Ο χρόνος το πολυτιμότερο αγαθό

Έχετε αναρωτηθεί, για πoιό λόγο γεννηθήκαμε σε αυτό το σύμπαν; Έχετε καταλάβει πως η κάθε ζωή εδώ έχει συγκεκριμένο χρόνο;

Μας έχουν βάλει στο μυαλό από την παιδική μας ηλικία κάποιους στόχους, που πρέπει να κυνηγάμε, κατά την διάρκεια της ζωής μας. Κάποιοι από αυτούς σημαίνουν, ότι πρέπει να γίνουμε πετυχημένοι επαγγελματικά, να κάνουμε οικογένεια, να έχουμε πάντα λεφτά στην άκρη, να φτιάξουμε περιουσία και σπίτια…. Όλα αυτά φυσικά, είναι αυτά που πρέπει να έχει κάποιος για να μετράει σε αυτό τον κόσμο…

Αν δεν τα έχει κάποιος αυτά, σήμερα τον θεωρούν ανεύθυνο και αποτυχημένο ως προς το κοινωνικό σύνολο. Όλοι δηλαδή, πρέπει σαν κοπάδι να κάνουμε τα ίδια! Δεν υπάρχουν κανόνες, το πώς θα φτάσει κάποιος αυτούς τους στόχους, αρκεί να τους υλοποιήσει… Αυτό ενισχύει το ρητό του ‘πατώντας επί πτωμάτων’. Όλοι γίνονται εγωιστές, με αποτέλεσμα οι αρχέγονες μνήμες, μιας ‘αδύναμης ζωικής ύπαρξης’ να καθορίζουν την ζωή μας. Μπορεί να μην έχουμε κοφτερά νύχια η μεγάλα δόντια, αλλά βασιζόμαστε πάνω, σε αρετές όπως το δίκαιο για να πλάσουμε την κοινωνία μας. Ο άνθρωπος πιστεύει πάνω σε διαφορές αρετές ανά την τοποθεσία και τους αιώνες, βεβαία η συμφεροντολογική ομαδοποίηση τον οδηγεί στην καταστολή τους.

Δηλαδή εμείς γεννηθήκαμε για να αποδείξουμε στους άλλους, πόσα πολλά αποκτήσαμε στην διάρκεια της ζωής μας; Τότε γιατί ενσαρκωνόμαστε συνεχώς; Γιατί σε κάθε ζωή δεν είμαστε το ίδιο πρόσωπο; Να απολαμβάνουμε, ρε αδερφέ, τον κόπο μας από την ύλη που μαζεύουμε σε κάθε ζωή….

Όταν πάει κάτι στραβά ψάχνουμε για σωτήρα να μας σώσει.. Όταν τον βρούμε, τον θεωρούμε υποχρεωμένο, να φάει το χρόνο του για εμάς, χωρίς να σκεφτούμε το αγώνα που δίνει και αυτός για να επιβιώσει σε αυτό τον κόσμο, στο σύντομο ταξίδι της ζωής. Όλοι άνθρωποι είμαστε και όλοι θέλουμε να επιβιώσουμε. Άρα ο σωτήρας μας δεν καταπίνει αέρα, ούτε ζει με αέρα, έχει και αυτός υποχρεώσεις και προβλήματα σαν τα δικά μας.

Εδώ δεν ερχόμαστε να δουλέψουμε για την ύλη και να γίνουμε δούλοι της …. Εδώ ερχόμαστε για να δώσουμε μαθήματα ανθρωπιάς, αγάπης, καλοσύνης και ευγνωμοσύνης. Μας δόθηκε η ευκαιρία, να εξελίξουμε την ψυχή μας και να ανέβουμε επίπεδο. Γι' αυτό τον λόγο δεν παίρνουμε τίποτα μετά τον θάνατο μαζί μας, ούτε καν το φυσικό μας σώμα….

Αν θέλετε να βγείτε κερδισμένοι από αυτό τον κόσμο φεύγοντας, χρειάζεται να ανακαλύψετε μέσα σας και έρθετε σε επαφή με την ίδια την ψυχή σας. Τότε μόνο θα καταφέρετε να είστε ευτυχισμένοι σε αυτό τον κόσμο, χωρίς τα (πρέπει), που έχουν βάλει τα διάφορα (συστήματα) για τον έλεγχο του κοπαδιού… Όταν θα ανακαλύψετε την αθάνατη ψυχή σας, τότε δεν θα υπάρχει κανένα αρνητικό συναίσθημα μέσα σας. Θα καταλάβετε το γιατί, σας δόθηκε αυτός ο χρόνος στην Γη. Τότε δεν θα χρειαζόμαστε κανέναν σωτήρα, γιατί θα κατανοούμε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε οι σωτήρες του εαυτού μας και ότι αυτό είναι ένα μάθημα που πρέπει να περάσουμε, για την άνοδο της ψυχής, που θα ενωθεί με τον Παν!

Άρα δεν ψάχνουμε κάποιον να κουβαλάει τα προβλήματα μας, αλλά ψάχνουμε κάποιον να μας βοηθήσει να τα αντέξουμε μέχρι να τα ξεφορτωθούμε… Όσο πιο γρήγορα κατανοήσουμε τους συμπαντικούς κανόνες, τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρουμε, να μην έχουμε προβλήματα. Όπως έχω αναφέρει σε πολλά άρθρα το Σύμπαν είναι φτιαγμένο από απόλυτη δικαιοσύνη, δεν έχει κανένα συναίσθημα. Ότι δώσει ο καθένας θα πάρει. Τίποτα περισσότερο η λιγότερο, από την κάθε πράξη του…. Αυτό που είναι πολύ τραγικό είναι ότι θυμόμαστε τον άλλον μόνο όταν έχουμε πρόβλημα. Ενώ πριν κάναμε ότι μας κατέβαινε, χωρίς να σκεφτούμε τις συνέπειες, νομίζοντας ότι θα ζήσουμε πάντα και ίσως θα έχουμε και το χρόνο να το διορθώσουμε κάπου παρακάτω η ακόμα και να το αφήσουμε στην λήθη…. Αυτός είναι ο λόγος που ενσαρκώνεται συνεχώς η ψυχή, για το κάρμα που δημιουργεί σε κάθε ζωή και τα μαθήματα που χρειάζεται να περάσει για την εξέλιξη της …. Δεν θα είναι πάντα ευχάριστο το ταξίδι της ζωής όταν έχουμε φερθεί εγωιστικά σε κάποιες ενσαρκώσεις. … Καιρός είναι να αφυπνιστούμε, γιατί κάθε φορά θα είναι πιο επίπονο και πιο δύσκολο. Εδώ στην Γη ερχόμαστε για την ψυχή μας, και όχι για τα υπόλοιπα που μας μαθαίνουν να κυνηγάμε σε όλη την διάρκεια της.

Η ανθρωπινή κοινωνία πρέπει να αποκτήσει το γνώθι σαυτόν, να αφήσει πίσω τα ζωώδη ένστικτα και τις ενστάσεις του τύπου, περί εξελικτικής υπεροχής ‘είμαστε οι κυρίαρχοι του πλανήτη’ και να καταλάβει πως είμαστε άπλα περαστικοί. Ένα κομμάτι που λόγο της λογικής, έχει την υποχρέωση να γίνει καλύτερο, να συντονίζει ατομικά την ύπαρξη του σώμα και ψυχή και στην συνεχεία, συνολικά για να γίνει ένας καλύτερος ανθρώπινος κόσμος, αφήνοντας πίσω παιδεία και αρχές που ξεκινούν από την ψυχή και καταλήγουν στο φυσικό σώμα, ακολουθώντας πάντα βεβαία, τους συμπαντικούς κανόνες. Έτσι η ανθρωπότητα, θα αφήνει πίσω της έργα τα όποια δεν θα διαφθείρονται με τον χρόνο από φυσικά και ατομικά συμφέροντα κυριαρχίας. Είναι στο χέρι μας λοιπόν η σωτηρία μας, στο λιγοστό χρόνο που περνάμε στην κάθε ενσάρκωση.