιορίζει τις σεξουαλικές του δραστηριότητες, από κανέναν νόμο κατά της πορνείας.
Είναι εντυπωσιακό ότι δεν υπάρχει στο Μωσαϊκό νόμο «ου πορνεύσεις». Οι Ισραηλίτες, μπορούσαν να ικανοποιούν τις σεξουαλικές τους ανάγκες σε πόρνες, χωρίς αυτό να είναι καθ’ οιονδήποτε τρόπο παράπτωμα. Η περίπτωση μάλιστα του πατριάρχη Ιούδα, που άφησε έγκυο την ίδια τη νύφη του Θάμαρ, όταν αυτή προσποιήθηκε την πόρνη (Γέν.ΛΗ΄15), δείχνει πολύ καθαρά ότι τίποτε δεν άλλαξε απ’ την εποχή εκείνη, και καμία συνέπεια δεν συνέτρεχε για τις σεξουαλικές δραστηριότητες των ανδρών. Αυτές που κυριολεκτικά είχαν βρει τον μπελά τους, ήταν μόνο οι ταλαίπωρες Ισραηλίτισσες.
Κάποιος θα πει, ότι η περίπτωση του πατριάρχη Ιούδα είναι πολύ προγενέστερη του μωυσιακού νόμου και δεν υπόκειται σ’ αυτόν. Τι θα πείτε όμως για τον Σαμψών, που όχι μόνο είναι μεταγενέστερος των μωυσιακών νόμων, αλλά έχοντας το "πνεύμα του Κυρίου" ξημεροβραδιαζόταν στις πόρνες και οι επισκέψεις του σ’ αυτές σημειώνονται με μια επιδεικτική απλότητα: «Και υπήγεν ο Σαμψών εις Γάζαν, και είδεν εκεί γυναίκα πόρνην και εισήλθεν προς αυτήν» Κριταί ΙΣ΄1. Όλο αυτό αναφέρεται έτσι απλά και ξεκομμένα! Ο θρησκευόμενος όμως δεν αναρωτιέται, γιατί άραγε πρέπει να μάθουμε έτσι χωρίς λόγο αν πήγε ή όχι ο Σαμψών σε πόρνη;
Βέβαια στη Βίβλο τίποτε δεν γράφεται χωρίς λόγο, Εμείς παρακάτω θα μάθουμε ότι ο λόγος της πορνείας του Σαμψών ήταν η κατασκοπία!
Τελικά, από που πηγάζουν όλα αυτά τα ολοφάνερα κατακάθια της πρωτόγονης μαγείας; Τι γυρεύουν μέσα στο "θεϊκό" βιβλίο, και γιατί δεν καυτηριάσθηκαν ποτέ δημοσίως, από τόσες χριστιανικές χώρες, αλλά αποκρύπτονται και παρασιωπούνται από εκατομμύρια πιστούς ανά τον κόσμο, που με τόση ανεξέλεγκτη ορμή και πάθος υπερασπίζονται οτιδήποτε είναι εβραιοβιβλικό;
Γιατί η γυναίκα κατασυνθλίβεται ασύδοτα με τις ευλογίες του θεού των Εβραίων; Είμαι εγώ που υπερβάλλω, ή κάθε λογικός άνθρωπος θα αγανακτούσε στην ιδέα ότι ο θεός του, ο βιβλικός θεός, που με τόση αυτοθυσία αγαπά, δεν είναι παρά μια πλαστή θεότητα προτεινόμενη από υστερόβουλους τυραννικούς παλιομοδίτες μεσοποτάμιους μάγους;Και μόνο η ύπαρξη αυτής της απόλυτα αχαλίνωτης περιγραφής των μεθόδων μαγγανικής καταπίεσης των γυναικών, μέσα στις σελίδες της "Αγίας" Γραφής, έπρεπε να βάλει αυτόματα ένα τέλος της βιβλική παντοκρατορίας στις φιλόθρησκες ψυχές μας. Κι όμως η συγκεκριμένη διαδικασία, πολύ αργότερα μετονομάσθηκε σε «Αγνεία» και αγιοποιημένη εφαρμόσθηκε κατά την κρίση των ιερέων κατά κόρον και στους χριστιανικούς-Βυζαντινούς χρόνους.
ΔΕΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου