ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ (1751-1779)

ΘΗ. παύετε θρῆνον, παῖδες· ἐν οἷς γὰρ
χάρις ἡ χθονία νὺξ ἀπόκειται
πενθεῖν οὐ χρή· νέμεσις γάρ.
ΑΝ. ὦ τέκνον Αἰγέως, προσπίτνομέν σοι.
1755 ΘΗ. τίνος, ὦ παῖδες, χρείας ἀνύσαι;
ΑΝ. τύμβον θέλομεν
προσιδεῖν αὐταὶ πατρὸς ἡμετέρου.
ΘΗ. ἀλλ᾽ οὐ θεμιτὸν κεῖσ᾽ ‹ἐστὶ› μολεῖν.
ΑΝ. πῶς εἶπας, ἄναξ, κοίραν᾽ Ἀθηνῶν;
1760 ΘΗ. ὦ παῖδες, ἀπεῖπεν ἐμοὶ κεῖνος
μήτε πελάζειν ἐς τούσδε τόπους
μήτ᾽ ἐπιφωνεῖν μηδένα θνητῶν
θήκην ἱερὰν ἣν κεῖνος ἔχει.
καὶ ταῦτά μ᾽ ἔφη πράσσοντα καλῶς
1765 χώραν ἕξειν αἰὲν ἄλυπον.
ταῦτ᾽ οὖν ἔκλυεν δαίμων ἡμῶν
χὠ πάντ᾽ ἀίων Διὸς Ὅρκος.
ΑΝ. ἀλλ᾽ εἰ τάδ᾽ ἔχει κατὰ νοῦν κείνῳ,
ταῦτ᾽ ἂν ἀπαρκοῖ· Θήβας δ᾽ ἡμᾶς
1770 τὰς ὠγυγίους πέμψον, ἐάν πως
διακωλύσωμεν ἰόντα φόνον
τοῖσιν ὁμαίμοις.
ΘΗ. δράσω καὶ τάδε καὶ πάνθ᾽ ὁπόσ᾽ ἂν
μέλλω πράσσειν πρόσφορά θ᾽ ὑμῖν
1775 καὶ τῷ κατὰ γῆς, ὃς νέον ἔρρει,
πρὸς χάριν· οὐ δεῖ μ᾽ ἀποκάμνειν.
ΧΟ. ἀλλ᾽ ἀποπαύετε μηδ᾽ ἐπὶ πλείω
θρῆνον ἐγείρετε·
πάντως γὰρ ἔχει τάδε κῦρος.

***
ΘΗ. Κόρες, τον θρήνο σταματήστε. Το πένθοςδεν ταιριάζει σ᾽ όσους η χθόνια νύχτατους χαρίστηκε. Η αχαριστία αυτή δεν συγχωρείται.ΑΝ. Του Αιγέα γιε, προσπέφτουμε στα γόνατά σου.1755ΘΗ. Τί περιμένετε από μένα, κόρες;ΑΝ. Τον τάφο θέλουμε να δούμετου πατέρα μας.ΘΗ. Όμως αυτό δεν είναι θεμιτό, σε τόπο απρόσιτο —ΑΝ. Πώς είπες, της Αθήνας βασιλιά και κύριε;1760ΘΗ. Κόρες, μου το απαγόρευσε εκείνος·κανείς θνητός δεν επιτρέπεται να πλησιάσειτον ιερό του τύμβο όπου αναπαύεται,φωνή ανθρώπου εκεί δεν πρέπει ν᾽ ακουστεί.Αν, είπε, σεβαστώ την τάξη αυτή,1765τη χώρα θα κρατήσω απρόσβλητη από κακό.Τ᾽ άκουσε αυτά ο θεός μας, κι ο Όρκος τ᾽ άκουσε,του Δία ο γιος, που ακούει τα πάντα.ΑΝ. Αν είναι εκείνου η επιθυμία αυτή,μου φτάνει. Αλλά κι εσύ φρόντισε1770να μας στείλεις στην πανάρχαιη Θήβα,μήπως προλάβουμε και σταματήσουμετο αμοιβαίο φονικό που απειλεί τ᾽ αδέλφια μας.ΘΗ. Αυτό θα γίνει. Θα γίνουν όμωςκι όλα τ᾽ άλλα που μέλλεται να κάνωγια το δικό σας το καλό και για τη χάρηεκείνου, που λίγο πριν άφαντος έγινεκάτω απ᾽ τη γη. Με τίποτα δεν πρέπει 1775άπρακτος να μείνω.ΧΟ. Ήσυχα τώρα. Περίσσεψανοι τόσοι θρήνοι σας. Βρήκε εδώη ιστορία το τέλος της.