Αφού απέκτησαν πρόσβαση στον ρωμαϊκό θρόνο, χωρίς ακόμη να αποτελούν την πλειοψηφία, οι χριστιανοί κατάφεραν πολύ ύπουλα και μεθοδικά να επιτύχουν την απαγόρευση της «ελληνικής ειδωλολατρίας» και την επιβολή του χριστιανισμού με απαγορευτικούς νόμους και βίαια μέσα.
Το έτος 529, ο ανθέλληνας Ρωμαίος χριστιανός Αυτοκράτορας Ιουστινιανός εκδίδει επαναληπτικό νόμο που απαγορεύει την «ειδωλολατρία» και διατάζει όλοι οι Έλληνες να βαπτιστούν χριστιανοί. Κι αν εξακολουθούν να επιμένουν στην ειδωλολατρία ή αν προσποιούνται ότι είναι χριστιανοί και παραμένουν κρυφά «ειδωλολάτρες», θα θανατωθούν. Παράλληλα διατάζει να καταστραφούν οι ελληνικοί ναοί και να μην διδάσκεται πλέον καμία ελληνική φιλοσοφία, δηλαδή κλείσουν όλες οι ελληνικές φιλοσοφικές σχολές (όσες ακόμη λειτουργούσαν και δεν είχαν ήδη κλείσει) (Πηγή: Ιουστινιάνειος Κώδικας, 1.11.10).
Είναι αποδεδειγμένο λοιπόν με ιστορικά αδιάσειστα στοιχεία ότι οι χριστιανοί κατέστρεψαν ολοκληρωτικά τον ελληνικό (αρχαίο) κόσμο από την στιγμή που ο χριστιανισμός έγινε επίσημη θρησκεία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Το μεγάλο έγκλημα της γενοκτονίας κατά των Ελλήνων και του πολιτισμού τους έγινε μεταξύ του 4ου και 6ου αιώνα και συνεχίστηκε και τους επόμενους αιώνες σε όσες περιοχές δεν είχε ολοκληρωθεί. Μπορούμε να πούμε ότι ειδικά η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία (η λεγόμενη «Βυζαντινή») σε όλη την ακμή της είχε ως κύριο στόχο την ισοπέδωση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και τον αφελληνισμό του ελληνικού πληθυσμού.
Ας δούμε όμως ποιοί ήταν αυτοί οι «χριστιανοί» ή καλύτερα «χριστιανιστές».
Ο χριστιανισμός σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση ξεκινά από έναν Εβραίο που τον έλεγαν Yeshua (Γέσουα) ή Yehoshua (Γεχόσουα), που είναι γνωστός στα ελληνικά ως «Ιησούς», ένα πρόσωπο πλαστό και χαλκευμένο, ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν ο μεσσίας που προφήτευσαν οι Εβραίοι προφήτες (Παλαιά Διαθήκη).
Μεσσίας είναι η εβραϊκή λέξη «māšīyaḥ» που στα ελληνικά μεταφράστηκε ως ο χρισμένος, ο «Χριστός». Άρα «χριστιανισμός» είναι στην ουσία ο εβραϊκός μεσσιανισμός μεταφρασμένος στα ελληνικά.
Κατά το χριστιανικό αφήγημα, οι Εβραίοι συμπατριώτες του Γέσουα που τον ακολούθησαν ήταν οι πρώτοι που μετά τον θάνατό του διέδωσαν ότι δήθεν αναστήθηκε και ότι επίκειται σύντομα η «Δευτέρα Παρουσία» που θα κρίνει ζωντανούς και νεκρούς. Είναι κωμικοτραγικό ότι ο Γέσουα στο εσχατολογικό του κήρυγμα φέρεται να λέει ότι το τέλος του κόσμου με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ θα γινόταν πριν ακόμη παρέλθει η γενιά εκείνη, δηλαδή λίγο μετά τον θάνατό του [Ματθ. 24,34: ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται].
Φυσικά έκτοτε παρήλθαν 2000 έτη και καμία «Δευτέρα Παρουσία» δεν έγινε.
Την υποτιθέμενη διδασκαλία και θαύματα του Γέσουα τα πρωτοδιέδωσαν με ιδιαίτερο ζήλο οι λεγόμενοι απόστολοι, όπως ο Saul (Παύλος), ο Kepha (Πέτρος), αλλά και οι άλλοι Εβραίοι που πάσχισαν και ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για να δημιουργήσουν μια νέα θρησκεία γύρω από το πρόσωπο του Γέσουα.
Ανάμεσα στις πολυάριθμες θρησκείες που υπήρχαν τότε, ο χριστιανισμός ήταν μια αμελητέα, ασήμαντη αίρεση του ιουδαϊσμού.
Οι Έλληνες, ιδίως στην μητροπολιτική Ελλάδα, δεν ασπάστηκαν τον χριστιανισμό. Όταν ο Παύλος μίλησε στην Αθήνα, με βάση όσα οι ίδιοι αναφέρουν, εισέπραξε την απαξίωση των Αθηναίων που απέρριψαν τις φαντασιοκοπίες περί Χριστού ως ασυναρτησίες.
Οι Έλληνες γνώριζαν τους Εβραίους και τον θεό τους ήδη αιώνες πριν όπως μαρτυρά ο Ηρόδοτος. Οι Έλληνες ως πολυθεϊστές και ανοιχτόμυαλοι δεν μπορούσαν να κατανοήσουν αυτόν τον λαό με τον περίεργο θεό τους ο οποίος ζητούσε την αποκλειστικότητα στην λατρεία.
Ωστόσο, οι βάσεις για την διάδοση της ιουδαϊκής θρησκείας είχαν τεθεί κατά τα ελληνιστικά χρόνια, όταν οι Πτολεμαίοι βασίλευαν στην Αίγυπτο (συγκεκριμένα επί Πτολεμαίου Β' του Φιλάδελφου). Τότε θεωρείται ότι μεταφράστηκαν στα ελληνικά όλα τα εβραϊκά κείμενα της Tanakh (Τανάκ), της εβραϊκής βίβλου (που οι χριστιανιστές ονομάζουν «Παλαιά Διαθήκη»). Η μετάφραση αυτή είναι γνωστή ως «Μετάφραση των Εβδομήκοντα» από τους 72 Εβραίους μετέφρασαν τις «ιερές γραφές» της ιουδαϊκής θρησκείας.
Παρόλο που ο Πτολεμαίος ζήτησε αυτήν την μετάφραση για να εμπλουτιστεί η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, αυτή η μετάφραση των εβραϊκών κειμένων ήταν η προεργασία πάνω στην οποία οι πρώτοι χριστιανιστές στηρίχτηκαν και χρησιμοποίησαν τα ελληνικά ως όχημα διάδοσης του χριστιανισμού δεδομένου ότι ο χριστιανισμός αποδεχόταν και αποδέχεται πλήρως την εβραϊκή βίβλο, γνωστή στους χριστιανιστές ως Παλαιά Διαθήκη αφού ο Γέσουα (Ιησούς) φέρεται στα Ευαγγέλια να λέει ότι δεν ήρθε να καταργήσει τα προηγούμενα γραπτά αλλά να τα συμπληρώσει [κατά Ματθαίον 5:17].
Η ελληνιστική κοινή ήταν η διεθνής γλώσσα της εποχής, και τα ελληνικά βοήθησαν στην διάδοση του κηρύγματος των πρωτο-χριστιανιστών, όπως π.χ. με τις επιστολές του Παύλου.
Πολλοί ελληνομαθείς μη Εβραίοι ασπάστηκαν τη νέα θρησκεία. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, οι άνθρωποι αυτοί, τοποθετούσαν τη θρησκεία πάνω από την εθνική τους καταγωγή, όμοια με τους Εβραίους, για τους οποίους δεν είχε σημασία ποια υπηκοότητα έχουν, αλλά μόνο το εβραϊκό θρήσκευμα. Το θρήσκευμα ήταν αυτό που τους προσδιόριζε. Έτσι και ο πρωτο-χριστιανός, είτε Έλληνας στην καταγωγή είτε Ρωμαίος, δεν ενδιαφερόταν για την καταγωγή του, αλλά πάνω από όλα για τη χριστιανική πίστη.
Στην αρχή του χριστιανισμού, ελληνομαθείς θεολόγοι, άνθρωποι με ελληνική παιδεία, που με ιδιαίτερο ζήλο ασπάστηκαν το χριστιανισμό, βοήθησαν στην δογματική του θεμελίωση. Θεολόγοι όπως ο Ειρηναίος από τη Μικρά Ασία ή ο Ιππόλυτος από τη Ρώμη. Ο τελευταίος έγραψε και ένα σύγγραμμα [«Προς Έλληνας και προς Πλάτωνα ή περί της παντός ουσίας»] στρεφόμενος κατά των Ελλήνων φιλοσόφων - και ιδίως κατά του Πλάτωνα - και σχετικά με την «αρχαιότητα του ιουδαϊσμού» για να καταδείξει ότι η εβραϊκή θρησκεία και ο εβραίικος θεός, που ήταν πλέον και θεός των χριστιανών διά του Γέσουα («Χριστού»), ήταν πιο παλαιός και φυσικά ο μόνος αληθινός.
Η επόμενη γενιά χριστιανιστών θεολόγων ήταν ακόμη πιο φανατισμένη, με πρόσωπα όπως ο Ιωάννης «Χρυσόστομος» από την Αντιόχεια, ο Βασίλειος από την Καισαρεία, και άλλοι, όλοι από τις ανατολικές επαρχίες. Όλοι αυτοί, αν και είχαν λάβει ελληνική παιδεία, φυσικά δεν ένιωθαν Έλληνες και ενδιαφέρονταν μόνον για την ιουδαιοχριστιανική τους πίστη. Για αυτούς ο όρος «Έλληνας» δεν σήμαινε τίποτα άλλο παρά «ασέβεια και ειδωλολατρία» και κατέστη όρος απαγορευμένος για χριστιανούς.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν τόσο βαθιά πεισθεί και υποστεί πλύση εγκεφάλου που νόμιζαν ότι σύντομα θα έρθει το τέλος του κόσμου και η «δευτέρα παρουσία». Στην πραγματικότητα πίστεψαν ένα ψεύδος που συνέχισε να διαδίδει ο πραγματικός ιδρυτής του χριστιανισμού, ο Σαούλ (Παύλος), ο οποίος σημειωτέον ΔΕΝ ήταν καν ανάμεσα στους υποτιθέμενους μαθητές και ΔΕΝ γνώρισε ΠΟΤΕ αυτόν τον Ιησού!
Ο Παύλος αναμασά στην πρώτη επιστολή προς τους Εβραίους της Κορίνθου [«Κορινθίους», 7:29] τα περί «Δευτέρας Παρουσίας» ψεύδη και λέει ότι «ο καιρός που απομένει είναι πολύ λίγος». Το ίδιο επαναλαμβάνει στην επιστολή προς τους Εβραίους των Φιλίππων [«Φιλιππισίους», 4:5] όπου αναφέρει «Ο Κύριος έρχεται σύντομα». Ομοίως στην επιστολή προς τους Εβραίους της Ιουδαίας [«Εβραίους», 10:37] όπου αναφέρει «Όπως λέει η Γραφή: Λίγο ακόμη, και φτάνει ο ερχόμενος· δε θ’ αργήσει».
Έτσι, οι υπνωτισμένοι που ακολούθησαν αυτήν την πλάνη και δεισιδαιμονία έγραψαν και ένα ακόμη βιβλίο τρομοκράτησης με βάση αυτήν την ψευδοπροφητεία, την δήθεν «Αποκάλυψη του Ιωάννη», όπου και εκεί αναφέρεται ότι το τέλος και η μέρα της κρίσης είναι δήθεν κοντά: «Ακούστε! Έρχομαι σύντομα», λέει ο Ιησούς». «Και συνέχισε: «Μην κρατήσεις τα προφητικά λόγια αυτού του βιβλίου μυστικά, γιατί ο καιρός που θα εκπληρωθούν είναι κοντά». [Αποκάλυψη, κεφ. 22].
Επαναλαμβάνω ότι από τότε πέρασαν πάνω από 2000 χρόνια και τίποτα δεν έγινε. Και πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα ένα παραμύθι; Αλλά οι υπνωτισμένοι χριστιανιστές συνεχίζουν να διαδίδουν αυτό το ψεύδος, αυτό το δηλητήριο της χριστιανικής πλάνης, το ανθελληνικό έργο θόλωσης και ύπνωσης του νου.
Ο Ωριγένης Αδαμάντιος, ένας άλλος ελληνομαθής χριστιανός θεολόγος, ήταν τόσο ποτισμένος με αυτό το δηλητήριο που λέγεται ότι ευνούχισε ο ίδιος τον εαυτό του εφαρμόζοντας κατά γράμμα μια φράση που εκστομίζει ο Γέσουα («Ιησούς») σε ένα από τα Ευαγγέλια [«υπάρχουν ευνούχοι που μόνοι τους ευνουχίστηκαν, για χάρη της βασιλείας των ουρανών» (κατά Ματθαίον 19:12)].
Ο φανατισμός της πίστης κατέστησε τους χριστιανιστές αμείλικτους διώκτες της αρχαίας ελληνικής θρησκείας και φιλοσοφίας, των Ελλήνων γενικά, τους οποίους θεωρούσαν «δαιμονισμένους ειδωλολάτρες» και τους φιλοσόφους τους ανόητους.
Αυτή η χριστιανική θεολογία με την επικράτηση του χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν ο ηθικός αυτουργός που οδήγησε στα καταστροφικά αυτοκρατορικά διατάγματα που επέβαλαν τον χριστιανισμό δια της βίας σε όλους τους Έλληνες, ενώ οι θεολόγοι, οι επίσκοποι και οι απλοί πιστοί του ήταν οι φυσικοί αυτουργοί, οι εκτελεστές, που έβαλαν την ταφόπλακα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και τον ανυπέρβλητο ελληνικό πολιτισμό.
Με τον ανθελληνικό ζήλο των ελληνομαθών χριστιανιστών θεολόγων που κυριολεκτικά πολέμησαν (με λόγια και έργα) για την επικράτηση και διάδοση του χριστιανισμού κάνοντας για το σκοπό αυτό χρήση της ελληνικής γλώσσας και ελληνικών μεθόδων συγγραφής κειμένων δόθηκε η εσφαλμένη εντύπωση να ταυτίζεται ο χριστιανισμός με τον ελληνισμό. Πρόκειται ωστόσο για μέγιστο παραλογισμό, αντίφαση και διαστροφή της αλήθειας, αφού αποδεδειγμένα ο χριστιανισμός πολέμησε λυσσαλέα τον πραγματικό ελληνικό πολιτισμό, ήτοι τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Ο Ιωάννης «Χρυσόστομος», ένας από τους μεγαλύτερους ανθέλληνες χριστιανιστές έλεγε:
«Προξενούσε φρίκη και οργή στους ειδωλολάτρες (Έλληνες) η σκέψη να εγκαταλείψουν τους βωμούς, να περιφρονήσουν τις θυσίες, που όλοι οι πατέρες και οι πρόγονοί τους τελούσαν, και να πιστέψουν στον Κύριο. Να πιστέψουν σ’ Αυτόν που έλαβε ανθρώπινη σάρκα από την Παρθένο Μαρία, που δικάστηκε από τον Πιλάτο, που έπαθε αναρίθμητα δεινά και εξευτελισμούς, που υπέμεινε τον ατιμωτικό θάνατο, που ενταφιάστηκε και αναστήθηκε».
Η αβάσιμη όψιμη ταύτιση ελληνισμού και χριστιανισμού προέρχεται λοιπόν μόνο από την αλλοιωμένη ταυτότητα που απέδωσε ο χριστιανισμός σε όσους Έλληνες εκχριστιάνισε αλλά και από την ύπουλη και δολερή επιχείρηση να γεφυρωθεί εκ των υστέρων και αναδρομικά το χάσμα μεταξύ ελληνικής αρχαιότητας και χριστιανισμού με διάφορα παραφιλολογικά κατασκευάσματα και άλλα τεχνάσματα με όπλο την υπέροχη ελληνική γλώσσα που εκμεταλλεύτηκε. Λέγεται μάλιστα πως η προσπάθεια εναρμόνισης χριστιανισμού και ελληνικής φιλοσοφίας ανάγεται παλιότερα και πως επιχειρήθηκε ήδη από τους πρώτους δογματικούς χριστιανιστές θεολόγους όπως ο Κλήμης από την Αλεξάνδρεια και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός.
Ωστόσο πρόκειται απλά για ανθρώπους που ενώ έλαβαν ελληνική παιδεία αυτοί την χρησιμοποίησαν εναντίον της. Ήταν μια επιχείρηση των χριστιανιστών να διαστρεβλώσουν και να χρησιμοποιήσουν ιδέες, έννοιες και λεξιλόγιο από την ελληνική φιλοσοφία για να θεμελιώσουν και να παγιώσουν ένα ανθελληνικό χριστιανικό δόγμα και την ανθελληνική χριστιανική θεολογία, δίνοντας σε αυτήν έναν σοβαροφανή και ελληνοφανή μανδύα. Αυτό το δόγμα ονομάστηκε ορθοδοξία, δηλαδή το «ορθό δόγμα»!
Αυτή η ύπουλη θρησκευτική προπαγάνδα αποσκοπούσε να απαξιώσει όλο το προηγούμενο σύστημα των ελληνικών αξιών και να προσηλυτίσει ευκολότερα τους Έλληνες και άλλους, παράλληλα με την χρήση κάθε μέσου εξαναγκασμού και βίας.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι στην Ελλάδα ο κόσμος έχει προβλήματα επιβίωσης, οπότε όχι μόνο δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τον καταστροφικό χριστιανισμό και θέματα φιλοσοφικά, αλλά βλέπει στον χριστιανισμό μια παρηγοριά. Και δεν καταλαβαίνουν ότι για αυτόν τον λόγο υποφέρουν ή και για αυτόν τον λόγο. Επειδή απέκτησαν αυτήν την κακή νοοτροπία να παρηγορούνται με παραμύθια. Ο χριστιανισμός ανθίζει όπου υπάρχει μιζέρια και εξαθλίωση, όπου υπάρχει πόνος και δυστυχία. Ο χριστιανισμός είναι η βασική αιτία γιατί δημιουργεί ανθρώπους μοιρολάτρες και παραιτημένους που εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο ανύπαρκτο παραμύθι του θεού των ρασοφόρων και στο υπερπέραν αντί να πολεμήσουν για μια καλύτερη ζωή. Εκεί έρχεται ο χριστιανισμός και τους λέει να έχουν υπομονή και ταπείνωση, ότι όλα είναι δοκιμασίες και ότι ο θεός θα τους ανταμείψει πλουσιοπάροχα. Αν σας χτυπάνε να γυρνάτε και το άλλο μάγουλο. Κι αν έχετε 2 χιτώνες να δίνετε τον ένα. Δεν έχετε καταλάβει ακόμα την νοοτροπία του δούλου που σας έχουν επιβάλει με αυτήν την ύπουλη θρησκεία;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου